Nie pozwól mi odejść Ella i Micha

Ella i Micha przyjaźnią się od dziecka. Nieustannie wspierają się, tym bardziej, że nie mieli łatwo w życiu. Pewne zdarzenie wszystko niszczy, a Ella ucieka przed przeszłością i pogrąża w żalu. Odcina się od wszystkich, by zacząć życie w innym miejscu, jako zupełnie nowa osoba. Micha w tym czasie myśli tylko o swojej przyjaciółce. Dziewczyna nieoczekiwanie wraca do miasta i odkrywa, że dłużej nie da rady uciekać przed uczuciami buzującymi między nimi.

Ella i Micha to główni bohaterowie i książka ściśle opowiada ich losy. Oczywiście pojawiają się przyjaciele tej dwójki, z własnymi demonami z przeszłości, ale czuję, że to opowieść na inną książkę. Wracając do Elli i Michy, to są bardzo sympatyczni. Dziewczyna przeżyła tragedię i nie potrafi uporać się z poczuciem winy. Skryła się za maską porządnej i opanowanej dziewczyny, lecz wraz z rozwojem akcji jej maska zaczyna opadać, ujawniając zadziorną i wyszczekaną złośnice. Jej drugie oblicze jest trochę lekkomyślne, ale pełne nieokrzesanego uroku. Micha jest chłopakiem aż nazbyt idealnym. Słodki muzyk, który dba o mamę i swoją przyjaciółkę.

Akcja toczy się w podupadającym miasteczku, gdzie ciężko o prace, a nielegalne wyścigi samochodowe to jedna z głównych rozrywek. Pomimo trochę przytłaczającej rzeczywistości, miasteczko to ma pewien czar. Poznając losy Elli i Michy czułam żar lejący się z nieba, a nawiązanie więzi z bohaterami nie stanowiło problemu.

Książkę czyta się bardzo przyjemnie. Dialogi są ostre i dynamiczne. Między bohaterami iskrzy i to widać w ich utarczkach słownych. Nie znajdziecie w tej książce długich opisów. Choć bardzo lubię styl autorki, to czyje pewny niedosyt. Wiele spraw zostało potraktowanych pobieżnie i pozostało zbyt wiele niewyjaśnionych kwestii. Ella przez znaczną część książki ucieka przed uczuciami, nieustannie opierając się swojemu przyjacielowi. Było to dziwne. Ella potrafiła jasno wyrazić swoje obawy, jednak są to słabe argumenty. Dziewczyna zbyt często użala się nad sobą i nie dostrzega problemów innych, nawet Michy. Gdyby autorka doszlifowała postać głównej bohaterki, książka zyskałaby na wartości.

?Nie pozwól mi odejść? to klasyczne New Adult, bez wielkich zaskoczeń, ale z ciekawą i wciągająca fabułą. Sympatyczni bohaterowie i niezwykły klimat sprawiają, że książkę czyta się w zawrotnym tempie. Przy tej lekturze można odetchnąć i miło spędzić czas. Jak najbardziej polecam i już nie mogę doczekać się kolejnej książki J. Sorensen.
4+/6

Przyjaźń pomiędzy chłopakiem, a dziewczyną teoretycznie nie istnieje. Prędzej, czy później jedno zakocha się w tym drugim, całkowicie zmieniając charakter ich relacji. Miłość zmienia życie ludzi, ale jeszcze gorszy jest los. Co, jeśli nie jest pisane im być razem? Może zostaną rozdzieleni, a w sercu pozostanie straszliwa tęsknota?
To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Jessicy Sorensen i nie miałam pojęcia czego się spodziewać. Po przeczytaniu doszłam do wniosku, że książka miała w sobie potencjał, ale niestety nie został w pełni wykorzystany.
New adult zwykle cechuje się tym, że bohaterowie zmagają się z ciężkimi problemami. Tutaj również nie mogło ich zabraknąć ? śmierć, żałoba po stracie bliskiej osoby, czy alkoholizm to tylko część przedstawionych tam dramatów. Jednak miałam wrażenie przesytu, jakby autorka zrzuciła zbyt dużo na jedną osobę, która na dodatek wciąż od wszystkiego uciekała, nie będąc w stanie stawić czoła swoim problemom.
Jeśli chodzi o bohaterów, to mieli oni swoje lepsze i gorsze chwile, a życie wcale ich nie oszczędzało. Ella miała tendencję do udawania kogoś, kim wcale nie była. Pragnęła porzucić traumatyczną przeszłość i nigdy więcej do niej nie wracać. Polubiłabym ją, gdyby nie to, że czasami potrafiła mnie zirytować swoim zachowaniem. Ratunkiem była jej przyjaciółka, która miała dosyć ciekawą osobowość. Natomiast Micha był osobą nieco arogancką i zdeterminowaną. Ella była dla niego wszystkim i miała na niego ogromny wpływ, co skutkowało tym, że nie widział świata poza nią.
Równie istotny w tej historii był wątek romantyczny. Długoletnia przyjaźń zamieniła się w głęboką miłość, co sprawiło, że żadne z nich nie mogło żyć bez tego drugiego. Na dodatek oboje znali się na wylot, przez co miałam wrażenie, że to kontynuacja związku, a nie jego budowanie. Można powiedzieć, że to właśnie uczucia zmusiły Ellę i Michę do działania i stawienia czoła wszystkiemu, czego się tak obawiali.
Podsumowując, "Nie pozwól mi odejść" to opowieść o dwójce młodych ludzi na których życie zostawiło swoje piętno. Nie brak tu poważnych problemów, cierpienia, ale też przyjaźni, która potrafi odmienić wszystko. Jednak nie zachwyciła mnie. Ta książka miała w sobie potencjał, ale nie został on dobrze wykorzystany. Nie polecam, ani też nie odradzam, bo to kwestia gustu. Jeśli ktoś bardzo lubi takie klimaty, to może się spodobać. Ale jedna rada ode mnie: lepiej nie nastawiać się na nic wybitnego.

Ella i Micha są najlepszymi przyjaciółmi, jednak gdy pewnej nocy chłopak ratuje ją przed popełnieniem największego błędu swojego życia, Ella niespodziewanie wyjeżdża z miasta, by rozpocząć studia w Vegas i zrywa z nim wszelkie kontakty. Zdesperowany Micha robi wszystko, by odnaleźć jedyną dziewczynę, na której mu zależy, nie wiedząc, że jego przyjaciółka za wszelką cenę pragnie uciec od tego kim jest. Gdy po ośmiu miesiącach Ella przyjeżdża do rodzinnego domu, by spędzić tam wakacje, Micha z trudem rozpoznaje w niej dziewczynę, której oddał swoje serce. Ella, niegdyś zadziorna i zbuntowana, stała się spokojną i ułożoną studentką, która unika imprez i kłopotów. I mimo iż odwzajemnia uczucie Michy, postanawia trzymać go na dystans, dając mu do zrozumienia, że już nie jest tą dziewczyną, w której się zakochał. Chłopak nie zamierza jednak się tak łatwo poddawać i postanawia za wszelką cenę ją odzyskać.
Książka ?Nie pozwól mi odejść. Ella i Micha? Jessici Sorensen przykuła moją uwagę, gdy tylko znalazła się w zapowiedziach, dlatego gdy nadarzyła się okazja, by się z nią zapoznać, nie wahałam się ani chwili. Nie miałam jeszcze szansy zapoznać się z twórczością tej autorki, dlatego nie mogłam się doczekać, aż wreszcie sięgnę po jej najnowszą powieść. Historia Elli i Michy to kolejna opowieść z gatunku New Adult, w której znajdziemy skomplikowaną miłość i bohaterów z trudną przeszłością, którzy zmagają się z wieloma problemami. O książkach Jessici Sorensen słyszałam wiele dobrego, dlatego miałam dosyć wysokie wymagania wobec tej pozycji i liczyłam na niezapomnianą lekturę. Niestety nie do końca to otrzymałam. Amerykańska pisarka bez wątpienia miała dobry pomysł, jednak nie wykorzystała w pełni jego potencjału, tworząc dosyć przewidywalną i wtórną historię, która wywołała we mnie raczej mieszane uczucia. Mimo tych minusów, książkę pochłonęłam w błyskawicznym tempie, a to za sprawą prostego i lekkiego stylu autorki, który jest niewątpliwym atutem tej pozycji. Jeżeli chodzi o postaci, to Micha jest raczej typowym przedstawicielem New Adult, ale na uwagę z pewnością zasługuje świetnie dopracowana kreacja Elli, która jest wyrazistą i interesującą bohaterką. Jessica Sorensen w swojej powieści porusza niezwykle trudne tematy, takie jak alkoholizm, śmierć, czy choroba psychiczna, jednak robi to dosyć powierzchownie, co z jednej strony jest plusem, bo książka nie przytłacza, ale z drugiej minusem, bo niestety trudno jest się zaangażować w losy bohaterów. ?Nie pozwól mi odejść. Ella i Micha? to urocza i wciągająca opowieść o nastoletniej miłości, skomplikowanych wyborach, poszukiwaniu siebie i rozliczaniu się z bolesną przeszłością. Historia Elli i Michy ostatecznie nie zdobyła mojego serca, ale ujęła i zaintrygowała mnie na tyle, że bez wątpienia sięgnę jeszcze po twórczość tej autorki. Myślę, że ta pozycja ma szansę przypaść do gustu fanom gatunku New Adult, którym nie przeszkadza odrobina schematyczności, jak również czytelnikom, którzy mają ochotę na lekką i niewymagającą lekturę w wakacyjnym klimacie.

Idealna powieść na gorące lato, które przecież zbliża się wielkimi krokami! Jeśli macie ochotę na miłosną i baaaardzo namiętną historię to polecam!!! Strasznie romantyczna fabuła, która wciąga i nie można się od niej oderwać. Ella i Micha to chyba moi ulubieni bohaterowie, których historia będzie mi siedziała w głowie przez całe wakacje ;).

Ponoć kiedyś lubiła samochody i niebezpieczeństwo. Ponoć miała cięty język, pod powierzchnią którego kryła się ciepła, wrażliwa osoba. My tego nie wiemy, bo nam Ella jawi się jako zupełnie inna osoba, stroniąca od tematów związanych z jej rodziną, nienaganna i zaprzyjaźniona z dziewczyną z wyższych sfer. Kiedy jednak nić zagmatwanego kłębka tajemnic delikatnie się rozwija okazuje się, że bohaterka niesie ze sobą bagaż wspomnień, o których z pewnością nikt z nas nie chciałby rozmawiać. Umysłowo chora matka i ojciec alkoholik to jeszcze nic, bo najgorsze są dręczące ją wyrzuty sumienia, że pewnego dnia przyczyniła się do wielkiej tragedii.

Micha Scott, opiekuńczy, pomocny, lubiący wyzwania i niebezpieczeństwo chłopak, który przez ostatnich osiem miesięcy wygasał, tłumiąc smutki w przelotnych przygodach z dziewczynami. A na brak kandydatek Micha narzekać nie może. Przystojny, nieustępliwy, staje przed ostatnią szansą odratowania uczucia, któremu cały czas wiatr wieje w oczy. Czy jednak można odnaleźć miłość w kobiecie, która tłumi każde jej echo? Czy można pochwycić uczucie, które ktoś spycha w najmroczniejsze zakamarki swojej duszy?

Jessica Sorensen, autorka serii o Callie i Kaydenie, powraca z nową historią, z romantyczną powieścią o ludziach, którym los postanowił przygotować prawdziwy obóz przetrwania. Micha i Ella, tytułowi bohaterowie, ale i naprzemienni narratorzy, to postaci w każdym calu wyjątkowe, takie, do których osobowości nie trzeba było mnie długo przekonywać. Pomimo zerwanych więzi i usilnych prób powstrzymywania kontaktu, wracają na tą samą scenę rozgrywanych wydarzeń, a ich poczynania i wolno stawiane wspólne kroki obserwuje się z największą przyjemnością. Brawo za nich, brawo za żywe dialogi i za sytuacje, w których oczywiście biorą udział, bo za każdym razem, kiedy tych dwoje znajduje się blisko siebie, można wyczuć piękne, pełne namiętności napięcie.

?Nie pozwól mi odejść. Ella i Micha? to powieść, w którą autorka sprytnie wplotła paletę ludzkich problemów. Natkniemy się tutaj na osobę cierpiącą na zaburzenia afektywne dwubiegunowe, jest niedostrzegający problemu alkoholik czy rozbita rodzina, w której jeden z rodziców zapomniał o swoim dziecku. Są rany noszone na sercu - te zasklepione i otwarte, malejące ze względu na upływający czas, ale i te, których wyleczyć się nie da. Jest miłość, ta, od której się ucieka, ale i ta cierpliwa, która czeka z pomocną dłonią wierząc w lepsze jutro.

Zdecydowanie mój gatunek, mój temat i moi bohaterowie. Przekonały mnie wiarygodne dialogi - słodkie, uszczypliwe czy miłosne. Jestem marzycielką, więc ta historia podbiła moje serce. Może niekoniecznie przypadnie do gustu czytelnikom stroniącym od romantycznych treści, niemniej jednak jeżeli czytaliście poprzednie książki autorki, ta także powinna znaleźć się w Waszych rękach. Ja jestem na tak. To jest bezsprzecznie ten typ, którego tak natrętnie szukam. Znalazłam i czekam na więcej.