Nie zmienił się tylko blond

?Nie zmienił się tylko blond? to pierwsza część z debiutanckiej serii pani Przybyłek, której dziś nie trzeba nikomu przedstawiać. Szczerze mówiąc jak dowiedziałam się, że jest to debiut to miałam mieszane uczucia. Pomyślałam sobie, kurczę pierwsza książka, pewnie to będzie jakiś gniot! A tu totalna niespodzianka! Zdecydowanie jest to jedna z zabawniejszych książek obyczajowych jakie czytałam. Pomimo że temat, który opisała Pani Agata jest bardzo ciężkim dla każdej kobiety. To autorka przedstawiła go tak, że dosłownie momentami płakałam, ale ze śmiechu a nie z rozpaczy. Jest to doskonały komediowy hit idealny na gorszy dzień. Żałuję, że nie miałam okazji przeczytać tej książki wcześniej, wtedy miałabym idealny prezent na dzień matki dla mojej mamy.
?
Iwonka, młoda 37-letnia mama czwórki dzieci. Kochająca żona niestety bez wzajemności. Bawidamek znalazł sobie Adelę, idealną kochankę z rozmiarem D.
Żeby tego było mało kobieta dowiaduje się, że zostanie babcią.
Iwonka wraz z całą ferajną, (czwórka dzieci, ciężarna synowa, dwa psy, oraz kotka wraz z kociakami) przeprowadza się na wieś do rodziców. Co z tego wyniknie przekonajcie się sami. Ja tymczasem biegnę czytać część drugą.
Książkę oceniam 4+/5
344str.
@gusiolec

"Nie zmienił się tylko blond" otwiera serię Czwartej Strony - "serię z babeczką". Tak to bywa w życiu, że spotykają nas nie tylko te przyjemne rzeczy, ale i te mniej. Nie inaczej dzieje się w życiu głównej bohaterki tej książki - Iwonki. Choć spotykają ją nieszczęścia, potrafiła znaleźć w sobie dość sił, aby przezwyciężyć wszystkie niepowodzenia, poszukać szczęścia i lepszego życia. Autorka porusza temat rodziny, więzów między bliskimi, ich solidarności, wsparciu i chęci pomocy. To właśnie dzięki pomocy rodziny Iwonka powoli staje na nogi. To rodzina nie pozwala się jej poddać i załamać. Jest zdrada małżeńska, nastoletnia ciąża, a co za tym idzie i babcia w wieku 37 lat. Może i niektóre wątki zostały dość mocno przerysowane, ale ubawiłam się świetnie. Pełno tu zabawnych, absurdalnych sytuacji, dynamicznych zwrotów akcji i zabawnych dialogów, dzięki którym co chwila wybuchałam śmiechem. "O co to, to nie! Kadrze pedagogicznej i całemu miastu to ja się nie mam co chwalić tym, że przez osiemnaście lat siedziałam w jednym gnieździe z puszczalskim gawronem." Duży plus należy się za kreację bohaterów, gdzie każdy z nich jest inny, ma swoje wady i zalety. Jedynie ten Jaruś... powiem tylko tyle, że będzie zamieszany w uroczy wątek miłosny, w którym główna bohaterka ma męża ?na niby?. "? Zamknęłam kota w pralce, co teraz? ? dałam radę wydusić z siebie przerażona ? Jak mogłam utopić własnego kota? Co ze mnie za matka..." Język, jakim operuje autorka jest niezwykle lekki, prosty, ciepły, dzięki czemu czyta się z wielką przyjemnością. Choć znajdziemy w książce kilka niedociągnięć i nieścisłości, to w ogólnym rozrachunku i odbiorze "Nie zmienił się tylko blond" wypada naprawdę bardzo dobrze. W moim odczuciu debiut bardzo udany. Powieść niezwykle ciepła (bo mamy tu ciepło rodzinne, matczyne, miłości i przyjaźni), dodająca otuchy nam, kobietom w codziennych zmaganiach z życiem, oraz nadziei na to, że nigdy nie jest za późno na zmiany. Dostałam to, czego oczekiwałam - komedię omyłek, mnóstwo śmiechu, zabawy po pachy w dobrym stylu i oczywiście tego wszędobylskiego ciepełka. Lektura idealna do kawy, babeczek i dla babeczek, nie tylko z blond czupryną na głowie....

Bywają takie chwile, w których musimy zupełnie zmienić swoje życie ? zamieszkać gdzie indziej, znaleźć pracę i zamknąć kolejny rozdział. To właśnie czekało Iwonę, która miała przed sobą rozwód, a na głowie czwórkę dzieci, przyszłą synową i wnuka w drodze.

Przyznam szczerze, że książka mnie nieco rozczarowała ? wolno się rozkręcała, a sama bohaterka zupełnie do mnie nie przemawiała. To ostatnie wynika jednak z różnicy charakterów i z tego, że trochę znam świat sądów. W wielu sprawach postąpiłabym zupełnie inaczej, chociaż Iwonka jest w pewnym sensie moją "koleżanką po fachu"(jestem pedagogiem, ale innej specjalności). W związku z różnicą przekonań bohaterka była dla mnie nieco irytująca. Jej często irracjonalne zachowanie, brak asertywności, dziwny sposób wychowania dzieci (w tym brak zbytniej refleksji nad tym, że jej 17 letni syn będzie tatusiem) i parę innych cech sprawiały, że zupełnie jej nie polubiłam... Muszę zatem przyznać, że blond włosy idealnie pasują do jej osobowości.

Wszystko jest tutaj napisane z humorem i wiele opisanych sytuacji budzi na twarzy uśmiech, jednak mnie zabrakło odrobiny powagi, refleksji i emocji. Nie umiałam zżyć
się z bohaterką, a ideały Jaruś (przyjaciel rodziny) naprawdę mnie drażnił. Czego jak czego, ale nieskazitelności u bohaterów książkowych nie lubię najbardziej? Historia może wydawać się bardzo oklepana ? kobieta w sile wieku musi zmienić swoje życie ze względu na rozpad małżeństwa. Na szczęście Agata Przybyłek podchodzi do tematu z dużym humorem i daruje nam niepotrzebny dramatyzm sytuacji.

Muszę jednak przyznać duży plus za kreację bohaterów ? każdy z nich ma swoje wady i zalety (no może prócz Jarusia, ale pomińmy ten drażliwy temat). Dzieci Iwony ? są cudownie dziecięce ? zwłaszcza bliźnięta, które rozrabiają na każdym kroku i mają naprawdę szalone pomysły. Typową nastolatką jest również Agata ? blond ślicznotka z przyklejonym do dłoni telefonem. Pokochałam również matkę Iwony ? Halinę oraz jej męża o świętej cierpliwości do niezrównoważonej małżonki.

Niepodważalnymi atutami są humor i wyobraźnia autorki ? część sytuacji zrozumieją tylko matki, bądź osoby mające bliższy kontakt z dziećmi. Ja, jako ciocia bliźniąt (5 letnich), doskonale rozumiałam niektóre wydarzenia? Ale właśnie za taką nieprzewidywalność kocham dzieci!


Nie każdemu będzie się również podobał styl pisania autorki. Mamy tutaj do czynienia z narracją pierwszoosobową, przez co akcję poznajemy z perspektywy roztrzepanej Iwonki.


Ponieważ jest to pierwsza książka tej autorki, to muszę wspomnieć, że jest dosyć udanym debiutem ? czyta się dobrze i szybko, ale wiele rzeczy (przynajmniej dla mnie) wymaga doszlifowania.


Podsumowując ? książkę polecam na rozluźnienie wszystkim kobietom, które lubią takie lekkie książki. Zabawna lektura na pewno pozwoli na odrobinę uśmiechu i relaksu ? zwłaszcza tym paniom, które posiadają już swoje własne dzieci.