Niebieski ogród

Wyobraźcie sobie małe i ciche miasteczko, gdzie każdy wie wszystko o swoim sąsiedzie. Właśnie tam dzieje się akcja książki. W pewnym momencie umiera jeden z mieszkańców, który był najstarszy z nich wszystkich. Wtedy na jaw wychodzą tajemnice, o których nikt nie miał pojęcia. Trzy osoby, które podjęły się inwentaryzacji majątku zmarłego, zaczynają śledztwo i odkrywają niesamowitą historię miłosną sprzed prawie stu lat.

Dzięki ich śledztwu mieszkańcy miasteczka zupełnie inaczej postrzegają najstarszego mieszkańca ich miejscowości. Wcześniej każdy uważał go za dziwaka i omijał go, oraz jego dom szerokim łukiem, teraz żałują, że wcześniej z nim nie rozmawiali, bo jego historia jest naprawdę intrygująca.

Jakie sekrety skrywał najstarszy mężczyzna w miasteczku? Czy uda się wszystko odkryć? Jakie tajemnice schowane są w domu, oraz w zaniedbanym ogrodzie?

Muszę przyznać, że na początku miałam minimalne problemy z tą książką. Zupełnie jakoś nie przemawiał do mnie początek tej powieści. Gdy tylko przebrnęłam przez ten wstęp, zupełnie nie mogłam się od niej oderwać. Byłam tak zaintrygowana tym, co ta historia w sobie skrywa, że sięgałam po tę książkę w każdej wolnej chwili.

Autorka bardzo stopniowo, ale też bez miejsca na nudę wprowadza nas w tę jakże ciekawą historię. Przyjemnie było przenieść się tam prawie sto lat wstecz i razem z głównymi bohaterami przeżywać ich miłość, cierpienie i ból.

Zupełnie nie wiem jak mam opisać tę książkę. To że jest pełna tajemnic, to mało powiedziane. Gdy już czytelnik odnosi wrażenie, że wszystko wyszło na jaw, to nagle autorka zrzuca taką bombę, że aż nie mogłam uwierzyć, że to jednak jeszcze nie koniec.

Książkę czytało mi się bardzo szybko, no poza tym wstępem, ale rozumiem, że to było potrzebne by dowiedzieć się jak był postrzegany główny bohater.

Czy polecam tę powieść? Jak najbardziej. Ja uważam, że to chyba najlepsza książka autorki, którą do tej pory czytałam.

Feliks Starzecki mieszka w małej miejscowości, w której uważany jest za dziwaka oraz odludka. Nie nawiązuje z nikim kontaktu a jego dom uważają za nawiedzony. Dostał nawet przezwisko - Trupielec. Pewnego dnia chłopak, który robił mu zakupy odnajduje jego ciało w fotelu. Po śmierci Feliksa okazuje się iż cały swój majątek zapisał on parafii. To powoduję iż trójka osób ma zająć się spisaniem i oszacowaniem całego majątku aby zastanowić się co dalej z tym począć. Właśnie wtedy na jaw wychodzą wszystkie tajemnice Feliksa oraz wyjaśnienie tego, dlaczego mężczyzna zamknął się przed ludźmi i skrył w domu otoczonym niebieskim ogrodem.

,,Niebieski ogród" jest to historia zarówno piękna jak I bolesna. Opowiada ona o losach Feliksa zarówno teraźniejszych jak i jego przeszłość. Jest to historia o miłości, cierpieniu, bólu oraz strachu. Dla mnie niezrozumiałym oraz okropnym zachowaniem było postępowanie ojca ukochanej Feliksa. Jak można było w tak okrutny sposób najpierw zatruć a potem zniszczyć życie własnego dziecka. Książka ta wywołała we mnie wiele emocji i mimo iż nie zawsze zgadzałam się z postępowaniem bohaterów oraz denerwowałam się na ich zachowanie to nie mogłam jej odłożyć. Jednak zakończeniem autorka złamała mi serce.

,,Nazywam się Dorota Pawlicka, już niedługo Starzecka. Zanim zaczniemy spisywać nasze wspólne dzieje, chcę zapisać dla potomnych historię naszej miłości, która musiała pokonać wiele trudów, nim dane nam było się pobrać."

Ta historia dosłownie rozerwała mi serce, podeptała duszę i zmiażdżyła moje najpiękniejsze wyobrażenia o miłości. To najcudowniejsza baśń jaką kiedykolwiek przeczytałam! Kto by przypuszczał, że wiekowy mężczyzna, którego bała się cała wioska nosił w sobie tak dramatyczną i bolesną tajemnicę. Czasami piękne rzeczy przydarzają nam się niespodziewanie, ale i te złe, bolesne i przytłaczające, również potrafią zagościć na drodze ku szczęściu. Ku miłości piękniejszej od wschodzącego słońca i śpiewu słowika nad ranem. W niektórych naszych wspomnieniach nie ma skali, jeśli chodzi o uczucie, jakim się kogoś darzy. Często bowiem bywa tak, że po śmierci uczucie odchodzi, a innym razem trwa i trwa, nawet po naszej śmierci. Taka miłość jest nie do opisania, kiedy serce rwie się nawet ku przestrodze, ku przepaści, byleby tylko być blisko ukochanej. On tak bardzo ją kochał...
Wiecie co, tak trudno mi pisze się tą recenzję, bo wciąż tą historie przeżywam. Poruszyła tak wiele różnych tematów, które dotyczą większości z nas. Mamy tutaj miłość silniejszą niż śmierć. Śmierć boleśniejszą niż życie w pustce. Bohater nazwał to bycie martwym za życia. Mamy tu pochłaniającą historię pewnej miłości, która wydarzyła się dawno temu z przeskokami do czasu obecnego kończącego się na ponurym domie, tajemniczym ogrodzie i tunelu wyznaczającym drogę do dawnej miłości. Te dwa czasy będą naprzemiennie użyte i z każdą kolejną stroną pokochamy każdą postać. Oddamy im całe serce, cały swój czas i myśli. Ich losy przyjdą nam na sen, a ten nie nadejdzie, zanim nie doczytamy ostatniej strony. Ile ja bym dała, by pojawiła się część dalsza tej historii, która ukazuje losy ostatniej odkrytej postaci. A ile łez wylałam, to już nie opiszę. Najpiękniejsza i najbardziej wzruszająca książka jaką czytałam. Marzę, by kiedyś przeczytać wszystkie książki autorki. Niech magia tej baśni zagości i w waszych sercach:-)

"Niebieski ogród" autorstwa Joanny Tekieli to niezwykle klimatyczna, baśniowa opowieść, która łączy w sobie elementy współczesnej rzeczywistości z fascynującymi tajemnicami przeszłości. Tekieli zabiera nas do spokojnego, małego miasteczka, gdzie życie toczy się w powolnym rytmie, a mieszkańcy są przekonani, że wiedzą wszystko o sobie nawzajem. Jednak śmierć najstarszego z nich staje się punktem zwrotnym, który otwiera bramy do zupełnie nowej, nieznanej historii, głęboko zakorzenionej w przeszłości.
Fabuła rozwija się wokół trzech bohaterów ? ludzi zajmujących się inwentaryzacją majątku zmarłego, którzy przypadkiem odkrywają niezwykłą opowieść sprzed prawie stu lat. Ten historyczny wątek miłosny jest sercem powieści, a jego stopniowe odkrywanie buduje narastające napięcie.
Joanna Tekieli z mistrzowską precyzją oddaje atmosferę małego miasteczka, w którym każdy zna każdego, a sekrety rzadko pozostają w ukryciu. Jednocześnie autorka zręcznie balansuje między przeszłością a teraźniejszością, wplatając w fabułę dawne uczucia, niespełnioną miłość i skrywane tragedie. w
"Niebieski ogród" to historia o tym, jak przeszłość potrafi wpływać na teraźniejszość, a także o ludzkiej potrzebie zrozumienia i pojednania. Autorka pokazuje, jak łatwo można oceniać ludzi, nie znając ich prawdziwej historii, i jak często to, co wydaje się proste, kryje w sobie złożoność emocji i doświadczeń. Książka pozostawia czytelnika z refleksją nad kruchością ludzkiego życia, potęgą miłości i nieprzewidywalnością losu.
To ciepła, poruszająca powieść, którą można polecić każdemu, kto ceni subtelne, wzruszające opowieści pełne tajemnic i piękna.

Nie każda miłość jest szczęśliwa, jednak wszystkie uczucia niezależnie od okoliczności są piękne i wyjątkowe.
Feliks Starzecki jest najstarszym, ponad stuletnim mieszkańcem miasteczka Średnie , lecz z racji tego, że trzymał się na uboczu przez swoich sąsiadów zwany jest Trupicelem.
Gdy mężczyzna umiera wychodzi na jaw, że cały swój majątek przeznaczył parafii do której należał przez całe swoje życie.
By zbadać sprawę spadku proboszcz wraz z wikarym postanawiają poprosić o pomoc panią Danusię , kobietę, która ukończyła konserwację zabytków i historię sztuki. Dołącza do nich dziewiętnastoletni Kamil, kurier, który dostarczał seniorowi zakupy.
Dzięki informacjom od Pani Janiny nasi poszukiwacze historii odkryli niezwykłe podziemne lokum.
Dla kogo było przeznaczone i jakie tajemnice skrywa przepiękna kronika ukryta w pokoju , którego ściany mają odcień nieba w słoneczny dzień?
Odpowiedzi na te i wiele innych pytań znajdziecie poznając tę lekturę.
Choć okładka powieści Pani Joasi , której pióro bardzo sobie cenię jest bardzo piękna i niesamowicie ciepła, treść książki niewiele ma wspólnego z sielskością.
Całość jest podzielona na dwie perspektywy czasowe .
W pierwszej z nich wraz z trójką bardzo barwnych detektywów powoli odkrywa karty życia Feliksa , człowieka, którego nikt w Średnim nie próbował poznać.
Druga zaś opowiada dzieje miłości, którą los wystawił na próbę, zniszczyło zaś szaleństwo i niemożność pójścia naprzód w imię źle pojętej sprawiedliwości.
Ile ja wylałam łez nad tą powieścią. Momentami miałam ochotę rzucić ją w kąt ponieważ za każdym jednym razem , gdy już myślałam Gorzej nie będzie , limit nieszczęść Doroty i jej wybranka został wyczerpany okazywało się ,że były to tylko pobożne życzenia i autorka wymierzała w nich kolejny bolesny cios.
Ojca młodej Pawlickiej najchętniej bym udusiła i to wcale nie jest metafora.
Starzecki natomiast stawał na rzęsach, byle tylko zawalczyć o utracone szczęście i powiem szczerze dawno tak bardzo nie poruszyła mnie książkowa męska postać.
Ten mężczyzna jest po prostu piękny.
A historia jego miłości skojarzyła mi się z Kroniką pewnej miłości , znanej też jako Pamiętnik Nicholasa Sparksa ??

Gorąco polecam , ale uprzedzam tej książki nie zaczyna się bez stu chusteczek pod ręką, bo emocji będzie co niemiara. Piękna wartościowa i bardzo poruszająca. Niebieski ogród nikogo nie pozostawia obojętnym.

To, że uwielbiam twórczość Pani Joanny Tekieli, to chyba każdy kto ze mną jest dłużej już wie. Dzisiaj chce pokazać najnowszą książkę tej autorki: "Niebieski ogród?.
Książka jest opowieścią o pięknej miłości, uczuciach oraz o przewrotnym losie. Jej akcjach dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych, co już na samym początku sprawia, że zostaję wciągnięta w tę historię bez reszty.
Autorka zabiera nas do cichego miasteczka, Średnie. Czas tutaj biegnie swoim rytmem, a jego mieszkańcy wiodą spokojne życie. Pewnego dnia umiera jeden z najstarszych mieszkańców, Feliks Starzecki. Była to dość tajemnicza postać, która skrywała swoim trochę zaniedbanym domu liczne sekrety. Podczas śledztwa na jaw wychodzi historia pięknej miłości sprzed prawie stu lat. Mężczyzna zawsze był uważany za dziwaka i po poznaniu jego przeszłości, mieszkańcy zmienili o nim zdanie.
Jak zawsze i tym razem Pani Joanna napisała książkę, którą czyta się w dwa wieczory. Wciąga ona od pierwszych stron, a opisana historia nie pozwala się odłożyć, aż nie pozna się jej zakończenia. Wszystko to za sprawą starszego pana i jego przeszłości, której z każdym kolejnym rozdziałem byłam coraz bardziej ciekawa.
Oprócz fantastycznie wykreowanych postaci, znajdziemy tutaj ogrom emocji. Jest tutaj wiele bólu i cierpienia, ale również nadziei. Akcja książki biegnie swoim rytmem i jest osadzona w czasach współczesnych i w czasach przed II Wojną Światową. I zazwyczaj w takich historiach, czytając czekam aż przejdę do dawnych czasów. Tutaj Pani Joanna potrafiła mnie zainteresować zarówno przeszłością starszego pana, jak i tym co dzieje się dzisiaj.
Opisana historia skłania również do refleksji o tym, że starszy człowiek był kiedyś też młody i jak każdy miał swoje plany i marzenia. Zakochiwał się i chciał być szczęśliwy.
Jeśli chcecie poznać tajemnice starego domu i zaniedbanego ogrodu, koniecznie przeczytajcie "Niebieski ogród".

Joanna Tekieli to jedna z autorek, po książki której sięgam w ciemno. Wiem jak pisze i wiem, że je uwielbiam, bo działają jak puszysty kocyk w chłodne dni, jak kubek gorącej herbaty z cytrynką, jak promienie słońca w pierwsze ciepłe dni po zimie, ale potrafi też walnąć pięścią w stół, bo dzięki temu zaczynasz doceniać to, co masz, że w trakcie trwania jakiegoś gorszego dnia zdajesz sobie sprawę, że jutro będzie nowy dzień, nowe pomysły, nowe możliwości, a może wyjście z dołka życiowego? etc. Ta moja grupa autorów powoduje, że jakoś lepiej mi na sercu.
Ile tak naprawdę wiesz o swoich bliskich, sąsiadach czy osobach z otoczenia? Podejrzewam, że tyle, ile sami zechcą ci powiedzieć lub co uda ci się dowiedzieć od innych. Może w twoim sąsiedztwie mieszka ktoś, kto uchodzi za lokalnego dziwaka lub odludka? Może ta osoba ma za sobą nietuzinkową historię, często nie mającą wiele wspólnego z tym co usłyszałaś/łeś? Znam kilka takich przypadków i muszę przyznać, że nigdy nie przyszło mi do głowy, by zgłębić, poznać, zainteresować się ich przeszłością lub dowiedzieć się, co sprawiło, że są tacy, jacy są.
Przed wami historia człowieka, który wiele ryzykował, przeszedł przez liczne trudności i stracił wiele, by ratować?? Wybaczcie, ale gdybym zdradziła więcej, od razu wiedzielibyście, o co chodzi więc wolę dać wam szansę na przeżycie naprawdę fascynującej opowieści, niczym z Disneya - O śpiącej królewnie czy Kopciuszku, ale w rolach głównych występuje prawdziwe życie. Książka skłania do refleksji, zmusza do zastanowienia się nad sobą i swoim życiem, a przede wszystkim uczy, by nie oceniać ludzi po ich wyglądzie. Jeśli lubisz książki o codziennym życiu, otoczeniu, tajemnicach i starych domach, które, zarośnięte i zaniedbane, kryją w sobie mnóstwo historii ? historii ludzi, którzy żyli wiele lat temu, kochali, pragnęli być kochani, mieli marzenia i nadzieje na lepsze jutro ? to ta książka jest właśnie dla ciebie.

Korzystając dziś z pięknej pogody i spacerując po ogrodzie wracałam myślami do magicznego miejsca, którego obraz wyłania się z najnowszej powieści Joanny Tekieli."Niebieski ogród" okazuje się bowiem symbolem romantycznej i prawdziwej miłości, a historia z nią związana wzruszająca i smutna zagości w moim sercu na długo.

Autorka kreuje świat, który oscyluje między teraźniejszością a przeszłością, łącząc w sobie elementy tajemnicy, romantyzmu i ludzkiej tragedii. Prowadzi czytelnika przez życie Feliksa Starzeckiego, znanego jako "Trupielec", starca, który nawet po śmierci owiany jest aurą tajemnicy. Uważany za odludka i dziwaka wiodącego ?jałowe, pozbawione emocji życie" kiedyś przeżył jednak wielką miłość. Ta miłość, mimo upływu lat i licznych przeszkód, pozostała do końca żywa w jego sercu i w śladach, jakie po sobie pozostawił.

Autorka wprowadza element tajemnicy, kiedy współcześni mieszkańcy miejscowości Średnie, Kamil, pani Danusia i ksiądz Franek, odkrywają kolejne sekrety starego domu i jego zmarłego właściciela. Podziemne przejścia, ukryte pokoje, a przede wszystkim kronika opowiadająca o losach Feliksa i Doroty, nadają opowieści intrygujący, niemalże magiczny klimat. Historia ich relacji wyłaniająca się z jej kart, jest nie tylko opowieścią o uczuciu, ale też o brutalności losu i niesprawiedliwości, jakiej doświadczyli. Tragedia, która dotyka rodzinę Doroty, zmienia wspólne plany młodych na zawsze ? śmierć matki, szaleństwo ojca, który postanawia zamknąć córkę w klasztorze i desperacka walka Feliksa o jej odnalezienie, nadają powieści głęboki wymiar emocjonalny.

Z powieści wyłania się refleksja nad tym, jak łatwo zapominamy, że starsze osoby kiedyś były młode, miały swoje pasje, marzenia i uczucia. Że żyły pełnią życia, śmiały się w głos i kochały. Feliks, który zawsze wydawał się być odizolowany od świata, dopiero po swojej śmierci staje się ważny dla okolicznych mieszkańców.

Zakończenie powieści nie przynosi jednoznacznych odpowiedzi na wszystkie pytania, co może budzić pewien niedosyt u czytelnika, ale z drugiej strony wątki, które pozostają otwarte dodają historii realizmu i pewnego melancholijnego wymiaru. "Niebieski ogród" to powieść pełna tajemnic, subtelnych emocji i poruszających refleksji nad przemijaniem, miłością i spuścizną, jaką każdy z nas zostawia po sobie. Joanna Tekieli z wyczuciem splata przeszłość z teraźniejszością, tworząc opowieść, która wzrusza swoim pięknem i głębią i wypełnia serce wszelkimi odcieniami niebieskiego od pastelowych błękitów po głęboki i wyrazisty kobalt.