Niebo z naszych stron

Czwarty tom Sagi Warmińskiej. Przedstawia losy Warmińskiej rodziny Langerów od 1919 roku - t. 1, po czasy wojenne i powojenne- t. 4., na których życie miały wpływ burzliwe wydarzenia historyczne. Warto przeczytać.

"Opowieść warmińska" to jedna z moich ukochanych sag, na której kolejną część czekam z niecierpliwością. Ta historia ma dla mnie szczególne znaczenie - od pierwszego tomu poczułam głęboką więź z bohaterami, a z każdą kolejną książką ich losy stają mi się jeszcze bliższe. Z zapartym tchem śledziłam wydarzenia, które wyzwoliło we mnie mnóstwo emocji, poruszając serce i wzruszając do łez. Ta lektura pozostawiła w mojej duszy trwały ślad, który długo jeszcze we mnie pozostanie. Losy bohaterów są tragiczne, lecz nie mogły być inne, bo takie to były czasy. Czerwonoarmiści przepędzili Niemców, ale dokonali brutalnego odwetu na ludności cywilnej. Nie obchodziło ich, że Warmiacy sprzyjali Polsce i czuli się Polakami ? dla Sowietów byli znienawidzonymi Niemcami, którzy musieli zapłacić wysoką cenę za to, co przez lata okupacji zrobili innym narodom. Schyłek drugiej wojny światowej. Cywile widzą już realny upadek Rzeszy, lecz niemiecka propaganda nadal karmi ludność pustymi frazesami i zakazuje im ucieczki, mimo że wszyscy wiedzą, do czego zdolni są Czerwonoarmiści - legenda o ich okrucieństwie wyprzedza ich przybycie. Wśród cywilów krążą opowieści o barbarzyństwie Sowietów, budząc w nich strach i oburzenie, choć Lizka i inni mieszkańcy Bartąga zdają sobie sprawę, że to tylko odwet za wszystkie zbrodnie, jakie Niemcy wyrządzili innym narodom, a nawet swoim rodakom, którzy ośmielili się sprzeciwić Führerowi. Teraz to cywile ponoszą wysoką cenę ? krasnoarmiejcy zachowują się jak szarańcza, niszcząc wszystko na swojej drodze. Po nich pozostają jedynie zamordowani, zgwałcone kobiety, spalone domy oraz ogołocone stodoły i obory. Lizka wraz z dziećmi z utęsknieniem oczekuje powrotu męża, bo obiecał jej, że wróci, jednak zaginął pod Stalingradem i wszelki kontakt z nim się urwał. Mimo to ona wciąż wierzy, że dotrzyma słowa. Front sowiecki zbliża się coraz bardziej, lecz władze niemieckie nadal zabraniają ludności cywilnej ewakuacji, uważając, że kilku starszych mężczyzn wystarczy, by powstrzymać liczną armię radziecką. Lizka wolałaby zostać na Warmii i czekać na męża, ale strach o siebie i dzieci sprawia, że pakuje się i rusza w nieznane z dziećmi, teściową i szwagierką. Część mieszkańców, zwłaszcza starszych, postanowiła zostać, czując się Polakami i nie wierząc, że coś mogłoby im zagrażać. Dla Rosjan nie ma to jednak żadnego znaczenia ? dla nich są Niemcami. Wioletta Sawicka przedstawia rozdzierające serce sceny, gdy Lizka z dziećmi opuszcza Bartąg, zostawiając wszystko za sobą, nie mając pewności, czy kiedykolwiek uda jej się tu wrócić. Kobieta czuje, jakby ktoś wyrwał jej kawałek duszy ? zostawia ojca, któremu nie wolno opuścić domu, oraz jego żonę z maleńkim dzieckiem, bo postanowiła zostać przy mężu. Przedstawiła tragiczny los ludzi, jaki zgotowali im pobratymcy i tak zwany wyzwoliciel. Nadciągała zgraja Czerwonoarmistów, zostawiając za sobą tragiczne ślady okrucieństwa. Jak szarańcza, niszczyli wszystko, co napotkali na swojej drodze. Każdy, kto nie zdążył przed nimi uciec, doświadczył sowieckiego okrucieństwa. "Niebo z naszych stron" kontynuuje niezwykłą historię, w której autorka przekazuje swoją niesamowitą miłość do Warmii. Losy fikcyjnych postaci przeplata z tymi, którzy istnieli naprawdę, jak na przykład ksiądz Otto Langkau. Opisała prawdziwą męczeńską śmierć sióstr katarzynek ze Szpitala Mariackiego w Olsztynie oraz dramatyczne warunki ewakuacji miejscowej ludności z terenów Prus Wschodnich, uciekającej przed nadciągającą Armią Czerwoną. Starannie oddane realia tamtych tragicznych wydarzeń ? śnieżyca, trzaskający mróz, salwy radzieckich pocisków, krzyki mordowanych i gwałconych kobiet oraz późniejsza tułaczka Warmiaków i losy uciekinierów, którzy trafili do obozów w Danii ? zrobiły na mnie niezatarte wrażeni. Wojna raz na zawsze zmarnowała potencjał wielu ludzi. O wojnie nie da się zapomnieć. Można próbować z tym żyć, ale zapomnieć ? nie da rady. Chociaż niebo wciąż było błękitne, dla więźniów obozów już na zawsze pozostanie zasnute chmurami. Ocaleni z piekła są głosem tych, którym nie dano szansy na przeżycie. Ich głos powinien brzmieć przez następne pokolenia, aby już nigdy więcej jedni ludzie nie uważali się za lepszych od innych.

"Niebo z naszych stron" to kolejne moje spotkanie z książką z serii Opowieści Warmińskie Wioletty Sawickiej. Cała seria mnie zachwyciła i wciągnęła już od pierwszych stron, pierwszego tomu, a z każdym kolejnym wciąga jeszcze bardziej, rozbudzając moją wyobraźnię i za każdym razem mam nadzieję, że jeszcze spotkam się z bohaterami powieści i autorka zdecyduje się na jej kontynuację.
Ta część powieści została poświęcona najazdowi Armii Czerwonej na Prusy, w których znajdowała się ciągle wyczekująca powrotu Franza Lizka. Kobieta wiernie wyczekiwała mężczyzny, wierząc, że uda mu się całemu i zdrowemu wrócić do domu, tak jak to obiecał. Niestety jednak informacje, które kobieta otrzymuje, dotyczące okrucieństwa najeźdźców, jakiego się dopuszczają wobec wszystkich, nie wyłączając niewinnych i bezbronnych dzieci, zmuszają ją do podjęcia decyzji o ucieczce i ratowaniu swojej rodziny. Ruszamy więc z Lizką w tą niezwykle trudną podróż, która jest równocześnie walką o życie własne i najbliższych. Kobieta mimo trudnych czasów, w których przyszło jej żyć, nigdy nie traciła nadziei i nie bała się podejmowania ryzykownych decyzji, ale wszystko robiła dla dobra rodziny, która zdecydowanie była w jej życiu priorytetem. Ja przyznaję, że od pierwszego spotkania obdarzyłam ją ogromną sympatią i podziwem, bo myślę, że nie każdej z nas wystarczyłoby siły i determinacji do tak heroicznej walki i ciągłego oczekiwania na powrót męża.
Jak w każdej części autorka nie zawodzi oddaniem klimatu tamtych czasów. Ja dosłownie podczas czytania mam wrażenie, jakbym przeniosła się w czasie i doświadczyła wszystkiego, czego doświadczają bohaterowie powieści.
Osobiście bardzo chętnie wybieram książki z wojną w tle, czy te, które tematem dotykają obozów koncentracyjnych. Nigdy nie jest to łatwa literatura, zawsze wywołuje we mnie wiele emocji, niemniej jednak za każdym razem ponownie po nią sięgam. Ta saga jest zdecydowanie jedną z najlepszych, jakie miałam okazje czytać w tej tematyce, a to również za sprawą wplatania przez autorkę faktów historycznych, które dodają książce autentyczności!
Ja zdecydowanie polecam ten tytuł, ale nie tylko! Polecam sięgnąć po całą serię i najlepiej w odpowiedniej kolejności, bo naprawdę warto!

"Niebo z naszych stron" to już 4 część "Opowieści Warmińskich". Jest to książka pełna emocji i wzruszeń. Książka o pięknej miłości, choć zakazanej, która rozkwitała w czasach II Wojny Światowej.
Akcja powieści dzieje się w Prusach Wschodnich. Lizka wraz z dziećmi czeka na Franza, który zaginął pod Stalingradem. Obiecał jej, że wróci i wierzy, że tej obietnicy dotrzyma. Strach o to co dzieje się z jej z ukochanym nie jest jej jedynym zmartwieniem. Nadciąga Armia Czerwona, która nie oszczędza nawet dzieci. Lizka postanawia wraz z najbliższymi uciekać. Dociera do Skandynawii. Nie wszyscy jednak chcieli zostawić swoje majątki. I ich ze strony Sowietów spotkało ogromne okrucieństwo.
Autorka tym razem nie oszczędza czytelnika. Jesteśmy świadkami całego okrucieństwa jakie spotkało ludzi u schyłku II Wojny Światowej. Z jednej strony czuje się złość na to co zrobili Sowieci, a z drugiej strony roni się łzę czytając sceny pożegnań.
Lizka to postać bardzo silna, odważna i zdeterminowana. Przeszła wiele. Były chwile lepsze i gorsze. I bardzo polubiłam ją. Pozostali bohaterowie również zostali tutaj dobrze wykreowani i dostarczyli wielu emocji.
Pani Wioletta świetnie połączyła fikcję literacką z historią. Dzięki temu możemy lepiej poznać los wielu niewinnych istnień. I choć tutaj jest fikcja to naprawdę czuje się klimat tamtych, okropnych lat.
Autorka posiada lekki styl pisania. W sadze tej nie ma chaosu. Wszystko jest przemyślane i dopracowane. Uwielbiam książki, które łączą fikcje literacką z historią. Które tak obrazowo oddają to co działo się tamtym okresie i to wszystko znalazłam w tej sadze, którą bardzo polecam.