Niekochane

Dobra, niezwykle ciekawie napisana książka. Bohaterką jest kobieta dojrzała, osoba, z którą utożsamiać się może tak wiele z nas, niestety.
Monika jest samotną matką nastolatki. Córka obwinia matkę o rozpad rodziny, przypisuje jej wszystko co najgorsze. Do tego dochodzi bunt nastolatki,zmiany humorów, czyli wszystko to co wiąże się z okresem dorastania. W domu Moniki nie jest łatwo. Ba, jest tam niczym na polu minowym.
Monika ze wszystkimi problemami musi sobie radzić sama. Nikt jej nie pomoże, a najmniej matka, osoba, na którą każda z nas powinna móc zawsze liczyć. Monika liczyć może tylko na siebie. Jak wiele z nas może to samo powiedzieć o sobie? Obawiam się, że zbyt wiele. Do tego dochodzi traumatyczne, wyjątkowo nieudane i nieprzepracowane dzieciństwo. Życie Moniki nigdy nie rozpieszczało, a teraz jest gorzej niż kiedykolwiek wcześniej.
Smutne, gorzkie życie, które za moment stanie się jeszcze smutniejsze. Monika otrzymuje w spadku dosyć daleko położony dom. Wyjazd w to miejsce, odnalezienie tajemniczego pamiętnika Antoniny, jej babci, daje początek wielkim zmianom w życiu naszej bohaterki. Szybko okaże się, że to co Monika przez kolejne lata brała za pewnik wcale takie pewne nie jest. Klasyka. Ile razy to co uważamy za białe okazuje się być czarnym i na odwrót. Monika wraz ze spadkiem i lekturą pamiętnika rozpoczyna nowy etap w swoim życiu. Czy wyjdzie jej on na dobre? Na czym będzie polegał? Tego dowiecie się z lektury tej naprawdę doskonałej książki.
Hanna Dikta po raz kolejny napisała świetną, bardzo życiową i prawdziwą opowieść. Obawiam się, że większość z nas ma takie pogmatwane (mniej lub bardziej) relacje z najbliższymi, a każdy z nas szuka zrozumienia i szczęścia. Całość wydarzeń jest bardzo dobrze przedstawiona, życiowa i niezwykle poruszająca. Po odłożeniu Niekochanych na półkę długo jeszcze myślałam o treści książki i perypetiach Moniki, bohaterki, która w tak wielu momentach przypomina mnie samą.
Gorąco zachęcam was do lektury. Jestem pewna, że będziecie pod ogromnym wrażeniem klimatu książki, poruszanej tematyki, ale i talentu autorki Hanny Dikty.

Naprawdę niesamowita książka, którą się czyta lekko i płynnie, lecz pozostawia po sobie pewien wydźwięk. Najgłówniejsza historia jest związana z osobą Moniki. To ona jest tu w wieku średnim, lecz wątki poboczne, które również mają wpływ na akcję tyczą się jej niepełnoletniej jeszcze córki, a także jej matki, która już nie żyje. Najbardziej pobocznym wątkiem będzie opowieść babci Moniki. To historia bardzo zaskakujaca, gdyż Monika żyje w przeświadczeniu, że miała matkę alkoholiczkę, która nigdy jej nie kochała. Tak naprawdę nigdy nie zadała sobie pytania dlaczego tak było, nie próbując dojść do głosu słów, że alkoholizm, to choroba. Wielkie tajemnice zaczną wychodzic na jaw w momencie, kiedy Monika dowie się, że odziedziczyła w spadku domek na wsi. Nie chcąc mieć z nim nic wspólnego od razu chce się go pozbyć. Warunkiem jednak sprzedaży go jest przyjazd na posiadłość na który początkowo się ona nie godzi. Zbyt gardzi matką, by chcieć cokolwiek od niej wziąźć. Nie rozumie tylko, dlaczego pojawiają się ludzie, którzy darzyli ją wielką sympatią. Nie taką zapamiętała ją nasza bohaterka. Późniejsze wydarzenia nieco zagmatwają już ciężką sytuację Moniki, kiedy wyjdzie na jaw, że to, przez czym chroniła swoją córkę, stało się i nic nie jest w stanie na to poradzić. Jaki zatem los czeka matkę i córkę? Jakim cudem świat jej matki był zupełnie inny od tego, jakim sama ona jej go przedstawiała? Ile jeszcze tajemnic pozostało do odkrycia? Dlaczego ludzie szanowali osobę, która dla niej była nikim? Kto jest na tajemniczym zdjęciu i co sprawiło, że jej matka totalnie się załamała?
Kochani, jak dla mnie to naprawdę śliczna opowieść, choć okraszona dawnymi waśniami, sporami bez pokrycia i niepotrzebnymi tajemnicami. Bohaterki same potrafiły oceniać czyjeś życie, nie widząc własnych błędów. To jak raniły swoje dzieci przechodziło na nie przez pokolenia. Brak miłości, zrozumienia i rozmowy sprawiło, że powielały swoje błędy. Warto ją przeczytać, gdyż człowiek nie widzi nieraz tego, co robi źle, a po przeczytaniu tej książki ujrzy to dosadnie.

Monika nie może dogadać się ze swoją córką, zastanawia się, czy przechodzi ona jedynie trudny wiek, czy dają o sobie znać geny jej matki alkoholiczki. Bohaterka nie miała dobrego dzieciństwa, w zasadzie przez całe swoje życie pamięta jedynie swoją matkę z butelką w ręku. Nawet, teraz kiedy umarła, nie jest w stanie jej wybaczyć. Kiedy okazuje się, że w spadku po niej otrzymuje stary dom na wsi, należący do jej babki, nie chce nawet go zobaczyć, jednak ostatecznie daje się namówić przyjacielowi matki, by choć raz rzuciła okiem na posiadłość, zanim postanowi ją sprzedać. Podczas wizyty odkrywa pamiątki, które zawierają informacje na temat jej rodziny.

?Niekochane?, to piękna, aczkolwiek trudna historia czterech pokoleń kobiet, które nie mają szczęścia w miłości. Monika zdradzała swojego męża, to jej wina, że się z nią rozwiódł, nigdy tak naprawdę nie mogła go w pełni pokochać, gdyż wzdychała za nieosiągalnym mężczyzną, wdając się w przelotne romanse, by zaspokoić fizyczną potrzebę bliskości. Jej córce ? Poli przyjdzie stać się przedwcześnie dorosłą, będzie musiała skończyć z dąsaniem się i imprezami, gdyż przyjdzie jej ponieść konsekwencje swoich czynów. Matka Moniki ? Nina, popadła w alkoholizm, bohaterka nie mogła zrozumieć, jakim cudem butelka była ważniejsza od niej. Wizyta w odziedziczonym przez nią domu może naprowadzić ją na trop, prowadzący do tego, co pchnęło jej matkę w tę paskudną chorobę. Jest jeszcze Antonina, właścicielka domu, babcia bohaterki. Monika nigdy jej nie poznała, przez co znalazła kolejny powód do obwiniania matki, jednak Nina miała jakiś powód, by w ten sposób postąpić.

Książka nie jest zbyt długa, liczy zaledwie trzysta stron i czyta się ją szybko. Muszę przyznać, że bardzo mi dała do myślenia. Nasza przeszłość, decyzje, jakie podejmujemy, mają wpływ na to kim jesteśmy, w jakim punkcie życia się obecnie znajdujemy, to oczywiste, lecz jakże istotne jest to, że wpływ na nas mają decyzje naszych przodków, na przykład jeśli nasza babcia nie związałaby się z naszym dziadkiem, nie byłoby nas, tak samo jeśli droga naszej matki potoczyłaby się inaczej, nie wiadomo, co byłoby z nami. Wierzę, że wszystko jest po coś. Kiedy narzekamy na swój los, musimy sobie uświadomić, że cienka nić dzieliła nas od tego, by nas w ogóle tu nie było, ale jesteśmy i teraz my mamy wpływ na siebie i dalsze pokolenia.

?Niekochane? to pełna ciepła historia o miłości i macierzyństwie. Wzrusza, porusza trudne tematy, niesie za sobą morał. Jeśli lubicie takie życiowe pozycje, które mogłyby się wydarzyć naprawdę, a nawet toczyć gdzieś obok nas, to gorąco zachęcam Was do sięgnięcia po to dzieło Hanny Dikty.

Autorka w bardzo ciekawy sposób pokazała trudne relacje rodzinne. Pokazała, że warto zgłębiać historię rodziny, dociekać wyjaśnienia tajemnic. Być może w przeszłości naszych przodków tkwi rozwiązanie naszych problemów, ponieważ nie od dziś wiadomo, że często powielamy błędy naszych rodziców. I staramy się uciekać od problemów poprzez uzależnienia czy angażowanie się w przygodne związki by zapomnieć o problemach. I chociaż przez chwilę poczuć się szczęśliwym i wolnym człowiekiem.

Z pewnością jest to powieść skłaniająca do refleksji nad własnym życiem i próbą znalezienia odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Poznacie smak odrzucenia, braku miłości, uzależnienia od alkoholu i przygodnych związków, ale także jest to historia o samoakceptacji i poszukiwaniu szczęścia. Droga, którą przeszła Monika udowadnia, że warto podjąć trud i zmierzyć się z przeszłością. Warto też walczyć o swoją rodzinę, bo łatwo ją stracić.

?Niekochane? to opowieść o trzech kobietach. Córce, matce i babci, które oprócz więzi rodzinnych łączy jeszcze poczucie niezrozumienia i niekochania.
Monika Winnicka, to matka Puli. Nastolatki, która daje popalić. Jest zbuntowana, źle odzywa się do swojej rodzicielki i przysparza samych problemów. Monika jest rozwódką. Jej były mąż ma nową żonę, a Pola od pewnego czasu nie chce rozmawiać z ojcem. Wszystkie problemy wychowawcze, padają więc na główną bohaterkę.
Monika to córka Niny Winnickiej. Kobiety, która tylko paliła i piła. Przez swój alkoholizm spowodowała pożar w domu, w którym nie omal zginęła. Nie był to jedyny przypadek, w którym udało jej się cudem uniknąć śmierci. Innym razem po wypiciu myła okna i z niego wypadła. Często była poobijana, potrącona a nawet wsiadła do pociągu i na parę dni zniknęła. Swoim zachowaniem przynosiła tylko wstyd Monice. Pomimo ?tych przygód? Nina zmarła na skutek tętniaka, a nie jak zawsze córce się mogło wydawać, że nastąp to z powodu alkoholu. Po jej śmierci dowiedziała się Monika, że matka zostawiła jej w testamencie rodzinny dom w Gjeble. Początkowo kobieta chciała go sprzedać. Życie jednak podsunęła jej inny pomysł, co zrobić z domem.
W czasie wizyty w rodzinnym domu, znalazła wiele pamiątek jej matki i babci. Światło dzienne również ujrzały tajemnice i sekrety jej rodziny. Okazuje się, że nie tylko ona miała problemy wychowawcze z Polą, ale również Nina i babcia Moniki nie potrafiły porozumieć się. Co wydarzyło się przed laty? Dlaczego Monika nigdy nie słyszała o rodzinnym domu jej matki? Przekonajcie się sami.
?Niekochane? to powieść o braku miłości i więzi rodzinnych. O tramie, która przekłada się na kolejne pokolenia. O konflikcie pokoleń i trudnych relacjach między matkami a córkami. Ale również o nadziei, na to, że w rodzinie siła i w końcu uda się kobietą porozumieć i żyć pełnią życia.
Książka wywołała u mnie wiele emocji. Jest z gatunku, tych co zapadają w pamięć na dłużej. Może dlatego, że temat jaki porusza w niej autorka, jest często obecny w naszym życiu. Zarówno problem alkoholizmu, który prowadzi do rozpadu rodziny, jak i zwykłe nieporozumienia między pokoleniami. Książka posiada krótkie rozdziały co sprawia, ze czyta się szybko. Autorka świetnie przedstawiła portret psychologiczny Moniki. Kobiety, która nie miała w życiu łatwo. Właściwie sama wychowuje dorastającą córkę. A w przeszłości walka z alkoholizmem matki.