Niemożliwa para

Niemożliwa para ?

Q: Lubicie Szyć?
Ja za pomocą igły, nici oraz kolorowych materiałów uwielbiam tworzyć przeróżne rzeczy.
Wszystko zawdzięczam swojej babci, która zainspirowała mnie i nauczyła pierwszego ściegu.
Minęło kilka chwil i załapałam, o co w tym wszystkim chodzi.

Dziś chciałabym Wam troszkę opowiedzieć o młodzieżówce, która wywarła na mnie ogromne wrażenie.

Historia zaczyna się od małej, chodź bardzo ważnej dla dalszych wydarzeń sprzeczki.

Claudia podsłuchuje przypadkowo rozmowę pomiędzy najfajniejszą parą w szkole - towarzyską Paige oraz niezrównoważoną Iris.
Dziewczyny zrywają ze sobą...

Po pewnym czasie od tego zdarzenia, nasza główna bohaterka pozostaje przydzielona przez nauczycielkę do projektu, który musi zrobić wspólnie z Iris.
Chcąc poprawić oceny, obie angażują się w teatrzyk szkolny.
To tam poznają również najprzystojniejszego chłopaka Gideona.

Od tamtej chwili relacja z niesforną Iris i nie tylko z nią, zmienia się diametralnie.

Wciągająca historia, którą przyjemnie się czyta.
Wszystko jest przedstawione w naturalny sposób.
Nie mamy tutaj nachalnego wątku między problemami miłosnymi dwójki dziewcząt.

? - Spójrz tylko w te oczy, człowiek może się w nich zagubić!
- Bez Google Maps nie ma mowy, żeby wydostać się z moich oczu?.

Autorka skupiła większą uwagę na temat przyjaźni.
Ten wątek na pierwszym planie,
nie zdarza się zbyt często w powieściach, więc tym bardziej byłam zauroczona całą historią.

Bohaterowie są wspaniale opisani.
Każda postać ma swój charakter.

Claudia jest bardzo pilną uczennicą.
Po nauce dorabia sprzedając kanapki, a w czasie wolnym
otwiera laptopa i gra w grę komputerową w towarzystwie swoich przyjaciół, którzy chodzą do szkoły publicznej.
Nie ma znanych zainteresowań jak reszta nastolatek - to naprawde się ceni.

Była też Iris.
Ona jest dość ciekawym przypadkiem.
Nie każdy ją lubi, odznacza się swoją złośliwością, ale doskwiera jej pewnego rodzaju samotność.
Nie umie, chodź próbuje pokazać swoje inne oblicze.
Chce się z kimś zaprzyjaźnić, ale nie wie od czego zacząć.

Gideon to taki znany typ śmieszka szkolnego, którego każdy polubi.

Co mnie zaskoczyło?
Z pewnością ilość napisanych rozdziałów - niekiedy do przeczytania mamy tylko dwie kartki, więc aż ciągnie, by zaczytać się w kolejny dzień z życia bohaterki.

Czy to efekt zamierzony?
Jeśli tak, to autorce się udało ?

To nie jest książka, która mnie zaskoczyła, ale z pewnością z czystym sumieniem mogę ją polecić.

Przecudowna pastelowa okładka i tytuł sugerujący, że będzie to romans młodzieżowy sprawiły, iż jako miłośniczka literatury YA po książkę "Niemożliwa para" sięgnęłam z wielką ochotą, ale czy zakochałam się w tej historii?

"Niemożliwa para" autorstwa Emmy Mills to książka o młodzieży, adresowana do młodzieży, i taka właśnie jest- bardzo młodzieżowa. Bohaterowie tej historii to młodzi ludzie, którzy przeżywają najbardziej zwariowany etap swojego życia jakim jest bycie licealistą. Jest tu dużo imprez, dram, przyjaźni, kłótni, miłości i przeróżnych "licealnych" kłopotów. Mamy bohaterów którzy pochodzą z różnych rodzin i mają różne zainteresowania- jedni są zafiksowani na punkcie zespołu muzycznego, drudzy obsesyjnie grają w gry komputerowe; jedni są bogatymi i rozpieszczonymi dzieciakami, a drudzy muszą na swoje przyjemności zarobić po szkole. Do tego pojawiają się pierwsze miłości i miłosne zawody, a także bardzo fajnie poprowadzony wątek LGBT, który naturalnie dopełnia to, że każdy człowiek jest inny, a w swojej inności jednocześnie wyjątkowy ale też zwyczajny.

Książkę czytało mi się szybko, było dużo zabawnych momentów, jednak nie była to historia która mnie porwała. Nie mam tutaj żadnych zastrzeżeń do samej książki- jest napisana dobrze, bohaterowie są różnorodni i zabawni, i chociaż zakończenie nie zaskakuje, to całość przyjemnie się czyta. Pomimo tego, że sama mam ponad 30 lat i zawsze bardzo lubiłam czytać literaturę młodzieżową, tutaj błahych problemików, imprez, zachwytów nad grami komputerowymi i zespołami było dla mnie odrobinę za dużo i też chyba przez to nie potrafiłam do końca zżyć się z bohaterami.

Chociaż książka "Niemożliwa para" nie do końca trafiła w mój gust czytelniczy, to myślę, że mogę ją z czystym sumieniem polecić właśnie licealistom czy studentom, bo cały klimat, kłopoty i rozterki będą bliskie czytelnikom w tej grupie wiekowej.

Słowo "urocza" zdecydowanie do tej historii pasuje i chociaż ja nie poczułam do niej mięty myślę, że spodoba się nastolatkom lubiącym lekkie i zabawne, życiowe książki YA.

" Wszystko zaczyna się na dorocznym Różowym Przyjęciu u Amber Brunati."
*
Ostatni rok w szkole ma Claudi upłynąć tak samo jak poprzednie ? na ciężkiej pracy i próbie niewyróżniania się, co pośród bogatych i jeszcze bogatszych dzieciaków nie jest takie proste ? zwłaszcza jeśli sama musisz zapracować na kieszonkowe, a samochód dzielisz ze starszym bratem. Jednak ambitne plany dziewczyny zostają zdeptane, gdy nieumyślnie podsłuchana sprzeczka doprowadza ją za kulisy szkolnego teatru. Jakby tego było mało, Claudie zaczyna zauważać szkolny "Książę", a jej nowa koleżanka regularnie próbuje zamordować kogoś wzrokiem.
*
Co tu dużo mówić... "Niemożliwa para" to zabawna, urocza i wciągająca historia, którą bez wahania mogłaby wskazać, jako przykład idealnej książki młodzieżowej.
*
Zacznijmy od tego, że książka skupia się nie tylko na romansie, a bohaterka nie należy do wzdychających na widok chłopaka idiotek. Dostajemy tu postacie z krwi i kości, więc ich życie nie ogranicza się do szkoły i randkowania. W związku z tym pojawia się wiele innych motywów np. rodzina, przyjaźń, zajęcia pozaszkolne czy nawet problemy, z jakimi może borykać się przyszła mama.
*
Bardzo podobał mi się wątek dotyczący gry komputerowej, w którą grają bohaterowie - stanowi ona nie tylko "rozrywkę", ale jest właściwie "miejscem" w którym można spędzać czas z bliskimi i razem dążyć do obranego celu. Może wydać wam się to dziwne, ale w książce wypada genialnie!
*
Do gustu przypadł mi również stopniowy rozwój relacji pomiędzy postaciami (od wrogów do przyjaciół, od obcych do kogoś bliskiego) oraz spora dawka humor, jaką dostajemy od pierwszych stron. Co więcej, pomimo że zachowania postaci trochę momentami mnie irytowało ? jak to bywa z nastolatkami ? to na dłuższą metę ich polubiłam .
*
Książkę oceniam na 8/10, chociaż w kościach czuję, że gdybym była o kilka lat młodsza, ocena zapewne byłaby wyższa.

Ostatnio czytałam trochę horrorów młodzieżowych, więc z przyjemnością sięgnęłam po coś lekkiego. Naszą główną bohaterką jest Claudia, która chodzi do elitarnej szkoły. Dziewczyna nie ma tam przyjaciół, różni się od osób, które tam uczęszczają. Zamiast chodzić na imprezy woli spędzać czas ze swoją najlepsza przyjaciółką i bratem grając w ich ulubioną grę. Jedna podsłuchana rozmowa zmienia wszystko w jej życiu o 180 stopni.

Bardzo polubiłam naszą główną bohaterkę, a zarazem moją imienniczkę. Spodobało mi się to, że autorka nie tylko skupiła się na przedstawieniu Claudii, ale również mogliśmy trochę bardziej poznać bohaterów drugoplanowych. Niestety, ale nie wszystkich. Niektórzy z nich byli, bo byli i tyle. Gideon to moja ulubiona postać z całej książki. Od razu go polubiłam. Emma Mills w bardzo fajny sposób przedstawiła problemy, z którymi mierzą się młodzi ludzie. Między innymi burzliwe relacje, miłosne rozterki oraz niezrozumienie. I to najbardziej urzekło mnie w tej historii, że nie mamy tu tylko wątku miłosnego, który byłby na pierwszym planie.

Nie ma tu może jakiś szalonych zwrotów akcji, ale naprawdę przyjemnie mi się ją czytało. Jest to niesłychanie zabawna i urocza książka, która z pewnością poprawi wam humor. Ja się świetnie przy niej bawiłam. Okładka książki jest śliczna

NIEMOŻLIWA PARA to niesamowicie urocza książka, która pod lekką i przyjemną fabułą skrywa piękną lekcję o relacjach międzyludzkich. A przede wszystkim o różnych odcieniach przyjaźni i miłości. Początkowo można mieć wrażenie, że to właściwie książka o niczym. Claudia - nasza główna bohaterka, jakoś za szczególnie się niczym innym nie wyróżnia, ot dziewczyna jakich pełno. Przez splot zdarzeń musi uczestniczyć w przygotowaniach do szkolnego przedstawienia, a przez to zaczyna przyjaźnić się z Iris, którą kiedyś miała za złośliwą i nieco przerażającą. Teraz wkręciła się w zespół, który lubi Iris, a ona próbuje grać w grę, którą lubi Claudia. Dodatkowo, dziewczynie udaje się poznać lepiej Gideona - chłopaka, który ewidentnie wpadł jej w oko. I ona mu także. Było już takich historii pełno, prawda? I nie będę ukrywała, że tutaj otrzymacie coś odmiennego. To raczej przewidywalna opowieść, a jednak niezwykle wciągająca. Dlaczego? A właśnie przez kreację bohaterów. Zdają się być typowymi nastolatkami, jakich mogliśmy spotkać w swoim otoczeniu, w swojej szkole, ba! może nawet odnaleźć ich cechy w sobie. I są do bólu realni - popełniają błędy, robią głupoty, nie zastanawiają się, nim coś powiedzą. I mam wrażenie, że nie na szkolnym przedstawieniu Snu nocy letniej skupia się tu uwaga (wręcz przeciwnie, bardzo mało tu tej sztuki), a właśnie na relacjach między bohaterami. Na tym, jak budują się, psują i naprawiają przyjaźnie, głębsze uczucia, jak postacie dojrzewają do niektórych decyzji. Bardzo ich polubiłam, a także wkręciłam się w klimat tej historii. Był taki naturalny, niewymuszony. Dzięki temu książkę czytało się niezwykle płynnie i z przyjemnością. Jeśli lubicie książki YA, które poza ładną i uroczą otoczką niosą za sobą także jakieś wartościowe przesłanie, to serdecznie polecam Wam Niemożliwą parę. Mam nadzieję, że przepadniecie tak jak ja!

Amanda Says

"Niemożliwa para" Emmy Mills to historia o młodzieży i dla młodzieży, w której główną rolę odgrywa Claudia. Zupełnie zwyczajna nastolatka na co dzień zajęta nauką, a wieczorami grająca online w fabularną grę Battle Quest wraz z rodzeństwem i najlepszą przyjaciółką, Zoe. Jej życie byłoby idealne, gdyby nie fakt, że zmieniła szkołę na prywatną i aktualnie uczęszcza do Prospect-Landower School, gdzie ciągle próbuje się odnaleźć. Za namową mamy Claude idzie na imprezę, podczas jakiej zupełnym przypadkiem staje się świadkiem zerwania "najsłodszej" pary w szkole. Paige rzuca Iris, której wytyka m.in. egoizm i pragnienie, by stała się "lepszym człowiekiem".

Wścibstwo Claudii wychodzi na jaw, co Iris przyjmuje z ogromną wrogością. Na domiar złego na literaturze dziewczyny zostają przydzielone w parę w celu napisania referatu, a wskutek kolejnych zrządzeń losu obie trafiają do teatralnej grupy. Mają pomóc (lub zagrać rolę) w sztuce Szekspira Sen nocy letniej.

W międzyczasie Claude poznaje Gideona, jednego z najpopularniejszych i najbardziej charyzmatycznych chłopków w szkole, zacieśnia więź z Iris, która zaraża ją sympatią do boysbandu TION, oraz zdobywa kolejne poziomy w grze. Nowe przyjaźnie, może miłości, ukryte żale, małe kłamstewka oraz dużo emocji dopadną Claudię w najmniej spodziewanym momencie...

"Niemożliwa para" to przezabawna opowieść o dojrzewaniu i towarzyszących temu problemów. Emma Mills stworzyła świetną historię oraz wykreowała totalnie rozbrajającą główną bohaterkę, której wręcz nie dało się nie lubić. Fabuła nie należy do górnolotnych, ale wciąga i wydaje się idealna na luźne, leniwe popołudnie. "Niemożliwą parę" powinno czytać się dla relaksu i w celu poprawy humoru, co mogę zagwarantować.

Powieść przeznaczona stricte dla młodzieży porusza kilka interesujących wątków, ale pojawia się też parę schematów: najprzystojniejszy chłopak nagle zainteresowany główną bohaterką, wielkie-małe kłótnie, zdobywanie nowych przyjaciół, etc. Niemniej, historia naprawdę jest warta poznania przez wzgląd na nietuzinkowy, przeuroczy klimat.

W "Niemożliwej parze" czytelnicy nie znajdą mocnych dramatów, co jest bardzo realistyczne. No, nie oszukujmy się: wydarzenia bądź konflikty, których doświadcza się jako nastolatka/nastolatek, w rzeczywistości w większości wcale nie są ani trochę tragiczne. Młodzież nie zna jeszcze życia na tyle, by poznać jego gorzki smak, więc takie drobnostki często (i zupełnie niepotrzebnie) traktuje jak przysłowiowy koniec świata. Emma Mills w swojej powieści skupia się na pokazaniu prawdziwych relacji między bohaterami i stwarza im doskonałą sposobność, by mogli dorosnąć w spokoju.

"Niemożliwą parę" polecam bez wahania, ponieważ was rozczuli i rozbawi do łez - wiem to z własnego doświadczenia, bo kilkanaście razy dosłownie parskałam śmiechem, a raz nawet rzęziłam jak koń, co może potwierdzić mój narzeczony. :) Książka bogata jest w tony przeróżnych emocji, dzięki czemu wydaje się wyjątkowa. Z pewnością jeszcze wrócę do "Niemożliwej pary", by po raz kolejny móc doświadczyć tych uroczych, śmiesznych oraz do bólu realistycznych przygód Claude i reszty ekipy.

Sięgając po tę książkę miałam wrażenie, że to będzie coś dobrego. Ale za żadne skarby świata nie spodziewałam się, że aż tak!

?Niemożliwa Para? to coś więcej niż przeuroczy romans. To ciepła i zabawna historia o dorastaniu, naprawianiu błędów i o dawaniu drugiej szansy. Gwarantuję, że podczas czytania będziecie się świetnie bawić, a po przewróceniu ostatniej kartki natychmiast zechcecie zacząć od nowa!

Fabuła tej książki nie jest skomplikowana. Powiedziałabym nawet, że jest nieco przewidywalna. Ale nie odebrało mi to ani odrobiny przyjemności z jej czytania. Wszystkie wątki tak świetnie się łączą, tak idealnie do siebie pasują, że jestem pod naprawdę wielkim wrażeniem.

Bardzo urzekło mnie to, jak wiele tematów Emma Mills porusza w tej książce. Chociażby wątek LGBT, który jest genialnie przedstawiony, ponieważ jedna z bohaterek po prostu jest homoseksualna. I już! W młodzieżówkach często robi się z tego główną oś fabuły, wokół której rozgrywają się przeróżne dramaty. Tutaj orientacja tej postaci była taka, jaka powinna być ? całkowicie normalna!

Uwielbiam także główną bohaterkę. Claudia czasami robiła głupie rzeczy, czasami miałam ochotę powiedzieć jej ?ale dziewczyno, to nie tak, nie wymyślaj!?. Ale ostatecznie udowodniła, że jest bohaterką, jakich w literaturze młodzieżowej brakuje. Taką, która potrafi przemyśleć swoje zachowanie i wyciągnąć wnioski z różnych sytuacji. Zdobyłam tym moje serducho całkowicie!

Myślicie, że to wszystko? O nie! ?Niemożliwa Para? kryje w sobie znacznie więcej. Nie zdradzę wam wszystkiego, bo nie chcę psuć nikomu przyjemności z lektury. Ale po cichu powiem, że miłośnicy gier komputerowych znajdą w tej książce coś dla siebie. Podobnie jak miłośnicy teatru czy? osoby zafiksowane na punkcie jakiegoś zespołu! A także wszyscy ci, którzy uwielbiają piękne okładki - nie da się przecież ukryć, że "Niemożliwa Para" została wydana przecudnie!

Na koniec jeszcze wspomnę, że dawno żadna książka tak bardzo nie przypomniała mi, że w życiu nie warto być egoistą.

Uwielbiam, polecam i gorąco zachęcam do przeczytania.