Nienawidzę, że cię kocham

"Nienawidzę, że cię kocham" autorstwa Ali Hazelwood to zbiór aż trzech nowel (?Pod jednym dachem?, ?Poniżej zera?, ?Skazani na siebie?), w których to czekają na Was lekko przewidywalne, lecza zarazem urocze historie, które podbiją Wasze czytelnicze serducha!

?Pod jednym dachem?:
Teoretycznie to ona władowała się z butami w jego życie. Liam mieszkał samotnie w wielkim domu swojej ciotki do czasu, aż jego połowę odziedziczyła w spadku Mara. Przystojny i pociągający, ale też wiecznie naburmuszony, robi co w jego mocy, by życie pod jednym dachem nie było dla Mary przyjemne. Ona jednak nie zamierza się wyprowadzić. Im więcej wie o Liamie, tym trudniej jest jej go nienawidzić...

?Skazani na siebie?
Sadie wie, że inżynierowie budownictwa powinni budować mosty zamiast je za sobą palić. Jako kobieta po studiach STEM zdaje sobie również sprawę, że każdą teorię można podważyć. Kiedy więc utknęła w windzie z facetem, który złamał jej serce, ostatnie, o czym myśli, to odnawianie relacji. Eryk może przepraszać, ile dusza zapragnie. Ona prędzej pocałowałaby Chewbaccę z Gwiezdnych wojen, niż mu wybaczyła.

?Poniżej zera?
Hannah, młoda inżynierka pracująca dla NASA, ma złe przeczucia. Nie tylko doznała groźnego urazu i utknęła w lodowej rozpadlinie na kole podbiegunowym, ale jedyną osobą, która podejmuje się misji ratunkowej, jest jej odwieczny rywal. Dlaczego ryzykuje życiem, by jej pomóc? I dlaczego jego nagłe przybycie sprawia, że serce Hannah bije szybciej?

Jak też wiecie, (bądź też nie) twórczość tej pani nie jest mi obca, a po jej najnowsze książki sięgam w ciemno, jednak muszę przyznać, że ten tytuł nieco ostudził moje odczucia co do Hazelwood. Ale po kolei: najpierw kilka plusów, później minusów ;)

Zacznę od tego, że w ?Nienawidzę, że cię kocham? czeka na Was dużo retrospekcji, które momentami są trudne do przełknięcia, ponieważ wymagają od nas odrobiny skupienia, co czasami jest trudne, kiedy wraca się zmęczonym po pracy. Jednak spokojnie - autorka wynagradza nam te fragmenty zaraźliwym humorem oraz przyjemnym stylem pisania.

Moim ulubionym opowiadaniem jest bez wątpienia ?Pod jednym dachem?- od razu pokochałam Marę oraz Liama, który myślał, że bardzo szybko pozbędzie się nowej współlokatorki, jednak wyszło, jak wyszło... Ale spokojnie, dwie pozostałe nowele są równie niczego sobie, a dodatkowy rozdział wręcz rozczulił moje serce swoim poziomem słodkości oraz happy endem.

Po raz kolejny Ali stworzyła idealne męskie postacie, których cechy charakteru (jak i wyglądu) zawrócą w głowie wielu czytelniczek. Każdy z tej trójki miał wysoki stopień naukowy oraz był w pełni skupiony na swojej pracy, jednak w miłości okazywało się, że nie są tak twardzi, na jakich próbowali wyglądać...

Dobra teraz narzekanie:

Minusem tej pozycji jest przewidywalność - niby mamy różnych bohaterów, jednak ich historie miały podobny przebieg, a sceny zbliżeń... Wybaczcie, ale po drugim (jak i trzecim) razie miałam dość czytania opisów, jak to nasz męski bohater został hojnie obdarzony przez naturę - za pierwszym razem było to po prostu znośne, a kiedy historia znów się powtórzyła, zaczęłam przewracać oczami...

Czy książkę polecam? Twórczość Ali Hazelwood ma to do siebie, że jej historie są za każdym razem przewidywalne, jednak potrafią poprawić humor po ciężkim dniu oraz naładować pozytywną energią. ?Nienawidzę, że cię kocham? to książka idealna do przeczytania po ciężkim dniu - nie musicie przeczytać całej książki na raz, wystarczy jedna nowela dziennie.

Znacie Ali Hazelwood? Ja znam i nie żałuję tej znajomości. Długo podchodziłam do książki "The Love Hypothesis", ponieważ poznałam się z bardzo skrajnymi opiniami tej książki. Jednak jeśli mnie znacie to, wiecie, że im bardziej skrajne opinie, to, tym bardziej pewne, że sięgnę po taką książkę, ponieważ muszę się sama przekonać czy książka jest dla mnie, czy nie. Ostatecznie, pióro autorki bardzo przypadło mi do gustu i mam zamiar sięgać po jej książki. 27 września będzie miał premierę malutki zbiór trzech nowelek, o całkiem nowych bohaterach. Dodatkowo w książce możemy znaleźć po jednym rozdziale, napisanym z perspektywy męskich bohaterów, co daje całkiem fajny i nowy wydźwięk historii przestawionych w książce. Jak pisałam wcześniej, nowelek jest trzy, opowiadają o miłości osób, które w pewnym momencie życia się nie cierpią. Jedni od samego początku, inni z czasem przestali się lubić, jednak pociąg, jaki do siebie czują, powoduje u nich wiele nieprzespanych nocy, które spędzają na rozmyślaniu o tym drugim. Jedna nowelka jest o niespodziewanym spadku, który zmusza młodą dziewczynę do zamieszkania z całkiem obcym facetem, który wydaje się ją nienawidzić. Druga nowelka za to opowiada o przyjaciółce Mary, czyli dziewczyny z pierwszej noweli. Zrządzeniem losu zostaje uwięziona w ciasnej windzie jedynym mężczyzną, który jednocześnie ją pociąga i odpycha. Mieli już swój moment na rozpoczęcie całkiem fajnego związku, jednak zrządzeniem losu ich drogi się rozjechały. Opis trzeciej noweli wam daruję, jednak musicie wierzyć mi na słowo, że kolejna z przyjaciółek Mary również trafia na mężczyznę, który jest idealny na równi z byciem utrapieniem. Zaciekawieni ?


Lubicie przewidywalność w książkach? Mam z tym niemały problem, niekiedy mam taki czas, że potrzebuję książki mało wymagającej, która da mi schematyczność i przewidywalność. Odpoczywam przy takiej historii i się rozluźniam. Jednak niekiedy są takie chwile, że nie mogę patrzeć na przewidywalność w książce, ponieważ od samego początku mnie ten fakt irytuje. Muszę się przyznać, że bardzo przypadł mi do gustu schemat książek Ali Hazelwood, a w tych nowelkach jest ten schemat od samego początku mocno zarysowany. Mamy dwoje nienawidzących się ludzi, którzy przez jakiś przypadek, nieporozumienie, a może i nawet los, stają naprzeciw siebie i... no właśnie, tego wam nie zdradzę, jednak można się domyśleć, co ich spotka. Bardzo spodobał się mi się również motyw przyjaźni głównych bohaterek, oraz początek prawdziwej, męskiej przyjaźni. Nie można zapomnieć również o samej tematyce STEM, mimo że nie obracam się w tym temacie, to bardzo mnie zaciekawiły historie z NASA, czy ekologią w tle. Właśnie takiej książki było mi w obecnym czasie potrzeba. Od czasu do czasu lubię sięgnąć po coś lżejszego, niezwiązanego z fantastyka czy dramatem. Zwykłe-niezwykłe historie o miłości, krążące wokół STEM, czyli grupy nauk ścisłych i przyrodniczo?techniczno?matematycznych, sprawiły u mnie chwile, w których uroniłam jedną łzę, śmiałam się do rozpuku, a nawet odrobinę się zarumieniłam. Jednak nie jest to idealna książka, ponieważ zdarzyły się mi chwilę zażenowania podczas scen łóżkowych. Autorka przedstawia je w dość pikantny sposób, jednocześnie ukazując, jak niekiedy może być nieporadnie w łóżku i właśnie ta nieporadność mnie żenowała. Jednak ostatecznie nie było aż tak źle jak w książkę "The love Hypothesis", tam autorka popłynęła ze sceną erotyczna. Ja wam polecam ten tytuł, tym bardziej że można go sobie dawkować, np. po jednej nowelce, lektury była przyjemna i nie zbyt wymagająca, a niekiedy właśnie taką lekturą jest nam jak najbardziej potrzebna.

Chyba nigdy nie ukrywałam mojej miłości do książek Aly Hazelwood, zdecydowanie mam słabość do jej twórczości. Zbiór trzech nowelek, czyli ?Pod jednym dachem?, ?Skazani na siebie? oraz ?Poniżej zera? to historie z paroma wspólnymi elementami: główne bohaterki są przyjaciółkami, nie mają oparcia w swoich rodzinach, mężczyźni, których te poznają dobijają dwóch metrów wzrostu, są zbudowani niczym modele oraz wszyscy maja wysoki stopień naukowy. Dodatkowo męskie postacie są kreowane na osoby wycofane, skupione na swoich zawodowych celach.

Najbardziej do gustu przypadła mi pierwsza nowelka: motyw wspólnego mieszkania oraz z nienawiści do miłości wyszedł autorce idealnie. Mara i Liam pozornie byli pełni różnic, nawet pracowali można by rzec we wrogich zawodach, jednak przyciąganie wygrało.

Na drugim miejscu klasuje się historia kobiety, która jedynie przy swoich przyjaciółkach zrzucała gruby pancerz ochronny (i to nie zawsze), jednakże pewien mężczyzna, uczestniczący w misji kosmicznej (dzięki której Hanna postanowiła, ze będzie pracować dla NASA) namiesza w jej życiu. ?Poniżej zera? chyba najbardziej mnie rozczuliła, oczywiście prowodyrem była postać Iana. Wykazał się niebywałą cierpliwością wobec głównej bohaterki, pomimo przykrości w jego stronę postawił ją na zaszczytnym miejscu najważniejszej osoby w życiu.

?Skazani na siebie?, czyli środkowa nowelka o Sadie i Eryku była dobra, ale nie aż tak jak poprzednie. Przeplatanie rozdziałów teraźniejszych z tymi sprzed trzech tygodni podziałało tutaj zdecydowanie na minus. Pomimo małej objętości ciężko mi się było tutaj odnaleźć. Może na mój odbiór wpłynął dość krótki czas trwania tej nowelki? A może przesądna główna bohaterka, która zamiast porozmawiać wolała zamieść wszystko pod dywan i zablokować numer mężczyzny, który w ułamku chwili skradł jej serce? Nie wiem, jednakże jest to cześć całego uniwersum, wiec trzeba przeczytać komplet.

Dzięki temu, że te trzy historie świetnie się zazębiają nie miałam poczucia, że było za krótko. Wiadomo, wolałabym trzy pełnowymiarowe książki, jednakże taka forma jest idealna ?na raz?.