Nieodwracalnie

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki Nieodwracalnie autorstwa Bartosza Szczygielskiego. Miałam już okazję poznać jego twórczość i bardzo mi się ona spodobała. Byłam bardzo ciekawa co autor zaserwuje tym razem. Historia została zbudowana wokół Adama Zwidowskiego. Mężczyzna wiele lat wcześniej wyemigrował do Anglii, gdzie wiedzie dobre, spokojne życie. Założył rodzinę, osiągnął stabilizację, jest na najlepszej drodze do zebrania sumy niezbędnej do zakupu wymarzonego domu. Jego spokój zostaje nagle zburzony. Adam otrzymał list z informacją o samobójczej śmierci dawnego przyjaciela Grzegorza. Najbardziej porażające jest to, że Grzegorz wysłał mu wiadomość osobiście jeszcze przed targnięciem się na swoje życie. Zwidowski postanawia wrócić w rodzinne strony, aby dowiedzieć się co skłoniło przyjaciela do podjęcia takiej, a nie innej decyzji. To co zostanie przez niego odkryte przeraża. A chyba jeszcze bardziej to co dzieje się po jego powrocie. Nikt w rodzinnym miasteczku nie uważa go za "swojego". Jest traktowany jak obcy, a na takowego najłatwiej zrzucić winę za zbrodnie, do których zaczęło dochodzić wraz z powrotem Adama do lokalnej społeczności. Mężczyzna musi się bronić i w tym celu rozpoczyna swoje prywatne śledztwo. Muszę przyznać, że autor bardzo mocno rozwinął swój pisarski warsztat. Książkę czyta się z zapartym tchem. Jest to świetnie skonstruowany i napisany thriller. Dodatkowo jest pełen emocji i refleksji nad kruchością relacji między ludźmi. W powieści panuje gęsty, mroczny klimat małego miasteczka, który uwielbiam. Czapki z głów autorze.

Nieodwracalnie zaniedbana. Nieodwracalnie zapomniana. Nieodwracalnie upchnięta w kąt pamięci wygasły. Dawna przyjaźń. Ta z młodzieńczych lat. Kiedyś najważniejsza. Teraz nic nie znacząca. Przeszłość porzucona powróci. Wraz z nią pytań morze. O próbę samobójstwa przyjaciela. O sens powrotu. O zaplątanie się w niebezpieczną zdarzeń spiralę. To tam na stosie ciało. To tam krzywda i ból. To tam dziewczynę porwano. To tam strach i zmiana ról. Gdzieś tam zemsta się rodzi. To młodzieńczej krzywdy głos. Gdzieś tam ku ujściu brodzi, by sprawiedliwym stał się los. Emocjami kreślona. Poruszającym potokiem słów malowana. Myśli wypełniająca. Do rozmyślania nad ważnością relacji ludzkich zmuszająca. Otoczy Cię swoim wydźwiękiem. Pytań zada Ci wiele. Ile znaczy dla Ciebie słowo przyjaźń? Czy wystarczająco o nią dbasz? Jakie spustoszenie może w duszy człowieka dokonać strata i jak się z niej podnieść? Jak pełny złapać oddech i pogodzić się z tym, co utracone? Lubię tę książkę. To moja wrażliwość. Tego, czego szukam w tym literackim świecie, tutaj znalazłam. Może czasem mam problem, by poczucie humoru Autora ukryte gdzieś między słowami zrozumieć, ale to nic. Zupełnie nic w porównaniu do przekazu tej historii. Bardzo ważnego i dającego nadzieję.