Nieosiągalny

William to młody, przystojny mężczyzna, który ma powodzenie u kobiet i nie dostaje kosza od nich.
Przyjechał do Polski na wieczór panieńsko-kawalerski swojego kuzyna i jego narzeczonej. Nie spodziewał się, że od wypatrzonej na imprezie kelnerki Oli, otrzyma najpierw kosza, ale za drugim razem uda mu się ją namówić na spacer po jej pracy, pod koniec którego ona ucieka od niego..
Will po powrocie do domu, jest tak zauroczony Olą, że zleca ochroniarzowi żeby ją odnalazł. Jakie jest jego zdziwienie, gdy dowiaduje się, że Ola to tak naprawdę Olimpia...

Olimpia a dla większości Ola bo tak każe, żeby do niej się zwracali. Młoda kobieta, która sie uczy i pracuje, mieszka tylko z apodyktycznym ojcem bo mama niestety zmarła.
Olimpia otrzymuje niespodziewaną paczkę od Willa, w której jest zaproszenie na wesele kuzyna, suknia i wszystkie dane jej wylotu do Anglii. Decyduje się zaryzykować i wylatuje nie informując wcześniej ojca.
Jest zaskoczona lotem jak i całym domostwem Willa, bo nie przypuszcza kim tak naprawdę on jest... Jakie będzie Jej zaskoczenie jak się dowie, że to jest książę!!

Przez cały pobyt przyciąga ich do siebie, ale czy będzie im dane być razem?
Czy rodzina Willa zaakceptuje jego wybór ?
Czy Olimpia będzie umiała się odnaleźć w świecie księcia?
Co zrobi Jej apodyktyczny ojciec, jak się o wszystkim dowie?

Świetna historia Kopciuszka, z troszeczkę odmienna wersja, ale dla mnie super????
Fajnie, szybko się czytało, było można przeżywać historie z jej i jego perspektywy.
Polecam serdecznie, a Ja pędzę po drugi tom????

William, jest księciem Martagonu, do Polski, a dokładnie do Torunia przyjeżdża tylko na wieczór panieńsko - kawalerski swojego kuzyna. Na tym przyjęciu w oko wpada mu pewna kelnerka, która przedstawia się jako Ola. Po skończonej pracy udają się na spacer po mieście, ona jednak nie wie z kim ma do czynienia. Po powrocie do Martagonu, Willa czekają kolejne spotkania zaaranżowane przez jego matkę z potencjalnymi kandydatkami na osobę towarzyszącą dla syna na wesele. Jednak książę ma już inny plan.

Olimpia nigdy nie poznała by Willa, gdyby nie to, że musiała zastąpić przyjaciółkę w pracy. Jej życie nie jest łatwe, mieszka z ojcem, który stawia duży nacisk na naukę i traktuje ją niemalże jak niewolnicę. Jej marzeniem jest wyrwać się od ojca i pewnego dnia nadarza się ku temu okazja, bo przychodzi tajemnicze zaproszenie wraz z piękną sukienką.

Czy Olimpia skorzysta z zaproszenia? Czy William wyjawi swojej towarzyszce kim tak naprawdę jest?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością obu autorek i muszę stwierdzić, że bardzo mi się podobało. Już samo to, że Will jest księciem sprawiło, że chciałam poznać tę historię. Bo chyba każda z nas marzyła kiedyś o księciu z bajki. A tu Olimpia ma okazję poznać takiego księcia, tylko nie z bajki, a z Martagonu. William ściąga ją do siebie trochę podstępem, bo nie wyjawia jej kim tak naprawdę jest, a spotkanie na miejscu z królową Teresą nie należy do najprzyjemniejszych. Ola ma wrażenie, że przeniosła się do innego świata i czuje się trochę jak Kopciuszek.

Pozostało kilka pytań na, które nie uzyskałam odpowiedzi, jednak domyślam się, że znajdę je w kolejnej części.

Książkę przesłuchałam w formie audiobooka i powiem wam, że wciągnęła mnie już od samego początku. Może była momentami trochę przesłodzona, ale no jestem w stanie to zrozumieć, bo umówmy się w końcu książę jest wstanie zrobić wszystko dla swej księżniczki. W tej historii były również momenty zaskoczenia, więc nie myślcie sobie, że wszystko jest takie cukierkowe jak w świecie z bajki. Styl pisania autorek jest bardzo przyjemny w czytaniu/słuchaniu.

Gorąco wam polecam tę książkę jako taką odskocznie od świata rzeczywistego, gwarantuję miło spędzony czas. A ja już nie mogę się doczekać aż przeczytam drugi tom, który już czeka na regale.

Gdyby spojrzeć na wszystkie powieści, jakie trafiają na wydawniczy rynek, z pewnością na pierwszy rzut oka zauważylibyśmy, że motyw Kopciuszka to jeden z tych, które spotkamy w niemal każdym romansie. W końcu uwielbiamy czytać o ludziach, którzy zakochują się w sobie pomimo wielu różnic, w tym oczywiście tych finansowych, albo społecznych. To zostało w nas zakorzenione i ciężko nam się pozbyć tej nieodpartej chęci poznania nowej, niesamowitej historii, która choć w życiu nigdy nie miałaby prawa się wydarzyć, to na kartach książki jest niemal jak opowieść, w którą chcemy wierzyć przez cały czas czytania przez nas wybranej lektury. ,,Nieosiągalny" to (nie ma się co oszukiwać) bajka o Kopciuszku, księciu i królestwie. I choć i tak wiemy, że to czysta literacka fikcja, to na chwilę chcemy w tę bajkę wsiąknąć. A powieść nowego duetu pisarskiego Nawara-Falkowska bez mrugnięcia okiem nam na to pozwala...

Gdy Olimpia bierze za przyjaciółkę zmianę podczas imprezy kawalerskiej nie spodziewa się, że pozna na niej Williama. Mężczyzna nie jest w jej typie, ale postanawia na jego prośbę pokazać mu zakątki Torunia. Potem ich znajomość ma się zakończyć. Jednak William nie poddaje się łatwo i postanawia zdobyć dziewczynę, która od pierwszej chwili go urzekła.

Już wspominałam, że ,,Nieosiągalny" to typowa bajka o Kopciuszku, a co ciekawe, wcale się z tym nie kryje. Jak oczywiście możecie przypuszczać, rzekomym Kopciuszkiem jest Olimpia - dziewczyna, która w życiu wcale nie miała łatwo. Studiuje, do tego ciężko pracuje. Chce sprostać wygórowanym wymaganiom jej ojca, a na dodatek straciła matkę. Jedyną osobą, na którą może liczyć jest jej przyjaciółka Majka. Olimpię na swój sposób naprawdę polubiłam. To dobra dziewczyna, która stara się zaspokoić ambicje ojca, a poza tym dużo w życiu przeszła. Pracuje, stara się pomagać innym. Natomiast nasz ,,książę" (w sumie jest prawdziwym księciem), czyli William, to mężczyzna tak idealny, że miałam wrażenie, że jest po prostu odrealniony. Jest uczciwy, troszczy się o Olimpię, a do tego jest zdolny zrobić wszystko by była ona szczęśliwa. Tytułowy ,,Nieosiągalny" naprawdę mnie ujął swoją dobrocią i tym, że się nie poddawał, choć w niektórych momentach był dla mnie chyba za ,,grzeczny". Czasami brakowało mi w nim tej ikry, ale w końcu czego innego można oczekiwać od księcia? Na dodatek postacie drugoplanowe, jak przyjaciele Olimpii i Williama, a także jego rodzice również mieli tu swoje historie, które ewoluowały, co jest moim zdaniem bardzo dobrym zabiegiem. Dzięki temu ciężar całej powieści nie spoczął wyłącznie na głównych bohaterach, ale jego część została rozłożona właśnie na pobocznych bohaterów.

Powieść duetu Nawara - Falkowska to historia lekka, choć nie brakuje w niej trudnych momentów. Czytało mi się ją bardzo szybko, choć nie będę ukrywała, że w niektórych momentach mi się dłużyła. Jednak największym atutem jej atutem jest chyba to, że nikt nie udaje tutaj, że to nie jest historia Kopciuszka. Mamy więc małe królestwo, tajemniczego księcia, króla, królową, a nawet wspomina się o lochu. Ba, nawet bohaterka nazywana jest ,,Kopciuszkiem". Przyznam, że wolałabym nieco mniej ostentacyjną wersję tej historii. Na pewno na plusa zasługuje także to, że nie ma tu typowych opisów intymnych scen, a są one ,,symboliczne", napisane ze smakiem i nie tak szczegółowe, co z jednej strony cieszy, ale na pewno nie powiedziałabym, że są ,,śmiałe", jak to zostało opisane w opisie książki. Z żalem muszę przyznać, że sporo było też tu rzeczy, które nie do końca mi pasowały. Przede wszystkim zdarzyło się tu kilka błędów logicznych, które nie zostały wyłapane w korekcie, jak chociażby fakt, że w jednym momencie Majka ,,zmusza się" do ogladania komedii romantycznej, nie jest romantyczką, by kilkadziesiąt kartek później wspominać, że była ,,niepoprawną romantyczką"; poza tym, mamy tu motyw studiów głównej bohaterki, to, że jest ona bardzo zdolna, a gdy wyjeżdża z kraju, to o studiach już chyba zapomina. A to tylko jedne z kilku błędów, które udało mi się wyłapać. Zabrakło mi też w bohaterach tej ikry; czułam się tak, jakby wszystko było zbyt idealne, zbyt słodkie. Owszem, mamy tu motyw przemocy, zbyt wysokich, wręcz oślepiających ambicji, jakie mają rodzice, ale jak dla mnie sama książka jest chyba zbyt przelukrowana. Wolałabym, by pomiędzy bohaterami pojawiły się jakieś zgrzyty, a tak w niektórych momentach było dla mnie czasami zbyt nudno i mdło.

,,Nieosiągalny" to romans, który czerpie pełnymi garściami z bajki o Kopciuszku. Duet literacki Nawara - Falkowska całkiem dobrze sobie poradził, choć nie ukrywam, że zabrakło mi tu kilku elementów, by książka była naprawdę dobra. Mimo wszystko muszę przyznać, że historię Olimpii i Wiliama czytało mi się bardzo szybko, a sama powieść napisana jest naprawdę lekko. Jeżeli więc lubicie od czasu do czasu sięgnąć po słodkie, może czasami nierealne, ale lekkie historie, które będą idealne na wieczór, to myślę, że ta książka w jakimś stopniu może spełnić Wasze oczekiwania. Z pewnością ten duet dopiero będzie się rozkręcał, więc będę czekała na kolejne historie, które nam zaoferuje.

Całą recenzję przeczytasz na ...

Czy lubicie baśnie? Kto z nas nie lubi przebywać w świecie fantazji? Co by się stało, gdybym Wam powiedziała, że recenzowana przeze mnie powieść jest podobna do bajki o Kopciuszku? Biedna dziewczyna i ojciec, który nie jest taki, jaki być powinien? Gdyby tak rzeczywistość pomieszać z magią? Czy miłość nie jest właśnie taką magiczną iskrą, która potrafi tak wiele zmienić? Ewelina Nawara i Małgorzata Falkowska stworzyły powieść pod tytułem ?Nieosiągalny?, byłam jej bardzo ciekawa. Wcześniej miałam styczność z piórem Eweliny, jednak druga z Pań pozostała dla mnie tajemnicą, jak wypadły w duecie?
Główną bohaterką powieści ?Nieosiągalny? jest Olimpia, młoda dziewczyna, która stara się przeżywać każdy dzień w spokoju. Ma dość okrutnego ojca, z którym trudno będzie się porozumieć, mimo wszystko stara się znosić wszystkiego jego kaprysy. Nie miała matki, z którą mogłaby porozmawiać, tylko jego, dlatego stara się sprostać wymaganiom, które przed nią stawia. Olimpia ma przyjaciółkę, która jest dla niej bardzo ważna, Maja zna jej sekrety i wspiera, kiedy tylko może. Pewnego dnia jej drogę przekracza młody mężczyzna William, mężczyzna silny i wysportowany, następca tronu. Zabiera dziewczynę na spacer, wędrują ulicami Torunia ciesząc swoim towarzystwem, kiedy nagle coś się psuje i dziewczyna ucieka pozostawiając chłopaka zaskoczonego. Ta chwila wystarczyła jednak, aby odcisnąć wpływ na młodego mężczyznę. Olimpia stała się dla niego bardzo ważna, ciągle o niej myślał, o tej krótkiej chwili w Polsce. William się nie poddaje, ma możliwości, więc postanawia ją odszukać. Potrzebuje jej o wiele bardziej niż początkowo sądził. Czy uda mu się odnaleźć dziewczynę? Czy tym razem pozostanie z nim dłużej, czy znowu ucieknie?
?Nieosiągalny? jest dziełem duetu, Eweliny Nawary i Małgorzaty Falkowskiej, obie autorki postanowiły pokazać nam, jak bardzo apodyktyczni rodzice potrafią wpływać na swoje dzieci, jak chore ambicje, plany i egoizm skierowany w stronę potomstwa potrafi podciąć skrzydła młodej osobie. Zatracenie własnej tożsamości i ślepe podążanie za tym, czego chce ojciec nie jest tym, co powinna robić główna bohaterka. Kiedyś, prędzej, czy też później własne pragnienia dojdą do głosu. ?Nieosiągalny? jest książką, którą czytało mi się bardzo szybko, a wszystko dzięki przyjemnej, niezobowiązującej fabule, przyjemnemu stylowi, który ładnie ze sobą współgrał. Postacie są wielowymiarowe, które zyskują przy głębszym poznaniu, mają swoje wady i zalety, własną drogę, którą podażą i pragnienia, które zrealizują.

?????NIEOSIĄGALNY?????

Ewelina Nawara Małgorzata Falkowska Wydawnictwo AKURAT Wydawnictwo MUZA

Czy zastanawialiście się kiedyś, jak to jest przeżyć historię miłosną tak jak z bajki? Mówię tutaj o bajce Kopciuszek z tym, że tutaj Kopciuszek ma wrednego ojca. On nie zasługuje na to, żeby nim być ani na to żeby żyć. Jest tyranem rodziny. Po śmierci mamy Olimpii, zaczął ją katować. Przez przypadek poznaje przystojnego mężczyznę. William jest księciem królestwa Martagon. Czy taka miłość ma szansę przetrwać? Co na to rodzice księcia? Tego to już musicie dowiedzieć się sami.
Kopciuszek w wydaniu dla dorosłych. Bardzo szybko czyta się tą powieść. Jak zaczniecie czytać nie będziecie mogli przestać, aż nie przeczytacie ostatniej strony. Są zwroty akcji. Jak w każdej bajce są dobre i złe postacie.
Czy warto przeczytać? Moim zdaniem warto. Nie jest to ciężka powieść. Są gorące sceny tylko dla czytelników dorosłych. Dlatego polecam powieść ?Nieosiągalny? wyłącznie osobą pełnoletnim.
Chcecie poznać przystojnego księcia, przyszłego króla Martagony? A może wolicie poznać uroczą Olimpię? Czy tak jak w bajkach, ta historia będzie miała szczęśliwe zakończenie? Przekonajcie się czytając ?Nieosiągalnego?.
Dziękuję autorką Ewelinie Nawara i Małgorzacie Falkowskiej, za to, że stworzyłyście takie urocze dzieło. Życzę wam dalszych sukcesów i więcej podobnych, cudownych dzieł. ????????????

Polecam, polecam i jeszcze raz polecam.

Moja ocena to 9/10

Co może się kryć pod hasłem Kopciuszek w wydaniu dla dorosłych? Wszyscy doskonale znamy tę bajkę, ale jak wypadnie ten retelling? Polskie realia, toksyczny rodzic i książę z dalekigo kraju, a to wszystko w słodkiej i uroczej wersji.

Już dawno nie czytałam czegoś tak lekkiego, przyjemnego, a zarazem całkiem dobrze napisanego i pozbawionego standardowych romansowych głupotek. Jest to historia pełna baśniowego klimatu, trochę schematyczna, może momentami przewidywalna, jednak w tym przypadku to bardziej zaleta niż wada. Bohaterzy to sympatyczne postacie, łatwo ich polubić i trzymać kciuki za ich relację. Mamy też  kilka gorących scen, przedstawionych w naturalny sposób, bez żenady czy niesmaku.

Książkę przeczytałam błyskawicznie, ale skutecznie zostałam otulona mentalnym lukrem. Świetna, lekka pozycja na każdy wieczór, od której ciężko się oderwać. Mocno liczę na kontynuację!

Po przeczytaniu opisu tej powieści, byłam pewna, że skradnie ona moje serce. Ciekawiło mnie również, jak dwie polskie, utalentowane autorki poradziły sobie w duecie. Efekt dosłownie przebił moje oczekiwania. Gdy tylko zaczęłam kroczyć stronnicami "Nieosiągalnego", przepadłam bez pamięci i żadna siła nie była w stanie zmusić mnie do przerwania lektury! Tak, to właśnie jedna z tych książek, jaką z jednej strony chciałoby się dawkować, by móc jak najdłużej się delektować porywającą historią, ale równocześnie pragnie się jak najprędzej poznać zakończenie, a odłożenie pozycji na półkę, przed dotarciem do finału, staje się czymś niewykonalnym. "Nieosiągalnego" po prostu połyka się na raz, dlatego nie sięgajcie po nią, jeśli nie macie do zagospodarowania paru spokojnych godzinek. Inaczej tęsknota za bohaterami i ciekawość nie pozwoli wam normalnie funkcjonować, a serce będzie przechodzić istne katusze!



Fundamentem tej przejmującej historii są bezsprzecznie nietuzinkowe, wielowymiarowe postacie, których nie sposób nie pokochać. To ludzie z krwi i kości, którzy mimo różnic w statusie społecznym, pragną tych samych emocji, marzą i muszą pokonywać liczne przeszkody, by móc osiągnąć upragniony cel. Nie zabrakło także złych charakterów, zapewniam, iż żaden bohater nie pozostanie wam obojętny. I choć losy Olimpii I Willa mogą zdawać się typową romantyczną bajeczką o nowoczesnym Kopciuszku, pod postacią subtelnej opowieści, autorki przemyciły bardzo trudną, bolesną tematykę, ale i normalność, ukazując w ten sposób, iż miłości nie da się zamknąć żadnymi ramami czy zniewolić zasadami.



Obie autorki posługują się nadzwyczaj lekkim, przyjemnym, sugestywnym piórem, dzięki czemu lektura staje nie tylko niezapomnianą przyjemnością, ale i dotykającym duszy doświadczeniem, które pozostanie w pamięci na długo. Nie zabrakło również scen erotycznych, te jednak nakreślone zostały w sposób nadzwyczaj subtelny i z klasą. Opisy pobudzają zmysły, rozpalają do czerwoności, ale nie wiodą prymu, stanowią emocjonujące tło, podkręcające atmosferę, ale w naturalny, niewymuszony sposób. Należy również wspomnieć, iż książka w ogóle nie wygląda na dzieło duetu. Autorki dopasowały się ten szczególny, wyjątkowy sposób, że w czasie lektury naprawdę nie można odróżnić stylu każdej z nich. Tym bardziej będę teraz wyczekiwać kolejnej ich powieści, a owe wypatrywanie kontynuacji losów zwykłej dziewczyny i prawdziwego księcia z bajki, stanie się dla mojego serca istną torturą.



"Nieosiągalny" to piękna, urzekająca, słodko-gorzka baśń o Kopciuszku, osadzona we współczesnych czasach. Skruszy serca zarówno tych kobiet, które w młodości marzyły o byciu księżniczką, jak i tych, jakie dawniej kochały grę w piłkę nożną i unikały jakiegokolwiek romantyzmu. Ta chwytająca za serce opowieść oczaruje każdą czytelniczkę i przeniesie nią w niezapomnianą, bajeczną, błogą podróż, z jakiej nie będzie nawet chciała powracać do szarej rzeczywistości. Niebanalne, doskonale wykreowane postacie, nadzwyczaj przyjemny i sugestywny styl pisarski autorek, bajeczny klimat, lawina skrajnych emocji, a w tle miłość, która bez względu na pochodzenie czy majątek, zawsze musi zmagać się z wieloma przeszkodami. "Nieosiągalny" to po prostu lektura obowiązkowa! Gwarantuję, że rozkocha Was w sobie! Polecam gorąco!

Przychodzimy do Was z dzisiejsza premiera książki ,,Nieosiągalny?, którą napisały Ewelina Nawara oraz Małgorzata Falkowska.
Za możliwość przeczytania, zrecenzowania oraz pokazania Wam kolejnej ciekawej pozycji SERDECZNIE DZIĘKUJEMY...

,,MIŁOŚĆ JAK Z BAJKI.?
,,NAMIĘTNOŚĆ JAK Z FILMU DLA DOROSŁYCH.?
,,ŻYCIE JAK ŻYCIE. TYLKO ZNACZNIE CIEKAWSZE.?

William książę Martagonu. Syn Króla i Królowej. Przystojny mężczyzna, żyjący na wysokim poziomie, nie bawiący się w związki, lubiący jednorazowe przygody z kobietami, ale tylko na specjalnych warunkach. Będąc w Polsce, a dokładnie w Toruniu na wieczorze panieńsko-kawalerskim swojego kuzyna Nick?a, zauważa piękna kelnerkę Olimpię, która na początku nie jest zainteresowana podrywaniem jej. Lecz zgadza się na jeden spacer po pracy. Co się stanie, gdy ludzie z różnych światów się ze sobą spotkają ? Czy ich relacja potoczy się dalej? Reszty dowiecie się czytając ,,Nieosiągalnego?.

Na początku wielkie Gratulacje dla dziewczyn za napisania tak fascynującej książki. Szczerze nie chcę zdradzać więcej szczegółów, ponieważ jest ona tak fajna i meega ciekawa, ze na prawdę warto żeby znalazła się również w twojej kolekcji oraz kolejnej pozycji do przeczytania. Uwielbiam, gdy w książce stykają się ze sobą ludzie z różnych światów. Ola jest dziewczyna po przeżyciach i nadal zmaga się z wielkimi problemami. Spotykając na swojej drodze Williama chociaż na chwile może o nich zapomnieć. Wiadomo, że takie rzeczy zdarzają się tylko w filmach lub książkach i raczej ciężko żeby wydarzyło się na prawdę, ale pamietajmy że zawsze możemy o nich poczytać ???????? Oczywiście jak zawsze serdecznie polecamy i zachęcamy do przeczytania

"Każda kolejna minuta z Willem mogła sprawić, że zupełnie stracę dla niego głowę. Zakochałam się bez reszty w kimś, kogo nie mogę mieć. W kimś dla mnie nieosiągalnym."

Czy będąc małymi dziewczynkami nie marzyłyście o tym, by zostać księżniczkami? A może wręcz przeciwnie, wolałyście kopać piłkę lub wdrapywać się na drzewa? Powiem Wam, że ja robiłam to wszystko. Z pragnienia zostania księżniczką co prawda dawno wyrosłam, ale pewnie gdzieś tam w środku we mnie drzemie... Dlatego wielką przyjemnością było dla mnie odkrywanie tej historii. 

Nie wiem jak autorki tego dokonały, ale ani w jednym najmniejszym momencie nie czułam, by tę książkę pisały dwie osoby. Ona jest spójna od początku do końca. Dla mnie Ewelina Nawara i Małgorzata Falkowska to duet doskonały!

Bohaterowie zostali wykreowani oryginalnie. Willa pokochałam z miejsca. Dawno tak bez ani cienia zawahania żaden bohater nie zdobył mojego serca. Mimo bogactwa nie jest zadufany czy nadmiernie pewny siebie. To coś świeżego w męskiej kreacji, z jakimi mam styczność w książkach. Tak samo szybko poczułam sympatię do Olimpii, jej przyjaciółki Majki czy dwójki ochroniarzy.

"Długo się zastanawiałem, gdzie powinienem ją zabrać na kolację, jak pokazać jej, że choć moim życiem rządzą zasady i protokół, to gdy jesteśmy sami, jestem tylko Wilem. Nie księciem, nie następcą tronu, tylko zwykłym facetem."

Moją uwagę zwróciła zwariowana przyjaciółka Olimpii Majka. To prawdziwy wulkan energii, a jej słowne potyczki z Wiilem rewelacja! Podobało mi się jak go nazywała. Nie zdradzę Wam tego, sami przeczytajcie. Jestem pewna, że będziecie bawić się wyśmienicie! I coś mi się wydaje, że kolejna część to właśnie jej będzie poświęcona i pewnemu... tu też pozostawię Was w niewiedzy... Bo jakaż byłaby przyjemność z czytania, gdybyście znali wszystkie niespodzianki fabularne, prawda?

Początkowo Olimpia sprawia wrażenie nieco infantylnej postaci, jednak ma w sobie sporo uroku, jest oczytana, a wrodzona naturalność i instykt pozwalają jej odnaleźć się w wielu dla niej niecodziennych sytuacjach. Przyjemnie obserwowało się jej przemianę i dojrzewanie do życiowych zmian. 

Autorki umieściły w fabule wątek złej macochy, tylko że w wersji męskiej, w postaci ojca głównej bohaterki, co bez wątpienia nadaje tej historii pewnej oryginalności.

"(...) zawsze tłumaczyłam zachowanie ojca miłością do mnie. Chorą, toksyczną, ale wciąż miłością."

Brak wolności, etykieta, wygórowane oczekiwania rodziców, gra pozorów, przemoc psychiczna i fizyczna, potrzeba bezpieczeństwa. Czy w świecie narzuconych zasad można pozostać sobą? Ludziom zdarza się oceniać innych na podstawie tego, kim są, jakie mają pochodzenie, jak wyglądają, a nie jakimi są ludźmi, jakie mają charaktery. Ta historia łamie zasady, konwenanse i wskazuje właściwe ścieżki postępowania. Pokazuje czym jest prawdziwa przyjaźń, miłość, rodzina i wyznawane wartości. Przypomina nam, by zawsze podążać za sercem, a nie rozsądkiem. 

"Pokazał mi swój świat, ale ja wciąż nie miałam odwagi zaprosić go do mojego świata. Bałam się szczerych rozmów, w których zrozumie, że jestem zwykłą dziewczyną, którą wyróżniało w zasadzie tylko to, że była może tylko bardziej sponiewierana przez życie."

Mamy do czynienia z romansem, więc nie mogło zabraknąć gorących scen. Jednakże zostały poprowadzone bardzo subtelnie, naturalnie, nie stanowią głównej osi fabuły, lecz są jej dopełnieniem.

"Nieosiągalny" to ciepła, romantyczna, ale i dostarczająca kilka chwil grozy powieść, która pokazuje co w życiu jest najważniejsze. Autorki zapraszają na wycieczkę do Martagonu, miejsca w którym zakosztujecie pobudzającej zmysły historii. Zapewniam, że to oryginalna opowieść, jakiej jeszcze nie czytaliście! Dla niegrzecznych dziewczynek... no doba, dla grzecznych też. Powiem Wam, że po przekręceniu ostatniej kartki, ciężko było mi wrócić do rzeczywistości... chciałabym pozostać w tej bajce jak najdłużej.

...

Każda dziewczynka marzy o księciu z bajki. Ale nie każda ma szansę, aby księcia na swojej drodze spotkać. Życie jest zupełne inne, aniżeli tego oczekujemy, ale i tak nadal wierzymy, że ten książę zjawi się i uratuje księżniczkę od złego smoka. A jak będzie tym razem ?
?Wolę być twoim księciem, kopciuszku, bo bajki zawsze lepiej się kończą niż zwykłe życie.?
William przyjeżdża do Polski na wieczór panieńsko-kawalerski i od początku jego wzrok ląduje na pięknej kelnerce. Jednak dziewczyna nie jest pierwszą lepszą i tak szybko nie da Willowi tego, czego on oczekuje. Czy tajemnice nie będą w stanie ich rozdzielić ? Jak dziewczyna przyjmie wiadomość o tym, że William jest następcą tronu ?
?Czasami byłem tym wszystkim zmęczony. Oczekiwaniami, etykietą, stwarzaniem pozorów.?
Olimpia jest młodą kobietą, która jest zdana na łaskę złego smoka, czyli ojca, który nie traktuje jej tak jak powinien. Jeden wieczór powoduje, że zapomina o wszystkim co złe i postanawia dać szansę tajemniczemu mężczyźnie, co z tego wyniknie ?
?Nie mogłam udawać, że do nich pasuje, bo tak nie było.?
William jest zdeterminowany, aby poznać dziewczynę, a jedyną okazją będzie poznanie jego i jego rodziny. Czy zaproszenie do królestwa wywrze na dziewczynie wrażenie ? Czy jednak czym prędzej ucieknie ? Czy William będzie w stanie stanąć do walki ze złym smokiem, czy podda się bez walki, aby nie narazić swojej reputacji ?
Książka o księciu i zwykłej dziewczynie, która stawia wszystko na jedną kartę. Bohaterowie wykreowani przez ten duet są zwyczajni, niczym nie wyróżniają się spośród wszystkiego co już znamy. Jest to książka tak zwana ciepła klucha. Bez większych zwrotów akcji, a raczej ciepła i delikatna. Co do samego stylu był poprawny, ale jakoś zabójczo nie wciąga czytelnika. Jest to typ książki i fabuły pt. przeczytana-zapomniana.
Chyba najbardziej zabrakło mi tu większej dynamiki zarówno akcji jak i bohaterów. Dziewczyna zwykła, ale bez jakiejkolwiek iskry. Akcje też te zbyt istotne i fajne zbyt szybko się kończyły, a te nieistotnie były zbyt długo rozwlekane i zbyt usypały czytelnika.
Dla fanów bajkowych romansów bez większego zaangażowania, bez większej akcji i większych oczekiwań, co do bohaterów, jest to pozycja obowiązkowa. Dla mnie jest to pozycja zwyczajna niczym nie wyróżniająca się z tłumu książek dotąd wydanych.
Oceniam neutralnie 5/10. Jestem ani na tak, ani na nie. Ale zalecam samemu przeczytać i przekonać się jakie reakcje właśnie w Tobie wywoła.

Życie Olimpii Nowickiej nie jest łatwe. Wychowywana twardą ręka i żelaznymi zasadami przez ojca musi być mu posłuszna. Jest studentką na toruńskiej uczelni, a w między czasie pracuje jako kelnerka. Pewnego dnia jej przyjaciółka Majka prosi ją o zastępstwo w pracy. To właśnie tu i właśnie teraz odbywa się przyjęcie kawalersko-panieńskie Nicka i Emilii. Sama śmietanka towarzyska i elita. To tu jednemu z gości, wpada w oko Olimpia. William Ashton nie przywykł jednak do otrzymywania kosza od dziewczyn. Olka intryguje go i szybciej niżby przypuszczał wkrada się do jego serca. Ale dzielą ich setki kilometrów. On bowiem mieszka w Królestwie Martagon. Poza odległością dzieli ich dosłownie wszystko. Jest dla niej nieosiągalny. A jednak los nagle zdaje się być przychylny...
Co wyniknie z tej niezwykłej znajomości? Czy książę znajdzie swą księżniczkę? Czy Kopciuszek odnajdzie się w nowym świecie? Czy z tej znajomości nie będzie przypadkiem skandalu?

Pióra oby pisarek są mi dobrze znane. Zarówno Małgosi, jak i Eweliny. Przeczytałam wszystkie ich książki. I z chęcią sięgam po kolejne, jeśli tylko nadarzy się taka okazja. Tak było i tym razem. Byłam mocno zaintrygowana, jak będzie wyglądać w ich wykonaniu Baśń o Kopciuszku. Baśń, którą znamy chyba wszyscy, i która doczekała się wielu uwspółcześnień, jeśli chodzi o książki i film. Tym razem autorki stworzyły bohaterów skrajnie różnych a przy tym oddalonych o setki kilometrów. No, przeszkoda konkretna. Ale jak to mówią, dla prawdziwie zakochanego nie ma rzeczy nie do pokonania. William to dostojny arystokrata. Książe, który jest dżentelmenem i który szanuje kobiety. Całe życie wychowany w dworskiej etykiecie. Ale nie jest snobem czy ważniakiem a tym bardziej gburem. O nie, to fajny, romantyczny, miły i zabawny młody mężczyzna. Taki ideał, który schował się przed światem w małym królestwie. I gdzieś w tym wszystkim zachował w sobie odrobinę dziecka, bowiem lubi czasem uciec swej ochronie i odrobinkę narozrabiać. Ewelina (strzelam) dobrze wyważyła tę postać. Miałam pewne obawy, czy nie będzie z niego zbytni laluś ale przyjemnie się rozczarowałam. Chciałbym go móc poznać w realu. Nie zabrakło również osób z jego najbliższego otoczenia i całej tej szklanej bańki. Takie królestwo i takich rządzących to ja rozumiem, hihi. Co do głównej bohaterki to od początku jej współczułam takiego życia. Szczególnie tego, co dostawała oj ojca. Te "prezenciki" wstrząsnęły mną. Jak można tak krzywdzić własne dziecko? Zamiast kochać i szanować to zadaje ból z pełną świadomością i bezdusznością. Małgosia (strzelam) oddała cały obraz smutnego życia Olki. Iskierką nadziei jest barwna i ironiczna przyjaciółka - Majka. Tę postać od razu polubiłam. Gaduła i taki chodzący huragan. Co za kobieta. Tak nawiasem mówiąc, mam nadzieję, że w części drugiej będzie właśnie o niej i o Simonie, który swoim zachowaniem nie raz wprawił mnie w konsternację. Jestem ciekawa, jak będą wyglądały ich dalsze losy. A wracając do Olimpii to dostała świetne cechy osobowości. Skromność, naturalność, szczerość i empatię. Z przyjemnością obserwowałam ją, jak przy Willu rozwijała swe skrzydełka. Jak pokazywała ogień w niej drzemiący. Sceny uniesień były, oj były. I to jakie. Rozpalały i rozgrzewały. A taka jedna nawet spowodowała u mnie szok a później chichot. Oj, było zabawnie. Ok, była zabawa, była romantyczność i miłość, więc pora na akcję. Pod tym względem również było mocno ciekawie. Historia trzymała w napięciu i tej ekscytacji na to, co jeszcze się wydarzy. Autorki napisały świetną książkę o Kopciuszku. Czy kończy się happy endem? Musicie przekonać się sami. To historia pełna ognia, pełna miłości, pełna nadziei i czyhającego niebezpieczeństwa. W końcu królewski świat niesie ze sobą ryzyko. Spędziłam z tą lekturą niezwykle przyjemne chwile. Nie spodziewałam się, że pod tą okładka znajdę tak wciągającą historię. Historię, dzięki której na mej twarzy zagościł uśmiech. Jedno tylko małe ale, które mnie zasmuciło - zbyt duży przeskok w czasie pod koniec odrobinkę mnie zawiódł. Dlaczego? Bo normalnie za mało mi tej boskiej historii! Śmiało można byłoby ją jeszcze rozbudować i dołożyć na przykład relacji Majki i Simona, których widać gołym okiem, że ich do siebie ciągnie. Ale to tylko takie moje marudzenie. Pozostał smutek, że to już tyle i teraz muszę uzbroić się w niezłą dawkę cierpliwości w oczekiwaniu na tom drugi. Także, jeśli szukacie współczesnego Kopciuszka z wrednym ojczulkiem oraz przystojnego i temperamentnego księcia, to śmiało czytajcie.

Polecam.

Chyba jestem juz? za stara na tak lekkie romantyczne ksia?z?ki. Ja wiem, z?e to jest fikcja ale dlaczego wszystkie problemy gdy sie? pojawiaja? znikaja? jakby ktos? pstrykna?ł palcami... wszystko nagle staje sie? pie?kne, kolorowe i bez problemo?w.

Moje pierwsze spostrzez?enie jest takie, z?e tytuł nie jest adekwatny do tres?ci. Juz? bardziej forma z?en?ska by sie? tutaj nadawała.

Oczywis?cie znowu były rozdziały gdzie były powtarzane dialogi bohatero?w. Nie rozumiem po co.

Historia jest BARDZO lekka. Taka wspo?łczesna bajka o Kopciuszku- w kon?cu tak nazywał nasz ksia?z?e? gło?wna? bohaterke?.

Relacja syna z matka?... jak dla mnie bez komentarza. Czytałam te opisy z lekkim zaz?enowaniem.

Podsumowuja?c ja osobis?cie nie jestem zadowolona, historia nie zostanie ze mna? na długo a szkoda. Spodziewałam sie? czegos? mocnego. Ale wiem, z?e czasami tak lekkie ksia?z?ki sa? potrzebne jako przerywnik albo by po prostu odpocza?c? od rzeczywistos?ci.

KOPCIUSZEK I KSIĄŻĘ
Jak na księcia w romansach przystało, Will nie należy do posłusznych tradycjom osób. To buntownik, który nie ma zamiaru dać się wplątać w aranżowane małżeństwo. W przeciwieństwie do wielu książkowych historii tego typu, mężczyzna nie ma zaborczych i stających mu na przeszkodzie rodziców. Tolerancyjny ojciec i tylko nieco mniej wyrozumiała matka. Wszystko w granicach akceptacji. A jak sprawa wygląda po drugiej stronie barykady? Olimpia to dziewczyna o ambitnych zainteresowaniach. Uciekająca z domu przed bardzo surowym ojcem i jego wygórowanymi oczekiwaniami. Posłuszna, choć zarazem mająca już dość takiego życia. I tutaj, jak widać, pojawiają się postaci drugoplanowe, może nie wszystkie wybitnie wyraziste ? poza wspomnianym ojcem, który stanowi zdecydowaną czarną owcę tej książki.

NAMIĘTNOŚĆ I ZŁY OJCIEC
Książka jest i namiętna, wszak można natrafić tutaj na sceny czerwieniące policzki, jest także bajkowa, mało realna, ale przyjemna. Dość przewidywalna, w mojej ocenie, jednak taka, którą fajnie poczytać po ciężkim dniu, na odprężenie. Miłość, choć na pozór zakazana i początkowo podparta obawami, z czasem odnajduje tutaj swoją właściwą drogę i na tej linii dramatycznych przeszkód spodziewać się nie trzeba. Problem leży zupełnie gdzie indziej, wszak w grę wchodzi problem przemocy. Więcej jednak zdradzać nie powinnam. Jeśli chodzi o styl autorek, jest płynny. Nie znalazłam rozdźwięku, pojawiły się emocje na miarę romantycznych, bajkowych historii dla dorosłych i tyle. Było przyjemnie, jednak bez wielkiej głębi.

PODSUMOWANIE
?Nieosiągalny? to bajka dla dorosłych, Kopciuszek ? jak wspomina okładkowe streszczenie, bez złej macochy, za to ze złym ojcem. Pikantna historia o miłości, która w codziennym życiu nikłe ma szanse na realizację. A jednak, czyta się przyjemnie, kibicując postaciom. Bo przecież w każdym z nas drzemie romantyczna dusza łaknąca takich scenariuszy. Jeśli czytaliście serię Royally Emmy Chase i byliście zadowoleni, ta książka również ma szansę trafić w Wasz gust.

Więcej na...