Niepamięć

???? RECENZJA ????
"Nawet potwór ma serce. Jeśli sądzisz, że ty nie, to może po prostu tak długo brodziłeś pośród śniegu, że zwyczajnie zamarzło."



Dawno temu Gabriel porzucił Emily, dla jej dobra. Podczas śnieżycy unika wypadku z autem, którego kierowca miał mniej szczęścia. Pechownem okazała się właśnie Emily, dziewczyna z jego przeszłości. Choć fizycznie nie potrzebowała pomocy i cudem przeżyła, jej umysł odciął się zupenie zapominając kim była, dokąd dążyła i dlaczego znalazła się akurat tam gdzie on? Gabriel postanawia ukryć dziewczynę, znów poczuć jak to jest ją mieć obok siebie i dowiedzieć się, przed czym uciekała. Będzie to ciekawa przygoda dla niego jak i dla niej. Jego lepiej unikać, i nikt na niego nie czeka, natomiast jej szuka pełno ludzi, bo dotąd żyła dla publiczności.

Życie lubi sobie igrać nie tylko z ludzkim losem, ale uczuciami, skrywając wiele tajemnic, których odkrywanie następuje po kolei w odpowiednim czasie. Gabriel odkąd Emily weszła do jego życia ponownie, postanowił wykorzystać swoją szansę. Choć nie pamiętała wszystkiego, to przebłyski pamięci przywołują właśnie jego, i sceny z jej poprzedniego życia, przypominającego wieczną grę pozorów. Powinna się go obawiać, ale gdzieś w głębi duszy wie, że w całym zaistniałym chaosie to właśnie on jest stałym punktem, azylem, który sprawia, że czuje się dosyć bezpiecznie. Mężczyzna wiele skrywa, nie jest wylewny i nie zarzuca jej wspomnieniami, pozwala by chciała sama poznać siebie, i życie, które jej umysł wyparł. Śnieżyca, wypadek i masa sekretów do odkrycia. Dotychczas tylko on był niebezpieczeństwem, przed którym należało ją chronić, niestety w jej życiu wiele się wydarzyło, a demonów jest znacznie więcej. Wspólnie przejdą trudną ścieżką, a to, co ich spotka będzie kolejną lekcją. Niepamięć była dla nich darem zesłanym z niebios, połączył ich nie tylko przypadek, zrządzenie losu, ale także miłość, która potrzebowała czasu na zrozumienie swojej wartości. Może to nie był idealny czas i okoliczności, ale najważniejsze, że znajdą drogę do swoich serc, pomimo mrozów, śnieżyc, komplikacji, trudności. Bardzo ciekawa i zaskakująco wciągająca książka Kariny, którą polecam z czystym sumieniem.

Książki z wątkiem utraty pamięci są dla mnie pewnym wyzwaniem. Lubię wraz z bohaterami odkrywać kawałek po kawałku, co się wydarzyło oraz jakie sytuację doprowadziły nas do punktu, w którym aktualnie się znajdujemy. Emily nie miała łatwego zadania, wspomnienia nie chciały coś do niej przyjść.

?Mój mózg ma czkawkę i wypluwa z siebie przypadkowe fakty. Nawet nie wiesz, jak trudno jest je połączyć w całość?.

Gabriel jest bardzo skryty i oszczędny w słowach. Z jego wypowiedzi tak naprawdę nie jesteśmy w stanie wiele się dowiedzieć. Tajemniczy mężczyzna mieszkający na pustkowiu jest zagadką dla nas. Prawda o nim nie jest taka oczywista, jaka mogłaby się wydawać. Możemy się tylko domyślać pewnych rzeczy, a nie mamy pewności czy tak jest.

?Chowasz ją tam, za głębią tego spojrzenia. Myślisz, że trzymasz ją w ryzach, może nawet tak jest, ale nie zmienia to faktu, że bestia istnieje. Jak jej na imię?
Ciemność.
Ona widzi twoją ciemność?.

Kolejna książka autorki, która wciągnęła mnie w swój świat i nie chciała wypuścić. Autorka ma specyficzny styl pisania, który mi jak najbardziej odpowiada. Zawsze z niecierpliwością czekam na kolejne jej dzieła i zastanawiam się, czym jeszcze mnie zaskoczy.

W tym przypadku zaskoczyła mnie końcową postawą Emily. Droga, jaką przeszła przez całą fabułę, wpłynęła na nią. Mnie osobiście bardzo ta zmiana się spodobała. Nie sądziłam, że tak to się potoczy.

Spędziłam miły wieczór na śledzeniu losów bohaterów książki. Oby więcej takich pozycji.