(Nie)poskromiony

Czekałam na tę książkę długo, Bart od początku serii mnie intrygował i irytował. Jego historia nie należy do łatwych, a to głównie dlatego, że czuł się niegodny. Niegodny dobrego życia, niegodny miłości siostry. Skrzywdzony przez los mały chłopiec, wyrwany z domu, rzucony w świat, którego nie rozumiał, bez mamy i taty.

Bart dorósł w przeświadczeniu, że jest winny krzywd, których doznała jego siostra, nie potrafi pogodzić się z tym, że przez niego musieli uciekać z Tajlandii. Jest też zły na Victorię, która często za niego podejmowała decyzje. Chłopak nie rozumiał, że wszystko co robiła dziewczyna, robiła dla jego dobra. Bartek jest zagubiony i nieszczęśliwy, te uczucia pchają go do sięgnięcia po dragi? Chłopak doprowadza się do naprawdę dramatycznego stanu, jest już tak mocno wciągnięty w świat nielegalnych substancji, że naraża własną siostrę tylko po to by zdobyć pieniądze. Wtedy na jego drodze staje Slade. Osoba, która da mu szansę? Tylko czy chłopak z tej szansy będzie umiał skorzystać,.

Ta część serii Nieposkromiona jest wyjątkowa, to w niej poznamy Barta, brata dzielnej Victorii, którego zachowanie, w końcu uda się zrozumieć. Książka pokazuje, że każdą słabość można pokonać, jedyne czego potrzeba to odpowiedni ludzie, którzy wesprą i pomogą, oraz samozaparcie. Walka z nałogiem jest koszmarnie trudna, razem z Bartem przejdziemy każdy etap oczyszczania organizmu. Razem z nim będziemy uciekać przed demonami przeszłości, razem z nim będziemy walczyć z napadami agresji, w końcu razem z nim odetchniemy pełną piersią, gdy miłość, ta romantyczna i ta braterska ponownie zakwitnie w sercu bohatera.

Nie wiem jakimi jeszcze słowami mogłabym Was zachęcić do sięgnięcia po tę książka, to jak pisze Agnieszka sprawia, że od historii nie można się oderwać, obiecuję Wam, będziecie płakać z bohaterami, będziecie śmiać się z ich żartów i cieszyć się z małych sukcesów. To wspaniałe, że fikcja literacka, może wywołać tak wiele prawdziwych emocji.

Polecam

Książkę czyta się lekko i przyjemnie. To taki styl, gdzie płyniemy wraz z wydarzeniami i nie mamy ochoty przerywać lektury ani na moment. Autorka bardzo dobrze wytłumaczyła z wcześniejszych przeżyć jaki kto był i dlaczego taki się stał. Podeszła do tego pod względem psychologicznym i uczuciowym. Pokazała też, że każdy z nas ma prawo być wartościowy i to wspaniałe uczucie przelała na postacie. Bardzo podobało mi się to, że pomimo faktu iż jest to tom trzeci, spokojnie można go przeczytać bez obaw, że czegoś nie zrozumiemy. Zadbała tutaj o każdy detal, o najmniejsze drobnostki, by po skończeniu nie było rzeczy, które nam się nie zgadzały. Zwróciła też uwagę na to, że nie ważne ile ma się lat, każdy z nas potrafi popełniać błędy i najważniejsze w tym wszystkim jest to, by kolejnym razem mieć je w głowie i wybierać właściwie. Czasami dawała nam drobną podpowiedź co do dalszych wydarzeń, ale było ono bardziej skupione na słowie, które mogło później oznaczać wszystko, a nas bardzo ciekawiło od której strony będzie się ono liczyło. Historia rozgrywa się wpierw z dzieciństwa, później teraźniejszości, lecz mamy innym drukiem poutykane wspomnienia do których ktoś tutaj wraca. Maja one nam wytłumaczyć dlaczego są w obecnym miejscu i czemu tak diametralnie musieli się zmienić. Same rozdziały nie są długie, ale za to bardzo energiczne, tam wciąż coś się dzieje. Nawet zwykła rozmowa w łóżku może przemienić się w nerwowe wymiany zdań, w wyrzucenie z siebie emocji, które zalegają u nich z powodu wcześniejszych wydarzeń. Zdarzają się tu słowa niecenzuralne, jakby miało zostać zaznaczone w jakim przedziale wiekowym książka została spisana. Pomimo tego, że początkowo można bohaterów osądzić, to jednak później zobaczymy, że mieli spore tajemnice, które zmieniły ich życie obecne nie tylko ze względów psychicznych, ale i fizycznych. Ta historia to prawdziwa walka o siebie i bliskich, gdzie kiedy jedno się pogrąża, drugie potrafi wyjść mu na ratunek. W opowieści przejawiają się tematy narkotyków i trudnej przeszłości. Z pewnością powinny przeczytać ją osoby pełnoletnie. Mnie wkręciło od początku, dlatego bardzo ją wam polecam:-)

Ostatnio mi z czytaniem nie po drodze ale jak to mówią powoli ale do celu. Tak więc za mną kolejna książka i to taka, na którą czekałam. Historia "nieposkromionej" to jest ta seria, która was rozłoży na łopatki. Polecam wiec przeczytać dwa tomy serii, które się już ukazały. "(Nie)poskromiony Bart" to spin-off w serii ale daje nam zupełnie inne spojrzenie na historię.

Bart to młody człowiek, który nie miał łatwo. Poznaliśmy go w historii jego sisotry ale dopiero tu poznajemy od inne strony. Stracił rodziców jako małe dziecko i to w dość brutalny sposób. Nie dość tego był tego świadkiem choć z ukrycia. Na szczęście znalazł wraz ze starszą siostrą schronienie. Jednak nieprzemyślane decyzje sprawiają, że wraz z siostrą musi zniknąć z Tajlandii. Tak trafia jako nastolatek w nowe miejsce ale nie umie się w nim odnaleźć. Narkotyki, hazard i kłopoty to jego drugie imię. Kiedy sięga dna ktoś wychodzi mu z pomocną dłonią. Trafia an odwyk gdzie poznaje kilku fajnych ludzi w tym Susane. Ta młoda kobieta stanie się dla niego narkotykiem. Kim jest Susane?

Muszę przyznać, że nie spodziewałam się aż takiej historii. Owszem zakładałam sobie, że autorka nam przybliży trochę niektóre wątki, poznamy niektóre sytuacje z punktu widzenia Barta czy jakieś nieznane nam fakty. Ale autorka znowu udowodniła, że potrafi zaskoczyć czytelników nie tylko pełną emocji historia ale i wątkami, które rzucają nam całkiem inne światło na te, które poznaliśmy wcześniej. Po pierwsze autorka zaskoczyła mnie historią Barta od samego początku. Co czuł, jak to odbierał wszystko to, co wydarzyło się przed i po morderstwie rodziców. Emocje były dość mocne. Wszystko wskakuje na swoje tory, zaczynamy rozumieć jego nałóg i co do niego doprowadziło. To nie tylko jego wybory, jego decyzje ale i to jak za niego decydowała Victoria sprawia, że się totalnie pogubił. Brutalnie wyrwany ze spokojnego domu, gdzie rodzice i sistra zapewnili mu dużą dawkę miłości i spokojnego dzieciństwa, mimo że ojciec miał też twarde zasady, musi mierzyć się z nową rzeczywistością. Ukojenia nie daje mu sport i walki jak jego siostrze. Błądzi i popełnia błędy a jeden z nich sprawia, ze konsekwencje będą poważne. Wszystko to jest konsekwencją wydarzeń, wszystko zaczyna się mu walić jak w grze domino . Jedna decyzja wywołuje efekt kolejnej. Czy mu się uda odnaleźć szczęście?

Historia jest pena emocji, choć także i pełna dość zabawnych momentów. Choć większość książki skupiona jest na wydarzeniach z życia Barta to poznajemy też pozostałych bohaterów, ich powiązania i wzajemne relacje. Wszystko ma se sobą nić powiązania. Historia Barta chwyta za serce, jednocześnie pokazuje o sile więzów rodzinnych, miłości i przyjaźni. Pokazuje, że gdy trafimy na swojej drodze na odpowiednich ludzi jesteśmy sobie w stanie poradzić ze wszystkim. To historia tez o sile walki, która pokazuje nam, że nie zawsze walka jest prosta a bolesne upadki mogą nas czegoś nauczyć.

Zakończenie dość intrygujące, pełne smutku i nostalgii. Jednocześnie dostajemy mały bonus w postaci początku tomu trzeciego wieńczącego historie Victorii. I muszę przyznać, że czekam na niego niecierpliwością. Nie tylko na zakończenie historii Viki ale także mam nadzieje, że poznamy dalsze losy Barta. Czy jest nadzieja na szczęście nie tylko dla rodzeństwa ale także i dla innych postaci, które pokochałam? Zostaje nam czekanie na ostatnią część.

Bart marnotrawny brat, który nie raz i nie dwa zawiódł swoją siostrę, a także przyjaciół. Uzależniony od narkotyków i wszelkich substancji odurzających wyczynia rzeczy, których nie sposób łatwo wybaczyć. Zostaje siłą umieszczony na odwyku. Teraz od niego zależy jak, to się wszystko potoczy.
Czy istnieje, choć cień szansy na wygraną walkę z nałogiem ?
Czytając historię Victorii, przewijał się jej ukochany młodszy braciszek, który dał się złapać nałogowi. Zastanawiałam się zawsze co, go doprowadziło do tego stanu. I oto otrzymałam odpowiedź.
W początkowych rozdziałach towarzyszymy głównemu bohaterowi we wspomnieniach, których doświadcza na terapii grupowej. Poznajemy jego przeszłość, czyny i myśli, które doprowadziły go do obecnej sytuacji.
Przyznaję, że chwilowo nie mogłam się odnaleźć, lecz to uczucie szybko minęło. Styl autorki sprawia, że książkę czyta się ekspresowo i z zaciekawieniem. Bart nie zyskał mojej sympatii, gdy spotkałam się z nim po raz pierwszy. Kto by polubił człowieka, który zawiódł swoją siostrę kilkakrotnie. Historia ta nauczyła mnie jednak by nie oceniać pochopnie człowieka, bo nigdy nie wiesz co, go spotkało i z czym musiał się mierzyć.
Po lekturze książki już wiem, że Bart zasługiwał na pomoc. I inaczej patrzę na całe jego zachowanie. Jego opowieść była potrzebna, aby uświadomić nam, że takie rzeczy mogą dopaść każdego z nas i nawet nie zauważymy, kiedy wpadniemy w kłopoty.
Na końcu czekała na mnie niespodzianka, której się nie spodziewałam. I jestem mile zaskoczona, lecz podsyciła tylko moją ciekawość, więc nie wiem, czy tak dobrze.
Droga autorki mam nadzieję, że nie każesz mi długo czekać.