Niewidzialny człowiek (twarda)

Herberta George?a Wellsa chyba nikomu nie trzeba przedstawiać. Uważany za prekursora nowoczesnej fantastyki autor swoimi dziełami od lat stanowi inspirację dla wielu twórców. W marcu wydawnictwo Zysk i S-ka wznowiło jedną z jego najpopularniejszych książek ? ,,Niewidzialnego człowieka? i przyznam szczerze, że nie mogłam się oprzeć, by nie skorzystać z okazji, by ją sobie odświeżyć.

Nasza przygoda zaczyna się pewnego zimowego dnia, gdy do gospody ,,Pod Dyliżansem? przybywa nowy gość, który już od progu stanowi niemałą sensację, w położonym na uboczu miasteczku. Opatulony od stóp po czubek nosa, z obandażowaną głową i okularami zasłaniającymi niemal całą twarz przedstawia się jako naukowiec, który pragnie w spokoju kontynuować swoje badania. Szybko jednak okazuje się, że nie dość, że mocno ekscentryczny, to jeszcze przybysz obdarzony jest wybuchowym i mocno nieprzyjemnym charakterem. A jego obecność staje się dla mieszkańców coraz większym problemem. W końcu jednak na jaw wychodzi tajemnica natury jego eksperymentów i dopiero wtedy zaczynają się prawdziwe kłopoty.

,,Niewidzialny człowiek? to historia mężczyzny którego pasja do nauki i eksperymenty doprowadzają niemalże do granicy obłędu, w którym to wszelkie normy tracą znaczenie, a potrzeba zaspokajania własnych potrzeb, chęć zdobycia władzy i sławy sprawiają, że człowiek dopuszcza się czynów niewybaczalnych. Przez wynalezienie formuły umożliwiającej stanie się niewidzialnym, nasz bohater nie waha się przed niczym. Czując się bezpieczny poza zasięgiem ludzkich spojrzeń, nie waha się kraść czy nawet zabijać, a wszystko to, jak sobie tłumaczy, w imię nauki i większego dobra.

Wells serwuje czytelnikowi klasyczną opowieść, w której mamy jasny podział na dobro i zło, a wszystko to oprawione klimatem tajemnicy związanej ze wzbudzającymi grozę w prostych ludziach eksperymentami. Jeżeli do tego dodamy fenomenalny styl pisarza ? z pozoru prosty, ale sprawiający, że każdą stroną coraz bardziej czujemy się zaintrygowani historią, otrzymamy książkę, do której będziemy wracać z prawdziwą przyjemnością.

Nowe wydanie prezentuje się bardzo ładnie, klimatyczna okładka, twarda oprawa to rzeczy, które z pewnością doceni wielu czytelników.

,,Niewidzialny człowiek? to według mnie książka po którą zdecydowanie warto sięgnąć. Mimo lat jej tematyka nadal jest aktualna i stanowi ona bardzo dobrą lekturę. Autor zaś świetnie przedstawia różne oblicza ludzkiej natury ? nie zawsze tej dobrej i prawej, ale być może nie raz bardziej prawdziwej niż chcielibyśmy to przyznać.

"Łatwiej jest nie wierzyć w Niewidzialnego Człowieka, niż wierzyć w niego choćby na podstawie niezbitych dowodów."

Uwielbiam zanurzać się w klasyce fantastyki, powracać do dzieł, które mocno odcisnęły się w literaturze, wyobraźni czytelników i oczywiście popkulturze. Mam wrażenie, że dzięki takim przygodom nie tylko przenoszę się w czasie, do minionych epok, bogatej historii i społecznych realiów, ale również mam okazję dotrzeć do wyjątkowo interesujących obrazów ludzkiej mentalności, która ewoluuje z każdym stuleciem, a jednocześnie broni zasadniczego trzonu status quo. Dobrze bawiłam się podczas spotkania z książką, sympatycznie wypełniła wieczór, podsunęła ciekawy materiał do rozmyślań, a szczypta humoru nadała przyciągającego kolorytu.

"Niewidzialny człowiek" idealnie komponuje się w poznawanie tego, co minęło i tego, co wciąż jest aktualne. Książka napisana sto dwadzieścia trzy lata temu nadal potrafi zafundować odbiorcy niecierpliwe poznawanie. Obserwujemy jak coś, co miało stać się łatwym sposobem na życie przemienia się w zapowiedź jego końca. Wygórowane ambicje i pragnienie zysku, wsparte determinacją odkrywania, prowadzą ku złym wyborom i decyzjom. Szalony pomysł uczynienia ciała niewidzialnym ściąga na badacza mnóstwo kłopotów. Gdziekolwiek się nie pojawia, tam wzbudza popłoch i strach. Ludzie nie potrafią objąć rozumem upiornego widoku i dają okrutne oznaki odrzucenia. Ale i sam naukowiec staje się coraz bardziej zgorzkniały i mściwy.

Powieść małych rozmiarów, szybko się wkręcamy, dynamicznie mkniemy po stronach. Narracja swobodnie niesie, natychmiast odnajdujemy się w sferze językowej, wczuwamy w pulsujący rytm krótkich rozdziałów i specyficzny klimat tajemniczości. Towarzysząc głównemu bohaterowi w ciekawych perypetiach, widzimy jak zmienia się jego postrzeganie świata i ludzi. Z jednej strony sympatyzujemy z nim, z drugiej zastanawiamy się nad kondycją jego umysłu i osobowości. Pojawiają się różnorodne refleksje i przemyślenia, analogie do ograniczeń ludzkich charakterów, nawiązania do pragnienia swoistego ukrycia się wśród tłumu. Mieszane odczucia wobec kluczowej postaci w dużym stopniu uwarunkowane są własnymi doświadczeniami czytelnika, perspektywą spojrzenia na zagadnienia potrzeby bycia niezauważalnym i bezimiennym. Rok temu odświeżyłam znajomość z "Wojną światów" Wellsa, teraz "Niewidzialny Człowiek", i już wypatruję kolejnej.

...

Niewidzialny człowiek po raz pierwszy został opublikowany w 1897 roku i jest zaliczany do klasyki gatunku science fiction. Książka Wellsa jest również źródłem inspiracji dla wielu pisarzy i reżyserów od ponad 100 lat. Najnowsze wydanie tej powieści jest związane z filmem, dość luźno inspirowanym książką Wellsa, którego akcja przeniesiona jest do czasów współczesnych. Niewidzialny człowiek jest lekturą stosunkowo krótką, liczącą około 200 stron, które spokojnie można przeczytać w jeden, dłuższy wieczór. Od początku do samego końca książka nie pozwala się jednak nudzić i dużo się dzieje. Oczywiście, chwilami można poczuć, że powieść zdążyła się troszkę zestarzeć i momentami jest troszkę naiwna, ale zupełnie nie przeszkadzało mi to podczas czytania.

Griffin, czyli tajemniczy przybysz jest postacią niezwykle intrygującą, którą poznajemy wyłącznie z perspektywy innych osób. Zazwyczaj autor określa go jako nieznajomego, co tylko pogłębia aurę tajemniczości wokół niego. Co więcej, nie od razu dowiadujemy się jak stał się niewidzialny, ale dopiero z czasem, w drugiej połowie książki. Za sprawą tego bohatera, Wells pokazuje pokazuje ciekawy motyw szalonego naukowca, który na własnej skórze przeprowadza eksperyment i chce wykorzystać swoje odkrycie do osiągnięcia własnych korzyści, bez względu na cenę. Przestroga płynąca z książki pomimo upływu lat zupełnie się nie zestarzała. Skłania do zastanowienia się nad konsekwencjami płynącymi z kolejnych odkryć naukowych, które odgrywają coraz większą rolę w naszym życiu i naszej planety.

Niewidzialny człowiek to klasyka gatunku science fiction w nowym, pięknym wydaniu w twardej oprawie. Powieść jest stosunkowo krótka, ale nie pozwala się nudzić. Momentami można co prawda odczuć że się zestarzała, ale tylko trochę. Polecam!

NIEWIDZIALNA GROZA

Na początku mojej przygody z prozą H.G. Wellsa miałem z nią jeden zasadniczy problem: chociaż uwielbiam klasykę science fiction i jej naiwność, niektóre z jego pomysłów trąciły takim kiczem, że ciężko jest mi było je zaakceptować. Na szczęście były to nieliczne przypadki, a cała reszta dorobku autora, jednego z ojców fantastyki naukowej przecież, absolutnie zachwyca. ?Wehikuł czasu?, ?Wojna światów?, ?Wyspa doktora Moreau? czy ?Pierwsi ludzie na Księżycu? to tylko niektóre z najsłynniejszych i najlepszych dzieł Wellsa, a ?Niewidzialny człowiek? to powieść (choć właściwie należałoby powiedzieć nowela), która doskonale do nich pasuje i zachwyca mimo upływu lat.

W trakcie śnieżycy do gospody w Iping przybywa Griffin, tajemniczy mężczyzna, ubrany tak, że nie widać nawet kawałka jego ciała. Wynajmuje pokój, chce by nikt mi nie przeszkadzał w jego badaniach i? Zdawałoby się, że to koniec, jednak aura tajemnicy i dziwne odgłosy dobiegające z jego pokoju budzą ciekawość w gospodyni. Kobieta chce więc odkryć jego sekret, nieświadoma, że Griffin jest naukowcem, który nie tylko wynalazł sposób na niewidzialność, to jeszcze sam stał się ofiarą swoich badań. Niestety to nie jego eksperymenty są niebezpieczne, a on sam?

?Niewidzialny człowiek? powraca na polski rynek ze względu na zbliżającą się premierę nowej filmowej adaptacji. Co prawda już w tym momencie wiadomo, że obraz współtwórcy ?Piły? dobry nie będzie, ale za to dobra jest ta powieść i to jeszcze jak. To, podobnie jak niezapomniana ekranizacja z 1933 roku, która po dziś dzień robi wielkie wrażenie także swoimi efektami, po prostu wyśmienity thriller science fiction i nawet jeśli nie zaskakuje fabułą, nadrabia to klimatem. A przecież do tego dochodzi jeszcze ponadczasowość i prawdziwa siła wyrazu, których nic nie zastąpi.

Owszem, książce nie da się odmówić pewnej dozy naiwności, niemniej i tak, kiedy czytamy tę powieść, nic nas to nie obchodzi. Akcja jest ciekawa, tempo odpowiednie, a całość wcale nie banalna, wsparta aktualnymi zawsze przestrogami. Owszem, widzieliśmy to wszystko już niezliczoną ilość razy, dzieło inspirowało w końcu wiele filmów od serii studia Universal, przez sympatyczne ?Wspomnienia niewidzialnego człowieka?, po dylogię ?Człowiek widmo?, a jednak wciąż fascynuje. I to nie tylko ze względu na fakt bycia prekursorem podobnych opowieści. ?Niewidzialny człowiek? wciąż ma w sobie bowiem dość świeżości i taką moc, że nie sposób mu nie ulec.

W skrócie: warto. Co tam warto ? dla miłośników fantastyki i horrorów to absolutne musisz to mieć, którego wstyd jest nie znać. Jeśli nie macie jeszcze na półce tej pozycji, nie wahajcie się ani chwili. Tym bardziej, że całość jest również świetnie wydana.