Niewola

?Niewola? już samum wstępem od autorki wprawiła mnie w osłupienie. Pam wspomina, ile wynosi zysk na nielegalnym handlu ludźmi. Szczerze mówiąc mam wrażenie, ze dotychczas żyłam w jakiejś wyidealizowanej bajce, bo nie miałam pojęcia, ze jest to precedens zakrojony na tak szeroką skale.

Niestety, muszę przyznać, ze ?Niewola? choć zapowiadała się świetnie trochę mnie zawiodła. Choć nie, to złe określenie. Zawiodła mnie męska postać: Matias niby przechodzi przemianę, a jego postępowanie jest skrupulatnie wytłumaczone, jednak nie kupił mnie. Z początku budził we mnie złość, odrazę. Nie rozumiałam jego motywów. Nawet po wyjaśnieniu wszystkich zawiłości dalej nie zapałałam do niego ciepłymi uczuciami, choć ciut go rozumiałam.

Za to Camilę pokochałam. Skrzywdzona, stalowa, silna, odważna: te przymiotniki idealnie określają niegdyś więzioną kobietę. A jej odwet za przeszłość jest godny podziwu.

Pam w ?Niewoli? wykorzystała motyw spotkania po latach. Bohaterowie niegdyś byli dla siebie całym życiem, a teraz, po dekadzie, kiedy są już całkiem innymi ludźmi, staną na swej drodze. Ogólnie książka wypada całkiem dobrze, przeczytałam ją w jedno, przydługie popołudnie i nie mogłam się od niej oderwać za sprawą sprawdzonego stylu autorki. ALE nadal podtrzymuje, że pierwsza książka z tej serii była najlepsza, na drugim miejscu klasuje się ?Kontrola?, ?Niewola? zaś zamyka podium. I tak czekam na więcej, lubię to, co Godwin robi z moimi myślami.

I na koniec jeszcze jeden plus: w tej części znajdują się bohaterowie wcześniejszych tomów, ale pokrótce jest wyjaśnione kto jest kim, wiec można ją czytać bez znajomosci poprzednich części.