Niewolnica mafiosa

Mafijne opowieści dość licznie szturmują wydawniczy rynek i utrzymują swoje zainteresowanie od dłuższego czasu. Są ciekawe, brutalne, ścierają ze sobą zazwyczaj światy, które nie powinny się spotkać, a jednak zostały na siebie skazane. Przedmiotem dzisiejszej recenzji jest książka autorki I.M. Darkss pod tytułem ?Niewolnica mafiosa?. Miałam już wcześniej styczność z piórem autorki i wiedziałam dokładnie, czego mogę oczekiwać, jednak była tutaj też niewiadoma. Dotychczas pisała o skrzywdzonych bohaterach, ich emocjach i miłości, ale czy w mafijnym świecie jest miejsce na miłość? Czy znalezienie się w położeniu bycia przedmiotem, zabawką bez żadnych praw nie będzie miało konsekwencji?
Główna bohaterka książki I.M. Darkss jest kobietą o wielu imionach i przebywa w piekle, z którego nie ma ucieczki. Od zawsze była traktowana jak zabawka, lalka, marionetka, począwszy od rodzicielki, która sprzedała ją za prochy, od których była uzależniona po nowego właściciela, który odebrał jej wszystko. Uzależnienie bywa czymś strasznym, jednak nic nie usprawiedliwia tego czynu. Nie zastanawiała się nawet, na co skazuje własne dziecko, może tak było jej łatwiej? Ten czyn dla dziewczyny okazał się tragiczny w skutkach. Stała się własnością nieobliczalnego człowieka, który nie liczy się z nikim, ani niczym. Ona dla niego jest jedynie zabawką, którą może tłamsić, wykorzystywać, sprowadzać na nią cierpienie i ból. Nie pamięta już nic z normalności, nie wiem, jak powinno wyglądać życie zwyczajnej kobiety. Żyjąc w tamtym domu wiedziała tylko jedno, jak stać się kimś, kogo potrzebował facet, z którym obecnie przebywała. Kim była naprawdę? Jej niewola kończy się, kiedy policjanci robią nalot na dom jej oprawcy. Czy to znaczy, że jest wolna? Zostaje uwolniona, jednak dopóki on żyje, ona nie zazna spokoju, czymkolwiek on jest. Nawet u boku Trevora, mężczyzny, który ocalił jej życie i stał się za nią odpowiedzialny. Jedyne, co potrafiła i co mogła mu zaoferować w zamian to siebie, skrzywdzoną powłokę, która zrobi wszystko, czego mu potrzeba. Tak rodzi się Shantee, otrzymuje pomoc psychologa, życie u boku Trevora, tylko czy tego właśnie potrzebuje? Czy uda jej się pozbierać?
?Niewolnica mafiosa? jest powieścią emocjonalną, która ma w sobie wiele świeżości i oryginalności. Chociaż w powieści mafia jest aspektem, odgrywa się wokoło, fabuła skupia się na tym, jak człowiek, który przeszedł przez piekło próbuje zacząć na nowo żyć. Nie jest to proste, jednak z pewnością takie traumatyczne wydarzenia nie mogą zostać pobieżnie potraktowane, więc w tym przypadku wiarygodność odgrywa kluczową rolę. I.M. Darkss sprawiła, że czytając książkę odczuwało się wszelkie emocje. To historia, która została poprowadzona w wiarygodny i dobry sposób. Bohaterowie mają wady, zalety, uczucia i próbują sobie radzić z każdym problemem na własny sposób, nie zawsze dobry. Relacja Trevora i Shantee tak na prawdę jest szybka, bliskość, zaufanie, jednak prawdziwe docieranie i radzenie sobie z tym, co zostało po traumatycznych wydarzeniach nie jest takie proste.

RECENZJA
Autor: i.m.darkss
Wydawnictwo: wydawnictwomuza grzeszne_ksiazki

Niewolnica Mafioza

Pewna mała dziewczynka zostaje sprzedana przez matkę rodzinie Altara. Dorasta i jest szkolona tak, żeby spełniać każdą zachciankę swojego Pana. Musi być posłuszna, bo jak nie to czeka ja surowa kara. Pewnego dnia budzi się przywiązana do łóżka i wie, że to jest jej koniec, ale czy na pewno?
Na ratunek przychodzi jej policjant Trevor i odmienia jej życie o 180 stopni. Kobieta nie wie jak jej na imie więc postanaiwa wybierać sobie imię Shantee i tak wszyscy się do niej zwracają.
Trevor zostaje na początku tylko ochroniarzem Shantee, ale ich znajomość przeradza się w głębsze uczucie. Ale czy nie powróci przeszłość dziewczyny i czy ich uczucie jest prawdziwe? Czy ono jest w stanie przetrwać wszystko? Na te pytania znajdzie odpowiedź w książce.
To była druga książka autorki, która miałam okazję przeczytać. Dobrze mi się ją czytało. Fabuła bardzo ciekawa pomimo tego, że początek dla mnie był wstrząsający.
Polecam każdemu się z nią zapoznać . 
Gratuluję, życzę jej dalszych sukcesów.
Ja na pewno sięgnę po następne książki autorki.
Bardzo dziękuję za egzemplarz.

Nie posiada imienia. Jest tylko marionetką, nic nie znaczącą zabawką, która jest aktualnym kaprysem?

Pierwsze co mi się rzuciło w oczy to fakt, iż wszystko się dzieje bardzo szybko. Ogólnie nie wiedziałam jak mam ocenić tę historie?

Zacznę od głównej bohaterki. Kobieta ma bardzo zniekształcony obraz relacji międzyludzkich, przez to w jakich warunkach żyła, jak była traktowana i jak bała się wszystkiego i wszystkich. Opisy tego przez co musiała przechodzić były mocne, agresywne więc fajnie, że w końcu mamy kobietę z traumą, która nie znika po jednym rozdziale.

Jeśli chodzi o moment w którym kobieta uwolniła się od swojego oprawcy i ?wpada? w ramiona tajemniczego wybawcy? tutaj wywracałam oczami na każdym zdaniu. Bałam się, że po kilku minutach rozmowy zaraz będą oświadczyny i ślub? Kto chwile po zapoznaniu się z kobietą mówi: ?planuje ryzykować dla ciebie życie, gdy tylko zajdzie taka potrzeba.? To był ten moment, którego zupełnie nie rozumiałam i nie zrozumiem.

Jeśli chodzi o bohaterów to są dla mnie nijacy, zarówno ona, on jak i pani psycholog, która jest dla mnie totalnym nieporozumieniem. Nie rozumiem relacji pomiędzy tymi ludźmi. Nie polubiłam żadnego z bohaterów.

Takim małym minusem również jest fakt, że dziewczyna zawsze podsłucha jakąś ważną rozmowę? albo zakradnie się w nieodpowiednie miejsce przez co za dużo zobaczy itd? Trochę to przewidywalne i takie? no nie podobało mi się to.

Zakończenie jest bardzo zaskakujące, ja osobiście się tego nie spodziewałam, więc jak najbardziej na plus. Książka nie była zła, ale już wiem, że historia nie zostanie na długo w mojej pamięci. Fajna na jeden wieczór.

Ona odkąd sięga pamięcią nie miała łatwo. Całe życie w koszmarze. Bezimienna, sprzedana, maltretowana. Altar to bestia. Wcielenie diabła. To on jest jej opiekunem. To na niej realizuje wszystkie swoje zachcianki. Ale już wkrótce No Name Girl zostaje uwolniona przez grupę operacyjną. Jeden z nich, Trevor ma prywatne sprawy do wyrównania z Altarem. Czy dziewczynie uda się zapomnieć o piekle? A może wpadnie z deszczu pod rynnę? Czy uda się jej odzyskać równowagę i wiarę w normalność? Czy może jednak nie ma już dla niej szans?

Za mną jedna powieść autorki "121 łez". Historia Emily i Deksa poruszyła moje serce. "Niewolnica mafioza" w moim odczuciu była jeszcze bardziej mroczna i jeszcze bardziej destrukcyjna. Altar jest wcieleniem diabła. Egoistycznym sadystą, który odczuwa niesamowitą przyjemność z krzywdzenia innych. W tym wykorzystywania seksualnego kobiet. Uwielbia być panem i władcą. Dyktatorem i szefem. To on rozdaje tu karty. Jest niecierpliwy, gwałtowny i wymaga pełnego posłuszeństwa. Kobieta musi być mu uległa i nie może pokazywać uczuć. Niezwykle dopracowana postać. W najdrobniejszych szczegółach. Autorka co rusz pokręcała ten mroczny obraz. Obraz, który przerażał i mroził krew w żyłach. To było ostre i dosadne. Obdzierające ze złudzeń. Genialnie wykreowana postać. Uwiezionej bezimiennej kobiecie współczułam z całego serca. Wpadła w sam środek piekła na ziemi. Stała się zabawką. Zaprogramowanym robotem. Workiem treningowym. Workiem na spermę. Brutalne ale prawdziwe. Strasznie sadystyczny człowiek i kobieta, która robiła wszystko by przetrwać. Wbrew pozorom ona jest silna. Twardsza, niż może się wydawać. A na pewno inteligentna. Przyzwyczajona całe życie do jednego zachowania, po otrzymaniu wolności ciężko jest się jej odnaleźć. Pomocą służy Trevor - wybawca. Ambitny i niepokorny. Jako stróż prawa jest odważny i nieustępliwy. Skrywa ogień, jeśli chodzi o sceny łóżkowe. Sceny, które uwielbia sobie urozmaicać różnymi gadżecikami. Zbliżenia były pełne pasji i ognia. Pełne pożądania i chemii. Opisane ze smakiem - oczywiście te z udziałem Trevora. Bo z udziałem Altara to nie było tam nic przyjemnego ani rozkosznego. Sam ból i krzywda. Autorka od początku wciąga nas w świat głównej bohaterki. Krzywdę i to piekło. Czuć przerażenie i strach. Panikę i paraliż. Ale daje także nadzieję. Akcja cały czas jest dynamiczna. Momentami rozpędza się do granic możliwości, by za moment spauzować. Dać chwilę na złapanie oddechu, zapięcie pasów i ruszamy ponownie. Niezwykle emocjonalna powieść. Przepełniona bólem i strachem ale także siłą walki. Walki o spokój i normalność. Istne tsunami. Ta historia ma w sobie wiele przejmującego bólu. Samo jej czytanie powoduje ból serca. Toksyczność związku, działania z premedytacją, deptanie uczuć i obdzieranie z godności, to tylko niewielka szczypta wszystkiego, co znajdziecie w tej książce. Będziecie przerażenie i zszokowani. To nie jest lekka i wesoła lektura. To coś, co wbije was w fotel i totalnie wyczerpie emocjonalnie. Autorka przeszła samą siebie. Jestem pozytywnie zaskoczona i już nie mogę się doczekać kolejnej powieści. Zachęcam do czytania. Tylko uprzedzam, że nie jest to pozycja dla osób o słabych nerwach.