Niewypowiedziane

Jakich narratorów lubicie w książkach? W pierwszej osobie, w trzeciej, z podziałem na kilku bohaterów, a może jednego?
W ?Niewypowiedziane? to nastolatka jest głównym narratorem. Dziewczyna boi się ojca i dziwnych spotkań jakie ten organizuje i o których zabrania mówić, a do tego zaczynają znikać chłopcy z okolicy w tym jeden, w którym Cassie się podkochuje.
To nie są jedna zaginięcia typowe, gdzie już nie wracają. Co dziwne, tak jak nagle każdy znika, tak nagle pojawia sie? z powrotem, ale nie chce mówić o tym co sie? stało i jest zupełnie inny.
Dlatego gdy znika Gabriel, w którym zakochana jest Casie, ta postanawia wszcząć śledztwo na własną rękę i spróbować dowiedzieć sie? o co chodzi.
Czy jej sie? uda? I czy zniesie to, co odkryje?

Cassie jest bardzo ciekawą postacią, bo z jednej strony jest przerażona tym, co może jej grozić przez ojca, a z drugiej buntuje się i chce odpowiedzi. Jest bardzo inteligentna i zawzięta, przez co jeszcze bardziej się o nią martwimy podczas podążania za jej kolejnymi krokami.

To bardzo ciężka lektura, przy której trzeba się nastawić na to, że autorka steruje emocjami czytelnika jak jej sie? tylko podoba. Mnóstwo niedomówień, strach wdzierający sie? do umysłu podczas czytania i ta niepewność co sie? za moment wydarzy.
Genialnie skonstruowany thriller.

Końcówka wbija w fotel. Nie jest to typowe zakończenie, gdzie wszystko sie? wyjaśnia i mamy happy end. Tego dowiedzieć musicie sie? sami z książki, ale nie spodziewacie sie? tego, co dzieje sie? na końcu.

Po przeczytaniu jej musiałam sobie w głowie wiele ułożyć, przemyśleć i na spokojnie dojść do siebie, a i tak nadal z tyłu głowy mi stuka to, że to opowieść na faktach?

Polecam, ale ostrzegam, że zapomnieć o niej będzie bardzo trudno.