Niezapowiedziany gość

Zbiór opowiadań, który wtłacza w serce świąteczną atmosferę. Daje nadzieję, że wszystko się ułoży i będziemy świadkami magicznych cudów. Antologia zawiera w sobie siedem opowiadań.

Trzecie opowiadanie podobało mi się najbardziej. Jan i Antonina znają się od dwóch lat, jednak do tej pory wymieniali się jedynie wiadomościami. Z czasem ich relacja bardzo się rozwinęła i narodził się pomysł spotkania twarzą w twarz. Lecz jaka to była niespodzianka! Ta historia zdecydowanie obfituje w świąteczne cuda. Warto dać szansę miłości, może to przeznaczenie!

Co prawda nie jestem fanką antologii, jednak stwierdziłam, że dam szansę tej książce. Nie żałuję, ponieważ dobrze się bawiłam podczas czytania. Każde opowiadanie jest inne, świeże. Niektóre z historii zasługują na większe rozbudowanie, jednak taki jest urok opowiadań. Jeżeli lubujecie się w krótszych formach, oczywiście polecam tę książkę!

"Dostajemy od życia różne rzeczy. Ale tylko od naszego nastawienia zależy, jakie one tak naprawdę będą. Dobre, złe, smutne czy też wesołe".

Tradycja to rzecz święta, zwłaszcza gdy chodzi o niezapowiedzianego gościa w wigilijny wieczór. Nie zawsze przybierze postać strudzonego wędrowca, który zapuka do naszych drzwi. W antologii świątecznych opowiadań "Niezapowiedziany gość" siedem polskich pisarek udowadnia, jak wiele twarzy może mieć wigilijny gość. Czasami będzie to nieznajomy człowiek, uciekający od świąt, od przeszłości; czasami będzie to spotkanie po latach, które uzmysławia, że pewne rzeczy są nam przeznaczone i nic nie dzieje się bez przyczyny.

Różnie ludzie mogą reagować na przybycie gościa, bo święta nie dla wszystkich mają ten sam wydźwięk, nie zawsze kojarzą się z rodzinną atmosferą. Czasem aż nadto podkreślają, że kogoś u naszego boku brakuje, że ktoś odszedł a rany jeszcze się nie zabliźniły.
Chociaż nie wszystkie opowiadania przypadły mi do gustu w takim samym stopniu, to każde wywołało uśmiech na mojej twarzy. Uśmiechałam się, bo to piękne historie o rodzącej się na nowo ufności, bliskości i otwieraniu się na drugiego człowieka. Nieoczekiwane pojawienie się drugiej osoby może nie zawsze jest od razu katalizatorem wielkich zmian, ale na pewno skłania do refleksji, do zastanowienia się, co nas w życiu uwiera. Na pewno nie bez znaczenia jest też świąteczny czas czy zawieje śnieżne komplikujące powrót do domu.

Każda z autorek miała inny pomysł, jak przy odrobinie świątecznej magii wyczarować historię rozgrzewającą serce w święta. Nie ma dwóch podobnych historii, dlatego ciężko było wybrać tę naj, najlepszą. Ale! Kto może mieć większą moc sprawczą w Boże Narodzenie niż aniołowie o srebrzystych skrzydłach?

"Ale może dostaniesz od życia prezent, którego się nie spodziewasz. I który, przynajmniej w jakiejś części, sklei twoje złamane serce".

?Niezapowiedziany gość?

Kto lubi antologie ? A może - kto lubi książki typowo świąteczne ?

Ja do niedawna wcale takich nie czytałam ale uważam, że mogą okazać się pomocne w nabraniu typowo świątecznego nastroju. Co prawda ja sięgnęłam po ten zbiór opowiadań już po świętach ale do mnie ten nastrój zawsze dociera z opóźnieniem ;)

Dawniej nie byłam fanką opowiadań, wręcz je omijałam, bo ? Są krótkie . Nie zdążę dobrze wczuć się w historię, poznać bohaterów, a już po wszystkim . Jednak mają też zalety . Jedną z nich jest to , że jeśli nie zna się autora/autorki to można dzięki takiemu opowiadaniu poznać, zasmakować w danym stylu i twórczości.

?Niezapowiedziany gość? to 7 opowiadań siedmiu polskich autorek . Znałam tylko jedną i oczywiście opowiadanie Agnieszki Lingas - Łoniewskiej mnie nie zawiodło. Jej styl, humor i lekkość są mi już dobrze znane i chętnie sięgam po wszystko co tworzy . Pozostałe autorki były dla mnie nowością i nie czuję rozczarowania . Każde z opowiadań miało swój urok i ten typowo świąteczny czar . Jest w nich nie tylko nastrój świąt ale i też spora dawka miłości, takiej która spotkała bohaterów, jak sam tytuł wskazuje - bez zapowiedzi . Taka miłość z zaskoczenia jednak wyjątkowa i pięknie opisana.

Sądzę, że wielu czytelników ta książka oczaruje i przypadnie do gustu , nie tylko w czasie świąt. Polecam .

Święta tuż, tuż, więc dziś króciutko o przepięknej zimowej antologii. Za co kocham opowiadania? Za to, że w jednej książce można poznać twórczość wielu autorów. Mamy możliwość przekonać się czy styl danego pisarza nam odpowiada, a jeśli tak to śmiało można sięgać po książkę. W tym przypadku mamy siedem krótkich historyjek, wszystkie dotyczą okresu zimowo ? świątecznego.

Pierwsze opowiadanie ? Zbłąkani wędrowcy? Agnieszki Krawczyk, było strzałem w dziesiątkę. Dzięki niemu przeniosłam się z bohaterami Ewą i Sergiuszem na zupełne odludzie w środku lasu. On pasjonuje się psimi zaprzęgami, a ona wraz z mamą i córką postanowiły spędzić święta z dala od cywilizacji. Autorka stworzyła rewelacyjny klimat jak i pokazała, że to, co było już minęło i rozpamiętywanie przeszłości nic nie zmieni.

Drugie opowiadanie ?Masz wiadomość? Agnieszki Lingas ? Łoniewskiej to historia Janka, który przyjeżdża do mamy na święta, lecz mamusi ciągle suszy mu głowę o to, że nadal jest kawalerem, a nawet posunęła się do tego, że jej przyjaciółka przyjdzie z siostrzenicą do nich na wigilię. Biedny chłopak ma ochotę uciec, jednak nie chce robić przykrości rodzicielce i postanawia jakoś to przetrwać. Nie wiąże z tym nadziei, bo już od dłuższego czasu koresponduje z Tosią i to z nią chce się w końcu spotkać. Tu zrozumiałam, że przeznaczenia nie da się oszukać.

Trzecia historia, ?Zaczekaj na mnie? Ilony Gołębiewskiej, dotyczy lekarki Leny. Pewnego dnia przeszłość o sobie przypomina w postaci pacjenta, którego miała nadzieję, że już nigdy więcej nie spotka. Jednak los przygotował dla niej coś zupełnie innego. Autorka pokazuje, że czasem warto dać drugą szansę.

Czwarte opowiadanie ?Biel? Małgorzaty Wardy, dotyczy Marty, która jest tropicielem zwierząt i tu mamy urywki z jej życia, w których troszeczkę się gubiłam. Ta historia jest pełna smutku, mamy rozwód, mamy stratę najukochańszej osoby, masę wspomnień, które wracają w najmniej oczekiwanym momencie, a do tego lawina. Te opowiadanie niestety najmniej przypadło mi do gustu, ale to wcale nie oznacza, że jest złe.

Piąta historia Nataszy Sochy ?Srebrzyste skrzydła? dotyczy Aniołów. Przed Aniołem Manuelem staje nie lada wyzwanie, bo gdy sprosta zadaniu otrzyma tak zwany awans. Jednak jest mały haczyk musi znaleźć mamę dla jednego chłopca, którego mama zginęła w wypadku samochodowym. Tu przyznam, że się nie spodziewałam takiej historii. To było coś zupełnie innego, co mnie pozytywnie zaskoczyło.

Szóste opowiadanie ?Świeca w oknie? Sabiny Waszut to historia Wojtka. Tu mamy trzy różne okresy, 1989 rok, 1999 rok oraz 2004 rok. Najpierw Wojtuś i Tereska są małymi dziećmi i jak to w dniu wigilii idą kolędować, jednak w jednym z domów mieszka Jakub, o którym różne plotki krążą po wiosce, jednak dzieci postanawiają odwiedzić również jego. Zakończenie tego opowiadania bardzo mnie zaskoczyło i uważam, że było ono magiczne.

No i ostatnia historia ?Zamieć śnieżna i tort makowy? Katarzyny Misiołek, dotyczy Dominiki i Marcina. Ona zostaje sama na święta, w drodze od klientki jej auto zakopuje się w zaspie, lecz w oddali widzi światło w jednym z budynków i tam postanawia się udać i prosić o pomoc. W tym domu mieszka właśnie Marcin, który również spędza sam ten świąteczny czas, jednak nie pierwszy rzut oka nie wydaje się być miły i pomocny.

Wszystkie historie były piękne i gratulacje autorkom tak świetnych opowiadań. Przyznam, że sama dopiero pierwszy raz miałam okazje czytać coś spod pióra Sabiny Waszut i Małgorzaty Wardy. Każda z autorek stworzyła piękny zimowy i świąteczny czas w swoim opowiadaniu, co sprawiło, że już nie mogę się doczekać wigilii. Gorąco Wam polecam tę antologie, na pewno każdy znajdzie w niej coś dla siebie.