Niezłomne serca

"Niezłomne serca" Karen Witemeyer

Miasteczko Harpers Station stanowi swego rodzaju ostoję kobiet. Założycielką osady jest Emma Chandler, która wraz z ciotkami i innymi kobietami tworzy, choć małą to zgraną i szczęśliwą społeczność. Spokój pań chwieje się w posadach, gdy odnajdują one pogróżki od nieznanego nikomu sprawcy. Przywódczyni decyduje się na radykalny krok ? postanawia ściągnąć do miasteczka mężczyznę, który zapewni im bezpieczeństwo.
"Niezłomne serca" to pierwszy tom kobiecej sagi o życiu w amerykańskiej osadzie Harpers Station.
Karen Witemeyer stworzyła do cna piękną, poruszającą, słodko-gorzką opowieść, z której emanuje kobiecość, wrażliwość i delikatność. Jest to czuła historia o sile kobiet, feminizmie, ale także potrzebie pomagania innym i akceptacji siebie nawzajem. Tutaj strach, niepokój związany z pojawieniem się niepożądanego osobnika, miesza się z bezgraniczną sympatią i miłością mieszkanek miasteczka.
Według mnie oryginalnym pomysłem było już samo stworzenie przez autorkę osady zamieszkanej jedynie przez kobiety. Ukazała ona tym, jak silny, a tym samym szkodliwy był i jest patriarchat. Harpers Station jest swoistym azylem dla kobiet w świecie ogarniętym patriarchalnymi ideami.
Mimo że powieść ta klasyfikowana jest jako romans historyczny to sam wątek miłosny, jest tutaj zsunięty na dalszy plan. Uważam, że Witemeyer umieszczając go na tym miejscu, podjęła dobrą decyzję, gdyż nie jest on ani zbyt nachalny, ani cukierkowy. Element ten został skomponowany niesamowicie subtelnie. Nic nie dzieje się od razu. Romans między bohaterami jest ciekawym dodatkiem do całokształtu, który w głównej mierze opowiada, jak wspomniałem wcześniej, o kobietach i początkach ich emancypacji, gdyż akcja dzieje się w roku 1896.
Mojej uwadze nie umknęło, że Karen Witemeyer ma talent do tworzenia tego typu historii. Takich, w których bohaterowie posiadają wyraźny zarys psychologiczny, są jedyni w swoim rodzaju, a z całej powieści wyziera ciepło i duch tamtej epoki.
Polecam.
?7,5/10

Za egzemplarz książki dziękuję ...

Nasze serca to skarbnice cennych wartości. Wszelkie zasady, którym hołdujemy i którymi kierujemy się w swoim życiu, wypływają z naszego serca, tam mają swoją spokojną i bezpieczną przystań. Nikomu nie wolno jej naruszać, nikomu nie wolno zmuszać nas do czynienia rzeczy, które są niezgodne z naszym wewnętrznym kodeksem wartości. Dobro, które w nas gości daje nam siłę do walki ze złem i przeciwnościami losu, dodaje otuchy i nadziei, że to, co robimy dla innych ma sens ?
Emma Chandler to niezłomna kobieta, pełna energii i chęci walki o dobro dla ludzi. Założyła w Teksasie żeńską osadę Harper?s Station, mając na celu pomoc kobietom skrzywdzonym przez życie. Kobietom bitym, upokarzanym, oszukiwanym, zdradzanym ? to dla nich się poświęciła. Jednak ktoś postanowił naruszyć spokój panujący w osadzie. Kobiety otrzymują groźne pogróżki, później wydarzenia toczą się szybko i kolejne złe sytuacje dotykają miasteczko. Ktoś za wszelką cenę stara się im przeszkodzić? Tylko kto? Emma zdaje sobie sprawę, że pomimo hartu i odwagi, nie będą w stanie same się obronić. Kobieta prosi o pomoc kogoś, komu kiedyś pomogła i na pomoc którego może zawsze liczyć. Malachi Shaw pracujący przy budowie kolei jako specjalista od materiałów wybuchowych, na wezwanie Emmy reaguje natychmiast. Zjawia się błyskawicznie w osadzie, dla niej jest w stanie poświęcić wszystko. Dzięki niej żyje. Kiedy byli dziećmi Mal był zauroczony jej wdziękiem i uśmiechem. Ale teraz są dorośli i dojrzali, zastanawia się, czy kobieta się zmieniła i ile ma w sobie z młodzieńczego uroku.
Niezłomne serca to balsam dla zranionej duszy. Ciepła i subtelna historia wzrusza od pierwszych stron. Autorka wykreowała znakomitą postać, pełną ciepła i serdeczności, szczerą i ufną, bardzo wrażliwą i otwartą. Postawa kobiety, jej poświęcenie i dobre serce, jest znakomitym wzorem do naśladowania. Takie postawy są potrzebne, szczególnie w dzisiejszych czasach, gdzie szczera pomoc dla drugiej osoby nie jest taka oczywista. Dzisiaj wiele osób patrzy tylko i wyłącznie na siebie i na swoje korzyści. Czy wiele osób jest gotowych poświęcić swoje dobra i wygody, aby bezwarunkowo pomóc skrzywdzonym przez los? Nie jestem o tym tak do końca przekonana ...
Akcja powieści toczy się spokojnym rytmem, trudno jest od niej się oderwać. Pomimo, iż nie brakuje w niej zła i przemocy, przykuwa naszą uwagę. W tej krainy dobroci nie chce się wracać. Panująca atmosfera stwarza niesamowity klimat wzajemnego szacunku i bezinteresownej pomocy. Historia płynie jak toń spokojna, niekiedy trącając o wystające z wody pnie starych drzew. Przy nich zatrzymuje się na chwilę, przystaje i daje nam czas na refleksję. Czas na zastanowienie się, czy warto pomagać innym? Ileż radości może przysporzyć wyciągnięcie dłoni do drugiej osoby, pocieszenie jej w chwilach załamania, dodanie otuchy dobrym słowem i gestem. To kosztuje nas tak niewiele, a może zdziałać tak wiele. Dać chęć do życia skrzywdzonym i porzuconym, rozlać w ich sercu nadzieję i optymizm. Wlać żar dobroci i radości.
Ta opowieść hołduje cennym wartościom, które w dzisiejszych czasach pogoni za dobrami materialnymi i wszechobecnego konsumpcjonizmu nie cieszą się powszechną popularnością. Wiele osób oczywiście przyklaskuje w rozmowach postawom bezinteresownej pomocy, ale jak już rzeczywiście będzie konieczność pomocy, to się powoli wycofują. Takie głoszenie chwytających ze serca sloganów na pokaz, dla zdobycia uznania. Ta lektura uczy nas skruchy i pokory, nadaje sens naszemu postępowaniu, w niektórych przypadkach daje asumpt do przewartościowania swojego życia. Do zmiany systemu wartości i uchwycenia, co jest w życiu najważniejsze. Po co nam pieniądze i władza, jak nie mamy z kim dzielić się radością? Jak mamona zasłoniła nam świat, to nie ujrzymy obok siebie drugiego człowieka, będącego w potrzebie. Większą i najbardziej oczekiwaną wartością jest spokojne życie u boku ukochanej osoby niż ?materializm? w szerokiej postaci.
Ta lektura uczy nas pięknej i niewinnej miłości, pokazuje jak rodzi się delikatne uczucie, które potrafi zmienić każdego człowieka. Wzorując się na postępowaniu bohaterów naprawdę wiele jesteśmy w stanie się nauczyć i zrozumieć. Same pozytywne wzorce odsłania autorka na stronicach tej wzruszającej powieści. Balansujemy na krawędzi skrajnych uczuć. Nie obca będzie nam złość i rozpacz, smutek i ból, aż do radości i zakochania.
Cudowna i refleksyjna. Ta książka skradnie każde serce!

?Mówiła do niego, jakby był zwykłym człowiekiem, a nie śmieciem z rynsztoka, za jakiego się uważał?.

Emma Chandler to niezwykła kobieta, założyła żeńską osadę w Harper?s Station, która ma być bezpiecznym schronieniem dla kobiet. Wychowały ją ciotki, z którymi jest bardzo zżyta. Pewnego razu Emma znajduje list z pogróżkami, niedługo potem kolejny, a gdy zamaskowany mężczyzna strzela do nich, żądając natychmiastowego opuszczenia osady, Emma zostaje zmuszona do szukania pomocy. Kobieta wie, że w tym trudnym świecie jest pewien mężczyzna, który zawsze udzieli jej pomocy. Malachi Shaw pracuje przy budowie kolei, jest ekspertem od materiałów wybuchowych. Pewnego razu otrzymuje telegram od Emmy z prośbą o pomoc, rzuca wszystko i udaje się w długą podróż. Malachi to mężczyzna, który ma ogromny dług wdzięczności w stosunku do Emmy i jej ciotek. To one dały mu schronienie, gdy jako chłopiec głodny, przemarznięty, samotny, przez wszystkich odpychany i poniżany szukał schronienia w ich oborze. Emma okazała mu serce i dobroć, a ciotki przyjęły pod swój dach. Minęło sporo lat, od kiedy widzieli się ostatni raz. Malachi wie, ze Emma nie jest już tą samą dziewczynką. Pełny obaw i wewnętrznego niepokoju staje przed Emmą?

Czy bardzo się zmienili, jakimi ludźmi są teraz? Akcja powieści toczy się swoim rytmem, całkowicie przykuwa uwagę. Fabuła ciekawie utkana, jest pełna subtelności, szczerości, realizmu, a przedstawiony świat całkowicie pochłania. Rewelacyjnie ukazani bohaterowie, to zwykli ludzie, których życie nie oszczędza. Silne, charakterne, szczere, dobre osobowości i złe, tchórzliwe istoty, którzy życie innych mają za nic.

Duch walki, niezłomność i ogromna odwaga towarzyszą nam przez całą opowieść. Delikatność, subtelność, a obok determinacja i niezłomność. Czasy, w których kobiety były traktowane bardzo przedmiotowo, odczuwały dyskryminację, lekceważenie i dominację męską na każdym kroku. Historie kobiet, które znalazły schronienie w osadzie, są bardzo bolesne. Często spotykała je przemoc fizyczna i psychiczna. Uczucie, które z biegiem lat nabiera zupełnie innego wymiaru. Staje się obezwładniające, silne, niezłomne, wyjątkowe. W całej okazałości ukazane piękno tamtejszego krajobrazu.

Piękna, poruszająca, ciepła opowieść, od której trudno się oderwać. Romans historyczny, w którym takie wartości jak dobro, szacunek, odwaga, honor, wiara są niezmienne, a zło czai się tuż za rogiem. Pięknie, subtelnie ukazana miłość, porywy serca, szczerość i całkowite oddanie. Ta powieść to wrażliwa, delikatna odmiana w gąszczu powieści, które ostatnio czytałam. Z niecierpliwością czekam na kontynuację, bardzo polecam :)