Tomasz Sikorski i Marcin Kulesza podjęli się opracowania niezwykłej publikacji, która jest nie tylko świadectwo minionej epoki, ale też, jak piszą we wstępie, opowieścią ?o postawach, dylematach życiowych ludzi, ich nadziejach, aspiracjach i ideałach. U jej źródeł leży wdzięczność dla jej bohaterów, niezłomnych, wiernych i szlachetnych powiernikach społecznego posłania Kościoła, którego przyszło im bronić w epoce fałszywych proroków.? Historia ?Tygodnika Warszawskiego? jest dzisiaj właściwie zapomniana, zepchnięta na margines. Nie licząc kilku małych opracowań, czytelnicy nie dysponowali do czasu ?Niezłomnych?? rzetelnym, naukowym studium poświęconym temu pismu i skupionemu wokół niego środowisku.
Monografia składa się z dwóch części. Pierwsza z nich, obszerna, ponad stu stronicowa, jest poświęcona historii tygodnika oraz losom jego twórców po zamknięciu pisma. Druga zawiera zbiór najważniejszych tekstów publicystycznych ?Tygodnika Warszawskiego?. Na końcu umieszczono także biografię najważniejszych publicystów, ilustracje, wykaz skrótów, bibliografie oraz indeks nazwisk.
Godny podkreślenia jest fakt, że autorzy oddali bezpośrednio głos redaktorom pisma. Przytoczenie tak dużej liczby artykułów z ?Tygodnika Warszawskiego? pozwala każdemu odbiorcy na samodzielny wgląd w klimat ówczesnych lat, spory, które wówczas się toczyły, na poznanie propozycji konkretnych działań i kierunków proponowanych przez katolickie środowiska. Pozwala również na poznawanie rzeczywistości lat powojennych z innych niż postkomunistyczne perspektyw.
Autorzy, przy doborze i układzie tych tekstów, przyjęli kryterium problemowo-chronologiczne. Ustalony został podział na kolejno: zagadnienia dotyczące wizji polskiego katolicyzmu społecznego, koncepcji polityczno-społeczno-gospodarczych, kwestii polityki międzynarodowej oraz tradycji, dziedzictwa i kultury narodowej. Wybrano teksty napisane m.in. przez: Prymasa Augusta Hlonda, bp. Stefana Wyszyńskiego, o. Jacka Woronieckiego, Konstantego Turowskiego czy Jerzego Brauna.
?Niezłomni w epoce fałszywych proroków? to publikacja obszerna, rzetelna i stanowiąca doskonały punkt wyjścia do dyskusji nad miejscem prasy katolickiej we współczesnej Polsce. Lektura książki jest cenną pomocą dla tych wszystkich, którzy nie chcą poddawać się narzucanym, gotowym propozycjom ideologicznym. Społecznicy, wychowawcy i dziennikarze znajdą w niej wiele inspiracji do rozwijania postaw prospołecznych i obywatelskich.
Autorom udało się uchwycić rzeczywistość pierwszych powojennych lat szczególnie poprzez prezentację losów czasopisma, jego twórców. Trzeba jednak przyznać, że tak obszerna rozprawa mogłaby ująć dość istotny dylemat tamtych, a może i nie tylko, czasów z perspektywy postawy zarówno Kościoła rozumianego instytucjonalnie, jak i powszechnie, w którym toczyła się głęboka dyskusja na temat odpowiedzialności i zachowań katolików w powojennej rzeczywistości. Dyskusja niedokończona rozwiązaniami dobrymi, jednym bowiem odebrano głos, inni wcześniej pozbawili się go sami.
Na zakończenie trzeba jednak oddać autorom, że udało im się to, czego wymagała tzn. sprawiedliwość dziejowa. Głos ?Tygodnika Warszawskiego? został oddany szerokiemu gronu odbiorców i pozostaje mieć nadzieję, że z tego źródła będą szeroko czerpali nie tylko wiedzę, ale i inspirację dla swoich działań w odniesieniu do wartości, które nie ulegają przedawnieniu.
Opinia bierze udział w konkursie