Nim skończy się noc

Tak się jakoś złożyło, że ?Nim skończy się noc? jest dopiero drugą książką Bartosza Szczygielskiego, jaką przeczytałam, chociaż w swojej karierze napisał już kilka.

Pomimo że po lekturze ?Kroku trzeciego? daleko było mi do zachwytu, to jednak wtedy dostrzegłam, że autor jest bystrym obserwatorem otaczającej go rzeczywistości i porusza mnóstwo problemów, które dotyka nasze społeczeństwo. Udowodnił, że w inteligentny, chwilami cyniczny, niepozbawiony złośliwości sposób, potrafi przekazać swoje obserwacje dotyczące ludzkich zachowań. Autor o sobie mówi, że jest marudny i uśmiecha się tylko wtedy, gdy widzi pączki, ale tym stwierdzeniem bardzo mnie ujął, bo pokazał, że jest osobą z poczuciem humoru i dużym dystansem do siebie.

Czy można wykorzystać schematy znane z innych książek i zadziałać na wyobraźnię odbiorcy? Okazuje się, że gdy jest się takim pisarzem jak Szczygielski, nie tylko można wykorzystać zgrane tematy, ale sięgnąć po nie z premedytacją i stworzyć z nich coś niezwykłego i zaskakującego. W klaustrofobicznej przestrzeni, odciętej od świata niczym w pułapce, umieścił siódemkę bohaterów, całość dopełnił śnieżną i mroźną zimą oraz narastającym poczuciem zagrożenia. Bohaterkami tego inteligentnego thrillera uczynił przede wszystkim kobiety. Są wyraziste, niejednoznaczne z całą gamą problemów w swoich związkach. Każda z nich jest niezwykle ciekawą postacią i spokojnie mogłaby być bohaterką oddzielnej powieści, ale zebrane wszystkie razem tworzą tu niesamowitą mieszankę.
Pozornie to historia, jakich wiele i wydawało mi się, że autor nie będzie w stanie niczym mnie zaskoczyć. Trzy pary małżeńskie postanawiają w odosobnieniu, daleko w Bieszczadach, w miejscu odciętym od możliwości kontaktu ze światem zewnętrznym, naprawić swoje związki małżeńskie, które przechodzą głęboki kryzys. Chcą sobie dać jeszcze jedną szansę, by spojrzeć na swoich partnerów z innej perspektywy. Od początku moją uwagę przyciągała inteligentna gra słów oraz niesamowita kreacja postaci.

Na scenie, wkrótce pojawia się jeszcze jedna przypadkowa osoba i denat. Rozpoczyna się pomiędzy grupą obcych sobie ludzi swoista gra psychologiczna. Z ogromną fascynacją obserwowałam ludzi, którzy skazani na siebie, zamiast ze sobą współpracować, wzajemnie się oskarżają. Wrażenie zrobiła na mnie klaustrofobiczna przestrzeń, odcięta od świata, zasypana śniegiem. Wszyscy bohaterowie powieści znajdują się niejako w pułapce, ale nie robią nic, żeby się z niej wydostać.

Ich zachowanie dziwi także komisarza policji Jakuba, który próbuje dowiedzieć się, kim był zamordowany i kto popełnił zbrodnię. Każde z mieszkańców domków wydaje mu się na swój sposób podejrzane, ale nie potrafi określić, które z nich najbardziej. Wszyscy kłamią i coś ukrywają, tego jest pewien. Nie wie tylko, kto tak naprawdę jest z nim szczery, a kto toczy tylko sprytną grę.

Konflikt między uczestnikami narasta, atmosfera niedopowiedzeń gęstnieje. Jakub już wie, że wszyscy kłamią, a on sam jest na straconej pozycji. Znalazł się w nieodpowiednim czasie w nieodpowiednim miejscu.

Ten thriller to bardzo inteligentna gra autora z czytelnikiem. Bartosz Szczygielski niezwykle powoli odsłania przeszłość swoich bohaterów za pomocą retrospekcji, pokazuje, kim są i dlaczego tak daleko od domu próbują naprawić swoje związki. Kredowe Wzgórza miały być dla nich ostatnią deską ratunku, próbą odbudowania tego, co dawno stracili. Odcięci od wirtualnego świata mieli mieć szansę spojrzenia na siebie z dystansu, lecz odosobnienie w miejscu, które w pewnym momencie staje się dla nich groźne, ujawnia tylko wszystkie ich najgorsze cechy charakteru. Wychodzą na jaw skrywane tajemnice i spadają maski, które na co dzień nosili. Postawieni w niecodziennej sytuacji, zachowują się w sposób, o jaki by się wcześniej nawet nie podejrzewali.

Współmałżonkowie zaczynają inaczej patrzeć na siebie, ale wcale nie tak, jak zakładałaby to teoria psychologiczna. Stopniowo wyłania się obraz wszystkich relacji małżeńskich, powody, dla których nie potrafią już ze sobą normalnie rozmawiać.

Im dalej, tym coraz bardziej intrygowała mnie ta niesamowita sytuacja. Wszyscy włącznie z Jakubem zachowują się bardzo dziwnie, nieadekwatnie do sytuacji. Już nie chodziło mi wcale o postać mordercy, o to kim jest i dlaczego to zrobił. Nie wzbudzało to tak mojej ciekawości, jak to, co faktycznie łączy te pary i w jaki sposób ich historie są ze sobą powiązane.

W ?Nim skończy się noc? autor wykazał się doskonałą znajomością ludzkiej psychiki, napisał thriller, w którym bezlitośnie obnaża ludzką naturę. Pokazał, że relacje zbudowane na kłamstwach mają swoje konsekwencje i wyrządzają nieodwracalne szkody. Uraczył mnie inteligentną narracją, skomplikowanymi kreacjami postaci, mnóstwem kłamstw i intryg. Zapewnił dużo mocnych wrażeń i zaskoczył rozwiązaniem. Bartosz Szczygielski udowodnił, że potrafi stawiać sobie wyzwania i je realizować.

"Trzy pary, sześć osób i setki kłamstw. I ktoś, kogo nikt się nie spodziewał" - śmieszna sprawa, chyba pierwszy raz zdarzyło się tak, że opis z okładki spodobał mi się bardziej niż cała książka.

Miała być intryga, morderstwo w górach i trafne spostrzeżenia na temat ludzkiej natury, a wyszła nuda, nuda, trochę irytacji, znowuż nuda i mało zrozumiałe zakończenie, na które nawet nie warto było czekać. Starałam się dostrzec coś pozytywnego w tym tytule, ale nie potrafię. Cieszę się, że znaleźli się czytelnicy, którym się bardzo podobało, ale ja niestety plasuję się dosyć daleko od tej grupy.

Postacie to parada stereotypów, a stworzone pary działają na zasadzie przeciwieństw. Kobieta sukcesu/ostra babka, która gardzi domem tak bardzo, że nie jada w nim nawet śniadań i jej mąż, zgnuśniały informatyk z nadwagą, wprowadzają się do jednego domku, w drugim przebywają gwiazdy internetu - inteligentna, przedsiębiorcza fitnesiara i małżonek osiłek aka bucowaty przygłup, w ostatnim zaś znajdziemy typ zaborczy i jego zastraszoną ofiarę. Wszystko już wiemy, łatki zostały przypisane, a każdy kolejny rozdział to po prostu drążenie i umacnianie przyjętych na samym początku założeń. Za dużo tego było, czułam się przytłoczona ciągłym analizowaniem postaci, w których istnienie nawet nie uwierzyłam. Sam narrator przyznaje się do tego kategoryzowania i nawet nazywa bohaterów ciężkimi przypadkami. To... może chociaż wątek kryminalny nas zaskoczy?

Akcji tutaj jak na lekarstwo, a suspens nie ma jak zadziałać, kiedy czytelnik słodko śpi. Ktoś tam jest, coś podrzuca, ale kto i po co to kwestie, które z każdą stroną coraz mniej mnie obchodziły. Sześć osób podejrzanych, żadna nie chce się przyznać, a obok leży trup - jeśli brzmi to dla ciebie jak fabuła jednej z powieści Agathy Christie, to brawo, bo nawet narrator zauważył to podobieństwo! Z tą różnicą, że "Nim skończy się noc" wydaje się być bardzo lichą podróbką królowej kryminału.

Antypatyczni bohaterowie, przegadanie, sztuczność... spróbujcie, przeczytajcie, ale na własną odpowiedzialność.

Agata i Michał, Monika i Grzegorz, Justyna i Tomasz, te trzy małżeństwa niezależnie od siebie decydują się na wyjazd do domków w górach, by naprawić swoje związki. Chcą oderwać ale od codzienności, z dala od cywilizacji i dzwoniących telefonów. Zapowiadał się romantyczny weekend- las, spokój, sypiący śnieg za oknem i oni.. Sielankę przerywa pojawienie się kogoś, kogo nikt się nie spodziewał.. I śmierć, która przyszła niespodziewanie..
Trzy pary, sześć osób i setki kłamstw.

Bartosz Szczygielski to Autor, po którego książki sięgam z ogromną przyjemnością, dlatego nie mogłam sobie odmówić kolejnej historii spod jego pióra. "Nim skończy się noc" to ciekawie skonstruowany thriller psychologiczny, w którym pierwsze skrzypce grają kłamstwa i mocno skrywane tajemnice. Pomimo wolno toczącej się akcji, książka wciąga i czyta się ją błyskawicznie. Chęć poznania zakończenia, które z pewnością szokuje, sprawia że ciężko odłożyć powieść na półkę. Niewątpliwie książki Bartosza Szczygielskiego cechuje wysoki poziom psychologiczny wykreowanych bohaterów. Tak było i tym razem, postacie wykreowane przez Autora są tak po prostu ludzkie, mają swoje wady, zalety, słabości, tajemnice..
Choć tak pozycja nie będzie moją ulubioną z dorobku Autora, to jednak uważam, że to dobry thriller i szczerze polecam Wam wybrać się w Bieszczady i wraz z bohaterami pomału odkrywać ich kolejne tajemnice.

Zdradzają, kłamią, ubierają maski. Trzy pary, trzy małżeństwa, różni, a tak podobni. Do kompletu dodajmy jeszcze stróża prawa oraz nieboszczyka. I tak oto mamy ciekawych i dosyć osobliwych bohaterów. Kredowe Wzgórza w Bieszczadach miały być odskocznią od codzienności, kołem ratunkowym. Jednak żadne z nich nie spodziewało się tak zabójczego czasu.

Bartosz Szczygielski zaskoczył mnie. Nie pamiętam kiedy ostatnio czytałam książkę, która jest tak ciekawą zabawą gatunkami literackimi. Thriller psychologiczny z elementami powieści obyczajowej nasączonej charakterystycznym humorem.

W "Nim skończy się noc " autor dobitnie eksponuje słabości ludzkie, problemy w komunikacji, relacjach międzyludzkich. Idealnie i z przymrużeniem oka, wyłuskuje ogłupiające działanie mediów społecznościowych na ich użytkowników. Jedyne co mnie rozpraszało i powodowało mętlik, to różne linie czasowe. I choć lubię taki zabieg w powieściach to muszę się przyznać, że tu miałam poczucie zagubienia i wielokrotnie wertowałam strony. Otwarte i interesujące zakończenie, które pobudza wyobraźnię i sprawia, że w głowie powstaje natłok myśli i pytania.

Polecam, bo jest to historia, która daje do myślenia. Nie zostawia czytelnika obojętnym. I choć fabuła początkowo nie goni jak rozpędzone stado koni, to wciąga i przyśpiesza w odpowiednich momentach.

Sielanka w bieszczadzkich lasach? Z pewnością nie, jeśli opowieść wyszła spod pióra tego autora! I z satysfakcją mogę potwierdzić, że autor ponownie pokazał swoje nieszablonowe podejście i świeże spojrzenie na zdawałoby się dość sztampowy temat.

Luksusowe lofty w głębi lasu, trzy pary z problemami małżeńskimi, jeden trup i policjant, który niespodziewanie pojawia się w tej głuszy. Tak niewiele trzeba, by stworzyć powieść zagmatwaną, intrygującą, pełną niedomówień i kłamstw. By obnażyć naturę człowieka i odkryć jego najgorsze instynkty. W końcu, by zmrozić czytelnika siekącym wiatrem, uwięzić pod zwałami śniegu i jednocześnie rozpalić w nim silne emocje.

Bo autorowi znakomicie udało się oddać klaustrofobiczną atmosferę odciętej od świata pułapki, w której śmiertelnym zagrożeniem okazuje się nie tylko sroga zimowa aura, ale i człowiek. Tylko który? I kim jest ofiara? Podobnie jak policjant Jakub, tak i my zastanawiamy się o co tu chodzi?

"Grali przed nim. Wszyscy" Ale i Jakub skrywa swoje tajemnice. Okaże się w tej grze rozgrywającym czy bezwolnym pionkiem?

Tak jak skąpo autor przekazuje informacje, które mogłyby nakierować na poznanie prawdy, tak dużo hojniej raczy nas niedopowiedzeniami podsycającymi niepokój i budzącymi ciekawość. A z zakończeniem tak przewrotnym i zaskakującym docieramy wraz z bohaterami w miejsce, w którym wierzcie mi, nikt z nas nie chciałby się znaleźć.

Autor nie tylko stworzył intrygującą zagadkę, ale trafnie i wnikliwie wypunktował na przykładzie trzech par z problemami małżeńskimi bolączki współczesnego społeczeństwa. Życie mierzone liczbą ?lajków?, zanikające umiejętności utrzymywania relacji, prawdziwego dialogu i zrozumienia. Gwarantuję, że tej książki nie odłożycie nim skończy się noc, lub ostatnie zdanie.

Trzy pary. Sześć różnych charakterów. Kłamstwa, tajemnice. I zbrodnia.

Miało być miło, przyjemnie, romantycznie. Z dala od cywilizacji, codziennych problemów, dzwoniących telefonów, mediów społecznościowych. Sceneria Kredowych Wzgórz zapowiadała sielski pobyt. Coś jednak poszło nie tak.

Ktoś zaplanował dla nich zupełnie coś innego. Jak sobie poradzą w chwili zagrożenia?

W książkach Bartosza Szczygielskiego lubię to, że im dalej w las, tym mniej wiemy. W "Nim skończy się noc" dokładnie tak jest. Zagłębiając się coraz bardziej w historii trzech małżeństw, zamiast odpowiedzi, pojawia się coraz więcej pytań. Nic nie jest oczywiste. I niczego w tej historii nie można być pewnym.

Historię poznajemy z różnych stron. Narratorzy się zmieniają. Czytelnik dowiaduje się, w jaki sposób poszczególne pary trafiły do Kredowych Wzgórz, jakie relacje łączą poszczególne małżeństwa.

Fabuła jest wciągająca. Bohaterowie bardzo różni, wyraziści. Chociaż do żadnego z nich nie poczułam wielkiej sympatii. Poznajmy małżeństwo influencerów, dla którego najważniejsze są płatne współpracę i to jak są postrzegani. Niestety prawdziwe życie to nie zdjęcie z Instagrama. Para coraz więcej się kłóci i jest bliska rozwodu.

Druga z par boryka się z ogromną traumą. A właściwie to Justyna przeżywa ją sama. Zamyka się w swoim świecie, do którego nie dopuszcza nawet męża.

Monika to bizneswomen. Jej kariera kwitnie. Tego samego nie można powiedzieć o jej małżeństwie. Atrakcji szuka poza nim. Jej mąż pracuje z domu na własny rachunek, jednak bez wielkich sukcesów. Można powiedzieć, że to Monika ich utrzymuje.

Czy wyjazd do Kredowych Wzgórz pomoże scementować ich związki? A może tylko pogłębi istniejące problemy?

Zakończenie dla mnie bomba. Wydarzenia pobiegły w kierunku, którego się nie spodziewałam. A po ostatnim zdaniu samemu można sobie wyobrazić, co było dalej.

?Władza wywoływała w ludziach najgorsze uczucia, a już szczególnie wtedy, kiedy jej nie mieli?.

Bieszczady zimą..
Kredowe Wzgórza ? bezpieczna przystań, wymarzony azyl, miejsce idealne na romantyczny wypad. Nowoczesna architektura w środku lasu. Trzy budynki z drewna, stali i szkła. Brak zasięgu. Padający śnieg. Wieczory przy kominku lampką wina. I ta cisza.. Tajemnicza i jednocześnie fascynująca miejscówka. Aż się prosi, by delektować się tu każdym zapachem, wsłuchiwać się w dźwięki natury, odkrywać piękno górskich scenerii..

To klimatyczne miejsce i czas tu spędzony miały stać się nowym początkiem dla trzech, delikatnie mówiąc, nadszarpniętych prozą życia związków. Ostatnią szansą na naprawienie relacji..

Agata i Tomasz.
Monika i Grzegorz.
Justyna i Michał.
Trzy zupełnie obce sobie pary.

Jakie decyzje doprowadziły je do miejsca, w którym się teraz znalazły?
Oj trochę ich było.. Ale mimo burz, tornad, trzęsień ziemi i trąb powietrznych jakie przetoczyły się przez ich związki, każdy widzi gdzieś tam światełko w tunelu, nadzieję na lepsze.. razem lub w gorszym wypadku, oddzielnie.
Tylko, że nieoczekiwanie ten romantyczny weekend zamienia się w niebezpieczną grę, konkurs na mordercę, w którym liczą się głównie pozory..

?Nim skończy się noc? to thriller pychologiczny pełen tajemnic. Każda strona odsłania kolejne i kolejne.. sprawiając, że wiedząc coraz więcej, wiemy coraz mniej. Dostajemy dynamiczną historię, gdzie łatwo się zatracić brnąc w szczegóły. Autor serwuje nam pełną sarkazmu ale i realizmu oraz mroku opowieść o ludziach i ich ?gębach?..
Polecam.

Zimowy weekend. Pięknie zaśnieżone Bieszczady. Nowoczesne budynki położone z dala od cywilizacji, dające spokój przed miejskim zgiełkiem, a w nich ciepły koc, rozpalony kominek, sypiący za oknem śnieg.

Wspaniała perspektywa, prawda?

Dla trzech par przechodzących kryzysy małżeńskie, ten wyjazd miał być sposobem na ratunek. Okazał się jednak czymś strasznym, czymś, czego nie spodziewali się przeżyć...

Moje pierwsze spotkanie z twórczością pisarza
mogłabym określić jako pozytywne zaskoczenie. Zaskoczył mnie jego styl pisania, który ma w sobie ciekawą iskrę. Autor nęci, kusi, trzyma w napięciu i podchodzi czytelnika tak sprytnie, że momentami sama miałam problem, by zrozumieć, o co tak właściwie w tej historii chodzi i co tak naprawdę chce mi w swoich słowach przekazać. Takie angażujące, dające do myślenia lektury lubię.
Świetnie zagrane zakończenie pozostawiło we mnie niedosyt, i choć próbowałam, to nie potrafiłam go przewidzieć. Co więcej, nie potrafiłam nawet przewidzieć, co wydarzy się na kolejnej stronie. Tak sobie Bartosz Szczygielski ze mną pogrywał.

Autor w dużej mierze w tej frapującej historii skupia się na przedstawieniu problemów małżeńskich. ? Nim skończy się noc ? to opowieść o tym jak łatwo zgubić swoją tożsamość w sieci, gdzie staramy się żyć i wyglądać idealnie, o tym, czy zdradę można usprawiedliwić i czy relacja oparta na kłamstwie może przetrwać. Jak ważna jest komunikacja między małżonkami, bez której związek popada w rutynę. To również historia o tym jak bardzo utrata dziecka i głęboki żal do partnera mogą wpłynąć na psychikę.

Na mojej liście polskich autorów thrillerów nie pozostaje mi nic innego jak zapisać kolejne ciekawe nazwisko i nadrobić twórczość pisarza. To była udana podróż w Bieszczady, w którą polecam się wybrać.