Noc prawdy

Uwielbiam książki lekkie oraz takie, które umilają mi czas z nią spędzony. Najlepiej by historia, jaką zawiera jej treść, była intrygująca, wciągająca i miała tajemniczą aurę, potęgującą ciekawość czytelnika. Wy też macie takie upodobania jak i ja?

W najnowszej powieści pani Brengos, która jest kontynuacją książki ?Dzień prawdy?, znajdziecie wszystkie te cechy. Urzekła mnie ta genialna lektura już od pierwszych stronic, nie mogąc się od niej oderwać. Autorka powolutku buduje napięcie, które narasta i zmienia się w zaskakującą, mroczną opowieść, pełną intryg i tajemnic. Nie brakuje tu także genialnych dialogów, zabawnych momentów, które nieraz wywołały u mnie salwy śmiechu.

Muszę przyznać, że akcja jest dynamiczna, przepleciona wieloma wątkami, co powoduje, że książkę czytało się w ekspresowym tempie.
W Małej, przeklętej wiosce, mieszka Zuzanna z babcią. Pewnej nocy pojawia się u nich kobieta, która wiele przeszła. Twierdzi, że jest weterynarzem i kupiła lecznicę wraz domem od Zatopków. Od tego momentu we wsi zaczynają się dziać dziwne rzeczy i piętrzy się masa kłopotów, co przeraża mieszkańców, którzy czekają na zbliżający się Dzień Prawdy.

Kim tak naprawdę jest Eulalia i czy ma powiązania z mafią? Czy ktoś dybie na jej życie? Czy grupa przestępcza znowu zacznie gnębić mieszkańców Małej? Jaka klątwa od stuleci ciąży na wsi i czy uda się ją wreszcie zdjąć w dniu Świętego Nikodema? Czy wszyscy będą tego dnia prawdomówni?

Tę niezwykle wartościową książkę warto przeczytać. Zawiera ona przesłanie, które powinniśmy przestrzegać. Pamiętajmy, że prawda jest najlepsza a kłamstwo ma krótkie nogi i prędzej czy później wyjdzie na jaw.

Zachęcam do sięgnięcia po lekturę, nuda wam z rodzinką Nowaków nie grozi, a emocji tu nie zabraknie. Bohaterowie są świetnie wykreowani, a pióro i styl autorki zachwyca. Ja miałam prawdziwą ucztę zaczytując się w powieści. Nic dodać, nic ująć, tylko będę polecać!

Jeśli nie czytaliście jeszcze "Dnia prawdy" to proszę szybciutko nadrobić, bo dosłownie przed chwilą swą premierę świętowała "Noc prawdy". A tej kontynuacji nie można przegapić!

W Wiosce Małej zapanował pozorny spokój. Mafia została rozbita, niebezpieczni bandyci siedzą w więzieniu, wiejska świetlica działa niemal od rana do wieczora, życie toczy się swoim spokojnym rytmem- do momentu, w którym w drzwiach Nowaczek staje nieznajoma kobieta.
Joanna z Zuzą udzielając jej schronienia, dowiadują się, że to weterynarka, która kupiła dom i lecznicę od Zatopków, którzy mieli mocne powiązania z mafią.
Nie zdają sobie jeszcze sprawy, jakie niebezpieczeństwo się zbliża, a co najgorsze nadchodzi kolejny Dzień Prawdy... Jak sobie poradzą tym razem, czy uda się w końcu zdjąć klątwę, która wisi nad wsią od stuleci? Czy mafia na pewno odpuściła? Czy tajemnicza Eulalia jest tym, za kogo się podaje? I jaką rolę w całej sprawie odegra mały Hubercik, tego już Wam nie zdradzę, bo dowiecie się tego, sięgając po "Noc prawdy".

Im bardziej poznaję warsztat pani Anny, tym bardziej wpisuje się Ona na listę moich ulubionych autorek i autorów, po których książki sięgam niemal w ciemno.
Książkę czyta się fenomenalnie, wciąga, intryguje, zaskakuje, bawi i momentami niesamowicie wzrusza- w tym miejscu mam na myśli małego chłopca, który swoją postawą najpierw mnie mocno zdenerwował, ale w momencie, w którym poznałam motywy jego działania, niesamowicie mnie poruszył. Na długo zapadnie mi w pamięci jego podejście do sprawy, z którą mieszkańcy nie mogą sobie poradzić od stuleci.
Urzekła mnie również historia znajomości babci Joasi i Leszka- pokazująca, że na miłość nigdy nie jest za późno, a prawdziwe uczucie może się przytrafić w najmniej spodziewanych i czasami zaskakujących momentach.

Choć z założenia ma to być książka lekka i przyjemna (taka też jest!), ta jak i inne historie pani Anny niesie w sobie ważny przekaz i zmusza czytelnika do refleksji- choć nie raz pokładałam się ze śmiechu, gdzieś tam z tyłu głowy kotłowały się tysiące myśli, pytań i refleksji nad codziennością.
A to jest to, co lubię i doceniam najbardziej- świadomość, że nie jest to książka, którą przeczytam i za kilka dni nie będę pamiętać, o czym czytałam.
Utrzymana w tym samym klimacie co "Dzień prawdy" nie pozwala ani przez moment poczuć się znudzonym.
Akcja toczy się bardzo szybko i dynamicznie, zaskakuje w najmniej spodziewanym momencie i przynosi najmniej spodziewane rozwiązania.

Pani Anna poprzez swój spokojny, a zarazem barwny styl, świetnie oddaje klimat małej miejscowości, w której wszyscy się znają i choć czasami się pokłócą, gdy tylko zajdzie potrzeba rzucą wszystkie swoje zajęcia, by pomóc współmieszkańcowi.
Bohaterowie są niesamowici, dialogi błyskotliwe i zabawne, perypetie poszczególnych osób bawią i poruszają.
Stopniowo budując napięcie, wprowadzając nowe, coraz skrytsze i mroczniejsze postacie autorka sprawiła, że nie mogłam się oderwać od lektury od samego początku aż do zakończenia, które swoją drogą jest niezwykle ciekawe.
W tej części przeczytacie o początkach bytności Nowaczek w Wiosce Małej, polecam jednak zacząć tę przygodę od "Dnia prawdy" (link do recenzji poniżej). Będziecie mieli wtedy w lepszy wgląd w sytuację poszczególnych postaci.

Bardzo się cieszę, a zarazem jestem niesamowicie dumna z tego, że mogłam objąć patronatem medialnym tę powieść. Jest to świetnie napisana historia, w której każdy znajdzie coś dla siebie. Jest lekko, zabawnie i przyjemnie, a zarazem gdzieś w tyle "czai" się tajemnica, intryga i niebezpieczeństwo.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. Świetna historia z mocnym morałem.

POLECAM...