Noc spadających gwiazd

"Dużo zależy od nas. To my kreujemy naszą rzeczywistość. Po części mamy wpływ na to, jak dalej potoczą się nasze losy. Owszem, nie wszystko jesteśmy w stanie przewidzieć, ale możemy się nauczyć przyjmować życie takim, jakie jest."

Zalesiany. Małe miasteczko jakich wiele, gdzie każdy dzień toczy się swoim niezmiennym, powolnym rytmem. Dwie przyjaciółki, Ola i Natalia, spędzają wieczór na imprezie, która już na zawsze pozostanie w ich pamięci, jako początek nowego życia. Tylko czy o takim początku marzyły? Czy wichura zmian, która zmiecie to, co stare, odgoni czarne chmury, dając nadzieję na nadejście słonecznych dni?

"Noc spadających gwiazd" to książka, która skradła moje serce. W pierwszej chwili zdobyła mnie okładką obok której nie da się przejść obojętnie. A dalej było już tylko lepiej.. Wspaniała historia przyjaźni dwóch młodych kobiet, która w najtrudniejszych chwilach staje się prawdziwym wsparciem, a w szczęściu potrafi cieszyć się razem z nami. Autorka stworzyła niezwykle ciekawą opowieść, z pozoru romantyczną, spokojną, ale.. To tylko pozory. Handel ludźmi, zmagania z nałogami i z własnym pogubieniem, odwaga by otworzyć serce i ponownie zaufać, by dać sobie szansę na nowe rozdanie, na miłość, to tematy niełatwe, z którymi muszą mierzyć się bohaterowie tej powieści. Jednocześnie czytelnik czuje się niejako zaproszony do pewnych refleksji, do wejścia głębiej w tę historię, by dojrzeć mechanizmy kierujące ludzkimi wyborami, podejmowanymi decyzjami i wpływem jaki mamy na innych.

Polecam wam tę książkę bardzo gorąco,!!

Autorka już po raz trzeci skradła moje serce i nie są to słowa na wyrost, bo za każdym razem przedstawiona historia zostaje na długo nie tylko w myślach, ale i w sercu znajduje swój kącik, w którym zamieszkuje już na zawsze. Bardzo lubię wszystkie te powieści, a z każdą kolejną poprzeczka zostaje zawieszona coraz wyżej. Nie inaczej jest i teraz, ale czy autorka tej poprzeczki tym razem nie strąciła?
"Noc spadających gwiazd" to powieść, która porusza wiele istotnych i bardzo aktualnych tematów, nie będę opisywać ponownie fabuły, bo już sam wydawca wiele zdradza, a nie chciałabym Wam czegoś przez przypadek zaspojlerować, zdradzę tylko, że jednym z pobocznych wątków, ale niezwykle ważnych jest historia Galiny- kobiety uciekającej przed wojną. Ryczałam jak bóbr, więc i Wy się lepiej zaopatrzcie w chusteczki.
Jest to historia, która może przydarzyć się każdemu z nas. Jest to opowieść przepełniona tajemnicami, smutkiem, ale i nadzieją. Jest to opowieść o tym, że nic nie jest nam dane na zawsze, ale i o tym, że nigdy tak naprawdę niepoznany drugiego człowieka. Jest to opowieść o przyjaźni, trudnych wyborach, odrzuconym uczuciu, o szansie... nie tylko na miłość, która ma szansę się narodzić, pod warunkiem że bolesną przeszłość zostawimy za sobą, ale przede wszystkim o szansie, którą warto dać drugiemu człowiekowi, zrozumieć go, wybaczyć...

Marta Nowik porusza w swej powieści trudne tematy, pisze o chwilowym zapomnieniu, które niesie za sobą ogromne konsekwencje, pisze o zazdrości i nieumiejętności radzenia sobie z nią.
Porusza temat wojny i traum z nią związanych, alkoholizmu i hazardu, przerażającym handlu ludźmi, samoakceptacji po trudnych przeżyciach, samotności w przysłowiowym tłumie, a na końcu daje nadzieję, że z każdym problemem jesteśmy sobie w stanie poradzić, pod warunkiem że mamy obok siebie odpowiednie osoby.
Pokazuje, że szczęście, które idzie do nas bardzo krętymi i wyboistymi drogami, może trochę później, ale zawsze nas odnajdzie.

Pomysł na fabułę został dopracowany w najdrobniejszym szczególe, choć niektóre wątki mogłyby być bardziej podciągnięte (mam tu na myśli przedstawienie pewnego dużego miasta), ale to tylko moje odczucie i być może inni nie zwrócą na to uwagi.
Historia wzrusza nie raz i nie dwa, ale potrafi również mocno zaskoczyć. Autorka zgrabnie łączy w spójną i klarowną całość, krok po kroku odkrywając tajemnice, uczucia i marzenia, które w sercach noszą bohaterowie.
Styl autorki jest niezwykle ciepły i lekki, wyraziści bohaterowie, z których każdy z nich wnosi olbrzymi ładunek emocji w tę powieść, barwne i plastyczne opisy, dialogi pełne emocji- to wszystko sprawia, że przez książkę się wręcz płynie. Nie mogłam się od niej oderwać do ostatniej strony.
Autorce gratuluję z całego serca stworzenia przepięknej, głębokiej i zmuszającej do refleksji powieści. Z całego serca życzę, by ta historia trafiła do jak najszerszego grona czytelników, a ja z wielką niecierpliwością czekam na kolejne historie.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. Niezwykle ciepła i poruszająca opowieść, idealnie wpisująca się w coraz dłuższe wieczory.

Praktycznie gdyby nie pewien przypadek, ta książka nigdy nie trafiłaby w moje ręce i nigdy nie poznałabym ciepłego pióra pani Marty Nowik. Stylem trochę przypomina mi książki Darii Skiby, gdzie i tam są wielkie emocje, ale przekazane w bardziej stłumiony sposób, nie wulgarnie. W tej pozycji poznamy dwie przyjaciółki, które mieszkają w małym miasteczku. O dziwo są dwie małe sprzeczności, gdyż kiedy balują, a wiemy że na wiele sobie pozwalają, to zapominają się i szaleją i jakoś nie przeszkadza im to, że mogą być na językach. Jednak później, po nocy pełnej wrażeń, kiedy totalnie straciły myślową kontrolę, jedna z nich zachodzi w ciążę. Wtedy to nachodzą ich myśli co ludzie powiedzą. Pierwszym planem jest wyjazd i oddanie dziecka komuś, kto nie może go mieć. Do tego dochodzą emocjonalne chwile, kiedy kobieta jakby zdaje sobie sprawę z tego, co ją spotkało i jakby przeżywa to z opóźnieniem, bądź hormony zaczęły swoją kilkumiesięczną pracę. Druga kobieta ją wspiera, choć nie do końca jest przekonana o jej decyzji. Sama zresztą feralnej nocy została nagrana, kiedy tańczyła skąpo ubrana i teraz każdy może podziwiać jej wyczyn. Nie jest ona jakoś dokładniej opisana, nie wiemy co robi, ani co zajmuje jej myśli. Wiemy tylko, że nie dostrzega delikatnych zalotów swojego szefa, który podobno często je prowadził do innych kobiet, tylko teraz jest jakoś inaczej. Autorka pozostawia tutaj trochę niedomówień, które wpierw nas trapią, gdyż opowieść wydaje się mało prawdopodobna, lecz później te luki wykorzystuje, by dalej ułożyć ich losy. Aby za wiele wam nie zdradzać, powiem jeszcze tyle, że choć kobiety ułożyły sobie wstępnie jakieś działania, to nic nie idzie po ich myśli. Nie mogą tak zwyczajnie przejść do dalszych etapów życia, gdyż wciąż coś zmienia ich drogę, jakby to właśnie życie miało dla nich plan, a nie one. Autorka dołożyła tutaj sceny osoby z Ukrainy, gdzie chciała podkreślić ich kruchość i dobro, jakie dla nich kieruje. Było to dla mnie takim małym zaskoczeniem, bo choć powinno to być sytuacją poboczną, to jednak gdzieś tam w głowie zostało na dłużej. Pojawią się tutaj sceny romantyczne, gdzie opisy ich będą piękne, jakby wyrwane z innej książki, lub wniesione nagłą wyobraźnią, która kruszy nasze serce. Są ulotne niczym chwile, ale bardzo zdobią opowieść. Mamy tutaj motyw bólu i odejścia i będzie on równie smutno opisany. Historię czyta się lekko, ale momentami spijamy z niej każde słowo i scenę, a później jesteśmy jakby zniesieni na ziemię. Wtedy te emocje lekko opadają. Rozdziały są krótkie i naprzemienną historię dwóch kobiet opowiada nam narrator. Ogólnie książka mi się podobała i chyba najbardziej ciekawi mnie, czy podobny klimat będzie utrzymany w następnej opowieści, którą również posiadam. Wtedy dam wam konkretniejsze wskazówki:-)

Zarówno dzieci jak i dorośli posiadają głęboko skrywane w sercu życzenia. Każdy tylko czeka na możliwość ich spełnienia. Czy noc spadających gwiazd to dobry moment, aby pomyśleć życzenie? Zalesiany to mała miejscowość, gdzie ludzie już od wczesnych godzin porannych wymieniają się plotkami. Jedna feralna noc zmienia życie dwóch przyjaciółek Oli i Natalii. Przez jedną imprezę całe ich dotychczasowe życie wywraca się do góry nogami. Tańcząca Ola pojawia się na bilbordach, a Natalia zachodzi w ciążę i nie wie, kto jest ojcem. Dziewczyny wiedzą, że znajdą się na językach mieszkańców. O Oli szybko zapomną, ale Natalia boi się ostracyzmu, dlatego postanawia wyjechać do Poznania, tam urodzić i oddać dziecko do adopcji. Aleksandra szuka autora bilbordów. "Gdyby nie ta cholerna impreza, życie toczyłoby się dalej tym samym, nudnym rytmem..." Przyjaciółki planują, a los te plany weryfikuje. Po drodze, która często bywa wyboista, czeka je wiele niespodzianek. Jak sobie poradzą, na kogo będą mogły liczyć? Pani Marta Nowik stworzyła historię, która praktycznie mogłaby się przytrafić każdemu z nas. Bo przecież na dobrą sprawę każdy z nas imprezuje. Jedni mniej inni więcej. Skutki takich imprez bywają różne. Młodość musi się wyszumieć. Wątki poruszane w tej książce cały czas są aktualne. Alkoholizm, hazard, handel żywym towarem, trauma, żałoba, miłość, przyjaźń to kwestie przedstawione przez autorkę. Interesująca powieść obyczajowa, która skłania do refleksji nad życiem i jego ulotnością. Rodzice nie ponoszą odpowiedzialności za błędy swoich dzieci. My tak naprawdę nie mamy wpływu na to, jaką drogę wybiorą nasze dzieci w życiu. Wybory, których dokonujemy, nie zawsze są trafne. Nie da się żyć z wiecznym poczuciem winy. Przebaczanie trzeba zacząć od siebie. Każdy z nas popełnia błędy, przecież jesteśmy tylko ludźmi. "Miłość wcale nie musi oznaczać rozstania i pożegnania. Jest też miłość, która trwa i zostaje przy nas na zawsze". Z tym pięknym cytatem Was zostawiam i każdemu życzę takiej właśnie miłości. Polecam! Za egzemplarz do recenzji z osobistą dedykacją dziękuję autorce.

Wydawać by się mogło, że to taka zwykła historia, jakich wiele. Jednak Marta Nowik pragnie przekazać nam tu coś znacznie więcej. Autorka jest doskonałą obserwatorką otaczającej ją rzeczywistości. Dzięki temu stworzyła powieść, która jest prawdziwa, ukazując w niej cały realizm naszej codzienności. Na szali stawia dobro i miłość oraz okrucieństwo i zło naszego świata. Postaci mierzą się z różnymi problemami. Spotkamy tu nieudane związki, nałogi, samotność, śmierć bliskiej osoby, handel żywym towarem czy wątek wojny na Ukrainie. Podążanie ścieżką dobra nie zawsze jest proste. Czy bohaterowie będą mieli wystarczająco siły, by oprzeć się złu?

Czytelnik bez trudu może utożsamić się z prezentowanymi wydarzeniami, jak i samymi bohaterkami. To bardzo wiarygodne i ciekawe kreacje. Popełniają błędy, ale i potrafią wyciągnąć z nich odpowiednie wnioski. Pod wpływem sytuacji zachodzą w nich spore zmiany. Z kolei męskie postaci... coś wspaniałego. Uwielbiam zarówno Bartka, jak i Karola za ich determinację w staraniach o serca swoich wybranek. Ale i historia Franciszka intryguje. Może autorka pozwoli nam ją poznać w kolejnej swojej książce?

Autorka ukazuje, że w świecie nie jesteśmy samotnym bytem. Oprócz nas są też inni ludzie. Nie zawsze ich zauważamy. A może ktoś z nich potrzebuje naszej pomocy? Czynienie dobra to piękna rzecz. Tym bardziej, gdy nie oczekujemy niczego w zamian. Pamiętajmy: dobro zawsze wraca! 

"Noc spadających gwiazd" to naznaczona mądrością, ciepłem, nieco nostalgiczna, a niekiedy niepokojąca powieść o poszukiwaniu szczęścia i miejsca w życiu, walce z własnymi demonami i uzależnieniami, trudnych wyborach, przyjaźni, miłości i tak ważnej nadziei. Czy marzenia się spełniają? Sprawdźcie koniecznie! Może tylko wystarczy im odrobinę pomóc?

?Bywa w życiu i tak, że niektóre jego wątki toczą się zupełnie poza nami. (?). Czasami lepiej nie rozumieć, nie wnikać, nie wiedzieć. Jest wtedy łatwiej i można spokojniej spać oraz prościej żyć?.

Ola i Natalia są przyjaciółkami od wielu lat. Mieszkają niewielkim miasteczku. Tu też pracują w tej samej firmie. Życie młodych kobiet toczy się w leniwym rytmie, choć nie mogą narzekać na nudę. Pewien imprezowy wieczór staje się dla ich początkiem nowych rozdziałów w życiu. Choć po suto zakrapianej alkoholem zabawia każda z nich ma jedynie mgliste wspomnienie i kaca.. wkrótce okazuje się, że działo się wtedy wiele.
Kilka tygodni później, ulice spokojnego miasteczka stanowiącego centrum życia dziewczyn, zaczynają zdobić bilbordy ze zdjęciem tańczącej na moście Oli, ubranej do dość wyzywającą kreację. Jakby tego było mało, autor zdjęcia zrobionego z ukrycia w owianą zapomnieniem przez Olę noc, bardzo chce poznać tancerkę, którą podobno jest zauroczony, dlatego wybrał ten dość osobliwy sposób poszukiwań.. Historia zapowiada się dość romantycznie, tylko czy Ola ma ochotę na znajomość z tajemniczym adoratorem?

Tymczasem okazuje się, że Natalia tej samej feralnej nocy zaszła w ciążę. Co gorsza, nie ma pojęcia, kto jest ojcem dziecka. Czuje się kompletnie niegotowa na nową rolę w życiu i na skandal w małym miasteczku ze sobą w roli głównej. Szybko postanawia znaleźć rozwiązanie ? wziąć urlop, wyjechać do dużego miasta, tam urodzić dziecko i oddać je do adopcji, wrócić i żyć jak dotąd.. Tylko, że młoda kobieta nie przewidziała kilku dość istotnych ?komplikacji?..
Przyjaciółki będą zmuszone zmierzyć się z ostrymi życiowymi zakrętami, podjąć kilka ważnych decyzji ? kiedy wyhamować, a kiedy przyspieszyć, kiedy odpuścić, a kiedy zawalczyć o własne szczęście. W tle nie sposób nie usłyszeć echa wojny, szelestu niebezpieczeństwa, pogłosu ludzkiego upadku, pomruku siłowania się ze słabościami..

?Noc spadających gwiazd? to nienachalna powieść obyczajowa. Nieprzesłodzona wątkiem romantycznym. Naszpikowana emocjami i uczuciami. Napęczniała współczesnymi bolączkami. Nasiąknięta niedopowiedzeniami. Zabarwiona paletą kolorów działających na wrażliwość czytelnika.

Polecam.