Noce aż po wieczność

" [...] Rozjaśniasz dzisiejszy wieczór niczym gwiazdy błyszczące na granatowym firmamencie. [...]"

Powieść "Noce aż po wieczność" Małgorzaty Wilk, to bardzo dobra młodzieżówka. Mamy tutaj to, co lubię, czyli wampiry i oczywiście mnóstwo intryg, których się nie spodziewałam. Co jakiś czas stawało mi serce. Były momenty, że łzy płynęły mi ciurkiem. Nie spodziewałam się, że ta powieść będzie tak bardzo emocjonująca. Mimo sporej objętości (536 stron) nie mogłam oderwać się od czytania. Koniecznie chciałam poznać zakończenie tej historii. Zastanawiam się, czy jeszcze kiedyś jej bohaterowie powrócą. Chętnie poznałabym ich dalsze losy. Może autorka wymyśli dla nich coś ciekawego i bardzo niebezpiecznego.
Moimi ulubieńcami są:
- Ruta zwana Rutoszką ? jest wampirzycą i asystentką Nikifora, księcia wampirów. Poznałam jej losy po czterech latach od przemiany. Jak sobie daje radę w pracy w cieniu księcia? Czy on jest dla niej dobrym mentorem? Warto poznać jej historię. Od samego początku polubiłam tę bohaterkę. Jej nie da się nie lubić.
- Nikifor Andriejewicz ? książę wampirów. Ten wampir, co jakiś czas ostro mnie irytował. Trzeba na niego uważać. On działa według swoich zasad. Wyjedzie do Florencji. Co się stanie, gdy pewnego razu zaginie? Mimo tego, że mnie denerwował, martwiłam się o niego. Jak wygląda? Popatrzcie na okładkę. Wampir w różowych butach to nasz Nikifor. Uwielbia słuchać muzyki na Spotify. Czy już go polubiliście?
- Feliks ? jest człowiekiem, który po uszy zakochał się w pewnym wampirze. Czy dla swojego ukochanego będzie chciał zostać wampirem? Czy raczej zostanie tylko zwykłym śmiertelnikiem? Tę postać da się lubić. Uwielbia pomagać innym. Jest bardzo uczynny, miły i nieskończenie dobry. Idealny kandydat na dobrego przyjaciela. Ma pewne marzenie, które poznacie, czytając jego historię.
- Hrabia Fryderyk Iwanow. Zakochany jest w pewnym mężczyźnie. Czy jego miłość jest odwzajemniona? Czy długowieczność przeszkadza w miłości? Ten bohater jest trochę mruczkiem. Co zrobi, gdy zniknie książę wampirów?

W tej historii spotkacie również inne postacie, które wywołają w was wiele emocji dobrych I złych.
Czy miłość wampira do śmiertelnika jest możliwa? Czy wszyscy w tej historii są tolerancyjni?
Jeżeli tak jak ja uwielbiacie powieści z wampirami, to koniecznie przeczytajcie tę powieść.
Dlaczego warto przeczytać "Noce aż po wieczność"?
Otrzymacie tutaj bardzo dobrą fabułę z oryginalnym zakończeniem, wartką akcję, która nigdy nie zwalnia i ciekawych bohaterów, których polubicie lub znienawidzicie.
Ja jestem na tak dla tej powieści. Chętnie zobaczyłabym "Noce aż po wieczność" na dużym ekranie. Czy jesteście za?
Czy stare wampiry zajmują się świeżo upieczonymi wampirami? Czy raczej zostawiają ich samych sobie? Do czego może doprowadzić bezmyślne postępowanie.
Czy jesteście gotowi poznać warszawskie wampiry? A może wolicie te z Florencji? Warszawska ekipa poszukiwawcza wyrusza do Florencji w poszukiwaniu księcia Nikifora. Czy będzie to dla nich szczęśliwa podróż? Przekonacie się o tym, czytając "Noce aż po wieczność". Pamiętajcie, że my jesteśmy śmiertelnikami, a oni są wampirami, więc uważajcie na siebie. Nie każdy wampir jest miły dla człowieka. Dlatego polecam trzymać przy sobie drewniane kołki.
Nieznajomość pierwszej części "Noce za nocami" nie przeszkodziła mi w zrozumieniu tej historii. Także jeżeli tak jak ja, nie znacie pierwszej powieści, to nic nie szkodzi. Śmiało możecie sięgnąć po kolejny tom.
Jeżeli lubicie dobrze się bawić podczas czytania, to śmiało sięgnijcie po "Noce aż po wieczność".
Zachęcam was do poznania historii: Nikifora, Ruty, Feliksa i Fryderyka. Kto wie, może dzięki tej postaci polubicie wampiry.
Warto czytać powieści Małgorzaty Wilk. Jej dzieła skierowane są do młodzieży, ale również dorośli dobrze się bawią podczas ich czytania.

"Noce aż po wieczność" to drugi, a zarazem finałowy tom dylogii o warszawskich wampirach autorstwa Małgorzaty Wilk. Tym razem przenosimy się do słonecznej Florencji, dokąd bohaterowie udają się z ważną misją, od której zależą dalsze losy wampirzego świata- zaginął Nikifor, książę, który miał wielu wrogów, ale jednocześnie pełnił władzę. Aby uchronić świat przed chaosem Ruta, Feliks i Fryderyk udają się na miejsce, gdzie widziano go po raz ostatni i rozpoczynają samozwańcze śledztwo. Jednocześnie stają przed trudnymi wyborami i zagmatwanymi uczuciami, a także lękiem o przyszłość. "Noce aż po wieczność" uważam za świetną kontynuację, która w mojej ocenie przebiła nawet tom pierwszy. Przede wszystkim dostajemy tu jeszcze więcej Nikifora, który swoim stylem bycia i humorem wzbudza ogrom sympatii. Do tego wątek śledztwa został poprowadzony naprawdę interesująco. Trochę obawiałam się końcówki książki, bo zagadka wyjaśnia się około 100 stron przed końcem i miałam wątpliwości czy autorka pociągnie tę historię na tyle dobrze, żeby czytelnik nie poczuł znużenia. Okazało się, że powinnam pokładać więcej wiary w Gosię, bo udźwignęła to naprawdę dobrze i zanim się spostrzegłam, dotarłam do końca. Dużym atutem tej historii jest świetny styl, dzięki któremu książkę czyta się dynamicznie i przyjemnie. Dialogi między bohaterami są przezabawne i uwielbiam nawiązania, jakie autorka wplata do rozmów między nimi (na przykład wyobrażenie fabuły tej książki jako YA z motywem szkoły dla wampirów). Te błyskotliwe uwagi są naturalną częścią całości, idealnie ją dopełniając. Do tego jestem też dużą fanką relacji Ruty i Nikifora przede wszystkim dlatego, że bohaterowie dużo ze sobą rozmawiają. Nie jest to więc uczucie z tych, które można by było wyjaśnić po dwóch stronach, gdyby postacie zamieniły ze sobą dwa zdania, ale zdrowa relacja, w której każda ze stron dzieli się swoimi obawami. Przez to cały konflikt wypada bardzo realistycznie. Ogromnie żałuję, że to już koniec mojej przygody z tą serią. Spędziłam z nią cudowny czas i uważam oba tomy za świetną młodzieżową fantastykę, która oprócz komfortu, oferuje też dużo humoru i zdrowych relacji. Czekam na kolejne książki autorki! Czuję, że ma jeszcze dużo do pokazania.