Noce za nocami

Fryderyk jest dwustuletnim wampirem, który wiedzie raczej samotnicze życie w Warszawie. Zabija czas, pisząc romanse historyczne i sporadycznie wychodząc do klubów ze swoim przyjacielem. Podczas jednego takiego wyjścia poznaje Feliksa, który ledwo wiąże koniec z końcem w stolicy. Fryderyk postanawia mu pomóc ? pozwala mu u siebie zamieszkać, a jako zapłatę przyjmuje portret od młodego artysty.

Noce za nocami Małgorzaty Wilk to powieść określana jako literatura młodzieżowa, chociaż mam wrażenie, że to raczej new adult niż young adult ze względu na wiek postaci (Feliks jest studentem, a Fryderyk ma dwieście lat?). W książce znajdziemy dwóch głównych bohaterów, których losy śledzi trzecioosobowy narrator. To dzięki niemu możemy obserwować, co dzieje się nie tylko w momencie, gdy Fryderyk i Feliks są razem, lecz przede wszystkim, gdy przebywają osobno.

Fryderyk jest wampirem. Jest raczej skryty, nie mówi za dużo o sobie i swoich emocjach. Ma dobre serce, pomaga Feliksowi, gdy ten jest na dnie. Potrafi też nim potrząsnąć, by osiągnąć lepszy efekt. Fryderyk jest tajemniczy, ale powoli zaczyna odkrywać przed współlokatorem pewne fakty ze swojego życia.

Feliks jest młodym artystą, który boleśnie zderzył się z rzeczywistością po przyjeździe do wielkiego miasta. Mimo wszystko nie utracił energii i pogody ducha, jest pełen życia, widać w nim młodzieńczą werwę. Mimo przeciwności losu jakoś daje sobie radę. Nie chce wykorzystywać dobroci Fryderyka, ale też nie ma za bardzo innej opcji na zamieszkanie. Jego decyzje dziwią znajomych, którzy ostrzegają go przed nieznajomym i tajemniczym człowiekiem, ale Feliks wierzy w szczerość i bezinteresowność Fryderyka.

Powieść nie jest może zbyt odkrywcza ? od początku spodziewamy się wątku romantycznego, który jest tu wzajemnym odpychaniem i przyciąganiem. Obawa przed dopuszczeniem do siebie kogoś bliżej sprawia, że bohaterowie są dość ostrożni i zachowawczy w rozwijaniu swojej znajomości. Ich relacja jest jednak ciepła i urocza, nie ma tu porywów namiętności, lecz powoli rodząca się przyjaźń i zauroczenie, które zbudowane są na wzajemnym poznawaniu.

Oprócz tego nie ma za wiele wątków ? są raczej w tle wydarzeń między Fryderykiem i Feliksem. Możemy zaobserwować motyw przyjaźni, artystyczne tematy, próby radzenia sobie w Warszawie. Najciekawiej wypada jednak kwestia życia wampirów w wielkim mieście. To, jak Fryderyk zdobywa pokarm, jak uczestniczy w życiu miasta, spotyka się z innymi wampirami ? to wszystko było bardzo interesujące. Na plus wypada fakt, że autorka umieściła akcję w Polsce. Ja nie spotkałam się ze zbyt wieloma rodzimymi twórcami, którzy lokują fabułę w kraju, z którego pochodzą, a to naprawdę mi się podobało.

Mimo że powieść jest dość duża objętościowo, nie czułam tego podczas czytania. Akcja była płynna, nie dłużyła się, nie było zbędnych wątków. Miałam jednak wrażenie, że czasem było? nudno. Zabrakło mi jakichś elementów zaskoczeń, zwrotów akcji ? owszem, były, ale trochę za mało. To jednak bardziej obyczajówka z wątkiem romantycznym niż powieść sensacyjna, więc można to wybaczyć.

Jeśli szukacie książki z motywem wampirów, a na dodatek takiej, której akcja rozgrywa się w Polsce, weźcie pod uwagę ten tytuł. Spodoba się on przede wszystkim fanom romantycznych historii.

?Nawet gdy ludzie się rozstają, to chyba włożyli sporo czasu i wysiłku w bycie razem. Nawet jeśli potem żałują, to wcześniej było im ze sobą dobrze. To zawsze jest jakaś decyzja i odpowiedzialność?, czyli wampiry w Warszawie.

Do tej opowieści przyciągnęła mnie urocza okładka i informacja, że jest to debiut autorki. Byłam ciekawa, jak z tematem wampirów poradzi sobie Małgorzata Wilk. Sam opis zwiastował lekką i niezobowiązującą lekturę idealną na przerwę w czytaniu bardziej wymagających pozycji.

Fryderyk, a właściwie hrabia Fiodor Iwanow, jest dwustuletnim wampirem. Samotnicze życie w Warszawie wypełnia mu pisanie romansów historycznych i wypady do klubów z Nikiforem, księciem wampirów. Podczas jednej z nocnych eskapad poznaje Feliksa, uroczego eksstudenta, który właśnie stracił dach nad głową. Dowiedziawszy się, że chłopak świetnie maluje, Fryderyk składa mu propozycję: Feliks może u niego zamieszkać, jeśli stworzy jego portret.
Postawionego pod ścianą chłopaka nie trzeba długo przekonywać. Tylko że dni spędzane na przygotowywaniu obrazu zmieniają się w tygodnie, tygodnie w miesiące, a Fryderykowi coraz trudniej jest dopuścić do siebie myśl o rozstaniu?

Noce za nocami to historia wampira, który mieszka w Warszawie. Byłam niezwykle ciekawa, jak autorka przedstawi znane mi miasto. To właśnie w stolicy naszego kraju poznajemy Feliksa (byłego studenta, który trafia na ulicę) i Fryderyka (dwustuletniego wampira). Ta dwójka bohaterów różni się od siebie praktycznie we wszystkim, co jest naszą siłą napędowa tej historii. Akcja toczy się tutaj bardzo powoli. Tak samo, jak rozwijanie się relacji naszych głównych bohaterów. Autorka ukazała wampiryzm dosyć klasycznie ? picie krwi, unikanie słońca i czerwone oczy. Fryderyk jest bohaterem zamkniętym w sobie, nieco melancholijnym i nieufający ludziom. Dopiero przy Felixie, który jest taką iskierką szczęścia, zaczyna się otwierać na innych. Możemy zaobserwować, jak oboje na siebie oddziałują i jak dzięki temu zmieniają się ich charaktery.

Noce za nocami to urocza, ciepła i typowo młodzieżowa historia, która umili wam kilka wieczorów. Dla mnie jest to kolejna książka na mojej liście comfort book. Nie raz wywołała u mnie uśmiech i naprawdę z przyjemnością czytałam kolejne rozdziały. Polubiłam wykreowanych przez autorkę bohaterów, nawet ci poboczni byli ciekawie przedstawieni. Warto też wspomnieć, że kociary dostaną w tej opowieści uroczego kotka Zefira, który idealnie współgra z naszą główną parą. Dzięki lekkiemu językowi książkę czyta się błyskawicznie, pomimo objętości (ponad 500 stron). Jestem ciekawa czy dostaniemy kolejny tom. Myślę, że jeśli się pojawi, to na pewno po niego sięgnę. Playlista do książki świetnie pozwala się wczuć w tę historię. Jeśli szukacie lekkiej i niezobowiązującej lektury, która sprawi, że nie raz się uśmiechniecie, to Noce za nocami sprawdzą się idealnie. To naprawdę dobry debiut Małgorzaty Wilk i czekam na jej kolejne książki.

Książkę cenię przede wszystkim za świetnie wykreowanych bohaterów. Są oni swoimi zdecydowanymi przeciwieństwami - Feliks to słońce w ludzkiej postaci, w każdej osobie i sytuacji stara się znaleźć pozytywy. Fryderyk patrzy na życie z dystansu, a sytuacje i lata, które przeżył, nauczyły go ostrożności w stosunku do ludzi. Cudownie było patrzeć jak jego mury stopniowo kruszeją w kontakcie z Feliksem. Dotychczas nie czytałam dużo książek z motywem grumpy&sunshine, ale wiem, że muszę ich poznać więcej, bo dzięki "Noce za nocami" go polubiłam.

Autorka w świetny sposób ukazała też w swojej książce wampiry. Zwróciła uwagę na negatywne strony ich nieśmiertelności i wpływ straty bliskich, której doświadczają. Mamy tu plejadę różnorodnych postaci, które w różny sposób patrzą na wampiryzm.

Jednym z moich ulubionych wątków był ten z romansem historycznym, którego autorem jest Fryderyk. Zarówno fragmenty tej książki, jak i rozmowy bohaterów o niej były naprawdę świetne!

Gdybym miała wskazać słabszy element, zwróciłaby mi uwagę na tempo akcji. Książka ma 550 stron i miejscami stawała się trochę monotonna. Jednocześnie styl autorki sprawiał, że płynęłam przez kolejne wydarzenia, więc nie była to znacząca wada.

Książkę polecam, szczególnie fanom wolno rozgrywających się relacji, bohaterów, którzy są swoimi przeciwieństwami i kociarzy. Ja jestem naprawdę zachwycona i z niecierpliwością czekam na kolejny tom!

????To było totalnie cudowne, niesamowite, komfortowe, ciepłe, miłe i urocze. Książka trafia do ulubieńców roku!

????Podczas czytania ciepło dosłownie rozlewało się po mojej klatce piersiowej. Spodziewałam się, że ta książka będzie otulać niczym kocyk, ale nie przypuszczałam, że skończę, przytulając ją do siebie z głupim uśmiechem na ustach.

????Historia Fryderyka i Feliksa, czyli wampira i człowieka (nie zapominajmy o kocie Zefirze, czyli najważniejszym członku tej rodzinki) mnie oczarowała. Świat wykreowany przez autorkę był zachwycający. Fryderyk to wampir, który w swoim długim życiu doświadczył bardzo wiele. Odsunął się od wszystkich i nie pozwala sobie na szczęście. Za to Feliks to jego totalne przeciwieństwo. Chaotyczny marzyciel, który szuka swojego miejsca w świecie. Feliks jest młodym mężczyzną, bardzo podatnym na wpływy innych osób. I właśnie to zaufanie i próba dopasowania się do reszty sprawiła, że chłopak bardzo się pogubił. Ale z pomocą przychodzi mu nasz kochany wampir, który skrywa tak wiele tajemnic!

????Kreacja bohaterów, to coś, o czym muszę wam napisać! Były to osoby pełne pasji! Jako czytelnik odkrywałam ich osobowości przez całą książkę. Tak bardzo różni, ale obaj wspaniali. Ich relacja rozwijała się bardzo powoli, przez co wszystko wydawało się bardziej naturalne. Na plus zdecydowanie fakt, że najpierw stali się oni przyjaciółmi, a dopiero potem była mowa o relacji romantycznej. Popełniali błędy, dużo rozmawiali, ale mieli też momenty ciszy.

????Nie można zapomnieć o barwnych bohaterach pobocznych, ponieważ idealnie pasują do całości i nie wyobrażam sobie tej historii bez nich. Umówmy się, że każdy z was musi poznać Nikifora, bo nie ma lepszej postaci od niego.

????Nie spodziewałam się tak wspaniałej pozycji. Ta książka jest zupełnie inna niż znane mi powieści o wampirach i jestem z tego powodu bardzo zadowolona, bo cudownie jest przeczytać coś, co wychodzi poza znane nam schematy.

????Świat w tej książce był przedstawiony idealnie i patrząc na Warszawę oczami naszych bohaterów, aż zapragnęłam się tam przenieść. Akcja toczyła się wolno, ale nie wyobrażam sobie tego inaczej. Nie pasowałoby to do charakteru całej książki! I jeszcze jedno! Wątek z pogromcami wampirów był idealny i zaskakujący!

????Co jeszcze było fascynujące, to fakt, że w tej pozycji mamy fragmenty książki, o której rozmawiają nasi bohaterowie (jest o piratach, ratunku) i mamy także perspektywę tajemniczej osoby! CUDO

????Ta książka, której nie ma się dość. Można ją czytać w kółko i bez końca, bo jest totalnie komfortowa i wyjątkowa.