Nocturna

Debiutancka powieść Mai Motayne, czyli Nocturna przewijała się przed moimi oczami dość często już od jakiegoś czasu. Kiedy więc zobaczyłam w zapowiedziach, że nadchodzi jej kontynuacja - zapragnęłam poznać nareszcie zarówno tom pierwszy, jak i drugi. Przecież książka, która tak często pojawia się na ekranie mojego telefonu, musi w końcu zostać przeze mnie przeczytana. Dzięki uprzejmości wydawnictwa mogłam spełnić swoje małe marzenie, a już dziś mogę opowiedzieć Wam kilka słów na temat Nocturny. Czy historia złodziejki bez twarzy i księcia bez jakiejkolwiek nadziei na dobrą przyszłość mnie zachwyciła? No cóż... przekonajcie się sami.

Kastalania to piękne miejsce, w którym magia jest uznawana za dobro naprawdę luksusowe. Na jej studiowanie mogą pozwolić sobie wyłącznie najbogatsi mieszkańcy. Jednak jest pewny jej rodzaj ? propio, której kupić się nie da za żadne pieniądze. To najbardziej osobista i najmocniejsza magia. Książę Alfie interesuje się zakazaną magią i często bierze udział w dość nielegalnych rozgrywkach ? tylko po to, by korzystać z naprawdę potężnych zaklęć. Finn to z kolei młoda złodziejka, która z ogromną swobodą porusza się po najbiedniejszych dzielnicach, ale i po tych przepełnionych bogactwem. Jej magia umożliwia zmianę wyglądu w każdej chwili, z czego oczywiście chętnie korzysta. Kiedy tych dwoje spotka się przez zupełny przypadek, będą musieli podjąć wspólną walkę o przetrwanie i zwycięstwo nad mrokiem. Czy ich własne demony przeszłości na to pozwolą?

Początek Nocturny dość mocno mi się dłużył. Choć wkroczyłam w tę historię z ogromną ekscytacją i ciekawością tego, co mnie tutaj spotka, to jednak coś na początku mi nie pasowało. Z czasem jednak zaczęłam się coraz mocniej angażować w opisywane wydarzenia, a Finn i Alfie stali mi się prawie tak bliscy, jakbym czytała o ich przygodach już któryś tom z kolei. Nie wiem jak u Was, ale mnie to absolutnie kupuje i dzięki temu im dalej w lekturze byłam - tym coraz lepiej się bawiłam.

Pierwszy z dwójki głównych bohaterów, czyli Alfie uzyskał moją sympatię poprzez swoje zaangażowanie w sprawę oraz taką odwagę, jaką wykazywał się w poszczególnych momentach. Mimo tego, że jest to książę, to autorka postanowiła wykreować go na takiego chłopaka, który potrafi być stanowczy, ale jednocześnie nieokrutny ? przynajmniej nie w sposób świadomy. Po prostu Alfie zaskoczył mnie właśnie swoim podejściem do wielu spraw, co prawdopodobnie miało związek z faktem... A nie, nie zdradzę Wam tego. Dowiedzcie się sami ????

Finn z kolei trafiła w mój czytelniczy gust swoim ciętym językiem. No przepraszam, po prostu bardzo lubię takie bohaterki, więc nic dziwnego, że i ta postać tak mocno mnie ze sobą związała. W jej przypadku Maya Motayne również wykonała kawał świetnej roboty, więc i ten fakt należy docenić. Finn jest sprytna, nieobliczalna, a jednocześnie pod tą maską twardej i zimnej kobiety kryje się ktoś, kto po prostu czuje się samotny.

Nocturna to moje pierwsze spotkanie z twórczością Mai Motayne i zdecydowanie nie ostatnie. Pierwsza połowa książki była wprowadzeniem do całe tego świata wykreowanego przez autorkę i choć dość mi się dłużyła, to druga połowa całkowicie mnie porwała. Akcja, dynamizm, plot twisty i ciekawe decyzje podejmowane przez bohaterów - jestem całkowicie zauroczona i już teraz mogę Wam zdradzić, że od razu po skończeniu tego tomu, sięgnęłam po drugi. Finn i Alfie minie oczarowali i potrzebuję ich więcej w swoim życiu.

Jeżeli lubicie fantastykę młodzieżową i szukacie ciekawych debiutów, to zdecydowanie mogę polecić Wam właśnie tę książkę. Pierwsze rozdziały nie chwytają z miejsca za serce, ale im dalej, tym więcej się dzieje.

????/5
TYTUŁ: Nocturna
AUTOR: Maya Motayne
WYDAWNICTWO: Jaguar

Powieść, której fundamentem jest różnorodna magia. Porywająca fabuła pod względem potęgi czarów oraz bohaterowie, których ja bardzo polubiłam.

W "Nocturnie" spotykamy księcia Alfiego, który wciąż nie potrafi poradzić sobie ze stratą swojego ukochanego brata - Deza. Chłopak usiłuje znaleźć jakikolwiek sposób, by przywrócić mężczyznę do życia, próbuje nawet zgłębiać tajniki zakazanej magii, co jest kategorycznie zabronione w Kastalanii.

W międzyczasie poznajemy również drugą główną bohaterkę, Finn, która jest nastoletnią złodziejką. Zarówno dziewczyna, jak i książę, mają zaszczyt władać ???????????????????????? - szczególny rodzaj magii, będącej najmocniejszą i unikatową.

Wszystko się komplikuje, gdy życie Luki - kuzyna i najlepszego przyjaciela głównego bohatera - wisi na włosku, bowiem Alfie, ratując chłopaka, wypuszcza na świat bardzo groźną, starą czarną magię. Życie każdego obywatela jest zagrożone, a książę musi uratować swoich poddanych.
?
Jest to swojego rodzaju pozycja, która urzekła mnie pod względem bohaterów i akcji. Jest przewidywalna, to fakt, jednak bardzo podobał mi się cały zarys lektury oraz niebezpieczne przygody tej dwójki w Kastalanii.

Szkoda, że muszę wspomnieć o tym, iż niekiedy w powieści pojawiały się błędy logistyczne, przez co ocena poszła w dół, jednak te incydenty nie zmieniają mojej opinii na temat "Nocturny".
`
Jestem zła na siebie, że w pewnym momencie zaprzestałam czytania jej, a następstwem tego było bezczynne leżenie tej książki na mojej półce, gdyż nie miałam na nią ochoty. Koniec końców ponownie sięgnęłam po nią i bardzo się cieszę! Spodobało mi się pióro autorki i jestem niezmiernie ciekawa, czy pojawi się ciąg dalszy tej historii.

Of kors jestem zakochana w Luce - umówmy się - jego humor jak puzzel wpasował się w mój. Mało tego z Finn również złapałam nić porozumienia, gdyż to właśnie ona trzymała rękę na pulsie i starała się trzeźwo myśleć. Wieńcząc moją recenzję powiem Wam jedno - czytajcie! Naprawdę warto! ?

Tekst pochodzi z a:...l

ZŁODZIEJKA I KSIĄŻĘ
Nocturna to powieść, która już od pierwszych stron owiewa nas tajemniczym, magicznym klimatem. Co więcej, wzbudza ciekawość dzięki barwnym postaciom, do których łatwo zapałać sympatią. Nasz książę - Alfie, podejmuje się desperackich kroków, by uratować swego brata, którego uznano już za zmarłego. I takim sposobem jego drogi krzyżują się z Finn - złodziejką o niezwykłych zdolnościach do zmiany swojej twarzy w dowolny sposób. Do kompletu dorzucimy im mroczną magię, uwolnioną przez przypadek i konieczność ratowania przed nią świata. Ten nieoczekiwany duet podejmie walkę, o której czytać będziemy z ogromną ciekawością. A dynamiczna akcja sprawi, że ciężko będzie się oderwać od lektury. Dodatkowo, mamy zakończenie, które w pewien sposób otwiera furtkę do drugiego tomu, zostawia pewne pytania i ciekawość dalszych losów bohaterów, ale jednocześnie daje jakąś namiastkę klamry, która spina najważniejsze wydarzenia i sprawia, że książka równie dobrze może być czytana jako samodzielna powieść.

STRUKTURA
Książka podzielona jest na numerowane rozdziały o krótkich tytułach nawiązujących do treści. Autorka postawiła na wszechwiedzącego narratora w trzeciej osobie, który podążał ścieżkami Alfiego, Finn, a także tajemniczej mrocznej mocy. Podobało mi się takie rozwiązanie, gdyż pozostawiało delikatną nutkę tajemnicy i niepewności. Budowało również klimat tego pełnego magii świata, dzięki czemu czytało się jeszcze przyjemniej. Do tego klimatu cegiełkę dorzucił również styl pisania autorki - niezwykle przyjemny w odbiorze. Czytało się płynnie i bez zgrzytów.
Ponadto, dla miłośników pięknych wydań Nocturna będzie gratką, gdyż poza ozdobnikami przy numerach każdego rozdziału mamy także przepiękną mapę, pełną detali.

PODSUMOWUJĄC
Nocturna to niesamowita powieść o świecie, w którym magia jest na porządku dziennym, ale praktykowanie jej i nauka panowania nad nią to luksus dostępny dla bogaczy. Jej zalety to świetne sylwetki bohaterów oraz ciekawie wykreowany świat, a także klimat, który obecny jest podczas lektury. Plusem było również według mnie zakończenie. Z chęcią sięgnę po drugi tom, a Wam serdecznie polecam lekturę Nocturny - jeśli lubicie książki o magii i nieoczekiwanych duetach, które łączą siły, by walczyć ze złem, na pewno się nie zawiedziecie!

Skończyłam "Nocturne" Mayi Motayne. Zaraz jak zobaczyłam tą książkę wiedziałam, że muszę ją mieć. Została obłędnie wydana. Trzeba przyznać, że wydawnictwo Jaguar wydaje piękne książki.
Alfie wraca do kraju w którym zginął jego brat, następca tronu. Teraz to on musi stanąć na wysokości zadania i pokazać, że zasługuje na to by panować w królestwie. Finn jest złodziejką o niesamowitych umiejętnościach. Potrafi zmieniać się w kogoś innego. Ich drogi krzyżują się. Alfie przypadkiem uwalnia potężną czarną magię by uratować przyjaciela, a Finn jest tego świadkiem. Razem próbują to naprawić.
No i nie zaiskrzyło. Od początku nie potrafiłam się wkręcić w tą historię. Bardzo podobały mi się w książce hiszpańskie elementy, ale fabuła była strasznie rozlazła. Nie polubiłam żadnego z bohaterów. Alfie był słabeuszem ???? Przynajmniej w moich oczach sprawiał takie wrażenie. Autorka stworzyła fajny świat, ale nie potrafiła go sprzedać. Kiedy już w napięciu czekałam co będzie dalej sytuacja rozwlekała się na kolejne 5 stron. Jestem zawiedziona niestety. Wiem, że to pierwszy tom z serii, ale nie wiem czy sięgnę po dalsze tomy. Nawet nie jestem ciekawa co będzie dalej. Czasami piękna okładka to nie wszystko.

Według kastalańskiej legendy, gdy powstawał świat, bogini Luz i bóg Sombra walczyli między sobą o władzę nad ludźmi. Ostatecznie stali się oni równowagą światła i ciemności, a z tej harmonii zrodziła się magia. Jednak Sombra zapragnął pogrążyć świat w wiecznej nocy - Nocturnie - która czyni z ludzi pełne okrucieństwa i nienawiści potwory. Czy młody książę zdoła zapobiec jej nadejściu, gdy moc mrocznego boga zostanie uwolniona?

Do Kastalanii powraca książę Alfehr, by przygotować się do objęcia tronu. Jednak wciąż jeszcze nie może się pogodzić ze stratą ukochanego brata. Alfie nadal wierzy, że istnieje jakiś sposób, by go odzyskać. Napędzany tą nadzieją bierze udział w niebezpiecznej grze, gotów oddać własne życie w zamian za zakazane księgi z anglezyjską magią. Gdy na jego drodze staje złodziejka bez twarzy, okazuje się, że to dopiero początek jego problemów.

Pomysł na fabułę ogromnie mi się spodobał. Mamy tutaj ogólnodostępną magię żywiołów oraz tzw. propio, które ujawnia się tylko u wybranych i każdemu daje inne możliwości. Mamy rodzinę królewską pogrążoną w żałobie i księcia desperacko pragnącego odzyskać starszego brata, choć wszystko wskazuje na to, że jest to niemożliwe. Mocno intryguje także postać złodziejki o wielu twarzach i jej dramatyczna historia. No i oczywiście motyw czarnej magii, która pragnie obudzić swego pana, boga ciemności.

Jeśli chodzi o bohaterów, najbardziej spodobała mi się Finn. Kreując postać złodziejki, autorka wykonała moim zdaniem kawał dobrej roboty. Ta wyrazista, pełna życia dziewczyna od razu zdobyła moją sympatię. Zdana wyłącznie na siebie, stała się silna, twarda i cyniczna. Chociaż sama siebie uważała za złą osobę, mrok w jej duszy nie zdołał zdusić jej wrażliwości i dobroci. Przy tym postać ta stanowiła idealną przeciwwagę dla zagubionego księcia, który przez większość czasu nie miał zielonego pojęcia, co robi. Bardziej przejmował się reakcją rodziców i nauczycielki na swój błąd niż możliwą zagładą całego królestwa. Zdarzyło mu się podjąć parę dobrych decyzji i momentami wydawał się całkiem uroczy, ale w porównaniu do Finn wypadł niestety dość blado. Polubiłam także Lukę i żałuję, że autorka nie dała mu więcej okazji, by się wykazać. Intrygowali również Ignacio i Xiomara, z wielką chęcią poznałabym dokładniej ich historie.

Chociaż fabuła i bohaterowie raczej przypadli mi do gustu, to styl autorki już niekoniecznie. Poetyckie opisy spowalniały akcję i na początku trudno mi się było wciągnąć w tę opowieść. Na szczęście im dalej, tym lepiej mi się ją czytało, a w kulminacyjnym momencie pochłaniałam kolejne strony z zapartym tchem. Zakończenie nieco mnie rozczarowało, ale ponieważ nie wszystkie kwestie zostały jeszcze wyjaśnione, będę czekać na dalszy ciąg tej historii.

Zabierając się za "Nocturnę", miałam wobec niej bardzo wysokie wymagania. Chociaż nie spełniła do końca moich oczekiwań, okazała się całkiem udanym debiutem, a historia opowiedziana przez Mayę Motayne zdecydowanie przyciąga uwagę. To bardzo obiecujący początek serii i mam nadzieję, że autorka wykorzysta jego potencjał. Ja na pewno sięgnę po kolejne tomy, a jeśli i Wy macie ochotę na fantastykę w latynoamerykańskim wydaniu, dajcie tej powieści szansę.

?Każdy z nas nosi w sobie dobro i zło, świato i ciemność. Dzięki temu jesteśmy ludźmi. Zapamiętajcie: niezależnie do tego, jak bardzo pogrążycie się w ciemności, nigdy nie jest za późno, by zacząć szukać światła?, czyli początek intrygującej i magicznej serii.

Nocturna to książka, która ostatnio pojawia się bardzo często na Instagramie. Nic dziwnego. Z taką okładką! Do książki przyciągnęła mnie nie tylko ta niesamowita okładka, ale też opis, który zwiastuje dobrą historię fantastyczną. Zawsze z przyjemnością sięgam po ten gatunek, oczekując, że mnie oczaruje.

Alfie, młodziutki następca tronu królestwa Catallan, wraca do domu z imperium Englass, gdzie poświęcił się studiom nad czarną magią. Jest ogarnięty obsesją uratowania starszego brata ? ofiary zakazanych praktyk. Nikt już nie wierzy, że królewicza Deza da się przywrócić do żywych z otchłani, i tylko Alfie obiecuje sobie nie spocząć, póki nie odnajdzie sposobu na odwrócenie klątwy.

Zmuszony przez rodziców do powrotu i przyjęcia królewskich obowiązków, chłopak może liczyć na wsparcie dawnej nauczycielki, Palomy, oraz ekscentrycznego przyjaciela, Luki. Mimo to pierwsze przyjęcie w nowej roli kończy się tragicznie, a Alfie zmuszony jest ratować Lukę przed śmiercią, wypuszczając na świat potężną magię ciemności. Co gorsza, mimowolnym świadkiem tej sytuacji staje się Finn, złodziejka dysponująca naturalnym talentem do zmiennokształtności. Sprawy komplikują się jeszcze bardziej, gdy złodziejka odkrywa, że władzę nad wypuszczoną ciemnością przejął Kol ? jej przybrany ojciec i zarazem największy koszmar jej życia. Teraz jednak zagraża nie tylko Finn, ale całej stolicy, a może i całemu Catallan. Związani świadomością nadciągającej katastrofy, Alfie i Finn muszą wyruszyć w pełną niebezpieczeństw podróż, by na nowo zapieczętować zło, a przy okazji nie dopuścić do tego, by o jego uwolnieniu dowiedzieli się dorośli.

Myślę, że ta książka będzie miała po tyle samo fanów co i antyfanów. Maya Motayne stworzyła ciekawy świat pełen magii, ale coś mi tutaj brakowało ? potraktowała go po macoszemu. Dosyć mało wiemy o magii, o tym, co nią kieruje. Jest to pierwszy tom, więc powinien on wyjaśniać najwięcej, a mam wrażenie, że autorka jeszcze nie do końca wykreowała sobie ten świat. Czytałam też recenzje innych czytelników, które mówią o podobieństwach m.in. do Odcieni Magii Victorii Schwabb. Ja nie będę porównywać, ponieważ nie znam tej serii. Mam nadzieję, że w kolejnym tomie autorka poprawi się i dowiemy się więcej, ponieważ ma to potencjał.

Nocturna to ciekawa historia z dobrze napisanymi bohaterami. Moją sympatię zyskał Luka, a w duecie z Alfie?em to już w ogóle jest fantastyczny. Finn jest intrygującą postacią i jestem ciekawa, jak dalej będzie się rozwijała. Sam Alfie ma też jeszcze wiele do zaoferowania.

Opisy w tej książce są bardzo rozbudowane i barwne. Niestety muszę przyznać, że dla mnie (osoby, która nie lubi zbyt długich opisów) było one nużące i strasznie spowalniały akcję, która i tak była już dosyć powolna. Brak mi tutaj dynamizmu, który pchałby fabułę do przodu. A rozpisywanie się autorki momentami nudziło.

Jednak mimo kilku wad to książka zainteresowała mnie i jestem ciekawa, co dalej wymyśli autorka. Historia ma potencjał, który mam nadzieję, zostanie wykorzystany w kolejnych tomach. Jest to debiut autorki, więc można jej trochę wybaczyć. Czekam na kolejne części.

"Nocturny" nie określiłabym jako książkę przeciętną a bardziej taką, której potencjał został zmarnowały. Jednak nie mogłam jej podwyższyć oceny, bo na 6 gwiazdek ta historia jeszcze nie zasługuje.
Sam początek jest naprawdę dobry i mocno zachęca czytelnika do przesiedzenia z książką kilku godzin. Niestety już na wstępie można zauważyć, że "Nocturnę" czyta się bardzo ciężko. Trudno było mi skupić się na fabule, bo niestety autorka rozciąga jedną scenę na 10 stron, a cała akcja mogłaby mieć długość jednej kartki...
Chociaż do fabuły nie mogę się przyczepić (bo pomysł był genialny!), to wykonanie legło w gruzach. Miałam wrażenie, że autorka co jakiś czas zapominała o głównym wątku, a jak się jej już o tym przypomniało, to nagle wciskały sceny z tym związane na upór. Brakowało mi także większego pokazania różnicy między arystokracją, a zwykłymi mieszkańcami.
Dostałam również bardzo nieciekawą informację od paru osób, że fabuła jest zadziwiająco podobna do serii "Odcienie magii", jednak jest jej gorszą podróbką. Osobiście trochę się zdziwiłam, jednak nie mogę tego potwierdzić, bo nie czytałam tej serii. Jednakże taka informacja daje już trochę do myślenia.