O krok za daleko

Simon Green pragnie znaleźć swoją córkę. W momencie, kiedy spotyka ją w Central Parku na jego drodze staje Aaron, który przyczynia się do ucieczki Paige. Ojciec jest w stanie podjąć diametralne kroki, aby udało mu się zrealizować zamierzony plan. Sytuację komplikuję fakt, że w miejscu gdzie przebywała młoda Greene, zostają znalezione zwłoki Aarona, a ślad po poszukiwanej ginie.
"O krok za daleko" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Cobena. Dotychczas słyszałam wiele pozytywnych opinii na temat Jego książek i sięgając po tę pozycję miałam wysokie oczekiwania. O ile na początku bezproblemowo wciągnęłam się w wykreowany świat, tak z czasem było gorzej. Niestety momentami dłużyła mi się akcja i musiałam zastanowić się, jakie znaczenie w głównym wątku ma dana osoba.
Przyznam szczerze, że miałam taki moment, że chciałam odłożyć książkę. Z drugiej strony byłam strasznie ciekawa, jak dalej potoczą się losy bohaterów. Cieszę się, że nie zrezygnowałam z lektury i dzięki temu miałam przyjemność poznać styl twórczości tego Autora.
Jeżeli jesteście ciekawi, jakie czyny są w stanie podjąć ludzie, kiedy posuną się o krok za daleko, to sięgnijcie po tę pozycję. Dla fanów Cobena będzie, to zapewne kolejna perełka wśród Jego dzieł i wiele osób sięgnie po tę historię w ciemno.

Czy w dzisiejszych czasach naprawdę trzeba przedstawić Harlana Cobena? Mistrz napięcia powraca z niepokojącą i strasznie uzależniającą powieścią, znów uderzył swym niezaprzeczalnym talentem.
"O krok za daleko" to książka, w której postrzeganie często przebija rzeczywistość i gdzie dręczą nas pytania i obawy.
Simon jest szczęśliwie żonaty z Ingrid, mają troje dzieci i świetną pracę. Jednak jedno z ich dzieci, Paige, ma problem z narkotykami i zaginęła.
Simon szuka swojej córki od wielu miesięcy. Próbuje zbierać wskazówki bez wiedzy swojej żony.
Pewnego dnia podczas spaceru w Central Parku Simon spotka Paige w towarzystwie chłopaka o imieniu Aaron. Ojciec dziewczyny wszczyna bójkę z Aaronem, podczas gdy kilka osób to ogląda i filmuje. Film trafia do Internetu i błyskawicznie się rozprzestrzenia, bogacz bije biednego bezdomnego. Wkrótce po tym incydencie Aaron zostaje zamordowany, a Paige znika.
Simon będzie zachowywał się jak prawdziwy detektyw, aby dowiedzieć się prawdy i odnaleźć swoją córkę. Nie wie, czy ona jest winna. Odkryje tajemnice, które mogą wszystko zmienić. Jak między tymi czterema elementami łączą się opowieści o adoptowanych dzieciach i sektach? Harlan Coben poświęca rozdział każdemu z tematów i obraca je. Ale to wcale nie przeszkadza czytelnikowi, który śledzi tę historię. I prawda się pojawi, z pewnością niełatwa do zrozumienia, ale którą możemy zrozumieć. Simon nie popuści i mimo że chce być szczery, najważniejsze jest dla niego uratowanie rodziny, córki, ale także żony. Harlan Coben opisuje Ingrid i Simona jako parę zakochanych od pierwszego wejrzenia. Każdy ma swoje wady, ale który z nich ma najwięcej?
Pomimo pewnych oczywistych sztuczek, Harlan chwyta swojego czytelnika, oferuje mu powieść bogatą w zwroty akcji. W tej książce omówione są różne tematy, w tym wpływ narkotyków na osobę, ale także na całą rodzinę. Ale jest też wiele innych spraw, których nie chcę zdradzać.
Czasami myślałam, że to było trochę naciągane, ale jest to bardzo ekscytujące, częściowo ze względu na pośrednie fragmenty o Ashu. Pismo Harlana jest zawsze tak płynne i przyjemne, ale jego postacie powinny być mniej konwencjonalne i karykaturalne.
Krótko mówiąc, brakowało mi czytania Harlana Cobena i nadal kocham jego styl; jego powieści i intrygi, które są płynnie realizowane. "O krok za daleko" to wciągająca powieść, którą trudno będzie odłożyć po rozpoczęciu czytania. Wszystkie postacie są bardzo złożone, a ich psychologia sprawi, że będziemy chcieli dowiedzieć się o nich więcej.
Czy potrafisz rozwiązać intrygę?

"Demony nie umierają. Podobnie jak tajemnice."
Dawno nie dorwałam thrillera, który stanowiłby dla mnie tak spore wyzwanie czytelnicze. Niemal do ostatnich stron nie potrafiłam przewidzieć, jaka będzie finalna odsłona. Uwielbiam, kiedy prawie nic nie udaje mi się potwierdzić w domysłach i przypuszczeniach. Pozornie zbliżam się do prawdy, a tak naprawdę wędruję czytelniczo jedynie po jej krawędziach. Podobało mi się zgrabnie wytworzone napięcie, zaczynające się od pierwszych akapitów, rewelacyjnie podtrzymujące uwagę przez kolejne odsłony historii, aby na koniec dostarczyć ciekawego i frapującego zakończenia. Powieść usatysfakcjonowała mnie, świetnie się przy niej zrelaksowałam, sympatycznie podążałam za wciągającą intrygą, dawałam się wielokrotnie zaskoczyć, nie opuszczał mnie dreszczyk emocji. W pełni zasługuje, aby uwzględnić ją w planach czytelniczych, zwłaszcza przez miłośników zakręconych thrillerów, opowieści napisanych zwinną narracją, wyposażonych w atrakcyjny klimat, kuszących zapętleniem zdarzeń i nagłymi zwrotami akcji.
Warto podkreślić, że profile postaci przedstawiono w przekonujący sposób, są na tyle rozwinięte, aby móc współodczuwać ich spostrzeżenia i emocje. Każda z nich patrzy na mające miejsce incydenty z odmiennej perspektywy. Fantastycznie je przeplatano i zespolono w logiczną całość. Simon Greene od wielu miesięcy poszukuje zaginionej córki narkomanki, a kiedy wreszcie trafia na jej ślad, wpada w pułapkę niesprzyjających zbiegów okoliczności. Nie pozostaje mu nic innego jak tylko zintensyfikować aktywność pościgową za dzieckiem, wyłapywać drobne sygnały i tropy. Jednak kolejne dni pokazują, że sytuacja coraz bardziej gmatwa się i przybiera niebezpieczne nuty. Simon i jego żona nie wiedzą, że przyjdzie im się zmierzyć z czymś wyjątkowo mrocznym i złym. W napotkanym otoczeniu, będąc zdeterminowanym i zdesperowanym, łatwo posunąć się o krok za daleko, wkroczyć na ścieżkę, z której nie można już zawrócić.

Czytałam już kilka książek tego Autora i muszę się przyznać, że nie robiły one na mnie ogromnego wrażenia. To po prostu dobre książki, o których szybko zapominałam. Postanowiłam sięgnąć i po tę pozycję i było w sumie tak samo. To dobra książka, nie miała za wielu minusów, ale jakoś nie zrobiła na mnie piorunującego wrażenia.
Jak dla mnie, fabuła i cała zagadka były przewidywalne, niestety. Szybko domyśliłam się rozwikłania sprawy. Jednak to i tak nie wpłynęło na to, że do końca chciałam ją przeczytać. Poza tym historia mnie wciągnęła i zaciekawiła, bo była po prostu dobra. Na pewnno ogromnym plusem tej książki jest to, że wciąga ona od pierwszych stron. Ciężko jest ją odłożyć i się przy niej nudzić. Może dlatego, że wszystko tutaj jest stopniowe i dzieje się po woli. Na spokojnie, wszystko jest przemyślane i stale dopełniane, dochodzą co jakiś czas nowe wskazówki i nowe tropy.
Co tu ukrywać? Nie jest to książka łatwa i lekka. To charakterystyczna dla tego Autora powieść. Powiedziałabym, że w tej pozycji można zobaczyć praktycznie wszystko to copowinno sięzawierać.
Co jeszcze mogę ocenić na plus? Nie ma tutaj niepotrzebnych opisów. Jest akcja, dochodzą stopniowo nowe wątki, są dialogi, a to wszystko jest usłane w typowym dla Autora stylu. I tak jak to zwykle bywa w takiego rodzaju powieściach kryminalnych/ thrillerach, kilka, kilkanaście wątków, które w ogóle nie pasują do całości, jednak pod koniec i tak tworzą spójną całość, a nas zaskakują.
Opis fabuły
Simon, jeden z głównych bohaterów już nie może dać sobie rady w życiu. Od miesięcy poszukuje swojej zaginionej córki Paige. Nie poddaje się i zawzięcie jej szuka. Trafia jednak na ślad - Central park, miejsce, gdzie mieszkają i żyją ćpuni. Jak się okazuje, Paige tutaj przebywała, ale znowu zniknęła i to za sprawą tajemniczego Aarona, przez któego w ogóle to wszystko się zaczęło.
Simon ma jednak jakiś trop, nie chce rezygnować, czuje że musi zrobić wszystko aby odzyskać córkę.
Ponadto, w mieszkaniu w którym od dłuższego czasu przebywała, znalezione są zwłoki chłopaka -Aarona. Jakby tego jeszcze bylo mało, do żony Simona ktoś strzelał z broni, a ona teraz musi walczyć o życie.
Nikt nie wie w co takiego wplątała się Paige. Co się z nią stało? W jakie kontakty wpadła?

Pierwszą książkę autorstwa Harla Cobena dała mi siostra. Pamiętam, że przeczytałam ją jednym tchem, dlatego teraz bez wahania sięgam po kolejne. Rozumiem w pełni zachwyt nad twórczością najpoczytniejszego autora kryminałów i thrillerów. "O krok za daleko" to kolejna książka autora, która dostarczyła mi dużo czytelniczych doznań.
Tym razem głównymi bohaterami najnowszej powieści Cobena stają się rodzice, a w szczególności ojciec Paige, dziewczyny z dobrego, bogatego domu, po której ślad zaginął. Dziewczyna rozpoczyna studia, a zaraz potem wpada w nałóg narkotykowy, a po pewnym czasie zrywa kontakt z rodziną. Rodzice, będący już prawie na skraju obłędu, dokładają wszelkich starań, by odnaleźć ukochane dziecko. Udaje im się w końcu trafić na trop pierworodnej córki. Dochodzi do spotkania w Central Parku, które przerywa Aaron, chłopak dziewczyny - dealer, który wciągnął ją w nałóg. I po raz kolejny rodzice tracą kontakt z Paige. Nie ustają w poszukiwaniach, ale wtedy w mieszkaniu, w którym przebywała ich córka, policja odnajduje zwłoki chłopaka. Rozpoczyna się więc policyjne śledztwo, ale Simon i Ingrid, prowadzą swoje własne dochodzenie. Kobieta jednak zostaje postrzelona i walczy o życie w szpitalu. Simon, pomimo wszelkich przeciwności, nie poddaje się i próbuje rozwiązać zagadkę zaginięcia córki. Zrozpaczony, ale zdeterminowany ojciec jest w stanie zrobić naprawdę wiele by odnaleźć i ratować ukochaną córkę, nawet posunąć się o jeden krok za daleko.
Autor w swoim najnowszym thrillerze niesamowicie zaskakuje czytelnika ciekawymi pomysłami, które niejednokrotnie totalnie wbijają w fotel. W tle opisanego wyżej dramatu rodzinnego wybrzmiewa bowiem handel dziećmi, narkotykowe gangi czy niebezpieczne sekty religijne. Mnóstwo tu zwrotów akcji, odkrywanych nowych faktów, zawiłych relacji, zagmatwanych zagadek, które ostatecznie mają swój finał w genialnie przemyślanym zakończeniu, satysfakcjonującym suspensie.
"O krok za daleko" to świetny, umiejętnie trzymający w napięciu thriller, który świetnie się czyta, głównie za sprawą lekkiego pióra autora. Świetnie skonstruowana fabuła, momentami mroczna i niepokojąca atmosfera sprawiają, że nie mamy ochoty odłożyć ksiażki. Chcemy rozwiązać zagadkę, jak ojciec Paige. Jeśli tak jak ja lubicie thrillery i kryminały, ta książka z pewnością wam się spodoba. Polecam!

Coben w formie (?).
Na wstępie szczerze się przyznam ? nigdy jakoś nie zaczytywałem się szczególnie w Harlanie Cobenie? Owszem, zdarzyło mi się przeczytać to i owo (w pamięć zapadły mi zwłaszcza "Nie mów nikomu", "W głębi lasu", "Zostań przy mnie"), jednak jakimś mega fanem Cobena nigdy nie byłem (nie bijcie ;) ). Czy po lekturze "O krok za daleko" ten stan rzeczy w moim przypadku się zmieni?...
? Chyba raczej nie ;) Pomieszanie thrillera z kryminałem to połączenie bardzo fajne i nie przeczę, że je lubię, jednak to w dalszym ciągu nie jest coś, co postawię w swoim prywatnym rankingu gatunków literackich na jakimś piedestale. Sięgnę chętnie, to prawda, ale bardziej jako odskocznię od innych lektur. Dlaczego "O krok za daleko" nie zmieni mojego zdania w tej materii?
Książka jest, przynajmniej jeśli chodzi o mój stan wiedzy na temat twórczości tego autora, "typowo cobenowska": dostajemy na początek społeczno-rodzinny problem, z różnych względów trudną i skomplikowaną sytuację w punkcie wyjścia, autor natomiast nieustannie podsyca atmosferę tajemnicami; główni bohaterowie próbują działać, przez co sytuacja w nieuchronny sposób się komplikuje, a Coben jak na złość dokłada kilka niespodziewanych zwrotów akcji mających na celu zmylenie czytelnika. Na końcu z kolei okazuje się, że w całej historii niebagatelną rolę odgrywa mroczny sekret z przeszłości. Ot, cały Coben.
W niniejszej powieści jest w zasadzie dokładnie tak, jak to wyżej opisałem. Storyline zawiera w sobie historię rodziców, których ukochana córka schodzi na złą drogę i ucieka z domu. Zrozpaczony ojciec postanawia poświęcić wszystko żeby ją odnaleźć. Udaje mu się to, ale prawie nie poznaje własnego dziecka, które woli narkotyki i swojego chłopaka od własnego ojca. Tatuś jednak nie odpuszcza. Sytuację komplikuje fakt, że chłopak dziewczyny umiera, a ona sama po raz kolejny znika? Kto zabił? Czyżby ukochana córeczka tatusia? Co jeszcze wyjdzie w tej historii na jaw, jakie mroczne tajemnice z przeszłości?
Lektura może być zajmująca ? ba!, także ciekawa ? jednak, pomimo fabularnych twistów, może być w pewnym stopniu przewidywalna. Jak bardzo przewidywalna, to już zależy od stopnia waszej znajomości tego rodzaju literatury ;) Jak dla mnie wszystko jest pod tym kątem poprawnie, chwilami ciekawie, nie brakuje dreszczyku emocji, jednak Coben tą książką żadnej Ameryki nie odkrywa? Mało tego ? mając w pamięci inne książki tego autora (chyba jednak dużo lepsze niż właśnie omawiana) i wiedząc jak bardzo jest on popularny mogę iść o zakład, że wierni fani Harlana Cobena będą trochę buczeć? No cóż ? autor ustawił sobie poprzeczkę swoimi największymi książkowymi hitami bardzo wysoko.
Powyższe wytykanie minusów nie oznacza jednak, że książka ta jest zła. Bynajmniej ;) Nie jest po prostu odkrywcza i może być dla wytrawnego czytelnika przewidywalna. Lecz na przykład na początek przygody z Harlanem Cobenem? czemu nie? To może być dobry wybór jeśli chcecie zacząć czytanie jego książek, "O krok za daleko" nie jest bowiem wcale złe, a epizodycznemu czy średnio zaawansowanemu (pod kątem liczby przeczytanych pozycji) czytelnikowi thrillerów ta książka zdecydowanie może się spodobać.
A poza tym? czy można pisać tylko i wyłącznie tchnące powiewem świeżości, innowacyjne bestsellery? Każdy pisarz ma książki lepsze i gorsze, zapadające w pamięć i zapominane tuż po ich przeczytaniu. "O krok za daleko" nie odkrywa Ameryki, ale też warto dać tej pozycji szansę i ją przeczytać ? a nuż się Wam spodoba :)

Świetny thriller Harlana Cobena opowiada historię młodej kobiety, Page, która z niewiadomych przyczyn rzuca studia, wpada w złe towarzystwo, zaczyna brać narkotyki, po czym znika... Jednocześnie jej partner Aaron - dealer narkotyków, zostaje zamordowany.
Czy zrobiła to krucha i delikatna Page ?
Czy te wydarzenia mają jakikolwiek związek z innymi zabójstwami i zaginięciami mężczyzn w USA?
Jakie straszne tajemnice skrywa sama Page i jej idealna rodzina?
Czy rodzicom uda się odnaleźć zaginioną córkę i wyjaśnić przyczynę zabójstwa znęcającego się nad nią partnera?
Kim naprawdę był Aaron?
Te pytania i jeszcze wiele wiele innych pojawiają się w głowie czytelnika tego trzymającego w napięciu thrillera. Akcja jest wartka, co chwilę pojawiają się nowe wątki, na pewno nie będziecie się nudzić przy tej książce, a emocje i zaskoczenie wywołane zakończeniem gwarantowane.

"O krok za daleko" to niezwykle dobra książka, która wciąga na długie godziny. Harlan Coben w swoim thrillerze zaprezentował intrygę na wysokim poziomie, frapującą wielowątkową i nieoczywistą. Historia Simona, nie jest jedynie historią o poszukiwaniach ukochanego dziecka. To opowieść o rodzinie i moralnych dylematach. O tym, jak daleko zdolni są posunąć się rodzice by chronić swoje dzieci? Jaki wymiar ma kłamstwo i czy jest ono lepsze od brutalnej prawdy? "O krok za daleko" to najlepsza książka Harlana Cobena, jaką do tej pory czytałam. Autor zaprezentował się z jak najlepszej strony, a zakończenie to bomba, która wbija w fotel. Gorąco polecam!

O krok za daleko to zawrotna powieść o odkrywaniu prawdy o samym sobie i o najbliższych. To próba odpowiedzi na pytanie, do czego mogą doprowadzić tajemnice, jakie mogą nieść skutki dla bliskich. Warto zadać sobie pytanie, gdzie jest granica pomiędzy kłamstwem a prawdą? Czy ją przekroczyliśmy? Może nasze niestosowne zachowanie ma jednak swoje uzasadnienie? U osób otwartych i zdających sobie sprawę ze swoich błędów, mogą się pojawić dylematy moralne. A to dobry znak, znaczy, że nie jest z nami tak do końca źle ? Ale to również powieść o sile i potędze miłości, nie tylko tej małżeńskiej, ale również miłości rodziców do dzieci. Miłość to potęga i moc, i ta historia jest tego godnym potwierdzeniem.
?Boże, daj mi pogodę ducha,
abym godził się z tym, czego nie mogę zmienić,
odwagę, abym zmieniał to, co mogę zmienić,
i mądrość, abym odróżniał jedno od drugiego?.
Harlan Coben zręcznie nami manipuluje. Och, jaką on nam serwuje ucztą emocjonalną. Ucztę, w której uczestnictwo to wielki zaszczyt, o której trudno jest zapomnieć, uważam, że jest to wręcz niemożliwe. Jeżeli miałabym wskazać jedno słowo klucz, wokół którego zaprojektowany jest główny wątek to będzie to "kłamstwo". Ono króluje na kartach tej lektury, zmienia bieg wydarzeń, wyciąga na jaw nieznane fakty i zdarzenia, wprawia bohaterów w osłupienie i zdumienie. Kłamstwo kroczy dumnie i rozpiera się, tak naprawdę w pewnym momencie traci się poczucie prawdy, i mnożą się wątpliwości. Czytelnik nie wie co jest prawdą, a co kłamstwem, sam musi dokonać stosownej segregacji.
"Jeśli człowiek pozwoli sobie na jedno kłamstwo, choćby z najszlachetniejszych pobudek, potem utonie w kolejnych. Te kłamstwa przesłonią prawdę".
Wątek, o którym wspomniałam wcześniej, zdecydowanie ma drugie, nieodkryte dno. Nie zdradzę, jakie ono jest naprawdę, nie mogę wam odebrać miłych chwil z tą powieścią. Ale jego odkrycie pozwala na inne spojrzenie na całą fabułę, zmienia nasze podejście do zachowań bohaterów, a czasami nawet pozwala usprawiedliwić ich postępowanie. Pojawia się niedowierzanie, zdumienie i zaskoczenie. Ale trzeba przyznać, że pomysł całej fabuły zasługuje na gromkie i głośne oklaski.
Przez tę powieść płynie się lekko, sprzyja temu głównie bardzo przyjazny język, jakim posługuje się autor. Krótkie rozdziały, bardzo czytelne i proste dialogi pozwalają przenosić się szybko w czasie, mknąć do przodu bez chwili wytchnienia.
Niecodzienna fabuła, niezliczone i dynamiczne zwroty akcji, szybkie i zdecydowane tempo niepozwalające na chwilę oddechu to tylko namiastka tego, co może was spotkać w najnowszej powieści Harlana Cobena. Drżenie ciała, spłycony i szybki oddech i wędrujące po całym ciele prądy emocji i wrażeń nie pozwolą spokojnie odłożyć tej książki i zasnąć.
Godna uwagi, jej nawet nie trzeba polecać, ona sama w sobie jest cenną wartością. Odpowiednia lektura na weekend, wchłania bez opamiętania, rano można mieć problemy z wstaniem do pracy.

COBEN, JAK TO COBEN
Jeden z krytyków powiedział kiedyś, że obejrzeć jeden z filmów Woody?ego Alena, to jak obejrzeć wszystkie, bo reżyser ten ciągle kręci filmy o jednym. To samo można powiedzieć o prozie Cobena. Rzecz w tym, że nie zmienia to faktu, iż wciąż warto ją poznać. I tak też rzecz ma się z "O krok za daleko", powieścią jakże podobną do wielu innych dzieł autora, a jednak nadal wartą przeczytania, wciągającą i dostarczającą porcji niezłych przeżyć.
Zaginiona córka. Poszukiwania prawdy. Obłęd ojca. Tak w skrócie można podsumować życie Simona Greene"a, który od kilku miesięcy poszukuje swojej pociechy, Paige. Gdy w końcu udaje mu się wpaść na jej trop, wszystko idzie nie tak. Na jego drodze staje niejaki Aaron, Paige ucieka" a to dopiero początek. Wkrótce bowiem zwłoki Aarona znalezione zostają w lokum, w którym przebywała córka Simona a do jego żony ktoś strzela. Sytuacja z każdą chwilą staje się coraz trudniejsza, pytań o to, co właściwie dzieje się z Paige przybywa, a odpowiedzi mogą okazać się bardzo niebezpieczne?
Na wstępie napisałem, że przeczytać jedną książkę Cobena, to jak przeczytać wszystkie, które wyszły spod jego ręki. Co ciekawe, kiedyś, przy omawianiu jednej z jego powieści wspomniałem, że ?to pisarz, który upodobał sobie w szczególności jeden rodzaj thrillera ? a dokładniej ten, traktujący o zniknięciach i zbrodniach sprzed lat, które dopiero po długim czasie zaczynają wychodzić na światło dzienne.? I jak widzicie wszystko to doskonale pokazuje, że miałem rację. Spójrzcie tylko na opis niniejszej powieści ? czyż nie doskonale wpasowuje się w ten schemat? Ale jest to schemat, który fani lubią i którego zawsze będą pożądać. W końcu nawet najwięksi pisarze wciąż powracają do swoich ulubionych motywów (weźmy choćby Johna Irvinga z jego bohaterami pisarzami, aborcją, prostytucją, gwałtami, kazirodztwem, chłodnymi kobietami, niedźwiedziami, katastrofami lotniczymi, religią? długo by wymieniać), liczy się by robić to dobrze i Coben dobrze zrobił to także tym razem.
A co to właściwie znaczy? Dla tych, którzy nie są za bardzo zaznajomieni z prozą autora, trzeba powiedzieć, że to po prostu lekka i szybko poprowadzona opowieść. Nie brak jej napięcia, intrygującej tajemnicy i tego, bez czego nie obejdzie się żadna powieść, jeśli ma przekonać czytelnika, że to co się dzieje, jest możliwe ? dobrego zaplecza obyczajowego. Nie ma tu co prawda zbyt głębokiej psychologii, ale za to życiowe wątki sprawiają, że całość nabiera ludzkiego, bliskiego każdemu czytelnikowi wymiaru, przez co bardziej identyfikuje się on z postaciami i wydarzeniami.
Wszystko to napisane oczywiście w sposób lekki, momentami nawet bardzo, podane stylem prostym, pełnym dialogów, bardzo łatwym, ale przede wszystkim przyjemnym w odbiorze. Owszem, chociaż stałych czytelników Cobena i tych, którzy choć trochę znają thrillery całość bardzo nie zaskoczy, mimo warta jest polecenia tym, którzy cenią lektury z dreszczykiem. I tyle wystarczy.

Gdy trafiła do mnie przedpremierowo najnowsza powieść Cobena rzuciłam wszystko inne i... rzuciłam się na nią. Myślę, że wielu z Was dobrze mnie rozumie.
Nie trzymając Was dłużej w niepewności napiszę, że to Coben w najlepszym wydaniu - nieodkładalny, nieprzewidywalny i błyskotliwy.
Tajemnice, niepewność, nagłe zwroty akcji i główny bohater, który niczym lew walczy o odzyskanie córki. Jak daleko jest w stanie się posunąć? Ile tajemnic odkryje, by dojść do prawdy?
Córka Simona i Ingrid zaginęła, a w mieszkaniu znaleziono zwłoki jej chłopaka. Ale czy nie była stracona już wcześniej? Dla rodziny, dla świata? Ćpunka, narkomanka, która zrobi wszystko dla kolejnej działki...
Simon nie jest w stanie się z tym pogodzić. Kim stała się jego mała dziewczynka? Gdy Ingrid po postrzale w szemranej dzielnicy pozostaje w śpiączce, mężczyzna stawia sobie za punkt honoru odnaleźć Paige.
W trakcie poszukiwań zaczynają pojawiać się powiązania, których by się nie spodziewał. Zewsząd otacza go jednak zmowa milczenia. Dlaczego każdy związany ze sprawą tak bardzo boi się mówić? Kolejne wątki mnożą się, pomału łącząc w poważną aferę. Tylko co może mieć z nią wspólnego jego córka?
A może rozwiązanie jest dużo prostsze, niż się wydaje?
Z pewnością nie u Cobena. Gdy już wydaje się, że zagadka została rozwiązana, okazuje się mieć drugie i nawet trzecie dno. W każdym razie autor nie pozostawia nas bez odpowiedzi. Każdy, wydawać by się mogło, nieistotny szczegół okazuje się mieć znaczenie, a nasz bohater zasługuje na medal za wnikliwość. Bardzo, bardzo dobra lektura!