Obca

RECENZJA
Witajcie Kochani. Czy was też grudzień powitał białym śniegiem i rześkim i mroźnym dniem? U mnie już biało i mam nadzieję, że tak już zostanie aż do świąt i napada go jeszcze więcej.
Dzisiaj mam dla Was recenzje książki Lucyny Olejniczak ?Apteka pod Złotym Moździerzem. Obca? Jest to pierwszy z dwóch tomów opowieści o protoplastach bohaterów sagi ?Kobiety z ulicy Grodzkiej". Korzenie zła i narodziny niewieściej siły w bezwzględnych czasach walki o życie, nadzieję i marzenia.
W 1831 roku w Galicji wybucha epidemia cholery. Z ogarniętej zarazą wioski ucieka młoda kobieta w ciąży. Kilkanaście lat później jej córka, Magda, urodzona i wychowana w klasztorze benedyktynek, przybywa do Krakowa, aby tam rozpocząć dorosłe życie.
Odważna i spragniona wiedzy dziewczyna jest wszędzie, gdzie coś się dzieje i gdzie czuje się potrzebna. Walczy na barykadzie podczas powstania krakowskiego, przeżywa pierwszą miłość i wkrótce znajduje swe życiowe powołanie ? chce pomagać chorym. Mimo wielu przeciwności losu nie poddaje się, marząc o własnej aptece. Wie, że jako kobieta ma niewielkie szanse na spełnienie swoich pragnień, ale tym razem szczęście wydaje się jej sprzyjać. Czy jednak nie będzie musiała za to zapłacić wysokiej ceny?
To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Lucyny Olejniczak. Powiem szczerze, że nigdy nie słyszałam nic o tej autorce i jej książkach. Kiedy wydawnictwo Prószyński i S-ka zaproponowało mi ją do recenzji, miałam mieszane uczucia, bo nigdy wcześniej nie czytałam książek, których akcja toczy się kilka set lat przede mną. Zgodziłam się i nie żałuje. Miło jest czasem oderwać się od świata codziennego i tej epoki, w której się żyje. Odpocząć od tej przemocy i brutalności zarówno w świecie, jak i w książkach. Zatraciłam się w tej książce już od pierwszych stron. Napisana jest w ciekawy sposób, językiem, który bezpośrednio trafia do czytelnika i jego umysłu. Powieść nieco obszerna i od razu wydaje się, że jest w niej bardzo dużo niepotrzebnych opisów. Otóż nic bardziej mylnego. W tej książce jest zawarte wiele ciekawych treści, opisane życie ludzi pod austriackim zaborem, powstania. Ale! To nie jest tylko powieść historyczna, to opowieść o uczuciach i problemach ludzi takich samych jak my tylko urodzonych w innym wieku. Ukazane jest poszanowanie własnej wartości, sposób bycia i styl życia. Miło było poznać, jak kiedyś zabiegano o względy białogłowej, jak wyznawano sobie miłość. Pomimo tego, że ta książka jest niezłym grubaskiem to bardzo szybko ją przeczytałam i przyjemnie spędziłam z nią czas. ...

Powiem Wam szczerze, że nigdy wcześniej nie słyszałam o twórczości Lucyny Olejniczak. Powiedzmy, że gdzieś jej książki mi umknęły, więc gdy przemiła pani z wydawnictwa zapytała, czy nie chciałabym przeczytać prequelu do serii Kobiety z ulicy Grodzkiej - zgodziłam się niemalże natychmiast. Opis zaciekawił mnie na tyle, że nie byłabym sobą, gdybym tych książek nie sprawdziła na sobie. Jak więc wypada w moich oczach część pierwsza tegoż właśnie prequelu? O tym opowiem w tej recenzji.

W 1831 w Galicji dochodzi do wybuchu epidemii cholery. Z zarażonej wioski udaje się uciec młodej ciężarnej dziewczynie. Tylko cudem udaje jej się przeżyć. Trafia do klasztoru benedyktynek. Kilkanaście lat później jej córka, Magda przyjeżdża do Krakowa, by tam wieść dorosłe życie. Jest odważna i szybko się uczy, czym nieraz przysparza sobie kłopotów. Szybko zdaje sobie sprawę z tego, że chce pomagać chorym, a jej największym marzeniem jest założenie własnej apteki. Nie poddaje się w dążeniu do swojego celu, choć niejeden mieszkaniec Krakowa uważa ją za głupią dziewczynę. Szczęście zaczyna jej dopisywać, jednak jak wysoką cenę będzie musiała za to zapłacić?

Okej, wiecie co? Nie spodziewałam się czegoś tak dobrego. Zaczynając lekturę tej książki, nastawiałam się raczej na coś, co po prostu przeczytam z przyjemnością, a później odłożę na półkę. Jednak autorce udało się oczarować mnie na tyle, że odkładając tę powieść, nie byłam w stanie o niej zapomnieć.

Wątek Magdy, czyli właściwie głównej bohaterki powieści niezwykle mnie zaciekawił, a i ona sama zdobyła moją dużą sympatię. Spodobało mi się w niej to, że mimo czasów, w jakich żyła, nie poddawała się i machała ręką na wszelkie plotki na swój temat. Nie bała się mieć swojego zdania w wielu kwestiach, choć często za to dostawała porządne upomnienia. Podziwiam ją i cieszę się, że autorka wykreowała tak silną i inteligentną postać.

Interesujący okazał się również wątek dotyczący klasztoru oraz przeżyć matki głównej bohaterki, Agnieszki. Początek powieści należał właśnie do niej i przyznam szczerze, że niektóre sceny wzbudziły we mnie przerażenie i dużą złość. To, co spotkało Agnieszkę, gdy była jeszcze młodą dziewczyną, było strasznie i okropnie niesprawiedliwe. Wiem, że takie były wtedy czasy (nawet teraz pisząc to, zaciskam zęby z poczucia bezsilności), a autorka świetnie przelała tę atmosferę ówczesnych lat na kartki swojej powieści, jednak wcale nie boli mnie to mniej.

Pióro Lucyny Olejniczak zasługuje na osobny, obszerny akapit. Autorka pisze rewelacyjnie, jednocześnie używając języka potocznego, dostosowanego do współczesnego czytelnika, a tym samym wplata wyrażenia charakterystyczne dla tamtych czasów. Niektóre z tych słów to już archaizmy, a jednak nadają one całej historii odpowiedniego klimatu. No i opisy - miejsc, krajobrazów? Bajka. Wiem, że może to wyglądać mało obiektywnie, ale inaczej nie umiem tego ubrać w słowa.

Apteka pod Złotym Moździerzem. Obca to książka, która bardzo trafiła w mój czytelniczy gust i nie mogę doczekać się chwili, gdy otworzę kontynuację. Wiem też, że z pewnością będę czytać całą serię Kobiety z ulicy Grodzkiej - i już przebieram nogami z radości. Jeżeli lubicie powieści obyczajowe, których akcja osadzona jest nie w czasach współczesnych - koniecznie zainteresujcie się tymi książkami.

Autorka Lucyna Olejniczak stworzyła cudowną sagę ?Kobiety z ulicy Grodzkiej?, ale dla lepszego wprowadzenia w realia i klimat najpierw polecam przeczytać pierwszą z dwóch tomów, które opisują od czego cała ta historia powstała. Dziś spotykamy się właśnie przy pierwszym tomie, czyli ?Apteka pod Złotym Moździerzem. Obca?
Trafiliście kiedyś na książkę, która tak was zajęła, że odłożyliście wszystkie inne na bok? Tak właśnie było w moim przypadku. Od pierwszych stron Agnieszka urzekła mnie swoją osobą oraz tym co przeżywała i przez co przeszła. Agnieszka to główną bohaterką pierwszego tomu.
Cała akcja, klimat, bohaterowie, sytuacje są tak bardzo realne, że czułam, że tam jestem i przeżywam z bohaterami ich sukcesy i porażki jak i krzywdy wyrządzone przez niektórych z bohaterów. Będziesz czuć siłę i determinacje kobiet o prawo do własnego zdania, prawo do bycia zauważoną, doceniona po prostu do bycia szczęśliwą.
Mamy rok 1831 w Galicji wybucha Epidemia cholery. W ostatniej chwili z wioski ucieka młoda kobieta w widocznej ciąży w poszukiwaniu wsparcia dla siebie i nienarodzonego jeszcze dziecka. Pewne osoby odmawiają przyjęcia jej z obawy przed zarażeniem, ale koniec jest inny. Co było potem, jakie losy musiała przejść oraz co stało się z dzieckiem to już należy do was żebyście to Wy mogli odkryć i przeżywać wszystko to co ja przeżywałam. Będą emocje najróżniejsze od tych pozytywnych po te niezbyt miłe.
Mam to szczęście trafiać na takie książki, które poważnie będą ze mną bardzo długo. Nie są to może kryminały albo strzelanka, ale uwieźcie mi wspaniale było spędzić z nią czas.
... Teraz zamierzam usiąść do 1 tomu tej sagi, czyli ?Kobiety z ulicy Grodzkiej. Hanka? ale o tym innym razem.
Polecam i z wielką radością zapraszam do lektury.

"APTEKA POD ZŁOTYM MOŹDZIERZEM. OBCA." Lucyna Olejniczak Wydawnictwo Prószyński i s-ka.

Prequel bestsellerowej sagi "Kobiety z ulicy Grodzkiej". To było moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki. I już mogę powiedzieć, że nie ostatnie. Zauroczyłam się twórczością Pani Lucyny Olejniczak.

"Apteka Pod Złotym Moździerzem. Obca." jest pierwszym tomem. Powieść wciągnęła mnie od pierwszej chwili. Bardzo się jej bałam, ze względu na objętość. Mówiłam sobie, że na pewno nie dam rady jej całej przeczytać. Jakiego szoku doznałam, gdy książka mnie wciągnęła. Musicie koniecznie ją przeczytać. To jest niesamowite dzieło.

Wszystko zaczęło się od wybuchu epidemii Cholery w 1831 roku. Z zarażonej wioski uciekła Agnieszka. Musiała uciekać, żeby ratować swoje nienarodzone dziecko. Nie mogła stracić kolejnej ukochanej osoby. Jej mąż zachorował i umarł. Tylko ucieczka dawała szanse na przetrwanie. Po trudnych przeżyciach, o których musicie przeczytać sami, trafia do klasztoru benedyktynek. Tam w bólach rodzi swoją pierworodną córeczkę. Jak potoczą się ich dalsze losy? do przeczytania "Apteki Pod Złotym Moździerzem. Obca.".

W tamtych czasach kobieta nadawała się jedynie do garów lub jako zakonnica. Czy córka Agnieszki ma inne ambicje? Magda ma piękne marzenie. Czy jej się uda je zrealizować? Na swojej drodze spotka dobrych jak i złych ludzi.

Nie czytałam jeszcze sagi "Kobiety z ulicy Grodzkiej", ale po lekturze tej powieści postanowiłam całą sagę przeczytać.

Uwaga "Apteka Pod Złotym Moździerzem. Obca." wciąga. Idealna powieść obyczajowa, pokazująca jak silne są kobiety. Pomimo nie sprzyjających warunków potrafią walczyć o swoje życie. Agnieszka zrobiła wszystko, żeby ratować siebie i swoje nienarodzone dziecko. Magda walczy z systemem i tragicznym myśleniem, że kobiety nadają się tylko do tego, żeby służyć mężczyzną. Obie przeszły ciężką próbę. Czy obie przetrwały?

Zapraszam do przeczytania. Nie zawiedziecie się.

Jak dla mnie 10/10

(...) Czytając książkę, przeniosłam się w czasie. Do Galicji objętą epidemią cholery, wspaniałego klasztoru i zachwycającego dawnego Krakowa. Te wszystkie obrazy, które malowały mi się przed oczami sprawiły, że żyłam tą historią i wszystkimi wydarzeniami jakie miały tam miejsce. Byłam czynnym obserwatorem. Widziałam, jak ludzie szybko potrafili znienawidzić kogoś, nawet znajomego, jeśli tylko poczują się zagrożeni. Ogromną walkę matki o życie nienarodzonego dziecka, powoli dojrzewającą kobietę, czułam zachwycający zapach ziół, który roznosił się po pokoju. Ta opowieść kompletnie mną zawładnęła, sprawiła, że nie mogłam się od niej oderwać. Pobudziła zmysły, wzbudza wiele emocji od oczekiwania, ekscytacji, radości po złość, smutek i żal.

Kraków został pięknie przedstawiony. Z jego jasnymi i ciemnymi odcieniami. Cała historia tego dawnego urokliwego miasta została wyśmienicie ukazana, tak bardzo dobrze wyważona, że nie przynudza otoczeniem, opisem. Wręcz zachęca, by odwiedzić Kraków i przejść się tymi ulicami, którymi podążali bohaterowie, na moment wcielić się w nich samych i zobaczyć ich oczami to, co ich oplatało. Mimo że bohaterów pojawia się od groma, to się nie mieszają. Każdy jest po coś, nie został ot, tak rzucony do powieści. Każdy z nich odgrywa kluczową rolę w toczącej się historii. Zarówno osoby pierwszoplanowe, jak i te najmniejsze epizody.

(...)
To idealna lektura na długie zimowe wieczory z lampką wina. Dajcie się wciągnąć klimatowi dawnej Galicji, Krakowa i historii zapierającej dech w piersiach. Gorąco polecam!

Wśród zapachu ziół, spokoju zakonnego życia, krakowskiego blichtru płynie się przez tą powieść :) Jeśli zastanawiacie się jaką książkę kupić mamie, babci, cioci, czy teściowej ta będzie najlepsza! Idealna książka dla kobiet o ich sile determinacji, trudach życia, miłości macierzyńskiej, dyskryminacji płciowej, o dawnych czasach, ale bardzo na czasie! Nie czytałam "Kobiet z ulicy Grodzkiej" ,ale od razu po drugiej części prequela planuję to nadrobić. Główne bohaterki wzbudzają maksymalną sympatię. Książka nie rozkręca się gdzieś w połowie, czy na końcu. Od pierwszych rozdziałów wzbudza zainteresowanie. Przenosimy się do Galicji i czytając naprawdę tam jesteśmy w tym 1831 roku! To dzięki językowi autorki. Zgwałcona młoda kobieta w ósmym miesiącu ciąży ucieka ze wsi zarażonej cholerą, trafia do klasztoru. Rodzi się dziewczynka która musi być wyjątkowa. A jaka jest? Niewątpliwie krnąbrna, sprytna, dobra i mądra. (Jestem pewna, że gdybym miała córkę byłaby właśnie taka) ;) Towarzyszymy jej od poczęcia, poprzez dzieciństwo i etap dorastania. Jako nastolatka opuszcza klasztor i przenosi się do miasta. Zaczyna pracę w sklepie, przeżywa pierwszą miłość, walczy w powstaniu krakowskim. Czy komuś uda się ją okiełznać? Czy odnajdzie powołanie? Czy spełni marzenie o pomocy innym? Przeczytajcie! Ja jestem oczarowana ????