Obcy Wyjście z cienia (twarda)

Ten przerażający przedstawiciel swojego gatunku odporny, inteligentny, silny i z kwasem zamiast krwi stał się wdzięcznym obiektem filmów z genialną Sigourney Weaver i czarnym charakterem ich literackich adaptacji. Film ?Obcy. Ósmy pasażer Nostromo? w reżyserii Riddley?a Scotta to już klasyk bez dwóch zdań, ale i autorzy powieści nieźle sobie radzą. Cykl Alana Deana Fostera czytałam z ogromną przyjemnością i z pozytywnym nastawieniem sięgnęłam również po pierwszą część trylogii Tima Lebbona ?Obcy trylogia (2014)?.

I tym razem satysfakcję przyniosło nie tylko piękne wydanie w twardej oprawie od Wydawnictwa Vesper, jak zawsze z tematyczną zakładką w komplecie, ale również historia górników odległej planety, którzy zamiast cennych minerałów trafiają na obiekty, które będąc dla nich śmiertelnym zagrożeniem, dla innych stanowią przedmiot pożądania dużo większy niż złoża trymonitu.

Wysłany przez górniczy statek kosmiczny ?Marion? sygnał SOS dociera do wahadłowca, którym podróżuje ostatnia ocalała z katastrofy ?Nostromo? Ellen Ripley. A tam, gdzie pojawia się Ripley oczywiste jest, że poleje się wiele krwi i kwasu. Natomiast android Ash, choć pozostaje jedynie cyfrowym bytem jest zdeterminowany, by zrealizować swój cel bez względu na konsekwencje.

Tym razem znajdziemy się na pokładzie uszkodzonego statku z obcymi czekającymi cierpliwie na swoje ofiary i w mrocznych podziemiach kopalni na pobliskiej nieprzychylnej planecie. Dynamika akcji nie pozwala na chwilę nudy, a zagrożenie czyhające za każdym zakrętem buduje niesłabnące napięcie. I mimo że fabuła nie zwala z nóg oryginalnością, to powieść została napisana spójnie i bardzo zgrabnie, a kreacja bohaterów i ich wybory również się bronią. Połączenie kosmicznej grozy i płynnej akcji z przerażającą postacią obcego dla mnie i tym razem się sprawdziło dostarczając dobrej rozrywki i kilku fascynujących godzin w odmętach dalekich galaktyk.

Przyniosło też niezmienną refleksję nad słabością ludzkiego gatunku, który bez broni skazany jest na porażkę w starciu z dużo lepiej przystosowanym do kosmicznych warunków przeciwnikiem.

?Trzydzieści siedem lat koszmarów ? pomyślała. - A teraz, kiedy już nie śpię, koszmar obudził się razem ze mną.?

?Obcy. Wyjście z cienia? inicjuje oryginalną ? nieopartą na scenariuszu ? trylogię osadzonej w uniwersum Obcego ("Obcy", "Obcy. Decydujące starcie", "Obcy3", "Obcy. Przebudzenie"). Przyznaję, że przyjemnie odnajduję się w pierwszym tomie. Tim Lebbon zgrabnie konstruuje i atrakcyjnie przedstawia fabułę. Otrzymuję szeroką gamę incydentów splatających się w ciąg walki o przetrwanie i śmiertelny kontakt z obcą cywilizacją. Dalekie wyprawy ludzkości w kosmos nikogo już nie dziwią, stają się niemal normalnym trybem poszerzania przestrzeni, poprzez obecność na asteroidach, planetach i księżycach, wydobywanie cennych surowców i tworzenie przyczółków. Priorytetowe poszukiwanie obcych form życia ? przyjaznych, wrogich, obojętnych.

Niegościnna planeta LV-178, rozmazana plama barw żółci, pomarańczu, brązu i krwistej czerwieni, smagana wirami równikowych burzy, gwałtownymi wiatrami i szalejącym piaskami, ze złożami trymonitu, najtwardszego i najmocniejszego materiału znanemu i pożądanemu przez człowieka. Wokół planety krąży badawczo-górnicza stacja kosmiczna ?Marion?. I właśnie w jej przestrzeń wprowadza autor, poprzez nieoczekiwane przywołanie tajemnic z głębi planety, warto podkreślić, przybierających frapująco efektowne istnienia, i tragiczne konsekwencje ich odkrycia. Kiedy dwa transportowce próbują w trybie pilnym wrócić do bazy nagle wszystko wypełniają chitynowe potwory, doskonale znane z uniwersum Obcy. Zatem nie może zabraknąć Ellen Ripley, z tragiczną i pełną straty historią, ostatniej ocalałej z katastrofy ?Nostromo?, doprowadzonej przez przebiegłą i podstępną sztuczną inteligencję z własną misją, do panicznie wzywającej pomocy ?Marion?. Ani sny o potworach, ani aktywność w podziemiach, nie wróżą niczego dobrego i zbawiennego.

Fantastycznie poprowadzona dynamika akcji, cały czas coś się dzieje, nie brakuje mocnych scen. Chociaż scenariusz książki opiera się na stosunkowo prostych rozwiązaniach intrygi, to takiego właśnie oczekuję, trzymającego się klimatu uniwersum, sprytnie do niego nawiązującego, łączącego wątki i dbającego o napięcie wypełnione elementami grozy. I jak to z obrzydliwym i przerażającym Obcym, o wyjątkowych zdolnościach adaptacyjnych, kłopoty multiplikują się, śmierć zbiera obfite żniwo, narasta klaustrofobiczne wrzenie, a sytuacje bez wyjścia ratują nadzwyczajne pomysły i zbiegi okoliczności. I jeszcze poznanie ?najbardziej niewiarygodnego odkrycia od czasu, gdy ludzkość po raz pierwszy poleciała w kosmos.? Tim Lebbon plastycznie opisuje sceny, swobodnie niesie opowieść, stawia na różnorodność postaci, ciekawie je nakreśla, na tyle głęboko, na ile jest to potrzebne do uwiarygodnienia fabuły. Lubię, kiedy w trakcie lektury z gatunku horror, pojawiają się mroczne ilustracje, a wykonane przez Macieja Kamudę sugestywnie oddziałują na wyobraźnię i przywołują nieprzeniknione zło. Uwzględnijcie w planach czytelniczych. Bookendorfina