Oblitus

"Oblitus" to trzecia część trylogii, w której wyjątkowe znaczenie ma liczba 3. Przedstawiona tu symbolika jest dość bogata, ale jak może wiecie, nie chodzi tylko o trio "złoli", z którego już tylko Nauczyciel został do odsłonięcia, ale i trio bohaterów, którzy muszą to zrobić. Ten wyjątkowy trójkąt w końcu się rozwiąże, a może przekształci w coś innego?

Tak czy siak, poza rozwiązaniem sprawy Nauczyciela, Anka, Artur i Szczepan będą musieli zmierzyć się również ze sobą, swoimi relacjami, oczekiwaniami, traumami i planami.
Nie będzie zbytniego przeciągania w tym temacie, i choć na pewno część osób w jakimś stopniu się zawiedzie ostateczną konfiguracją bohaterów (mój Boże, nawet ja kibicowałam temu drugiemu!), to myślę, że nie wpłynie to na ocenę całej serii, a przynajmniej u mnie tak było.

Autorka stworzyła bardzo spójną historię, wszystko miało sens, a relacje Anki z Arturem i Anki ze Szczepanem chyba nie mogły potoczyć się inaczej. Mam jednak ogromną nadzieję, że "ten drugi" dostanie swoją książkę, bo rozpaczliwie pragnę dla niego miłości, nic na to nie poradzę! ????
Ale dobra, skupiłam się na nieodpowiedniej rzeczy, bo mimo wszystko, najważniejsza jest tutaj ta strona kryminalno-thrillerowo-psychologiczna.
Nie mam jej absolutnie nic do zarzucenia, autorka ponownie sprawiła, że nie mogłam oderwać się od książki, nie potrafiłam też przewidzieć zakończenia całej sprawy i uważam ją za chyba najbardziej skomplikowaną ze wszystkich historii Pauliny.

Widać tutaj tę "inność" względem poprzednich serii, ta jest cięższa, mroczniejsza, bardziej niebezpieczna. Choć pozostaje zabawna i bardzo w stylu autorki, to nie ma tu już takiej lekkości i beztroski (nie, żeby wcześniej była jakaś przesadna ????), tu robi się naprawdę poważnie.
Najmocniejszym punktem wszystkich trzech tomów jest wspomniana już wcześniej symbolika, cała tematyka seryjnych zabójców, ich prywatne historie i to, jak pięknie puzzle wskakują na swoje miejsce i wszystko komponuje się w zawiłą, ale fascynującą całość. Podobały mi się fragmenty rozdziałów pokazujące perspektywę tych "złoli", nie raz czułam ciarki, czytając ich słowa.

Nie powiem, że ta seria jest lepsza od poprzednich, nie jest też gorsza, nie porównywałabym ich wcale. Myślę, że jest równie dobra, ale zdecydowanie inna.
Nadal były tu cięte riposty, byli wyraziści bohaterowie i trochę gorących scen (nawet taka tylko dla chętnych????), ale był też strach, ból, niepokój i traumy.

Jestem ciekawa, którą drogą pokroczy dalej Świst, czy pójdzie głębiej w ten mrok, czy wróci do lżejszych tematów, tak czy siak, czekam!
Oczywiście bardzo polecam tę serię, a ten tom oceniam na 8/10.????

Śmierć Kruka nie kończy serii tragicznych wydarzeń a do akcji wkracza Nauczyciel. Anka, Szczepan i Artur aby odkryć kim jest Nauczyciel i chronić siebie nawzajem muszą cofnąć się do przeszłości Soni i Kruka. Trudne przeżycia i burza uczuć nie ułatwiają wspólnej pracy. Troje przyjaciół... Trzy boki trójkąta... Trzeci tom który wyjaśnia wszystko... Coz to był za finał! Ostatni tom serii w której każdy element puzzli trafia na swoje miejsce. Niezwykle trudne śledztwo dobiega końca. Anka dokonuje wyboru kierowana głosem serca,ale czy słusznego? Przyznam że ja dokonałabym innego. Autorka nie zwalnia tempa. Poraz kolejny stworzyła fenomenalną historię. Nieco pokręcona relacja bohaterów, wątek kryminalny , który trzyma w niepewności do końca i powrót do przeszłości czarnych charakterów sprawia że ciężko oderwać się od lektury. Autorka ma specyficzne poczucie humoru,który ja bardzo lubię. Lekki styl,genialne dialogi i akcja która nie zwalnia nawet na chwilę to majstersztyk całej serii. Poruszony został temat zespołu stresu pourazowego, który ma duży wpływ na życie osoby po tragicznych wydarzeniach. Tradycyjnie nie mogło zabraknąć szczyty pikanterii, której w tej książce jest jednak nieco mniej. Uwielbiam książki autorki i z całego ?? polecam każda. Tą serią autorka poraz kolejny rozwaliła system. Z niecierpliwością czekam na więcej a Wam gorąco zachęcam do lektury.

?No i pieknie. Teraz sie już nie zatrzymam. Kompletnie nie wiem, czemu wszyscy mężczyźni mojego życia, kiedy jestem opanowana, to naciskają mnie tak długo, aż wypiepr..y mi korki. A potem szok i niedowierzanie? I oto jest - finał totalnie tajemniczej trylogii Pauliny Świst. Zagadkowy trójkąt, z tajemnicą i przesłaniem nie do rozwiązania? Czy może trójkąt fascynacji i uczuć trójki bohaterów, które łączą się bardziej, niż mogłoby się nam, a przede wszystkim im, wydawać. Z jednej strony Anka, Artur i Szczepan - dziennikarka, prokurator i CeBeŚ. Z drugiej tajemniczy Nauczyciel i jego podopieczni. Zagadka, wydawać by się mogła nie do rozwiązania, i trójkąt uczuć, nie do opanowania. W tej części, niby oczywiste uczucia Anki, stają pod cholernym znakiem zapytania. Wszytko jednak, należy odsunąć na bok, gdy idzie o dobro i bezpieczeństwo całej trójki. Szczepan zmaga się ze swoimi demonami, Artur zmaga się ze swoimi uczuciami, a Anka jak to Anka, uwięziona, w swoich i pomiędzy nimi, włącza swój tryb ?mam na to wyje...ane?, bo wie, że tylko wspólnie mogą rozwiązać zagadkę i powstrzymywać, to, co do tej pory było niepowstrzymywalne. Ale czy mogą i czy wspólnie, o tym musicie przekonać się sami. Przyznam się, że po niespełna czterdziestu stronach, miałam ochotę udusić jednego z bohaterów. Boszzz, jaki dupek! No, ale miał, no miał powody. Potem wszystko idzie niby gładko, oprócz oczywiście tej uczuciowej walki pomiędzy całą trójką, zresztą rewelacyjnie opisaną, ale wciąż tajemnica i wciąż niewyjaśniona sprawa, może doprowadzić czytelnika do obłędu. No bo kim jest Nauczyciel? Co chce osiągnąć? Jaki ma związek z głównymi bohaterami? No i powiem, Wam jedno, prawie do samego końca, autorka nas trzyma w takim napięciu i tak umiejętnie lawiruje między faktami, a przede wszystkimi bohaterami, że sami nie wiemy, kto jest kim i jaką gra lub grał w tym wszystkim rolę. Uważnie czytając, w wytypowaniu odpowiedniej osoby, dużo mogą pomóc nam rozdziały sprzed kilkunastu lat, pisane na przemian z rozdziałami z teraźniejszości. Oprócz świetnej fabuły, jedynych w swoim rodzaju bohaterów, których rewelacyjne dialogi, to niewyczerpane źródło przekomicznych cytatów, którymi Paulina Świst bezapelacyjnie się charakteryzuje, mamy na prawdę nie małą dawkę emocji, złości, ale i takich najbardziej mrożących krew w żyłach momentów. Jest też mała, a jak dla mnie, to nawet duża niespodzianka, kryjąca się w książce. Taki nowy surprise. Jest zagadkowo, mrocznie, seksownie, a wszystko okraszone takim humorem i dialogami, jakimi tylko Świst potrafi sypać, jak z rękawa. I oby jej wena trwała wiecznie, bo ja tu widzę temat, a raczej duet bohaterów na nową książkę!!! Paulino Świst, i w tej właśnie sprawie, niech moc będzie z Tobą, a jakby co, to mój ulubiony, seksowna prokurator Zimnicki, na pewno Ci pomoże Lowju?? Cóż mogę więcej dodać, to była niesamowita przygoda, zresztą jak z każdą z książek Śwista!