Occulta

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki. Książka "Occulta" jest bezpośrednią kontynuacją tytułu "Incognito", zatem powieści te należy czytać w odpowiedniej kolejności żeby zrozumieć wszelkie zależności oraz ciąg przyczynowo - skutkowy wszystkich wydarzeń. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i prosty w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się naprawdę ekspresowo. Ja pochłonęłam ją w jedno popołudnie i z dużym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem śledziłam losy bohaterów. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana i dobrze poprowadzona. Natomiast bohaterowie zostali świetnie wykreowani - nie są krystaliczni, tak jak my popełniają błędy, postępują pod wpływem emocji, są charakterni, zadziorni. Na uznanie zasługują także postaci drugoplanowe, które wprowadzają tutaj sporo wrażeń, emocji i zamieszania. Tym razem historia została przedstawiona z perspektywy Anki i Szczepana, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się mierzą, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Oboje polubiłam już w "Incognito" i byłam szalenie ciekawa w jakim kierunku autorka poprowadzi ich losy oraz relację. A ta została w naprawdę genialny sposób przedstawiona, czuć między nimi wyraźną chemię, jednak w tle ich relacji jest jeszcze Artur ich wspólny przyjaciel, przez co wszystko staje się jeszcze bardziej skomplikowane. Niemniej jednak potyczki słowne całej trójki bohaterów wielokrotnie sprawiały, że na mojej twarzy pojawiał się uśmiech. Są też fragmenty widziane oczami tajemniczego Kruka. Poraz kolejny autorka w świetny sposób przedstawiła pracę dziennikarki śledczej, - Anki, prokuratora - Artura oraz policji - Szczepana oraz to jak wszystkie organy się przenikają i ze sobą łączą w przypadku absorbujących spraw. Paulina w świetny sposób zaprezentowała wątek kryminalny, naprawdę bardzo pomysłowa i intrygująca fabuła. Autorka w umiejętny sposób budowała napięcie, zagęszczała atmosferę i wodziła Czytelnika za nos. Z niepokojem śledziłam to co się tutaj działo i już w pewnym momencie naprawdę nie wiedziałam co przyniosą kolejne strony powieści. Takiego obrotu sprawy się nie spodziewałam, kompletnie nie typowałam tej osoby i kiedy już myślałam, że wszystko wiem i w zasadzie wszystkie karty zostały odkryte Świst zaserwowała zakończenie pozostawiające mnie z szokiem na twarzy. Nie mogę się już doczekać kolejnego tomu, bo jestem ogromnie ciekawa kto stoi za tym wszystkim! Polecam!

?To nieprawda, że nie ma zbrodni doskonałych. SĄ. To po prostu te, o których nigdy się nie dowiedziano.?

Słowo ?occulta? oznacza tajemnicę, coś ukrytego, ale też i te określenia doskonale wpisują się w to, co dzieje się na kartach książki ?Occulta?, która jest kontynuacją powieści ?Incognito?. Jest w niej wiele niewiadomych, czuć mroczną otoczkę emanującą z działań mordercy, który ze swoich zbrodni zrobił specyficzną ceremonię.

Trzy miesiące po wydarzeniach w pierwszej części pt. ?Incognito?, wydaje się, że w życie trójki przyjaciół wróciło do normy, gdyby nie utrata u Anki weny twórczej. Brakuje jej tematu do rubryki kryminalnej, jaką prowadzi w ?Dzienniku Śledczym?, a za brak artykułu w odpowiednim czasie, grozi jej utrata pracy i pisanie ckliwych porad w ?Gazecie Kobiecej?. Pewnego dnia otrzymuje maila z propozycją wzięcia udziału w orgii na statku ?Occulta?, by mogła napisać artykuł o prominentach uczestniczących w tej imprezie. Zaproszenie jest wystawione na dwie osoby, więc ma dylemat, z kim ma tam pójść.

Z kolei Szczepan i Artur zwany Cieniem, jeżdżą po Polsce z wykładami o seryjnych mordercach, bazując na ostatniej sprawie. Jeszcze nie wiedzą, że zło czai się w postaci mordercy nazywający siebie Krukiem, który za cel obrał sobie Ankę. Najpierw jednak serwuje śledczym przystawkę w postaci ofiary ucharakteryzowanej na Sawicką. Swoje poprzednie morderstwa skrzętnie ukrywał. Teraz postanawia się ujawnić, by osiągnąć swój cel.

O jego bezwzględności możemy się przekonać już na pierwszych stronach, gdy w prologu jesteśmy świadkami wydarzeń tuż przed zadaniem śmiertelnego ciosu uwięzionej dziewczynie, która na pierwszy rzut okiem jest podobna do Anki. Na szczęście autorka oszczędza nam brutalnych opisów tego, w jaki sposób morderca znęca się nad ofiarą. Jedynie pokazuje w odpowiednim momencie efekt tego, czego dokonał. Natomiast nie oszczędza nam zmysłowych wrażeń, napięcia, poczucia chemii, jaka tworzy się między Anką, a jednym z dwóch jej przyjaciół. Charyzmatyczna dziennikarka nie potrafi podjąć decyzji, który z nich bardziej jej się podoba i z którym chciałaby być. Obaj spełniają jej wymagania, jeżeli chodzi o męski wizerunek i charakter.

?Obiecanki, cacanki, a kretynkom radość.?

Paulina Świst po raz kolejny daje czadu w swojej najnowszej książce, wrzucając nas w wir zdarzeń pełnych emocji, erotyzmu, bezceremonialnych sytuacji. Jest niesamowita w tworzeniu charakterystycznych postaci i szybkich akcji, dzięki którym fabuła biegnie w błyskawicznym tempie i często w sposób zaskakujący. Prowadzi ją w narracji pierwszoosobowej naprzemiennej, ale tylko Szczepan i Anka są tymi, którzy pokazują nam wszystko ze swojej perspektywy. Kwestia Artura zeszła nieco w cień, natomiast sceny związane z Krukiem obserwujemy jakby boku z pozycji trzecioosobowej, ale z jego punktu widzenia, więc wiemy, co myśli i co planuje. Dla wyszczególnienia jego kwestii tekst został wydrukowany kursywą.

Moja fascynacja i uwielbienie dla stylu autorki trwa od pierwszej książki, którą miałam okazję przeczytać, czyli od ?Chechło?. Jej słownictwo jest bezpośrednie, nie raz emanujące ironią, sarkazmem i erotyzmem a przy tym zawsze towarzyszy temu wartka akcja, co razem daje niesamowitą mieszkankę emocjonalną. Uwielbiam jej konkretny, nieco wulgarny styl, podszyty humorem, ciętymi ripostami, ale też jej sposób prowadzenia uwagi czytelnika, granie na naszych emocjach, a przede wszystkim wnikanie w umysły mrocznych bohaterów i tworzenie erotycznej otoczki. Niemal czuć grozę sytuacji, ale też napięcie spowodowane wstrzymywanym pożądaniem. Fakt, do jej stylu trzeba się przyzwyczaić, ale bohaterowie stworzeni na potrzeby serii dostarczają czytelnikom mnóstwo wrażeń. Nie da się ukryć, że między Anką i Szczepanem iskrzy, gdy tylko są obok siebie, słychać niemal trzaski wywołane ekscytacją drugą osobą. Pani Paulina Świst nie przekracza jednak granic estetycznego smaku, więc opisywane sceny erotyczne, których jest niewiele, nie wzbudzają oburzenia, czy szoku.

?Occulta? zaczyna się zwyczajnie, bez nagłych zwrotów, ale gra słowna, dialogi, odczucia bohaterów są nakreślone wyraziście, a nawet dosadnie, lecz ze smakiem. Jednak ten spokój, to cisza przed burzą, gdyż słychać już w tle trzaskające zmysłowe pioruny, gdy bohaterowie są obok siebie, ale też mroczne napięcie stwarzane przez działania Kruka. Napięcie rośnie z każdą kolejną stroną znajdując swoje apogeum w finałowych scenach i trzymających w emocjach do końca. Trudno jest tu cokolwiek przewidzieć, a zakończenie zamiast uspokajać, dodaje pary do kotła emocji i sprawia, że jesteśmy jeszcze bardziej nagrzani na ciąg dalszy. Bo że on będzie, nie ma wątpliwości.

"Strachu nie odczuwają wyłącznie debile pozbawieni wyobraźni... Ale odwaga nie polega na tym, że się nie boisz...Tylko na tym, że kur***o się boisz, ale pomimo tego robisz swoje." Artur, Szczepan i Anka to niezniszczalne trio, policjantów i dziennikarki, których jedynie śmierć jest w stanie powstrzymać przed działaniem. Po raz kolejny są na tropie skomplikowanej sprawy zaginięć i dziwnej organizacji, której istnienie owiewa ogromnie zagmatwana tajemnica. W końcu zaczną pojawiać się ślady, doprowadzające ich na pewne tropy, ale muszą uważać bo wszystko to jest kolejnym punktem w planie psychopaty, który tylko czyha na okazję, by zadać kolejny i bardzo bolesny cios. Móc doprowadzić swoją misję do końca, zdobyć najwyższe trofeum i radować tym swój chory i wyprany z emocji umysł. Szalone trio kolejny raz zostało wciągnięte w grę z szaleńcem, której reguły zmieniają się w trakcie jej trwania, niebezpieczeństwo wzrasta do granic. Historie Pauliny albo się kocha albo nienawidzi. Occulta to organizacja, której powstanie i całą działalność owiewa wiele tajemnic. Niestety dla naszych bohaterów, właśnie jeden z odłamów tego zgrupowania namiesza i to konkretnie. Książka to doskonały kryminał, który uzupełniony jest jak zwykle bardzo ostrymi, ciekawymi i zabawnymi dialogami. Anka będzie wciąż podążała za kompanami, byle by mieć znów doskonały materiał, na jej nieszczęście to właśnie ona stała się teraz głównym celem, który Szczepan i Artur za wszelką cenę będą chcieli ochronić. Całokształt jest bardzo ciekawy, co chwila coś się dzieje i napięcie zostaje podtrzymane do samego końca. Bardzo dużo tutaj brutalności, krwawych i mrożących krew w żyłach scen. Paulina według mnie kolejny raz pokazała swój niezwykły talent pisarski. Całe trio to zgrana ekipa, która chciała by zmienić pewne stosunki, ale obawiają się, że ich przyjaźń zostanie zniszczona. Mogą dać się porwać żądzy namiętności i zobaczyć w którą stronę się to potoczy, albo dalej krążyć wokół siebie obawiając się ryzyka jakie ze sobą poniesie. Choć inne książki były przepełnione seksem to ta seria zdecydowanie jest inna, bardziej mroczna, klimatyczna, dając przedsmak kolejnym wydarzeniom, które nadchodzą nieubłaganie. Czekam na więcej. Polecam.

Po trzech miesiącach od aresztowania "Anioła" ,znów dochodzi do makabrycznych zbrodni. Anka zdaje się być na celowniku kolejnego mordercy, który z niezwykłą precyzją utrudnia rozwikłanie prawdy kobiecie i jej dwom kolegom. Pobyt na jachcie OCCULTA to dopiero początek tego co czeka bohaterów.

_________________________

Co tu się zadziało?!
Po przeczytaniu "Incognito" doczekać się nie mogłam kolejnej powieści autorki. "Occutla"to drugi tom serii o psychopatycznym mordercy i trojgu przyjaciół uwikłanych w "trójkąt"-nie tylko emocjonalny.
Postać Kruka to majstersztyk tej powieści, nieprzewidywalny, tajemniczy i nieuchwytny. W brutalny sposób obchodzi się ze swoimi ofiarami i podąża do celu. Dość burzliwa i pikantna relacja Anki, Szczepana i Artura w trudnych warunkach jakie ich spotykają nie ułatwia utrzymania emocji i uczuć na wodzy.
"Occulta" to kolejna genialna powieść autorki która dostarcza skrajnych emocji,dosłownie miażdży wyobraźnię. Nieprzewidywalny, mroczny kryminał, gdzie nie brakuje sarkastycznych dialogów,akcji,niebezpiecznych ale też pikantnych sytuacji. Wielokrotnie czulam niepokój i do końca zastanawiałam się który z bohaterów odpowiada psychologicznej analizie Kruka.
Uwielbiam twórczość autorki, która poraz kolejny" kupiła mnie " swoją powieścią. Z niecierpliwością czekam na kontynuację,gdyż zakończenie pozostawia wiele niewiadomych i wzbudza ciekawość.
Ze swojej strony gorąco polecam wszystkie książki autorki i zachęcam do przeczytania????