Ochroniarz 2 Wilk

Do dziś pamiętam tamten moment, kiedy czytałam pierwszy tom z tej serii, pamiętam, jakby to było wczoraj, a za chwilę stukną dwa lata. Jestem w szoku, sama zaskoczona tym faktem, jak ta historia wryła się w moją pamięć, o wow.
Uwielbiałam całym sercem i tak chyba już będzie.
Przed Wami "Ochroniarz 2. Wilk", który tak samo skradł mi serce, a może i bardziej? ????
Ta książka przepełniona jest wieloma wątkami, a jednym, głównym z nich jest hate-love, relacja, której chyba nie da się nie lubić.
Uwielbiam te słowne przepychanki, uwielbiam cięte języki.
Ale to, co najbardziej cenię w twórczości autorki, to równowaga, która jak zawsze jest zachowana. Wtedy kiedy można się śmiać- kąciki ust podnoszą się, a kiedy przychodzi czas na uczucia- serce przyspiesza swój rytm.
Na tych stronnicach nie jest wcale kolorowo, bo bywały też momenty grozy, które dodają całej tej historii smaku. Momentami byłam zaszokowana, bo nie spodziewałam się takiego biegu wydarzeń. Bohaterowie tej książki nie mieli łatwo, ani kolorowo. Żeby coś osiągnąć, musieli pokonać dość spory mur.
Uwielbiam lawirować pomiędzy akcją, która jest smaczna i trzyma w napięciu oraz pozwala czuć.
Kreacja bohaterów moim zdaniem jest bezbłędna, jak zwykle nie mam wiele w tym aspekcie do powiedzenia, bowiem nasza czołówka ma bardzo apetyczne osobowości, każdy inny, ale wyjątkowy na swój sposób i co najważniejsze- postacie są realne, a ja zawsze sobie chwalę takie zobrazowanie człowieka, wtedy książkę można przeżywać.
Chyba nie zaskocze nikogo, jeśli po raz kolejny napiszę, że książki Meg Adams biorę w ciemno, bo ta kobieta nigdy mnie nie zawodzi. Autorka tworzy barwne historie, które po prostu chce się czytać i chce się więcej. I uwaga, tutaj minuta ciszy, na zakończenie tej książki- sprawdzałam, czy ktoś nie wyrwał kartek, bo jak można skończyć w takim momencie!?
Czekam na więcej, choć myślę, że nie trzeba tego głośno mówić, ba! Nie mogę się doczekać ????

?Czasami warto się wycofać, zanim będzie za późno. Nic nie jest ważniejsze od tego, co tu i teraz, oraz przyszłości. Przeszłość nie ma znaczenia, bo i tak jej nie zmienimy.?

Konrad Wilk to były wojskowy, razem z przyjaciółmi prowadzi agencją ochroniarską. Pola Werner to kobieta, która zawładnęła myślami Wilka. Niestety nie udało mu się jej ochronić, kobieta przez to, że wiedziała za dużo straciła życie. Mężczyzna nie potrafi pogodzić się z jej śmiercią, za wszelką cenę próbuje dowiedzieć się kto zlecił zabójstwo. Przez przypadek ratuje z opresji Inés Aguilar, po czym zostaje jej ochroniarzem. Niebawem wychodzi na jaw, że narzeczony Inés może mieć coś wspólnego ze śmiercią Poli. Wilk nie odpuszcza, rozpoczyna się niebezpieczna gra, w której stawką staje się życie.

Z ciekawością wkroczyłam to tego niebezpiecznego świata. Cały czas coś się dzieje, nie ma mowy nudzie. Bardzo podobały mi się liczne nawiązania do bohaterów z pierwszej części. Na duży plus zasługują błyskotliwe dialogi, cięte riposty, często wywoływały uśmiech. Niepodważalnym atutem powieści są bardzo dobrze nakreśleni bohaterowie. To ludzie o silnych osobowościach, pełni pasji, charakterni, a przy tym bardzo wiarygodni w swoim postępowaniu. Narracja toczy się naprzemiennie z perspektywy Inés i Wilka, dokładnie widzimy, co im w duszy gra. Do obojga poczułam sporą sympatię, każde z nich skrywa tajemnice, coś ich do siebie zaczyna przyciągać.

Ona miała być przepustką do osiągnięcia celu, stało się inaczej. Serce swoje, rozum swoje. Tajemnice, niedopowiedzenia, kłamstwa bardzo utrudniają ich relację. Podejmują niebezpieczną i bardzo ryzykowną grę. Demony z przeszłości nie pozwalają o sobie zapomnieć. Pożądanie, namiętność, miłość, przyjaźń. Niebezpieczeństwo, realne zagrożenie życia. Pragnienie zemsty, walka. Zaufanie ? czy zawsze wiemy, kogo nim obdarzamy? Autorka umiejętnie wodzi nas za nos, nie jesteśmy w stanie przewidzieć co za chwilę się wydarzy.

Wciągająca, bardzo dobra, pikantna opowieść. Delikatne napięcie i tajemnice wirują, był to bardzo przyjemnie spędzony czas. I to zakończenie? nie tego się spodziewałam. Z niecierpliwością czekam na kontynuację. Serdecznie polecam całą serię. Tatiasza i jej książki :)

Konrad Wilk jest jednym z trzech założycieli agencji ochroniarskiej. Podczas jednego ze zleceń Nikolaj Aleksandrow ochraniał Lenę Mejer. Wtedy to Konrad poznał przyjaciółkę Leny, Polę Werner. Ich relacja się zacieśniała i kobieta pragnęła pomóc Wilkowi uporać się z przeszłością. Zaczęła szukać informacji tam, gdzie nie powinna w skutek czego płaci najwyższą cenę: traci życie.
Teraz Wilk żyje zemstą. Musi za wszelką cenę pomścić śmierć dziewczyny. Ale w między czasie ratuje życie Inés Aguilar, co skutkuje posadą jej ochroniarza. W końcu narzeczonemu dziewczyny się nie odmawia.
Im bliżej Wilk jest Inés i Dmitrija tym więcej widzi wspólnych mianowników ze śmiercią Poli.
Czy Wilk zdoła uchronić Inés? Czy zdusi w zarodku rosnące pożądanie? Jakie sekrety skrywa panna Aguilar? Do czego jest zdolny Novikov aby osiągnąć zamierzony cel?

Historię Leny i Nikolaja odebrałam bardzo pozytywnie. Dlatego z ciekawością podchodziłam czytania do kolejnego tomu.
Akcja od samego początku była dynamiczna. Od pierwszej strony czytelnik wpada w wir wydarzeń. W mrok, niebezpieczeństwo i ryzyko. Do wątków, gdzie strach nie odstępuje ani na krok. Gdzie adrenalina buzuje tak, że serce nie nadąża. Gdzie słychać świst kul, czuć oddech śmierci na plecach a gdzieś pomiędzy pojawia się pożądanie tak silne, że nie sposób go okiełznać. Istny rollercoaster.
Wilka charakter został idealnie dopasowany do nazwiska. Czujny, zdystansowany, chłodny i bardzo niebezpieczny. Skuteczny w swojej roli.
Inés zaskakiwała mnie na każdym kroku. Wydawała się być zgoła inna. A tu drzemała w niej niemała siła.
Wątki spójnie łączyły się w całość. Prowadzone śledztwo przeplatane pożądaniem zdecydowanie dostarczało emocji oraz wrażeń. Natomiast ciśnienie skutecznie podnosił narzeczony głównej bohaterki.
Po zrzuceniu na czytelnika na sam finisz takiej szokującej informacji kontynuacja proszona na już. Najlepiej na wczoraj. No tak się nie robi. Zostawić czytelnika z mnóstwem kotłujących się w głowie pytań.
Wciągającą, pasjonująca, zmysłowa i piekielnie niebezpieczna historia. Skutecznie odciąga od otaczającej czytelnika rzeczywistości. Lekturę czyta się szybko i w moim przypadku na raz. Za jednym podejściem.

Polecam.
...

"Ochroniarz 2. Wilk" jest kontynuacją "Ochroniarza", w której Meg Adams zabiera nas do gorącej Hiszpanii, gdzie toczy się większość akcji. Książka rozpoczyna się mocnym przytupem, a im dalej, tym dzieje się jeszcze więcej. 

Autorka kolejny raz stworzyła wyrazistych bohaterów. Poprzednio byli to Lena i Nikolaj (sprawdzamy co u nich słychać), teraz Ines i Konrad.

W poprzednim tomie Konrad Wilk był dla mnie najbardziej tajemniczym bohaterem. Ogromnie intrygowała mnie jego postać, dlatego cieszę się, że mogłam bliżej poznać jego historię. Ale czy tak do końca dał mi się poznać? Odnoszę wrażenie, że nie. Ten mężczyzna to jedna wielka chodząca zagadka. Nie zmienia to faktu, że bardzo go polubiłam. Przyciągał mnie do siebie mrocznym obliczem, skrytością, ale i tym, że dla tych, na których mu zależało gotów był oddać życie.  

Ale żeby nie było, równie interesującą postacią okazała się być Ines. Nie brak jej odwagi, a utarczki słowne między nią a Wilkiem sprawiają, że chce się więcej i więcej. 

W momencie kiedy dochodzi do spotkania tej pary, wyraźnie czuć między nimi przyciąganie. Choć nie powinni być razem, podejmują niebezpieczną grę, nie potrafiąc oprzeć się namiętności i rodzącemu uczuciu. Co zwycięży - rozum czy serce?

Wszystko w tej książce ma "ręce i nogi". Jest niebezpiecznie, tajemniczo, pikantnie... Próżno doszukiwać się tu utartych schematów. Muszę przyznać, że spodziewałam się, iż dostanę odpowiedzi na wszystkie pytania i wątpliwości, jednak zakończenie zwiastuje ciąg dalszy.

"Ochroniarz 2. Wilk" to pełen emocji, nieprzewidywalności i tajemnic romans sensacyjno-mafijny, w którym rozegra się walka na śmierć i życie. Czy pragnienie zemsty się ziści? Sprawdźcie koniecznie! Dla mnie czas z Wilkiem był ciekawym przeżyciem, bo podobnie jak on, też lubię stawiać na swoim (no może nie aż tak). A gdybym kiedyś potrzebowała ochroniarza, chciałabym aby był jego pokroju.