Odmęt

Zło miesza ludziom w głowach?
17.06 swoją premierę miała książka ?Odmęt?. Czytałam o niej wiele pozytywnych opinii i ja również podpisuję się pod nimi.
Damian Wolczuk ma 32 lata i na koncie przegrany proces o zniesławienie. Komornik zajmuje mu konto, traci pracę w redakcji, dziewczyna go zdradza. Zamierza rzucić wszystko i wyjechać do Krakowa. Niestety podczas jazdy ulega wypadkowi, samochód nie nadaje się, żeby dalej jechać. Z pomocą przychodzi mu Alicja Lipińska, która załatwia Damianowi nocleg w ośrodku uzależnień w Chęcinach. W miasteczku dzieją się dziwne rzeczy. Legendy głoszą, że w okolicy panuje zło. Giną ludzie i wydaje się, że każdy ma tu jakieś tajemnice. W Damianie budzi się instynkt dziennikarza śledczego i próbuje na własną rękę odkryć tajemnicę.
Mroczna opowieść, wiele wątków i tajemnic, straszne zbrodnie, krwawe opisy, pytania bez odpowiedzi, to wszystko znajdziecie w książce pana Jacka.
Na dużą uwagę zasługuje fakt, że ?Odmęt? to pierwszy kryminał autora. Do tej pory w swoim dorobku miał trylogię fantasy. Osobiście nie czytałam, bo nie przepadam za tego typu gatunkiem literackim, dlatego mam nadzieję, że pan Jacek skupi się teraz na gatunku kryminalnym. ?Odmęt? to przedsmak serii Krąg Painera. Jestem ciekawa dalszych przygód prokuratora Arkadiusza Painera i jego ludzi.

Jacek Łukawski znany miłośnikom fantastyki przede wszystkim z cyklu ?Kraina martwej ziemi? spróbował swoich sił w kryminale. I bardzo dobrze, że spróbował, bo efekt końcowy mnie oszołomił. Mało tego, skłonił do rozmyślań nad głębią pokręconej ludzkiej natury.

Główny bohater, Damian Wolczuk zaliczył czarny czwartek. Przegrał w sądzie, stracił etat i przyłapał narzeczoną na zdradzie. Ucieka z Warszawy i ze swojego roztrzaskanego życia. Rozbicie samochodu w drodze do Krakowa jest już tylko uwieńczeniem tej czarnej serii.

Trafia do niewielkiej miejscowości Chęciny, gdzie zostaje tymczasowo uziemiony. Tkwi tu w zawieszeniu pomiędzy przeszłością, a przyszłością, niczym element nie pasujący do układanki. Czy to pech, czy zarządzenie losu? Dziennikarz czuje, że tu może kryć się temat, którego desperacko potrzebuje. Bo cóż może bardziej nakręcać ludzką ciekawość niż morderstwa, dawne niepotwierdzone legendy o opętanym mnichu i dziwne wydarzenia, o które można posądzać wpływ złego? Artykuł jak się patrzy.

W pewnym momencie z obserwatora staje się uczestnikiem tych tragicznych wydarzeń. Powinien wycofać się, czy brnąć dalej wiele ryzykując?

Autor daje nam wiele nitek, za które możemy pociągać, wiele tropów, które okazują się mylne. Tu niemal każdy skrywa mroczną tajemnicę i nie jest tym za kogo się podaje. Teraźniejszość przeplata się z nierozliczoną przeszłością, która powraca niczym deja vu. Głęboko ukryte zło wypełza na powierzchnię, by znów siać spustoszenie.

Brzmi mrocznie, mistycznie? Niewątpliwie poza umiejętnie budowanym napięciem, właśnie klimat powieści jest jej największym atutem. Ale nie dajcie się zwieść, to nie opowieść o duchach, chyba, że mamy na myśli duchy przeszłości. Duchy, które zdawały się pogrzebane, od których uciekamy. Które dopadną nas wtedy, kiedy najmniej się tego spodziewamy.

Moim zdaniem jedna z ciekawszych, kryminalnych premier tego roku!

Na początku był kontrolowany chaos, a potem zaczęła się zabawa i mieszanie czytelnikowi w głowie... W Odmęcie autor pogrywa sobie z nami po mistrzowsku, robi nam wodę z mózgu i wpędza w skrupulatnie utkane sidła niedopowiedzeń. Ta książka ma świetny klimat - wplecione w fabułę legendy i klątwy wprowadzają w stan niepokoju i niepewności, dzięki czemu jeszcze trudniej się połapać, kto w tym wszystkim jest ofiarą, a kto morduje z zimną krwią...

W Odmęcie mamy sporo bohaterów, naprawdę porządnie wykreowanych, a dzięki sztuczkom autora właściwie każdy z nich jest trochę podejrzany. Urzekła mnie ta realność postaci, te cienie podejrzeń rzucanie na poszczególne osoby na różnych etapach powieści, przez co w pewnym momencie nic już nie jest oczywiste... Niebywale pokręcona fabuła!

Najmocniejszy element tej powieści? Zakończenie! Dla mnie czysta perfekcja! Do ostatniej chwili nie umiałam wytypować sprawcy, dałam się nabrać i finalnie byłam w wielkim szoku. Rozwiązanie jest naprawdę WOW, dziwne, lecz logiczne. Patrząc na całą historię przez pryzmat finału, można zauważyć w tej powieści wskazówki od autora, które jasno pokazują, kto ma najsłabsze alibi...

Odmęt to kawał dobrego kryminału. Początkowo nie mogłam się połapać, kto jest kim i myliły mi się postacie, ale później już poszło z górki, a na koniec zbierałam szczękę z podłogi! Niesamowicie się cieszę, że autor nie zamierza poprzestać na jednej części - zapowiada się wspaniała seria.

Ogromnie polecam i czekam na więcej!

"Odmęt" jest to pierwszy kryminał na koncie pana Jacka Łukawskiego. Ksiazka ma skomplikowaną ale zarazem przemyślaną intrygę, klimatyczna sceneria małego miasteczka powoduje, że czytelnik w całości oddaje się lekturze. Czujemy te powolne życie, które się tam toczy ale także skrywające tajemnice. Duże znaczenie moim zdaniem ma też przeszłość głównego bohatera, bo stanowi ona jakaś część tej historii, bez której ta opowieść nie mialaby sensu. Początek nie zachęcił mnie do siebie, ale czytając dalej dosłownie lawirowałam między kartkami. Lektura wciągnęła mnie na amen. Wiem też, że to pierwszy tom z serii "Krąg Painera", co nie ukrywam, że mnie cieszy. Jestem pewna, iż z prokuratorem Łukawskim, będzie sporo się działo. Wiecie jak zaczynam kryminał, zawsze doszukuje się już w połowie książki kim jest sprawca, przeważnie jest tak, że mi się to udaje. Ale niestety nie tym razem, i nie pomyslałabym nawet, że finał tak mnie zaskoczy. Podsumowujac stwierdzam, że debiut pana Jacka mu się udał. Polecam i czekam na kolejne części. .