Odnajdę cię

Historie Anny i Grzegorza toczą się niemal przez całą książkę oddzielnie, jednakże są do siebie bardzo podobne. Podobne, gdyż w pewnym momencie oboje zaczynają rozumieć, iż pragną od związku i życia czegoś więcej. Przyznaję, że miałam chwile zawahania, czy przy tego typu konstrukcji fabuły poczuję to, co ich połączy. Jednak nie miałam z tym żadnego problemu.

"Chciałam, a wręcz pragnęłam osiągnąć wewnętrzny spokój. Miałam dosyć walczenia o kogoś, o siebie. Chciałam, by to o mnie walczono."

To historia, która zmusza nas do zastanowienia się, czy zawsze warto walczyć o związek, ratować coś, co praktycznie już dawno przestało istnieć. Odpowiedz wydaje się być prosta jeśli mamy (tak jak w tym przypadku) do czynienia z relacją destrukcyjną, która każdego dnia coraz bardziej nas niszczy. Związek bowiem powinien opierać się na wzajemnym szacunku, zrozumieniu i oddaniu. W związku jesteśmy sobie równi. Nie może być tak, że jedna strona żeruje na drugiej, traktuje jak służącą, nie zauważa jej potrzeb, nie otacza miłością, bliskością i troską.

"Była dla mnie nieosiągalna. Musiałem się z tym pogodzić. Tylko jak miałem to zrobić, kiedy jej uśmiechnięta twarz wciąż pojawiała mi się przed oczami. Wracała jak bumerang, a ja nie mogłem na to nic poradzić."

Camilla En sprawiła, że bardzo szybko wciągnęłam się w świat Anny i Grzegorza. Kibicowałam im w tym, by podjęli właściwe decyzje, by nie pozwolili, aby coś lub ktoś ich ograniczał. Co ciekawe, autorka pozwoliła, aby ich poznanie i cała ich relacja przebiegała powolnym rytmem. Dzięki czemu wszystko to, co się dzieje można by przenieść do naszego realnego życia.

"Życie w związkach nauczyło mnie, że po każdej burzy wstaje słońce, a względny spokój, jaki po niej  następuje, jest ciszą przed kolejną."

"Odnajdę cię" to słodko-gorzki, niebanalny romans pokazujący, że każdy z nas może odnaleźć szczęście. Trzeba tylko sobie na to pozwolić, zaryzykować, nie warto tkwić w czymś i z kimś, kto nas nie kocha, nie zauważa i nie ceni. Polecam!

...

PORTRETY PSYCHOLOGICZNE BOHATERÓW
Autorka sporą część uwagi poświęciła portretom psychologicznym postaci. Stąd nie tak łatwo powierzchownie ocenić ich zachowania. Wszystko skądś się bierze. Ania, główna bohaterka powieści, to nieszczęśliwa żona. Minął czas zauroczenia, namiętności i wzajemnego zainteresowania. Czy stała się wybredna? Nie. Chciałaby być po prostu zauważona, doceniona i szczęśliwa. Mąż, który kiedyś dawał jej radość, teraz chce tylko brać. Podobna sytuacja dotyczy Grzesia, który widzi, że w jego związek wkradła się rutyna. Mechaniczne uczucia zastąpiły namiętność. Nie ma tęsknoty. Pracowity i szanujący swoją rodzinę chłopak jest zagubiony więc wyjeżdża, by wszystko sobie wyklarować i poukładać.

ZDRADY I MIŁOŚCI
Na drugim planie ci, z którymi główni bohaterowie tworzą związki. Mąż, który na pozór skrzywdzony, skrupulatnie pracuje nad destrukcją małżeństwa. Dziewczyna, która szybko się poddaje i kochanek, który wydaje się być świetną opcją. Romantyczny, słodki, wiecznie schlebiający, ale? No właśnie, ale. Podoba mi się perspektywa, z jakiej ukazała autorka motyw zdrady. Tym razem nie postawiła na akcent ofiar, ale tych na pierwszy rzut oka ?złych?. Etapowy rozwój sytuacji sprawia, że całość wydaje się wiarygodna i bardzo życiowa. Taka historia mogłaby zdarzyć się naprawdę i jak wspomina autorka, książka faktycznie kryje w sobie źdźbło autentyczności.

PODSUMOWANIE
Powieść jest więc romansem, owszem. Zawiera sceny namiętności, ale nie radziłabym liczyć na słodką historię, w której szczęście i górnolotne uczucia grają pierwsze skrzypce. To powieść obyczajowa z elementami pikanterii. Historia o zatraceniu, poszukiwaniach, pozorach, które lubią gubić. O miłości, o którą należy dbać, bo niepielęgnowana wygasa. Raczej gorzka, niby przewidywalna, a jednak z nieco mącącym zakończeniem. Jeśli macie ochotę właśnie na taką wersję romansu, możecie tego spróbować. To nie jest jednak książka dobra na odprężenie.

...

Anna jest w związku małżeńskim z Pawłem. Minął niecały rok od ślubu a wszystko zaczyna się sypać. Żona staje się służącą. Związek wisi na cienkim włosku i pojawiają się szczeliny. W jedną z nich wkrada się przyjaciel męża, który daje jej odskocznię ale pragnie więcej, niż ona jest w stanie mu zaoferować. Kobieta ma dość...
Grzegorz również stoi na rozdrożu. Chcąc ratować związek i nabrać dystansu wyjeżdża do Anglii do pracy. Wszystko idzie ku dobremu. Ale wystarczy tylko jedno spojrzenie na zdjęcie kobiety o brązowych oczach...
Czy Anna i Grzegorz odnajdą się? Czy są sobie pisani? Co zgotował dla nich los?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. I już na wstępie autorka zaznacza, że częściowo ta powieść jest na faktach autentycznych. Lubię takie smaczki. W tej powieści od początku wiemy mniej więcej co i jak, bowiem większość zdradza opis. Nam czytelnikom pozostaje obserwacja tych wszystkich wydarzeń. Krok po kroku. Powolne wkraczanie w świat bohaterów. W drobiazgi, które mają istotne znaczenie. Obserwujemy rozpad małżeństwa. Wszystko to, co osłabia miłość. Autorka zwraca uwagę na to, że o małżeństwo należy dbać wspólnie. Nie można zrzucić wszystkiego tylko na jedną osobę. Ona bowiem cudu nie zdziała. Jeśli jedno się podda, drugie go nie wyciągnie. Walka jest w takim przypadku zbędna. Zdrada bywa złapaniem oddechu. Odskocznią i poczucia się kimś wyjątkowym. Kimś, dla kogo jesteśmy ważni. Jeśli małżeństwo szwankuje i nie znajdujemy tego, czego pragniemy, czasami ludzie zbaczają i wpadają w zdrady. Zdrady, które prędzej czy szybciej się ujawniają. Dotkliwie ranią. Anna właśnie znalazła się w takiej sytuacji. Mąż Paweł diametralnie zmienił swój stosunek do niej a ona staje się kochanką. Po części ją rozumiałam. Chciała znowu stać się zauważana i szanowana. Szukała ciepła, uwagi i swobody. Paweł od początku mi się nie podobał. Przynieś, podaj, pozamiataj to rola służącej a nie kobiety, którą się ponoć kocha. Do Michała również się nie przekonałam. Zgadza się, był miły, słodki i romantyczny ale na dłuższą metę coś mi w nim nie grało. I miałam rację. Całe szczęście, że Ania mogła liczyć na swą siostrę Polę. Autorka równolegle prowadziła drugą historię miłosną. I obie się ładnie przeplatały. Grzegorz to fajny i troskliwy facet. Zwracający uwagę na potrzeby partnerki. Wyjazd do Anglii miał być dla niego odskocznią. I taką był. Na jego przykładzie autorka pokazała, jak różny jest czas na emigracji od codzienności. Jak ciężko jest się odnaleźć w nowym miejscu pracy. Szczególnie, gdy bariera językowa bywa ciężka do pokonania. Gdy się tęskni za najbliższymi. Gdy jest się rozbitym.
Camilla pokazała, że miłość nie patrzy na odległość. Strzała Amora może nas trafić zupełnie nieoczekiwanie. Czasami trzeba przejść wyczerpujące przeszkody, by móc odpocząć u boku odpowiedniej osoby. Przyjaciele i rodzina są ważni. Autorka napisała bardzo realną powieść. Naszpikowaną emocjami i barwami miłości. Pisana jest lekkim stylem. Przeczytałam ją ekspresowo. W zupełności wystarczyło mi jedno popołudnie. Mam nadzieję, że będzie kontynuacja bo po takim zaskakującym zakończeniu aż się prosi. Warto ją przeczytać, jeśli szukacie czegoś romantycznego na wieczór do lampki wina.

?Odnajdę Cię? to powieść, która zawiera idealną równowagę niepokoju, radości i emocji, która zadziałała na mnie jako na czytelnika. Historia Anny i Grzegorza nie jest słodka i piękna, lecz bolesna i rozdzierająca serce. Od samego początku pasjonująca i niezwykle wciągająca, pokazała długą i wyboistą drogę, którą pokonać musiały dwie zbłąkane dusze, by w końcu zaznać prawdziwego szczęścia.

Anna i Grzegorz to postacie, które żyją w zupełnie innych światach, nie znają się, mają inne problemy. Anna nie wydaje się być szczęśliwa. Po niespełna roku małżeństwa między nią, a jej mężem nie układa się idealnie. Mąż jej nie docenia, bardzo szybko przestał zabiegać o jej względy i traktuje ją jako swoją służącą. Oboje przechodzą przez wiele różnych problemów i emocji. Ich życie nie jest słodkie i szczęśliwe, lecz smutne i bez uczuć. Anna niedoceniana przez człowieka, który miał być jej opoką zaczyna szukać odskoczni w ramionach przyjaciela. Z czasem jednak zastanawia się czy dobrze robi. Czy droga, którą wybrała, jest tą odpowiednią?
Grzegorz od kilku lat tkwi w związku, który dawno się już wypalił, a mimo tego nie chce z niego zrezygnować i stara się go ratować. Gdy dostaje propozycję wyjazdu do pracy do Anglii, długo się nie zastanawia. Myśli, że kilka miesięcy rozłąki pozwoli mu nabrać dystansu i odpocząć od problemów. Nie wie tylko, że zmieni to jego życie na zawsze.

Autorka naprawdę poświęciła czas na rozwinięcie dwóch głównych postaci. Zrozumiałam, dlaczego Anna była niepewna swojego małżeństwa i wcale się jej nie dziwiłam, że szukała zrozumienia w objęciach innego mężczyzny. Nienawidzę, gdy bohaterki są niepewne bez żadnego wyraźnego powodu, ale niepewność Anny i jej decyzje w pełni rozumiałam. Tak samo miałam z Grzegorzem i jego stosunkiem do związku, w którym się męczył. Kilka razy chciałam przemówić mu do rozumu, ale to tylko facet. Podejmowanie głupich decyzji w sprawach sercowych jest oczywiste, więc nie byłam na niego zbyt zła.

Mogę śmiało powiedzieć, że Anna jest jedną z ciekawszych bohaterek, jakie poznałam i jest jedną z tych kobiet, z którymi mogę się łatwo nawiązać, zwłaszcza jeśli chodziło o jej niepewność. W pełni popieram jej decyzje, tylko zastanawiam się czemu tak długo czekała. To, czego brakowało mi w tej historii to rozwinięcie relacji pomiędzy Anną i Grzegorzem. Zabrakło mi ich wspólnie, a to, co wydarzyło się między nimi zadziało się zbyt szybko. Autorka pozostawiła nas z zakończeniem, które może jest początkiem kolejnego tomu?

Książka bardzo mi się podobała i z czystym sumieniem mogę ją Wam polecić. Autorka ma bardzo przyjemny styl pisania, a książkę czyta się szybko i niezwykle lekko. Mam nadzieję, że już niedługo będę mogła poznać dalsze losy bohaterów.