Odwyk

W centrum Łodzi, w jednej z renomowanych klinik leczenia uzależnień, w toalecie sprzątaczka znajduje zbezczeszczone zwłoki jednego z pacjentów.
Sprawą zajmuje się policyjny duet śledczy Piotr Krzyski i Łukasz Majski.
Szybko, dosłownie wybuchowo wpadają na ślad kolejnego morderstwa. Wszystkie przesłanki wskazują, że morderca eliminuje osoby mające problemy alkoholowe. Do tego wykorzystuje traumatyczne wspomnienia Krzyskiego i wplata jego najbliższych.
Ciekawa choć początkowo przez nadmierną ilość postaci mało wciągająca fabuła z niezłym zaskoczeniem, książka którą czyta się szybko i z przyjemnością.
Tak ?w skrócie? można podsumować debiutancką powieść pana Adama Widerskiego.
A coś więcej : w miarę solidny ? łódzki? kryminał z seryjnym i przebiegłym mordercą skrupulatnie wybierającym przyszłe ofiary oraz brutalną policją stosującą metody przesłuchań rodem z czasów milicji lub nawet SB do tego główny bohater to macho policjant z IV Komisariatu w Łodzi.

?Odwyk? to świetny debiut literacki Adama Widerskiego.
Akcja książki rozgrywa się w Łodzi, w której mieszka nie tylko autor, ale i ja. Przy jej zakupie lokalny patriotyzm odegrał istotną rolę.
Czytało mi się dobrze. Prosty język, dobre tempo, niezła zagadka, wątek psychologiczny? wszystko to, co lubię w kryminale. Wciągnęło mnie szybko. W którymś momencie pomyślałam nawet ?Ależ ten Widerski ma łeb, skoro wybrał na mordercę właśnie jego? i z jeszcze większym zaciekawieniem zajęłam się czytaniem, bo przecież przede mną jeszcze czterysta stron.
Potem było salto w tył, bardzo wolne, zakończone lądowaniem już prawie w końcówce książki. Zabieg, który zmusił mnie nie tylko do większego skupienia, ale i pomyślenia ?hola hola, o co w tym naprawdę chodzi??. W trakcie obserwowałam różne kombinację skoków wokół osi pionowej z najazdu przodem - ucierpiało w nich całkiem sporo osób. Pojawił się nawet ten najtrudniejszy - axel - z najazdu przodem, ze zmianą nogi przed i lądowaniem tyłem, tylko on akurat zakończył się czyimś bardzo bolesnym upadkiem.
Adam Widerski napisał dobry kryminał, ale w którym momencie za bardzo przekombinował i dlatego, w moim czytelniczym odbiorze, jest on jedynie ?dobry?, a mógłby być bardzo dobry. Bo ?bardzo dobry? kryminał to intryga tak utkana, że kiedy znasz już rozwiązanie i czytasz po raz kolejny, nawet jedynie w miejscach, które włączyły ci wcześniej kontrolkę w głowie, to widzisz nie tylko celowość, ale i możliwość działania mordercy. No i samo zakończenie jednak mnie rozczarowało. Może przez to, że jednak zawiódł mnie komisarz Krzyski i to pod wieloma względami. Za to patolog Wist?? To dzięki niemu najbardziej uruchomiłam moje zmysły podczas czytania. Nawet poczułam ? smak.
Chętnie sięgnę po kolejną książkę Adama Widerskiego, bo skoro to był debiut ?
Gratuluje autorowi i trzymam za niego kciuki.

Brutalne morderstwa oraz straszne wspomnienia z dzieciństwa komisarza Krzyskiego stanowią główną oś całej powieści. Akcja została umieszczona w Łodzi, a miejskie zaułki doskonale opisane i zaprezentowane przez autora. Zachwycił mnie sam pomysł opisania zbrodni ?prawie doskonałej?, działania policjantów i przebieg śledztwa oraz portrety psychologiczne bohaterów. Psychopatyczny morderca zabijający swoje ofiary w bardzo przemyślany sposób i pozostawiający przy nich tajemnicze symbole - to było wręcz fascynujące. Książka jest tak wciągająca, że czytałam ją dosłownie w każdej chwili - przy śniadaniu, obiedzie i podczas oglądania telewizji. Nie mogłam się od niej oderwać, ze względu na wartką akcję i mnożące się ofiary oraz przybywająca ilość podejrzanych - naprawdę już dawno nie czytałam tak świetnego kryminału.
Uważam, że debiut jest spektakularny, a nazwisko Autora niedługo zagości na pierwszych miejscach list najlepszych polskich kryminałów ???? Ogromnie gratuluję i trzymam mocno kciuki za kolejne sukcesy ????

?Witam panów. Przyszliście popatrzeć na nagiego leżącego w morzu krwi??, czyli udany debiut Adama Widerskiego.

Odwyk to debiut Adama Widerskiego. Jeśli wszystkie książki będą takie jak ta, autor ma szansę na sławę. Tytuł książki kojarzy się z uzależnieniem, ale uwaga to jest kryminał, więc nie dajcie się zwieść tytułowi.

Akcja rozpoczyna się w jednej z klinik odwykowych w Łodzi, w której zostaje zamordowany jeden z pacjentów. Wkrótce okazuje się, że morderca ma na celu osoby uzależnione lub powiązane z narkotykowym światem. Co oznaczają symbole, które morderca zostawia przy zwłokach? Czy psychopata prowadzi jakąś przerażającą rozgrywkę z policją?

Świat wykreowany w Odwyku jest bardzo surowy, męski i pełen kłamstw. Widerski używa bardzo dużo dialogów, nie skupia tak bardzo na opisach (co dla mnie jest plusem). Przez ponad 600 stron wciągamy się w klimat kłamstw, morderstw, w życie policjantów. Wszystko idealnie do siebie pasuje, co sprawia, że książkę czytamy z przyjemnością.

Mrożąca krew w żyłach akcja wciąga czytelnika, który nie jest w stanie odłożyć tej książki. Znakomicie skonstruowana historia. Autor zadbał o każdy element układanki i dobre zakończenie, a wielowątkowość urozmaica fabułę.

Ciekawą postacią jest policjant Piotr Krzyski śledczy z wydziału kryminalnego Łódzkiej policji. Jest jednym z najlepszych policjantów. Wraz z partnerem Łukaszem Majskim tworzyli zgrany duet. W pojedynkę Krzyski nie radzi sobie zbyt dobrze, ale teraz nie ma wyjścia. Jaką tajemnicę ukrywa Piotr?

Nie zrażajcie się ilością stron. Ja też na początku byłam sceptycznie nastawiona do Odwyku ze względu na jego objętość, ale okazało się, że niepotrzebnie. Historia jest bardzo realistyczna, momentami niezwykle brutalna. Na pewno spodoba się fanom gatunku. Ja bawiłam się świetnie i liczę, że Widerski wkrótce powróci z nową powieścią.

?Odwyk? już od samego opisu mnie zaintrygował, jednak czasem z opisami jest tak jak z trailerami filmowymi, dostajemy najlepsze sceny, a reszta jest niewypałem. Jak było w tym wypadku? W tym wypadku to prawdziwa kryminalna bomba! Jestem pod wrażeniem dopracowania tej książki, bo autor poruszył wiele kwestii, sam się przy tym nie gubiąc.

Akcja od samego początku jest dynamiczna i choć momentami zwalnia, to i tak trzyma na tyle wysoki poziom, że książkę, mimo ponad 700 stron, czyta się błyskawicznie. Śledztwo jest wielowątkowe, istna piramida powiązań i osób zamieszanych, uzależnienia, korupcja, handel nielegalnymi substancjami. Mamy odniesienia do przeszłości, a ona w pewien sposób łączy się z bieżącymi wydarzeniami oraz śledczych, którzy naprawdę skrupulatnie przekładają się do swojej roboty, do tego stopnia, że ich działania niekiedy ocierają się o granicę prawa, jednak mimo to nadal są krok za mordercą. Ile osób zginie, zanim policja rozwiąże zagadkę?

?Odwyk? zawiera to, co ja lubię najbardziej, czyli wnikliwą analizę psychologiczną mordercy, która łączy się z motywem. Uczestniczymy w przygotowaniu do każdej kolejnej zbrodni, poznajemy potencjalną ofiarę i rozumiemy, że one nigdy nie są przypadkowe, że łączy je uzależnienie, ale jak ma się ono do motywu? Ha! Ma się i to dość wiarygodnie. Poza mordercą w książce jest jeszcze jedna postać, szczególnie zapadająca w pamięć ? komisarz Piotr Krzyski. Policjant z bardzo popapraną przeszłością, a retrospekcje z udziałem małego Piotra przyprawiają o zawroty głowy. Łódź chyba jeszcze nie była tak splamiona krwią i brudem ulicy, za co należą się Adamowi Widerskiemu wyrazy uznania.

?Odwyk? to bardzo dobry debiut, na tyle dobry, że mam nadzieję, iż Adam Widerski nie spocznie na laurach i zacznie pisać coś nowego. Będę z przyjemnością śledziła rynek wydawniczy w poszukiwaniu kolejnej jego książki. Polecam!