Odzyskana

Są autorzy, którzy z każdą kolejną książką potrafią zaskoczyć Czytelnika. Sylwia Bies jest jedną z takich autorek. A jej ostatni thriller "Odzyskana" to jedna z tych książek, których nie można odłożyć, zanim nie pozna się jej zakończenia.
Jedna książka. Czworo bohaterów. Przeszłość, przed którą nie można uciec. I niesamowita podróż w głąb ludzkiej psychiki.
"Odzyskana" to kontynuacja wątków przedstawionych w dwóch poprzednich książkach: "Fikcji" i "Ludzi niczyich".
Aneta, Kaja, Krystian, Oksana - czworo bohaterów, których tylko z pozoru nic nie łączy. Każde z nich zmuszone jest każdego dnia zmagać się z różnymi problemami i demonami przeszłości. Ze wspomnieniami, kłamstwami i niedopowiedzeniami, które pieką pod skórą i gryzą. Życie każdego z nich dalekie jest od idealnego, a podejmowane przez nich decyzje nie ułatwiają odnalezienia wewnętrznego spokoju i zbudowania wokół siebie bezpiecznej przestrzeni.
"Odzyskana" to naprawdę solidny wielowymiarowy thriller psychologiczny, który wciąga od pierwszej strony. Mroczna, pełna tajemnic, z idealnie dopasowanym tempem akcji. Z rozdziału na rozdział Czytelnik, poznając lepiej bohaterów i ich tajemnice, co rusz zmienia swoje nastawienie i wstrzymując oddech, przewraca strony, aby poznać dalsze losy. Zaskakuje i trzyma w napięciu, nie pozwalając odłożyć książki na bok. Doskonale skrojeni bohaterowie i świetnie poprowadzona akcja to główne zalety tej powieści. A mroczna aura tej opowieści to przysłowiowa wisienka na torcie. Całość, wymieszana w odpowiednich proporcjach, powoduje dreszczyk emocji u Czytelnika.
A zakończenie? Zaskakuje, pozostawiając Czytelnika sam na sam z milionem pytań i buzującymi w żyłach emocjami i niedosytem, że to już koniec książki.
Mimo że "Odzyskana" to trzecia część stworzonego przez Sylwię Bies cyklu, uważam, że można sięgnąć po tę książkę nie znając poprzednich tytułów. Jest jedno ale: bez znajomości całego cyklu nie ma tej wyjątkowej ekscytacji przy poznawaniu dalszych losów bohaterów. Jeśli chcecie w pełni zagłębić się w losy bohaterów stworzonych przez autorkę, w pierwszej kolejności sięgnijcie po "Fikcji", następnie po "Ludzi niczyich", a na samym końcu właśnie po "Odzyskaną".
Jeśli nie znacie jeszcze twórczości Sylwii Bies, a lubicie dobrze napisane mroczne thrillery - sięgnijcie po jej powieści. Gwarantuję lekturę na najwyższym poziomie, dla której zarwiecie noc. I dreszcz emocji!
Na koniec powiem tylko jedno: kupujcie/wypożyczajcie i czytajcie, bo naprawdę warto!

Zrobiłam błąd nie czytając poprzednich książek autorki, czyli "Fikcji" i "Ludzi niczyich?" Oj tak, sama dobrze o tym wiem. Ale zadaję też sobie pytanie, czy znając je mogłabym jeszcze bardziej przeżywać losy bohaterów, których Sylwia Bies postawiła na mojej drodze? Trudno mi sobie wyobrazić by było to możliwe, bo ich historie wgryzły się wręcz w moje arterie pozostawiając niezatarty ślad.
Czworo bohaterów, z których każde dźwiga na swych barkach ciężar przeszłości i mierzy się z konsekwencjami swoich decyzji. Niektórzy woleliby pogrążyć się w błogim stanie zapomnienia, inni za wszelką cenę spróbują odzyskać choć przebłysk wspomnień, utraconą cząstkę siebie. I choć początkowo historia każdego z nich toczy się swoim torem, pozornie oderwana od pozostałych, czujemy, że w pewnym momencie ich losy się zetkną, a skutki będą katastrofalne. Towarzyszące im nieustająco demony przeszłości na chwile uśpione ze zdwojoną mocą spróbują wydostać się na powierzchnię.
Narracja pierwszoosobowa prowadzona z perspektywy każdego z bohaterów pozwala poczuć targające nimi emocje, trudne, mroczne, niepokojące. Poznać motywy ich decyzji, częstokroć niezrozumiałych, szalonych, tragicznych i nieodwracalnych. Budzących żal i sprzeciw. Wzbierających bólem czasem dławiącym w gardle, czasem bezwiednie zaciskającym pięść.
Autorka porwała mnie w emocjonującą podróż w głąb ludzkich dusz i uczyniła to niezmiernie sugestywnie i z ogromnym wyczuciem ludzkiej zagmatwanej psychiki. Po tak udanym pierwszym spotkaniu z jej twórczością dołączam do szerokiego grona osób, które wielokrotnie mnie namawiały, by czytać Sylwię Bies. Czytajcie!

W tej historii nie ma jednej pierwszoplanowej postaci. Mamy kilka głównych bohaterów, których losy nierozerwalnie się ze sobą łączą.
Aneta po wypadku ucieka z lasu. Dręczą ją wyrzuty sumienia, ale priorytety skłaniają ją do działania. Musi zadbać już nie tylko o swoją przyszłość, ale także o losy czterolatki.
Kaja, kiedy już ułożyła sobie życie po śmierci męża, przeszłość współmałżonka próbuje ją dogonić i zepsuć to co tak starannie wypracowała.
Krystiana żona, w końcu, zostaje odnaleziona. Nie było jej półtora roku w życiu mężczyzny, ale on ciągle wierzył. Każdej nocy śnił o powrocie ukochanej. Rzeczywistość nieco odbiega od snów, jak się dość szybko okazuje.
Historia, która na pierwszy rzut nie klei się wcale. Ale to tylko pierwsze wrażenie. Autorka po nitce prowadzi czytelnika do kłębka. Gwarantuje, że sami nie poskładacie tych puzzli. Fabuła jest tak skonstruowana, żebyśmy niczego się nie domyślili. Co prawda, co jakiś czas podrzucane są pewne tropy, ale to tylko marne ochłapy, które do niczego konkretnego was nie doprowadzą. Będziecie błądzić po omacku jak jedna z bohaterek, próbując rozwikłać przeszłość i połączyć wątki. A mimo tego, na końcu zostaniecie zmiażdżeni przez zakończenie, które wywali was z butów.
Staram się nie mieć wygórowanych oczekiwań na temat książek, które nieprzerwanie królują na pierwszych stronach bookstagrama, bo jak wiem, można się niejednokrotnie zawieść. Tutaj było zupepelnie w druga stronę. Pozytywne zaskoczenie, że to było tak dobre. I dlaczego ja dopiero teraz sięgnęłam po lekturę tej autorki?
Czeka mnie nadrabianie zaległości

"Czasami o wiele trudniej jest zapomnieć niż pamiętać".
Trzy ludzkie losy, uścielone trudnościami, dramatami, rozpaczą, żalem, tęsknotą.. Cienie i blaski pamięci i niepamięci o przeszłości. Zakręty, ślepe uliczki i długie proste na szlaku życia?
Aneta Bogusz ? kobieta, która przez pewne traumatyczne wydarzenia zmuszona jest, by wyrzec się własnej tożsamości i dla swojej czteroletniej podopiecznej podjąć walkę o normalność. Jej życie w jednej chwili zamienia się w ciągłą ucieczkę. Nigdy nie wie, czy miejsce w którym się obecnie znajduje to ten właściwy port, czy tylko kolejny przystanek w drodze do celu?
Kaja Tomczyk ? samotna matka, która musiała zmierzyć się ze śmiercią ukochanego męża. Gdy już oswoiła tęsknotę, a właściwie zepchnęła ją na dalszy plan i skupiła się na wychowaniu syna, jej wypracowany przez lata z niewyobrażalnym trudem spokój zostaje brutalnie zmącony. Ktoś zasiewa ziarno niepokoju w jej umyśle prowokując do powrotu w mroczne czeluści "dni słusznie minionych?"
Krystian Kaczmarek ? mężczyzna, którego żona półtora roku temu przepadła bez wieści. Najmroczniejszy okres jego życia przypominający sinusoidę wzlotów i upadków przerywa telefon z wiadomością, że w jednym ze stołecznych szpitali ze śpiączki wybudziła się kobieta, która być może jest jego zaginioną żoną?
Autorka książki pozwala nam popatrzeć z bliska na misternie utkaną pajęczynę ludzkich losów.. Z każdego końca tej pajęczyny jest inny widok, odmienna perspektywa. Czasami gdy na jednym końcu pada deszcz, na drugim słońce przebija się przez chmury, a na trzecim wieje halny.. Na jednym szaleje sztorm, na drugim nie ma fal.. W pewnym momencie dostrzegamy, że w tej chaotycznej plątaninie, długie łańcuchy przędzy przecinają się ze sobą. Ponadto, są nie trzy, a cztery punkty widzenia, a może nawet i więcej? Każdy z bohaterów ma swoją przeszłość i z niepokojem patrzy w przyszłość. Niektórzy próbują za wszelką cenę zapomnieć, inni podejmują wysiłki, by odtworzyć w pamięci słowa "pieśni przeszłości", a jeszcze inni prowadzą "handel wymienny z losem". Wszystkim grozi jednak widmo rozbicia się o ostre kanty rzeczywistości?
Nie czytałam "Fikcji" ani "Ludzi niczyich" i czuję się bardzo zachęcona, by odkryć przeszłość bohaterów, których skrawek życia mogłam poznać w "Odzyskanej".

"Odzyskana" autorstwa Sylwii Bies, to moje pierwsze spotkanie z piórem tej autorki, które okazało się być naprawdę udane. Jest to z pewnością wyjątkowy, trzymający w napięciu i zaskakujący thriller psychologiczny, który łączy w sobie historie trzech osób. Z tego co wiem, książka ta jest kontynuacją losów bohaterów z dwóch poprzednich książek autorki, a mowa tu o ?Fikcja ? i "Ludzie niczyi". Ja tych książek nie czytałam, ale nie miałam większych problemów w odnalezieniu się w fabule, gdyż autorka sprytnie i z wyczuciem wszystko ze sobą połączyła. Nawet teraz, po skończeniu, wciąż krążą mi w głowie pytania dotyczące wydarzeń z powieści i ich wyniku. Styl pisania Pani Bies jest uzależniający, a fabuła pochłonęła mnie w całości. Im więcej czytałam, tym bardziej inwestowałam i zaczęłam przejmować się niektórymi kluczowymi postaciami. Opowiedziane z wielu perspektyw, daje nam możliwość poznania ich motywacji, gdy tajemnice powoli wychodzą na światło dzienne. Jest to książka nie do odrzucenia, rzucono na mnie tak wiele szokujących sytuacji, że musiałam dowiedzieć się, co wydarzy się na kolejnej stronie. I tak strona po stronie dotarłam do zakończenia, którego się nie spodziewałam.
Aneta, Kaja i Krystian to z pozoru trzy różne postacie, które nie mają ze sobą nic wspólnego. Ale czy na pewno? Aneta Bogusz ucieka z lasu, cudem unikając śmierci. Wydarzenie to całkowicie zmienia jej dotychczasowe życie. Kaja Tomczyk z czasem uporała się ze śmiercią męża. Jednak pewnego dnia dostaje anonimową wiadomość, która skłania ją do powrotu w miejsce, gdzie wszystko się zaczęło. Z kolei Krystian Kaczmarek półtora roku po zaginięciu żony stara się pogodzić z nową rzeczywistością. Jednak dostaje telefon, z którego okazuje się, że w szpitalu ze śpiączki wybudziła się kobieta wyglądająca jak jego żona.
Ta książka była tak dobra, że straciłam poczucie czasu i czytałam tak szybko. Wszystko wokół mnie jakby nie istniało, po prostu zniknęło, ale byłam absolutnie połączona i przywiązana do każdej części historii i postaci. Autorka doskonale wie, jak wywołać ciarki u czytelnika i uczucie ciągłego niepokoju. Bardzo podobało mi się to, jak Pani Sylwia zostawia nas z małymi fragmentami wskazówek po drodze, abyśmy my, czytelnicy, mogli od razu zacząć zadawać pytania i zgadywać, jak pasują do całej historii.
Z całą pewnością mogę stwierdzić, że był to porywający, nieodparty i trzymający w napięciu thriller psychologiczny, który całkowicie mnie pochłonął i zaciekawił od pierwszej strony. Wiem, że teraz muszę nadrobić pozostałe książki autorki.

Strasznie nie lubię się powtarzać, ale "Odzyskana" to kolejny naprawdę świetny thriller Sylwii Bies! Nigdy bym nie pomyślała, że autorka sięgnie po znane już czytelnikom bohaterki i popchnie je dalej, pokaże, co się wydarzyło po przeczytaniu ostatnich stron powieści, w których grały pierwsze skrzypce. A wydarzyło się wiele i dzięki "Odzyskanej" możemy spiąć wszystko klamrą. Klimat tej powieści ani na chwilę nie jest optymistyczny, nawet wydarzenia, które same w sobie są "darem od losu", podszywa mgła mroku, która stopniowo wszystko pochłania. Jak zwykle nienaganny styl autorki, sprawia, że przy "Odzyskanej" zapominamy o całym świecie, wydarzenia całkowicie pochłaniają uwagę. Do tego płyną w bardzo nieprzewidywalnym kierunku, dzięki czemu thriller rzeczywiście nim jest! Nie ma tu niczego, co obniżałoby odczuwane przez czytającego napięcie. Polecam!