Ocali nas miłość

Prusy Wschodnie tuż przed wybuchem II wojny światowej. Lizka i Franz są już dorosłymi ludźmi, a niezwykła więź, która połączyła ich w dzieciństwie, dawno przerodziła się w gorącą miłość. Franz przez te wszystkie lata był przy niej. On i wiejska znachorka Augusta, która osieroconej dziewczynce zapewniła dom, gdy ojciec, który wrócił z lagrów, nie potrafił tego zrobić. Franz podobał się Lizce nie tylko jako mężczyzna, zakochała się przede wszystkim w jego wrażliwości, jego dobroci, bo jako jedyny z rodziny Reiterów nie dał się owładnąć hitlerowskiej ideologii. Niestety w Trzeciej Rzeszy ważniejsza od uczuć jest ustawa o czystości rasy. Związek Polki i Niemca, w dodatku pochodzących ze zwaśnionych od dawna rodzin, nie ma racji bytu, dlatego Franz, by chronić ukochaną, doradza jej rozstanie. Inaczej jego bracia uderzą w to, na czym zależy mu najbardziej, dlatego uważa, że dla ich wspólnego dobra muszą trzymać się od siebie z daleka. Spędzili całe życie razem, a teraz ? szaleństwo, jakie ogarnęło Niemców, nie daje im wyboru. Franz musiał zniknąć z jej życia, a jej serce podążyło za nim. Dla Lizki już nic nie jest takie samo, choć pozornie nic się nie zmieniło. Jak miała dalej żyć bez Franza?

I czy teraz miało znaczenie, że byli sobie zapisani w gwiazdach, skoro musieli się rozstać. Rozpacza tak bardzo, że nawet Augusta nie potrafi do niej dotrzeć. ?u [?] Langerów , uczucia i ideały zawsze szły przed rozsądkiem. Jak kochają, to na zabój, jak nienawidzą, to do upadłego?.

Franz wpada na pomysł, jak ocalić ich miłość i wygląda na to, że ma on szansę na powodzenie. Chłopak wie, że ukochana nie może pozostać w zasięgu rąk zaślepionego nienawiścią Oswalda, który służąc fanatycznie Führerowi, upatruje dla siebie szansy na szybki awans i karierę. Zanim Franzowi uda się zrealizować swój plan, Lizka wpadnie w łapy gestapo. Zgubiła ją sumienność i chęć pozamykania swoich spraw. Bezwzględny Oswald, wysyła dziewczynę na przymusowe roboty, dbając o to, by nikt z jej najbliższych nie poznał jej miejsca pobytu. Lizka znalazła się w piekle na ziemi, gdzie wszyscy przymusowi robotnicy mają tylko dwa marzenia. Ogrzać się i najeść. Ludzie tu padają niczym muchy. Niemcy przymusowych robotników mają za nic, lepiej od nich traktują swoje zwierzęta. Lizkę przy życiu trzymają słowa ukochanego ? ?Nie bój się, nigdy się nie bój, ocali nas miłość:? Gdy w końcu Franz dowiaduje się, dokąd została zesłana jego ukochana, rusza jej na pomoc. Pytanie tylko, czy zdąży na czas?

W tych strasznych chwilach niedoli, upokorzeniu i upodleniu zdarzały się małe cuda. W tym piekle na ziemi ludzie potrafili okazywać sobie serce i się wspierać. Ktoś komuś przemycił skórkę chleba, darował swoją marynarkę lub oddał to, co miał najcenniejszego, poświęcił swoje życie. ?Bo nawet pośród diabłów nie możemy przestać być ludźmi.? Miłość, która ocala w tej historii ma szczególną wymowę. Pomaga przetrwać Lizce i pomaga przetrwać wszystkim innym. Ta powieść to hołd dla zwycięstwa człowieczeństwa nad wojennym bestialstwem.
Ludziom okrutnym i z natury złym, wojna otwarła drzwi do podłości, dała im nowe możliwości, by mogli dać upust swoim frustracjom. By bez skrupułów mogli się znęcać nad innymi. Bezkarnie wyżywać się na słabszych.
Więźniami w ogóle się nie przejmowali. Jeśli jedno zdechnie, przywiozą następnych. W rozumieniu niemieckiej nauki tylko Niemcy byli rasą panów, rasą nadludzi , a cała reszta dla nich ludźmi nie byli. ?Nie można oceniać ludzi za to, skąd są i kim są, tylko jacy są? Oswald i Herman, bracia Franza są tak owładnięci hitlerowską ideologią, że nie tylko nienawidzą Polaków, wśród których się wychowali, ale także swojego brata i ojca. Schorowany człowiek to skaza na honorze super Niemca.

Wioletta Sawicka zachwyciła mnie pięknym językiem, niezwykłym kunsztem pisarskim oraz niesamowitą wiedzą na temat tego, co działo się na ziemiach warmińskich w tamtym okresie. Jestem wdzięczna Wioletcie Sawickiej za to, że postanowiła przybliżyć mi historię Warmii. Autorka w posłowiu napisała, że do Prus zwożono z całej Europy setki tysięcy robotników przymusowych, o czym nie wiedziałam. Wielu z nich przypłaciło życiem niewolniczą pracę w pruskim rolnictwie lub przemyśle. Warunki, w jakich żyli, urągały ludzkiej godności. Obraz wykorzystywanych pracowników, jaki autorka przedstawiła w książce, nie odbiega od rzeczywistości. Warmiacy mimo srogich zakazów Niemców pomagali przymusowym pracownikom, jak mogli. ?To ludzie tworzą czasy, a nie na odwrót?. Wioletta Sawicka z dużym wyczuciem łączy fikcję literacką z historią Warmii. To, że w powieści autorka umieściła postaci mające odzwierciedlenie w rzeczywistości, czyni tę historię jeszcze bardziej przejmującą. Jednym słowem mówiąc ?Ocali nas miłość to przepięknie napisana powieść i wielka szkoda, że już się skończyła. Czekam już na ciąg dalszy.

To moje drugie spotkanie z twórczością autorki. Książka "Ocali nas miłość" jest drugim tomem sagi opowieśćwarmińska i zarazem kontynuacją powieści "Klątwa Langerów", więc książki te należy czytać w odpowiedniej kolejności żeby zrozumieć wszelkie zależności oraz ciąg przyczynowo - skutkowy wszystkich wydarzeń. Pierwszy tom bardzo mi się podobał, więc bez zastanowienia sięgnęłam po dalsze losy bohaterów, którzy całkowicie skradli moje serce. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest specyficzny dla danego okresu i zarazem przyjemny w odbiorze. Ja tą historię pochłonęłam w jedno przedpołudnie i nie odłożyłam jej póki nie przeczytałam ostatniego zdania. Z ogromnym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem śledziłam losy bohaterów. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i dobrze poprowadzona. Natomiast bohaterowie zostali naprawdę świetnie wykreowani, to postaci, które wręcz ożywają na kartach powieści. Myślę także, że śmiało moglibyśmy się z nimi utożsamić - nawet mimo dzielących nas lat i okoliczności - podzielając podobne troski i dylematy moralne. Na stronach tej książki poznałam jeszcze lepiej kilkoro główniejszych bohaterów, mogłam się dowiedzieć co czują, myślą, z czym się borykają, jak wygląda ich życie na Warmii po I Wojnie światowej oraz przed i w trakcie trwania II Wojny Światowej, a uwierzcie, że nie był to łatwy czas dla mieszkańców tamtych ziem. Mogłam również lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Już w pierwszej części większość z postaci zyskała moją sympatię i uznanie, a tutaj tylko to uczucie się wzmocniło, szczególnie w przypadku Augusty, Lizki i Franza. Na uznanie zasługuje także bogate tło historyczne, autorka w niesamowicie realistyczny i pobudzający wyobraźnię sposób opisała trudne czasy dla mieszkańców Warmii i muszę przyznać, że opisy niektórych sytuacji oraz wydarzeń naprawdę mocno mną wstrząsnęły i wywołały całą lawinę emocji. Bardzo współczułam bohaterom i jednocześnie z całych sił im kibicowałam. Autorka udowadnia tutaj, że miłość potrafi przenosić góry i sprawić, że jesteśmy w stanie przetrwać naprawdę wiele. Zakończenie jakie zaserwowała tutaj pisarka pozostawiło mnie z szybko bijącym sercem i chęcią jak najszybszego poznania dalszych losów głównych postaci. To historia, która z całą pewnością nie jedną osobę skłoni do głębszych przemyśleń. "Ocali nas miłość" to emocjonująca, poruszająca, wciągająca i wartościowa opowieść o niełatwych wyborach, tragedii związanej z wojną, trudnych relacjach międzyludzkich, ale także przeznaczeniu i miłością. To pełna życiowych mądrości, doświadczeń i prawd historia, z którą cudownie spędziłam czas! Nie mogę się doczekać kolejnego tomu! Polecam!

Czy miłość ma tak wielką moc, że może przezwyciężyć śmierć...wojnę? Czy gdy kochamy świat uchyla nam kawałek nieba i zło omija nas szerokim łukiem i słońce kroczy za nami krok w krok...? Wejdź do świata w którym właśnie miłość ocaliła ludzkie życie. Rok 1929, wojna. Ukochana Franza, Lizka - którą znamy z 1 tomu, pół sierota i nie zauważana, odpychana przez ojca trafia do więzienia. Potem do obozu. Przeżywa okropne katusze , które są dla nas niewyobrażalne i tylko ta jedyna iskra ...iskra miłości trzyma ją przy życiu. Lecz jej miłość jest zakazana...potępiona...nieczysta... Czy uda się połączyć na nowo ich ciała? Czy uda się wyrwać z tego koszmaru? Czy krew, która płynie w ich żyłach przeniesie góry? Autorka buduje świat pełen zła i łez, lecz złapmy ten promyk nadziei i utkajmy z niego szczęście dla Lizki i Franza.... Ocali nas miłość. Czy to prawda?

?Ocali nas miłość? to drugi tom sagi rodzinnej ?Opowieść warmińska?. Tym razem poznajemy los dorosłej już Lizki Langer. Dziewczyna została sierotom i jej wychowaniem zajęła się wiejska znachorka Augsta. Stała się ona dla głównej bohaterki nie tylko opiekunką, ale również nauczycielką i przyjaciółką. Dziewczyna od dziecka przyjaźniła się z Franzem, synem niemieckiego bogacza. Ich przyjaźń przerodziła się w miłość. Niestety, ale związek Niemca i Polki w tamtych czasach był czymś nie możliwym. Tym bardziej, że ich rodziny były zwaśnione. Wybucha wojna. Franz zostaje powołany do Wehrmachtu a Lizka szykuje się do ucieczki z Prus. Coś jednak idzie nie tak. Położenie każdego z nich nie jest łatwe. Przy życiu trzymały ich wspomnienia o wspólnych czasach. Czy jednak miłość wystarczy by przetrwać to wszystko co działo się w czasie II Wojny Światowej? Czy wizja Augusty zaczyna się spełniać? Przekonacie się sami.
?Ocali nas miłość? to książka, która potrafi złapać za serce. Nie jeden raz wzruszyłam i czytałam z zapartym tchem by ujrzeć jeszcze razem dwójkę zakochanych. Jest to powieść o pięknej miłości, o nadziei i o okrucieństwie jakiego doznali ludzie podczas II Wojny Światowej. Autorka świetnie wykreowała głównych bohaterów. Zarówno Lizkę jak i Franza bardzo polubiłam już w pierwszym tomie i na pewno zostaną te postacie ze mną na dłużej. Świetnie tutaj również zostały oddane realia życia podczas II Wojny Światowej. Głód, strach i niepewność tego co może wydarzyć się jutro. Zakończenie natomiast sprawa, że chce się od razu przeczytać kolejny tom.
Książka nie należy do grubasek. Ma około 300 stron, na których znajduje się ogrom bólu, cierpienia, strachu, miłości, nadziei, tęsknoty, chęci życia. Pani Waleta posiada niezwykle lekkie pióro i wszystko to sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko.

?- Wierzę tak samo mocno jak ty, że ocali nas miłość. I będę na ciebie czekać, choćbym miała czekać do końca życia.
Objął ją i mocno przytrzymał w uścisku. Zamienili kilka pośpiesznych słów, wzajemnych przestróg, pocałował ją ostatni raz i wyszedł. Cudem się powstrzymała, aby za nim nie wybiec?

Czy w ciężkich wojennych czasach jest jeszcze miejsce na prawdziwie ludzkie uczucia?
Ela Langer zwana Lizką z racji warmińskiego pochodzenia jest przekonana, że owszem. Zwłaszcza odkąd jej serce zabiło mocniej dla przyjaciela z czasów dzieciństwa - Franza Reitera.
Niestety , tak się składa, że obie rodziny są do siebie wrogo nastawione, co i tak jest najmniej istornym z problemów z jakimi muszą zmierzyć się zakochani.
Na szczęście jednak mają w swym otoczeniu kilka życzliwych osób gotowych nieść im wszelką pomoc w tym nieocenioną Augustę - niedoszłą lekarkę, która nie boi się mówić wprost tego co myśli.
Niestety drogi Franza i Elżbiety się rozchodzą.
On zostaje wcielony do armii by służyć Rzeszy, ona zaś dzięki knowamiom starszego brata ukochanego-Oswalda- do jednego z łagrów o zaostrzonym rygorze.
Czy oboje przetrwają i czy uda im się ponownie odnaleźć?

Uwielbiam powieści z duszą, wywołujące całą lawinę emocji- od smutku poprzez wzruszenie aż po szczery uśmiech.
Wioletta Sawicka przepięknie operując słowami odmalowała wyjątkowo realistyczny obraz codzienności będącej udziałem robotników przymusowych, a także zwykłych ludzi żyjących w cieniu globalnego konfliktu.
Przeczytałam tę magiczną książkę z zapartym tchem śledząc losy dwójki młodych ludzi, którzy pragnęli być ze sobą na dobre i na złe i jestem po prostu oczarowana ??
Polecam z całego serca i niecierpliwie wypatruję ciągu dalszego ??