Opowieści z Doliny Muminków (twarda)

MUMINKI SIĘ CIESZĄ

?Muminki się cieszą radością i życiem?, tak Wiktor Zborowski śpiewał w piosence końcowej do niezapomnianego serialu, na którym sam się wychowałem. Ale te Muminki cieszą się także czymś innym, a dokładniej niesłabnącą od niemal 70 lat popularnością. Świadczy o tym chociażby ta pięknie ilustrowana i pięknie wydana książka, która co prawda nie zastąpi ani dzieł Tove Jansson, ani też japońsko-fińsko-holendersko-francuskiej animacji powstałej na motywach pierwowzoru, ale to bardzo sympatyczny dodatek, który może posłużyć zarówno jako uzupełnienie muminkowej kolekcji, jak i wstęp do ich fascynującego świata.

Jak mówi sam tytuł tej publikacji, na czytelników czekają tu różne krótkie opowieści ze świata Muminków. Nie ważne, czy Muminek znajduje kapelusz, czy rodzina odnajduje uroczą dolinę, w której mogłaby zamieszkać, zawsze jest sympatycznie, wesoło, czasem dramatycznie, ale i tak wiadomo, że wszystko skończy się szczęśliwie. I że wyniknie z tego wiele ciekawych sytuacji, które pozwolą bohaterom (i czytelnikom) czegoś się nauczyć.

Pierwsza książeczka o Muminkach, ?Małe trolle i duża powódź?, pojawiła się na rynku w roku 1945. Zważywszy jednak na fakt, że Tove Jansson pierwszą wersję napisała już w 1939 roku, małe, białe stworzonka są na tym świecie już osiem dekad. I wciąż bawią kolejne pokolenia. Jako dziecko nie przepuściłem żadnego odcinka serialu anime, film ?Kometa nad Doliną Muminków? był pierwszym filmem, na którym byłem w kinie, a i zbierałem też muminkowe komiksy wówczas się ukazujące. W późniejszych już latach sięgnąłem po powieści Jansson i na powrót dałem się zauroczyć i po dziś dzień chętnie zapoznaję się z nowymi pozycjami wzbogacającymi ten świat. I jeszcze nie trafiłem na taką, która by mnie zawiodła.

I nie zawodzą też ?Opowieści z Doliny Muminków?, zbierające najróżniejsze historie o sympatycznych trollach inspirowane pracami Tove, a spisane przez Alex Haridi, Cecilie Davidson i Filippę Widlund. Owszem, są to proste historyjki, lekko i oszczędnie napisane i przeznaczone przede wszystkim dla najmłodszych. To ma być taki początek przygody z tymi postaciami i tym światem i sprawdza się całkiem dobrze. Za to naprawdę świetnie całość wypada pod względem szaty graficznej.

Rysunki są proste, ale urocze. Barwne, bogato ilustrujące tekst, naprawdę wpadają w oko i budują przyjemny klimat. Dzieciom na pewno dostarczą wiele przyjemności płynącej z oglądania, w dorosłych obudzą niejeden sentyment. A wszystko to ładnie wydane, mile prezentujące się na półce. Kto lubi Muminki albo chciałby je poznać, powinien ?Opowieści z Doliny Muminków? poznać.

Dolina Muminków jak żywa :)

"Opowieści z Doliny Muminków" to fantastyczny powrót do krainy dzieciństwa oraz - być może - pierwsze kroki naszych dzieci w świat Muminków, który dzięki opowiadaniom Tove Jansson czaruje już kilka pokoleń małych (i nieco większych) czytelników. Gotowi na wyprawę do Doliny Muminków? :)

Książka zawiera pięć klasycznych muminkowych opowieści. Nie znajdziemy tu (niestety) niczego nowego, ale wydanie tego co dostajemy jest tak ładne, że wynagradza - tak myślę - brak nowości. Ale nie jest to jakiś szczególny minus tej pozycji. Muminki bronią się same - i to od lat :)

Pierwsza opowieść, "Droga do Doliny" to swoisty wstęp do całego, że tak powiem, "muminkowego uniwersum" (a przy okazji chyba najmniej znana z tego zestawu opowieść Tove Jansson). Na wstępie poznajemy Muminka i jego mamę, którzy wędrują przez niegościnne leśne ostępy w poszukiwaniu schronienia. Po drodze spotykają Ryjka, Włóczykija, a na końcu zaginionego Tatusia, który - jak się okazuje - zbudował dla rodziny nowy dom. Zbudował go na dodatek w nowym miejscu, a jako że miejsce to nie ma jeszcze nazwy - zostaje ochrzczone Doliną Muminków.

"Muminki i zaczarowany kapelusz" to świetnie znana (jako kreskówka pod tytułem "Wiosna w Dolinie Muminków") historia o magicznym kapeluszu pewnego czarodzieja, który trafia w muminkowe łapki. Wyniknie z tego całkiem sporo perypetii. "Muminki na wyspie Hatifnatów" to oczywiście opowiastka o morskiej wyprawie Muminków na pewną wyspę, którą nawiedzają białe stworki czekające na burzę i pioruny. Co wyniknie z tego spotkania starsi czytelnicy (i widzowie) zapewne pamiętają ;)

Czwarte opowiadanie, "Muminki i niewidzialny gość", to historia dziewczynki imieniem Nini, która jest... niewidzialna. Poradnik babci Muminka (z którego Mamusia bardzo często czerpie pożyteczne porady) twierdzi, że przy odpowiedniej opiece i traktowaniu dziewczynka ma szansę stać się na powrót widzialna - uda się? ;)

Ostatnia zawarta w książce historia nosi tytuł "Wigilia w Dolinie Muminków". Nietrudno się domyślić co jest treścią tego opowiadania ;) Będzie zabawnie, albowiem Muminki - jak dobrze wiemy - zimę w całości przesypiają i nie mają zielonego pojęcia czym jest Wigilia, Święta i jak należy je celebrować... Uważają wręcz - widząc pośpiech i świąteczną gonitwę innych - że Wigilia to jakaś okropna poczwara, którą należy obłaskawić prezentami oraz nakarmić wigilijną wieczerzą ;)

Książka to dla rodzica czytającego dziecku kolejne strony jedna wielka, nostalgiczna podróż w krainę dzieciństwa :) Zapewne wielu z Was wychowało się na tej bajce, zatem świetnie powinniście wiedzieć o czym mówię. Lektura to czysta przyjemność! :) Także dla oka, zamieszczone w książce ilustracje są bowiem naprawdę bardzo ładne.

Muminki ani się nie starzeją, ani nie wypadają z łask. Cieszy mnie to niezmiernie :) I oby było tak jak najdłużej - na co się, ku mojemu ukontentowaniu, zanosi, albowiem całkiem niedawno powstała odświeżona wersja bajki pt."Moominvalley" :) (!). Nowa wersja powstała przy współpracy fińskiej i brytyjskiej telewizji; nie wiem jakie są szanse na to, aby nową serię wyemitowano w Polsce, ale póki co... mamy chociażby niniejszą książkę :)

Gorąco polecam! :)