Orle Gniazdo

Przeważnie jest tak, że u występujących debiutujących młodych pisarek bywa niełatwy w początkującej ocenie odbiór, gdyż dopiero zaczyna się ich przygoda z pisaniem lub kończy z powodu nieudanego debiutu, szybkiego zniechęcenia do pisania lub braku pomysłu na dalszy ciąg do powstania kolejnej książki bądź też cyklu.

Weronika Krakowska spowodowała, że na mojej twarzy pojawił się uśmiech, ale również i emocje, ponieważ tworząc, historię o losach młodej bohaterki mającej 19 lat stworzyła odpowiedni w niej młodzieńczy klimat, który tak mocno lubię u debiutujących pisarek.

Nie każdy na sam początek zdecydowałby się napisać książkę w formie pamiętnika, a Orle Gniazdo tak właśnie została napisana. Uważam, że to bardzo pomysł ze strony autorki, aby zastosować swoją autorską kreatywność, by móc stwierdzić, że się jej podobało i mogłaby wciąż nadal kontynuować pisanie z użyciem opisu pamiętnikarskiego, który kiedyś prowadził nie jeden czytelnik.

Poznając, twórczość debiutującej Weroniki Krakowskiej można od razu zauważyć, że obraca się w świecie ludzi młodych, lubi zwracać uwagę na wygląd, styl, kolorystykę. Podoba mi się właśnie to u niej występująca niezwykłość trafności oceniania danej sytuacji, w jakiej znajdują się bohaterowie, używając, delikatnego z czasem w wypowiedzianych dialogach języka nadając mu, chwilami zbyt odważnego charakteru. Dodaje jej to takiego pisarskiego ostrego w odbiorze smaku, ale widocznie może stanowić motoryczną siłę do działania w tworzeniu pojawiających się nowych bohaterów, którzy są sympatyczni, otwarci, a z czasem zagadkowi pod względem osobowości charakterów.

Każdy możliwy do przeżycia dla Kimberly dzień w pamiętniku do łatwych nie należy. Autorka w całościowym odbiorze czytelniczym chce się z tą historią podzielić, być świadkiem wielu interesujących wydarzeń, które stanowią, uważam interesujący początek będący z czasem kryminalną przygodą mogącą zmienić wiele w życiu każdego z bohaterów zmagających się z problemami takich, jakie my mamy na co dzień.

Książka ta nie posiada rozdziałów. Z tytułu książki zostały zamieszczone informacje na temat autorki.

Czy Kimberly zaufa swojej intuicji, co jej daje pisanie, czy ma prawdziwych przyjaciół, czy znajdzie swoją prawdziwą miłość i rodziców i co oznacza, nadane książce tytułowe orle gniazdo należy się, o tym przekonać czytając tę książkę?

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Weroniki Krakowskiej uważam za udane.

Powieść Weroniki Krakowskiej cierpliwie czekała na swoją kolej, stojąc na mojej półce. Nie będę jednak ukrywać i napiszę, że bywały chwile, gdy książka ta uparcie wręcz przyciągała mój wzrok, jakby wołała: ?no przecież tu jestem, czekam!?. W końcu przyszła na nią pora i z rosnącym zainteresowaniem zdjęłam ją z biblioteczki. Czy lektura Orlego Gniazda okazała się ciekawa? Czy mogę powiedzieć, że odnalazłam nowe ciekawe pióro? O tym w tej opinii.

Kimberly nie ma pojęcia, co stało się z jej rodzicami. Jakiś czas temu po prostu zniknęli, nie dając żadnego znaku życia. Od tamtego momentu dziewczynka mieszka u swojej przyjaciółki i jej mamy. Wciąż jednak dręczą ją koszmary, których nie potrafi zrozumieć. Często się powtarzają, a ponadto Kim widzi w nich dziwne drzwi i orła - to zawsze jest orzeł. Czy to możliwe, że sny są znakiem od jej rodziców? Wkrótce życiu Kim zaczyna zagrażać niebezpieczeństwo - ktoś próbuje ją zastraszyć, by nie grzebała w tej historii. Czy mimo tego dziewczyna rozwiążę zagadkę zaginięcia rodziców?

Na początku chciałabym podkreślić wszystkie dobre strony tej pozycji, a ma ich ona kilka. Przede wszystkim pomysł na fabułę, który okazał się strzałem w dziesiątkę. Autorka postanowiła stworzyć za jej pomocą powieść młodzieżową, z silnie przebijającym się wątkiem dreszczowca, który - nie ukrywam, chwilami naprawdę wzbudzał u mnie ciarki. Pomysł na to, by główna bohaterka była zaangażowana w poszukiwania swoich rodziców, a raczej prawdy o ich losie okazał się równie ciekawy, lecz to wątek tytułowego orła okazał się tym kluczowym, który osiadł w moich myślach do ostatniej strony.

Drugim plusem zdecydowanie jest pióro Weroniki Krakowskiej. Czuć, że autorka ma za sobą pierwsze słowa postawione na papierze, a jej styl jest dość lekki, dzięki czemu lektura tej powieści była szybka i całkiem przyjemna. Piszę całkiem, ponieważ znalazły się i słabsze strony tej pozycji, o których oczywiście Wam opowiem. Pomimo tego jednak już teraz wiem, że z ciekawością będę sięgać po kolejne książki autorki i mam nadzieję, że wydarzy się to już niedługo.

Główna bohaterka powieści, Kimberly, okazała się dla mnie tak antypatyczną i irytującą postacią, że głowa mała. Miałam ogromne nadzieje względem tej bohaterki, jednak nie zostały one spełnione. Choć obiektywnie patrząc, bohaterka ta została wykreowana dobrze, to całkowicie subiektywnie ? drugiej tak denerwującej dziewczyny dawno nie spotkałam. Z jednej strony Kim chciała odkryć tajemnicę zniknięcia rodziców (i jest to bardzo zrozumiałe), z drugiej jednak miałam momentami wrażenie, że ważniejsze jest dla niej romansowanie i zastanawianie się, co takiego widzą w niej chłopcy. Wiecie, okazało się, że Kim to bohaterka z gatunku tych ?cichych myszek? - spokojnych, niewychylających się, raczej niekonfliktowych, ale jakimś cudem przyciągających do siebie przystojniaków i największe zołzy. Nie ukrywam, liczyłam na coś innego w kontekście tej postaci i poczułam rozczarowanie. Jeżeli jednak komuś innego to przekonało - to nawet nie wiecie, jak bardzo się z tego powodu cieszę.

Długość książki to mój kolejny zarzut. Z jednej strony te niecałe dwieście stron rzeczywiście mogło wystarczyć na pełne przedstawienie całej tej historii, z drugiej jednak czytając ją, czułam się tak, jakby wszystko było pospieszone ? byleby zdążyć i nie przekroczyć danej liczby stron. Całość niestety na tym ucierpiała i szczerze? Z chęcią przeczytałabym powieść Weroniki Krakowskiej, która liczyłaby sobie o wiele więcej stron. Jak poradziłaby sobie autorka w znacznie dłuższej formie? Domyślam się, że dobrze.

Orle Gniazdo to pozycja, która okazała się dla mnie zaskoczeniem i bardzo dobrym oderwaniem od rzeczywistości. Przeczytałam ją na jeden raz i nie żałuję. Jeżeli lubicie literaturę młodzieżową, która skutecznie zajmuje uwagę choć na trochę i wciąga - to myślę, że mogę polecić Wam właśnie tę pozycję.