Orzechowa czarownica

Nastoletnia Hazel trafia pod opiekę pewnego architekta. Opuszczenie murów sierocińca i oswojenie się z nowym domem nie jest łatwe. Tym bardziej, że dom jest w większości zamknięty na przysłowiowe cztery spusty. A opiekun Hazel? No cóż... Jakoś nie mieli okazji się poznać... bowiem przebywający w delegacji pan Grymes, powierzył opiekę nad dziewczyną swojej sekretarce.
Drwiny i wyzwiska w szkole, cichy chłopak, który intryguje i owiany tajemnicą ogród... Ah tak ogród! Zamknięty na klucz, dziwnie martwy, o którym mieszkańcy nie chcą wspominać. No nie ma co, zagadkę trzeba rozwiązać! Jak się okaże naszej bohaterce pomoże w tym wspomniany wcześniej chłopak imieniem Colin - małomówny, wycofany, pogrążony w świecie fizyki i wielkich odkryć.
Czy tym dwojgu uda się się rozwiązać tajemnicę martwego ogrodu?
"Orzechowa czarownica" to lekka i przyjemna powieść, która swoim ciepłem zachwyci zarówno młodszych jak i starszych czytelników. Świetny pomysł na fabułę. Uważam, że wykorzystanie motywu z tajemniczym, niedostępnym miejscem, które przyciągnęło młodych ciekawskich bohaterów - to kuszący kąsek dla czytelnika.
Autorka w swojej książce porusza wiele ważnych tematów dotyczących młodych ludzi m.in. inność, odmienność, wycofanie a to często stanowi powód do drwin. Tak właśnie czuli się Hazel i Colin, których prześladowali rówieśnicy.
Serwuje nam także pokaz rodzącego się młodzieńczego uczucia, ukazanego w najczystszej postaci, co niezwykle mnie urzekło.
Za bardzo ciekawy uważam wątek problemów rodzinnych Colina. Chłopak, choć sam potrzebował jeszcze opieki, zajmował się swoją rodzicielką.
Tak więc książkę z czystym serduszkiem polecam, miło spędziłam czas w towarzystwie Colina i Hazel!
Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Akapit Press

"Orzechowa Czarownica"to przygodowa książka przeznaczona dla młodszej młodzieży, która wciągnęła mnie niesamowicie. Od lektury nie mogłam się oderwać i bardzo żałowałam, że jest taka krótka.

Hazel to buntownicza, ciekawska i pewna siebie trzynastolatka, o niespotykanych rudych włosach i orzechowych oczach. Niestety przez13lat swojego życia mieszkając u różnych rodzin zastępczych nie doświadczyła szczęścia rodzinnego i miłości. Jednak nagle, zupełnie obcy, samotny i bogaty człowiek postanawia zostać jej opiekunem. Zdezorientowana Hazel trafia do domu pana Grymesa, tam jednak okazuje się, że jest on bardzo zapracowany i ich spotkanie raczej odbędzie się nieprędko. Domem pana Grymesa pod jego nieobecność zajmuje się Hermione, która ma zadbać o to, aby dziewczynce niczego nie brakowało. I tak też się dzieje- Hazel dostaje piękny pokój i nowe ubrania, oraz zaczyna chodzić do pobliskiej szkoły. To jednak nie zapełnia pustki w jej sercu. W domu czuje się samotna, a w szkole jest odmieńcem, dziwną dziewczyną, którą przezywają Orzechową Czarownicą.
Jednak kłopoty szkolno- rodzinne nie są głównym wątkiem tej książki. Wszystko to jest zaledwie wstępem do rewelacyjnej przygody, dziwnej zagadki i tajemnicy.
Przy ulicy, na której stoi dom pana Grymesa znajduje się duży, zapomniany ogród, i dziwnym zbiegiem okoliczności nikt z mieszkańców nie wie jak się do niego dostać. Zamknięty ogród mógłby być tylko starym skwerkiem, jednak Hazel zaczyna słyszeć, że ogród w jakiś sposób ją woła... Oczywiście myśli, że zwariowała, ale w chwili, gdy zyskuje pierwszego prawdziwego przyjaciela- Colina, razem z nim próbuje rozwiązać zagadkę zamkniętego ogrodu.
Główni bohaterowie Hazel i Colin to para dzieciaków, z którymi niejeden młody czytelnik będzie mógł się identyfikować. Oboje są ciekawie wykreowani i świetna sprawą jest to, że możemy im towarzyszyć w budowaniu swojej przyjaźni.

Zakończenie jest niezmiernie zaskakujące, a wszystko, co dzieje się wokół sprawy ogrodu chwilami przyprawia o dreszcze. Wyszedł z tego świetny kryminał dziecięco- młodzieżowy z intrygującym wstępem, tajemniczym problemem i świetnym zakończeniem.

Hazel jest sierotą i od lat tuła się po rodzinach zastępczych. Kiedy zamożny architekt z Londynu oferuję jej dom, opiekunowie dziewczynki ochoczo wysyłają ją do nowego miejsca. Rzeczywistość okazuję się nieco inna, bo tajemniczy Pan Grymes wyjechał w podróż, a nad Hazel pieczę sprawuje sekretarka właściciela domu. Nowe miejsce potrafi przytłoczyć, szczególnie tak młodą osobę, jaką jest Hazel. Na szczęście dziewczynka jest pełna energii i kiedy znajduję opuszczony ogród, do którego nikt nie ma kluczy, dostaje niemal obsesji, by poznać jego zakamarki. Czy uda jej się poznać sekrety ogrodu? Co tak naprawdę miało w nim miejsce lata temu? Czy wszyscy są bezpieczni?

Elisa Puricelli Guerra jest znaną mi pisarką i jej książki pozostawiły po sobie bardzo pozytywne wrażenia. Autorka pisze lekko i bardzo dojrzale. Jest to książka dla dzieci i młodszej młodzieży, a jednak mimo swoich lat, cudownie czytało mi się tę książkę i jest to zasługa głównie języka, oraz wątków poruszonych przez autorkę.

Z jednej strony mamy Hazel, która szuka stabilizacji i swojego miejsca w świecie. Nieco buntownicza, z pewnością odważna i pełna dobrej energii, szybko zaskarbiła sobie moją sympatię. Drugim ważnym bohaterem jest Colin, który jest przeciwieństwem Hazel. Cichy, wycofany, zamknięty w sobie i bardzo lojalny względem rodziny. Kocha fizykę i do każdego zagadnienia podchodzi z prawdziwie naukowym zapałem. Oboje przykuwają uwagę i stanowią kwintesencje tej powieści.

Wielki plus za mnogość wątków. Oczywiście motyw ogrodu jest najważniejszy i nieustannie wpływa na przebieg wydarzeń. Ogród jest tajemniczy i wszystko z nim związane jest niejasne i bardzo intrygujące. Autorka nie skupia się tylko na magicznym aspekcie powieści, bo poświęciła dużo uwagi na szkolne i rodzinne perypetie. Porusza problemy, z jakimi muszą mierzyć się dzieci w obliczu choroby rodzica, z samotnością i porzuceniem. Doskonale te sprawy się dopełniają i tworzą spójną całość.

?Orzechowa czarownica? to idealna powieść dla młodych czytelników, którzy szukają wspaniałej przygody i sporej dawki tajemnic. Akcja jest zawrotna, trzecioosobowy narrator cudownie opowiada historię Hazel i Colina, a dzięki temu czyta się szybko i bardzo przyjemnie. Bardzo dużo emocji i poruszających zdarzeń. Nawet starszy odbiorca znajdzie w niej coś dla siebie. Jak najbardziej polecam, jest to kolejna piękna książka tej autorki! 8/10