Ostatni końcowy

Książki Jerzego Prokopiuka nie należą do łatwych, ale na pewno zaliczają się do tych wartościowych. Ostatni końcowy nie było moim pierwszym spotkaniem z tym autorem, choć przyznaję, że miałam dłuższą przerwę jeżeli chodzi o czytanie jego publikacji. Choć wiedziałam mniej więcej, czego mogę się po tej pozycji spodziewać, to i tak musiałam dojrzeć do tego, aby po nią sięgnąć. Prokopiuk to filozof, psycholog, gnostyk, antropozof? To człowiek, który posiada ogromną wiedzę i stara się ją przekazać w swoich książkach, ale jedno jest pewne ? to nie jest wiedza łatwa i zrozumiała bez zastanowienia się nad nią.
Tym razem rozpoczynamy od zapoznania się z tematyką i definicją antropozofii oraz z sylwetką jej twórcy, Rudolfa Steinera. Ta książka nie ma w sobie jednego, konkretnego schematu. Autor podejmuje próbę odpowiedzenia na pytania z różnych dziedzin, które jednak w dużej mierze dążą do tego, jaka jest naprawdę ludzka natura, kim jesteśmy my jako gatunek ludzki, czym jest zło i dobro, dlaczego lękamy się śmierci, czy dążymy do zbawienia i czym ono tak naprawdę jest? Jerzy Prokopiuk wyjaśnia, czym jest gnoza, gnostycyzm i antropozofia w różnych ujęciach: religijnym, społecznym czy kulturowym. Nie brakuje tutaj również wiedzy z dziedziny mistyki oraz tej, która przybliża temat jaźni i ludzkiej świadomości.
Istotnym tematem poruszanym w tej książce jest również kwestia lęku i sposobów wyzbywania się go. Co ciekawe, Jerzy Prokopiuk widzi w nim siłę napędową, która często motywuje nas do działania ? kwestia tego, czy jest to działanie pozytywne czy negatywne zależy od perspektywy i sytuacji, przynajmniej w moim odczuciu, ale z pewnością lęk potrafi być motywujący. Spora część tej publikacji została poświęcona koncepcji zła. Zapewne każdy człowiek miał kiedyś chwile zwątpienia i zastanawiał się, czemu Bóg pozwala na wszystkie negatywne wydarzenia, jakie mają miejsce na ziemi. Dla mnie niczym nowym było stwierdzenie, że ?zło ma swe zaplanowane, sensowne i celowe miejsce oraz funkcję w ekonomice kosmosu?. To w pewnym sensie zachowanie równowagi, chociaż kwestia jakiejkolwiek religii i dowodów na istnienie Boga jako Boga jest już zapewne tematem na osobą, bardzo rozbudowaną powieść.
Książka ta jest skierowana do ludzi o otwartym umyśle, chcących poszerzyć swój światopogląd i wejść na wyższy poziom świadomości. Jerzy Prokopiuk to intrygująca osobistość, a jego książki są jedyne w swoim rodzaju. Trudne, skomplikowane, w których aż roi się od filozoficznych rozważań i niezrozumiałych na pierwszy rzut oka sformułowań, ale zdecydowanie warte uwagi i poświęconego im czasu. Nie każdy będzie w stanie się tutaj odnaleźć, jednak jeżeli już będziecie mieli na to ochotę, to zdecydowanie musicie się do tego odpowiednio przygotować ? oczyścić umysł, wyłączyć telefon i odłączyć się od wszystkiego, co może Was rozpraszać. Ta pozycja wymaga od nas całkowitego zaangażowania, zwłaszcza jeżeli faktycznie chcemy zrozumieć wszystko to, co jest w niej zawarte.

Jako były student Jerzego Prokopiuka i wielbiciel jego wykładów oraz filozofii, kupiłem tę książkę i polecam ją innym. Z pewnym niepokojem przyjąłem tytuł tej książki jednak już po zapoznaniu się ze wstępem roześmiałem się, tak jak to często robiliśmy na wykładach. I nawet jeśli to jest ostatni końcowy, to w swoistym stylu autora. Dziękuję.