Ostatni taniec

"Ostatni taniec" autorstwa Przemysława Piotrowskiego to pełna napięcia trzecia część cyklu o Lutce Karabinie, kobiecie postawionej przed niewyobrażalnie trudnym wyborem. Kiedy bohaterka, (była snajperka z elitarnej Jednostki Wojskowej Komandosów), zostaje wciągnięta w niebezpieczną intrygę GRU, stawką staje się życie jej dzieci - zakładników w rękach rosyjskiego wywiadu. Mając świadomość, że każda decyzja może prowadzić do tragedii, Luta otrzymuje zadanie zamordowania jednego z najważniejszych dowódców NATO, Joaquina Gutiérreza, który przybędzie do Polski. Zmuszona do posłuszeństwa i zdradzona przez tych, którym ufała, Luta znajduje jednak wsparcie w dawnych towarzyszach broni, gotowych pomóc jej w tej dramatycznej misji.

Piotrowski, znany z umiejętności tworzenia skomplikowanych i wiarygodnych postaci, wyposażył Lutę w realistyczne emocje - ból, strach, ale i determinację, które sprawiają, że jej rozterki są niezwykle bliskie czytelnikowi. Autentyczność emocji podkreślają też złożone relacje Luty z jej dawnymi kompanami, którzy stoją za nią w obliczu śmiertelnego zagrożenia, dając jej szansę na walkę nie tylko za siebie, ale i o życie swoich dzieci. "Ostatni taniec" stawia pytania o moralność, lojalność i granice ludzkiej wytrzymałości, a także o to, jak wiele może znieść człowiek, by ocalić swoich bliskich.

Piotrowski bardzo sprawnie przeplata elementy thrillera militarnego z psychologicznym napięciem, tworząc obraz złożonej intrygi, która z jednej strony jest polityczną grą wywiadów, a z drugiej - dramatem osobistym kobiety, która musi walczyć z samą sobą, decydując się na posunięcia balansujące na krawędzi życia i śmierci. Przemyślane i realistyczne tło militarne oraz szczegółowo opisana rzeczywistość wywiadowcza dodają historii autentyczności i czynią ją jeszcze bardziej intensywną.

Finałowa rozgrywka o życie najbliższych i własne człowieczeństwo sprawia, że "Ostatni taniec" wciąga i nie pozwala oderwać się od lektury aż do ostatniej strony. To powieść, która szczególnie przypadnie do gustu miłośnikom militarnego suspensu i mocnych, emocjonalnych dylematów, jakie stają przed bohaterami z krwi i kości.

"Strach był naturalnym ludzkim instynktem i tylko głupcy albo kompletni idioci mogli powtarzać, że nie boją się śmierci". Lutosława Karabina powraca w trzecim, podobno finałowym już tomie sensacyjnego cyklu i wydaje się być nadal w szczytowej w formie. Ta charyzmatyczna outsiderka z domieszką tureckiej krwi, kiedyś jedna z najlepszych kobiet w siłach specjalnych, a dziś samodzielna matka dwójki małych dzieci, doświadczona na platformie wiertniczej u wybrzeży Norwegii i naznaczona widmem straty tego co najcenniejsze, zaprawiona w boju z zorganizowanymi grupami przestępczymi - po raz kolejny stanie przed trudnym życiowym wyborem, kto wie, czy nie najtrudniejszym.. Ktoś chce uczynić z niej "słupa", pionka w grze, użyć jej, by zdestabilizować sytuację w całej Europie. Luta zostaje wplątana w śmiertelnie niebezpieczną intrygę rosyjskiego wywiadu. Jest zmuszona zlikwidować przewodniczącego Komitetu Wojskowego NATO, który wkrótce przybędzie do Polski. Stawka w tej grze jest niebagatelna, bo zakładnikami Rosjan są jej dzieci.. Kobieta będąca uosobieniem ognia i wody, fascynująca i przerażająca zarazem, potrafiąca jak nikt inny trzymać emocje na wodzy i osiągać zamierzone cele na własnych warunkach, specjalistka od "nieautoryzowanych akcji" - zatańczy swój "ostatni taniec" u "wrót piekła" i wcale nie od fartu zależeć będzie tak zwane szczęśliwe lub nieszczęśliwe zakończenie. "Ostatni taniec" to kolejna, napisana w autorskim stylu, ekscytująca, dynamiczna i wielowątkowa powieść Przemysława Piotrowskiego, który jak nikt potrafi zafundować czytelnikom nieprzeciętną jazdę bez trzymanki karuzelą emocji. Ta książka jest angażująca, emocjonująca, wciągająca bez reszty. Odcina od świata i nie bierze jeńców. Mnie ta historia totalnie pochłonęła. Mam nadzieję, że może kiedyś Autor wykorzysta tę furtkę którą sobie zostawił i poczęstuje nas jeszcze raz lub nie raz, wyborowym towarzystwem Lutosławy Karabiny. Polecam.