Ostatni z pięciu skarbów (twarda)

Tym razem tytuł przenosi nas w okres świąt. Wiem, że marzec to nie odpowiedni czas na tego typu książki a jednak coś do nich ciągnie. Czuć śnieg, chłód ale i ciepło ze zbliżających się w opowieści Świat. I chociaż bohaterka nadal może nieco irytować swoim wysokim ego i usilnym pędzeniem w celu poszukiwania zagadek, to jednocześnie jej dziecięca szczerość i realizm, może urzec. Są zagadki, tajemnice i nie zabraknie też nauki z każdej przygody. Ilustracje ciepłe i miłe dla oka. Jest też zimowa atmosfera i piękna lekcja o przeszłości, teraźniejszości, pamięci, słowach... przyjemny komiks

Tym razem tytuł przenosi nas w świąteczne klimaty okresu Bożego Narodzenia. Padający śnieg, wszechobecna grudniowa melancholia i nieprzerwane myślenie o prezentach pod choinką, nie przeszkadza tytułowej Wisience zaangażować się w kolejne badanie ?tajemnicy?. Tym razem obiektem jej ?śledztwa? jest Sandra, młoda introligatorka, która jest bardzo częstym gościem okolicznej biblioteki i z jakiegoś powodu mocno nie lubi świąt. Do tego dochodzi ogromny smutek w jej oczach i pewne problemy z pamięcią. Główna bohatera nie może odpuścić takiej tajemnicy i wraz z przyjaciółkami rzuca się w wir kolejnej ?detektywistycznej? przygody. W pracowni wspomnianej młodej kobiety, dziewczyny odnajdują tajemniczą zakurzoną skrzynkę, w której znajduje się karta z równie enigmatyczną treścią. Czy ma ona coś wspólnego z przeszłością Sandry? Czy odkrycie kolejnych śladów pomoże jej odzyskać pamięć? Wszystkiego tego będzie mógł dowiedzieć się młody czytelnik w momencie sięgnięcia po ten album.

Od samego początku serii, prezentowane w niej historie są pełne uroku, klimatu tajemnicy i szczypty dobrego humoru. W trzecim tomie scenarzysta idzie trochę w innym kierunku, oferując odbiorcy opowieść, w której pierwsze skrzypce gra spora dawka emocjonalności. ?Tajemnica?, którą próbują rozwikłać młode bohaterki, ma wpływ nie tylko na wspomnianą Sandrę, ale również je same. Wątek fabularny stopniowego odkrywania przeszłości introligatorki jest napisane bardzo dobrze i u wielu czytelników wywoła on spore wzruszenie. Pojawiają się tutaj również pewne odniesienia do przeszłości Wisienki, szczególnie powiązane z jej zmarłym ojcem, co musi wywołać pewną dozę smutku.

Oprawa graficzna albumu stoi ponownie na najwyższym możliwym poziomie. Aurélie Neyret przyzwyczaiła już odbiorców serii do naprawdę pięknie wyglądających rysunków, które dodatkowo tworzą niesamowity klimat tytułu. Projekty postaci, tła, dbałość o najdrobniejsze szczegóły, wszystko to sprawia, że wizualnie komiks zachwyca. Niczego złego nie można również napisać na temat wykorzystanej tutaj palety barw, która doskonale dopasowuje się do jego treści.

Tak samo pozytywnie należy oceniać samo wydanie, które trzeci już raz może ozdobić nie jedną komiksową kolekcję. Twarda oprawa, świetna jakość druku, dobre tłumaczenie, dodatki do historii w postaci ?pamiętnikowych? wpisów głównej bohaterki. Nic więcej nie w tej kwestii nie trzeba już dodawać.

Pamiętniki Wisienki #3: Ostatni z pięciu skarbów to kolejna świetna część serii, po którą zdecydowanie warto sięgnąć, jeśli szuka się komiksu dla całej rodziny. Dziwi jedynie fakt, że wydawnictwo nie zdecydowało się na wydanie tej odsłony w grudniu, kiedy to idealnie dopasowałby się on to ?świątecznego? klimatu i mógł stać się doskonałym pomysłem na prezent.

Seria Komiksy są super, pokazała że w temacie komiksów dla dzieci powiedziano bardzo dużo. To są nie tylko albumy czysto rozrywkowe, ale i niosące jakieś przesłanie, mądre i zabawne. Kolejna seria to publikacje nagrodzone w konkursie imienia Janusza Christy. Całkiem niedawno przeczytałem już trzeci tom nowej serii, wpisujący się w opowieści nie tylko zabawne, ale i z morałem. Jest to kolejny tom serii która odniosła oszałamiający sukces we Francji. Nosi on tytuł ?Ostatni z pięciu skarbów?.

O tej części możemy przeczytać, że:
Zbliża się Boże Narodzenie. Rozmyślania o prezentach dla najbliższych, ubieranie choinki z mamą nie są dla Wisienki przeszkodą, aby rzucić się w wir kolejnej detektywistycznej przygody. Wręcz przeciwnie. Czyżby to magia świąt sprawiła, że wszystkie te rzeczy w jakiś niewytłumaczalny sposób wiążą się ze sobą? No bo dlaczego młoda introligatorka Sandra, która bardzo często zagląda do biblioteki, nie lubi Świąt? Co łączy ją z Wisienką poza miłością do książek? Skąd smutek w jej oczach i dziwne kłopoty z pamięcią? Pytań jest coraz więcej, a kiedy Wisienka i jej przyjaciółki zostają zaproszone przez dziewczynę do pracowni introligatorskiej i w zakurzonym składziku znajdują kuferek z zapisaną kartką w środku, nic już nie będzie w stanie ich powstrzymać od przeprowadzenia śledztwa, które krok po kroku pozwoli cofnąć się Sandrze do czasów dzieciństwa, aby zmierzyć się z jego traumami.

Trzeci tom Wisienki to najlepszy z dotychczas wydanych. Nastrojowa świąteczna opowieść dla całej rodziny. W sam raz by podarować komuś na Gwiazdkę choć jeszcze trochę czasu do tej okazji zostało.

ŚWIĄTECZNA WISIENKA

Pierwszy tom ?Pamiętników Wisienki? był tylko albo aż niezłą, za to bardzo przyjemnie zilustrowaną rozrywką dla całej rodziny. Drugi już zdecydowanie bardziej urzekł mnie fabułą, dostarczając bardziej życiowej opowieści. Po trzeci sięgnąłem jednak głównie dlatego, że rzecz traktuje o Bożym Narodzeniu, jednym z moich ulubionych, jeśli nie ulubionym okresie roku. I nie żałuję, bo chociaż jeszcze daleko mi do wejścia w świąteczną atmosferę, przy ?Ostatnim z pięciu skarbów? bawiłem się bardzo przyjemnie i poczułem nawet całkiem sporą dawkę sentymentu, który połaskotał tkwiące gdzieś we mnie struny, pamiętające odczuwaną tylko w dzieciństwie magię Świąt.

Jest zima, pada śnieg, rok powoli się kończy, a co za tym idzie zbliżają się Święta Bożego Narodzenia i jak każde dzieci, tak i Wisienka, myśli już o choince, prezentach i tym, podobnych rzeczach. Ale oczywiście nie byłaby sobą, gdyby nie wpadała na trop jakiejś zagadki, którą należałoby rozwiązać. I rzeczywiście, a na dodatek jest to zagadka mocno z Gwiazdką związana.
Wszystko dotyczy niejakiej Sandry, młodej introligatorki o smutnych oczach, która wydaje się mieć problemy z pamięcią. Ale skąd się one biorą i co to właściwie oznacza? Skąd ten smutek? I dlaczego Sandra tak bardzo nie lubi Świąt Bożego Narodzenia? Wisienka i jej przyjaciółki znów zaangażują się w śledztwo, które pozwoli młodej kobiecie wrócić do dzieciństwa i zmierzyć się z traumami. Ale czy wyjdzie zwycięsko z tego starcia?

Należę do ludzi, którzy chociaż uwielbiają Święta Bożego Narodzenia, uważają, że jest dla nich czas tylko w konkretnej porze roku i niemal z alergiczną odrazą reagują na wszelkie próby wciskania gwiazdkowej atmosfery już w październiku czy listopadzie ? a tak niestety robią sklepy na każdym niemal kroku. Alergią też powinienem reagować na wydawanie jesienią komiksów tego typu, ale tak nie jest. Z jednej strony dlatego, że wypuszczane w ciągu roku różne serie ? czy to ?Kaczogród?, czy ?Garfield?, czy wreszcie ?Fistaszki? ? w ten czy inny sposób niemal za każdym razem oferują gwiazdkowe opowieści, więc już trochę przywykłem. Z drugiej strony zawsze mogę z takim albumem zaczekać do grudnia ? nic mu się przecież nie stanie. Z trzeciej zaś wreszcie jeśli komiks jest dobry, nie ma znaczenia, kiedy toczy się akcja, i tak warto go poznać.

A ?Pamiętniki Wisienki? są dobre. To po prostu miła, pouczająca lektura, dzieciom niosąca konkretne przesłanie i wartości, dorosłym zaś serwująca porcję sentymentów. Są tu przygody, jest akcja, tajemnice i wreszcie klimat, który jest naprawdę przyjemny i udany. Do tego dochodzi udana szata graficzna: prosta, cartoonowa kreska spotyka się tu z nastrojowym kolorem, dodającym jej realizmu. Wszystko zaś wieńczy świetne wydanie w twardej oprawie, na papierze kredowym i o dużym formacie. ?Pamiętniki Wisienki? to po prostu dobry komiks dla dzieci. Warto go poznać, a i na świąteczny prezent dla młodych czytelników będzie, jak znalazł.