Ostatnia pieśń miłosna

Opis produktu:

To opowieść o słynnej pisarce Joan Didion, ikonie amerykańskiej popkultury i Nowego Dziennikarstwa, ale też o jej ukochanej Kalifornii i ich mieszkańców, których losy opisywała w swoich książkach. Ostatnia pieść miłosna Tracyego Daughertyego, bestseller New York Timesa, to pierwsza biografia amerykańskiej pisarki i dziennikarki Joan Didion na świecie i pierwsza, która ukazuje się po polsku. Gdy Daugherty, wielokrotnie nagradzany dziennikarz, zabrał się za pracę nad biografią, Didion nie udzielała już wywiadów. Autor przeprowadził dziesiątki rozmów z osobami, które znały pisarkę na różnych etapach jej życia, z przyjaciółmi, znajomymi, wydawcami, zagłębił się w historię tak ważnej dla niej rodzinnej Kalifornii. Autor zabiera czytelniczki i czytelników w pasjonującą podróż po życiu Joan Didion. Do Sacramento, Los Angeles, Malibu, Nowego Jorku, gdzie mieszkała pisarka, ale i w miejsca, gdzie zbierała materiały do reportaży, esejów i książek: na wybrzeże Zatoki Meksykańskiej, na Hawaje, gdzie Didion zawsze chciała mieć dom, do Kolumbii i Salwadoru. Daugherty śledzi też losy rodzinne Didion, od relacji z rodzicami przez jej małżeństwo z Johnem Gregorym Dunneem, którego poznała w Nowym Jorku, gdy pracowała w redakcji Voguea, a on dla Timea po adopcję córki Quintany. Daugherty, próbując odpowiedzieć, kim była Joan Didion, przeciwstawia dociekliwą, liczącą się z każdym słowem pisarkę i reporterkę, pionierkę Nowego Dziennikarstwa, która w rzetelny reportaż potrafiła wpleść swoje emocje, z kruchą osobą, całe życie borykającą się ze stanami depresyjnymi i lękowymi. Opisuje ją w otoczeniu gwiazd Hollywoodu, na wiecach antywojennych, na konwencjach Demokratów i Republikanów przy okazji wyborów, ale też samotną przy maszynie do pisania, spacerującą wzdłuż plaży, wyrywającą chwasty w ogrodzie. Biografię Joan Didion, autorki takich bestsellerowych książek, jak Dryfując do Betlejem, Biały album, Rok magicznego myślenia czy Błękitne noce, czyta się jak thriller polityczno-społeczny i powieść obyczajową jednocześnie. Ze wstępu pisarki i filozofki Miry Marcinów do polskiego przekładu: Gdy widzimy Didion z bliska - tak, jak widzi ją fotograf, a zwłaszcza jak widzi ją jej biograf - to połączenie bezwzględnych zainteresowań i cielesnej ulotności staje się jej znakiem szczególnym. Jest jak blizna na ustach. Didion wielokrotnie powtarzała, że czuje się właśnie krucha i chwiejna. To był jej refren. Ale zdawała sobie również sprawę ze swojej siły, wytrzymałości, z niemożności przeżycia tego, że straciła wszystkich, których kochała, po śmierci których mimo wszystko żyła i myślała. Didion była taka i taka. Miała metr pięćdziesiąt sześć centymetrów wzrostu. W czasie, kiedy zdiagnozowano u niej dur rzekomy ważyła trzydzieści kilo. W czasie, kiedy zdiagnozowano u niej smutnodur, jak dawno temu nazywali depresję polscy psychiatrzy, ważyła niewiele więcej. Jej waga niebezpiecznie się wahała. Jej żałoba pozbawiała ją kolejnych kilogramów z niewielu, które jej pozostały. U Didion można było, jak u wzmiankowanego głodomora Kafki, dotknąć jej chudości, a zatem usłyszeć opowieść o stracie, opowieść, z której zrobiła sztukę: sztukę głodzenia, sztukę pisania. Jest w całym jej życiu, rozpartym od grudnia do grudnia, od 134 do 2021 roku, od Sacramento do Nowego Jorku, onieśmielająca wytrzymałość i chwiejność. Może jak w życiu każdej osoby, a może jednak bardziej.

Tracy Daugherty urodził się i wychował w Midland w Teksasie. Autor powieści, opowiadań, esejów i biografii, między innymi Josepha Hellera, autora Paragrafu 22. Jego teksty ukazywały się w The New Yorkerze, Vanity Fair, brytyjskim Vogueu, The Paris Review online, McSweeneys czy The Georgia Review. Jest pięciokrotnym laureatem Oregaon Book Award. Związany z Oregon State University, obecnie jako profesor emeritus wykłada angielski i kreatywne pisanie. Biografię Joan Didion zatytułowaną Ostatnia pieśń miłosna wydał w 2005 roku.

Kaja Gucio, autorka przekładu Ostatniej pieśni miłosnej. Tłumaczka, kulturoznawczyni i wykładowczyni akademicka. Przekłada beletrystykę, poezję i literaturę faktu, między innymi Toni Morrison, Ernesta Hemingwaya i Williama Butlera Yeatsa. Zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym kieruje się zasadą SINE KOT NON.

Produkt wprowadzony do obrotu na terenie UE przed 13.12.2024