Ostatnia siostra

się w noc. Zielone, wirujące liście wokół niej pożółkły. Po chwili słońce znów wróciło na niebo, by kolejny raz zniknąć. Przyroda wokół niej wdała się w szalony taniec, którego nikt ani nic nie mogło opanować. Dziewczyna chciała złapać w dłoń jakąkolwiek z roślin sprzed twarzy, ale ta obróciła się w pył tak jak cały las wokół niej. Sara musiała pożegnać się ze swoim światem, tak jak Sally pożegnała się ze swoim pokojem. Jedynym pytaniem, jakie mogła sobie zadać, było: dokąd teraz trafi? Kiedy piętnastolatka zniknęła w oddali, Sally udało się wyrwać z uścisku mężczyzny i odczołgać na bezpieczną odległość. Po kilku minutach doszła do siebie po ogłuszeniu przez dźwięk z kuli i uciekła z wioski z obawy przed linczem, jaki jeszcze przed chwilą groził jej i przyjaciółce. Pobiegła w stronę umówionego miejsca w lesie, ale nie zastała tam Sary. Krążyła po okolicy przez następne godziny, ale na próżno. Poczuła głód i zaczęła jeść pierwsze napotkane jagody, nie wiedząc nawet, czy są jadalne. Chodziła po lesie przez kilka następnych dni, ukrywając się przed wieśniakami. Zdała sobie sprawę, że jej marzenie o powrocie na stałe do świata Sary się ziściło, jednak nie sądziła, że kula pozostawi ją tutaj całkiem samą. Po drugiej stronie polany dziewczyna znalazła opustoszałą, starą chatę z małą izbą, w której zamieszkała. Przez dwa lata dzień w dzień wyczekiwała przyjaciółki pod dębem. W końcu zrezygnowała. Wiedziała, że musi zacząć życie od nowa, więc postanowiła, że urządzenie własnego lokum będzie pierwszym krokiem na tej drodze. Mijały kolejne wiosny i coraz lepiej szło dziewczynie przystosowywanie się do nowych warunków życia. Co prawda jej zdolności kinetyczne zanikły, ale radziła sobie całkiem nieźle. Minął jednak niemal wiek, odkąd Sally zamieszkała na skraju Leslam, a nie było widać u niej ani jednej oznaki upływu czasu. Włosy wciąż miała kasztanowe, a skóra była delikatna i młodzieńcza. Jednego poranka wybrała się nad jezioro zażyć orzeźwiającej kąpieli i oczyścić umysł po nocnych rozmyślaniach na temat promieniowania, które miało w przyszłości zniszczyć niemal cały gatunek ludzki. Zastanawiała się, czy uda jej się znaleźć odpowiedzi i wskazówki, jak ewentualnie to powstrzymać. Wiedziała jednak, że przed nią długa droga i wiele lat nauki. Przybywszy na miejsce, zauważyła kogoś w zaroślach. Myślała, że to młodzi kochankowie z pobliskiej wioski, ale myliła się. Mężczyzna miał dość specyficzny wygląd. Jego skóra była niemal karmelowego koloru, a tęczówki oczu przypominały najjaśniejszy odcień turkusu. Dopiero po chwili Sally zorientowała się, że obcy topi kogoś przy brzegu. Ofiara już się nawet nie broniła. Dziewczyna znieruchomiała. Pierwszy raz była świadkiem morderstwa, i to jeszcze w taki sposób. Kiedy odezwał się w niej rozsądek i próbowała się wycofać, zauważyła coś dziwnego. Skóra mężczyzny stała się niezwykle jasna, a rysy twarzy złagodniały i przypominały twarz kobiety. Z topielca zaś zaczęła wydobywać się mglista poświata, która wnikała w ciało mordercy. Im więcej wchłaniał oprawca, tym bardziej ciało utopionej dziewczyny ulegało rozkładowi, jakby ktoś wysysał z niej resztki energii. Sally oderwała na chwilę wzrok, zastanawiając się, czy w jej świecie ktoś mógłby mieć takie możliwości. Gdy znów spojrzała w stronę ofiary, ta była już w stanie zaawansowanego rozkładu, a dziwny osobnik znikł z pola widzenia. Dziewczyna wycofała się i pospiesznie wróciła do swojej chaty. Analizowała, czy Sara wiedziała o podobnych sytuacjach i czy może jest ktoś z podobnego do rzeczywistości Sally świata, kto także tutaj utknął. Przeszła jej nawet przez myśl plotka o bogach, którzy mieli wybić ludzkość, ale porzuciła ten pomysł. Nie dawała wiary w to, że jakikolwiek bóg mógłby być rozmiarów człowieka. Wiedziała jednak, że będzie musiała sprawdzić, kto to jest i czy może jej zagrozić. Rozdział II TOMASZ VI Dalsza część książki dostępna w wersji pełnej Spis treści: Okładka Karta tytułowa Rozdział I Rozdział II Rozdział III Rozdział IV Rozdział V Rozdział VI Rozdział VII Rozdział VIII Karta redakcyjna Ostatnia siostra Wydanie pierwsze ISBN: 978-83-8219-113-4 (C) Mika Wing i Wydawnictwo Novae Res 2020 Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie, reprodukcja lub odczyt jakiegokolwiek fragmentu tej książki w środkach masowego przekazu wymaga pisemnej zgody wydawnictwa Novae Res. Redakcja: Sylwia Pietrzak Korekta: Małgorzata Szymańska Okładka: Izabela Surdykowska-Jurek Wydawnictwo Novae Res ul. Świętojańska 9/4, 81-368 Gdynia tel.: 58 716 78 59, e-mail: Publikacja dostępna jest w księgarni internetowej Na zlecenie Woblink plik przygotowała Katarzyna Rek