Ostatnie piętro

Ellen to kobieta jakich wiele. Troszczy się o swoje dzieci jak każda matka, czasem będąc wręcz przewrażliwioną. Dlatego też, gdy w pobliżu Lucasa zaczyna kręcić się Kieran, kobieta jest bardzo niezadowolona. I ma ku temu powody, ponieważ ten sprowadza jej syna na złą drogę. Narkotyki, alkohol, imprezy, złe oceny w szkole i w końcu jazda samochodem, która kończy się tragicznym wypadkiem, w którym ginie Lucas.

Dwa lata więzienia. To za mała kara jak dla mordercy. Gdy chłopak wychodzi na wolność, Ellen nie może przejść do porządku dziennego. Pragnie zemsty. Do czego jest zdolna matka, by pomścić swojego syna?

Książka zbiera bardzo skrajne opinie i po części zgadzam się z każdą z nich. Bardzo trudno mi ją ocenić, ponieważ początkowo nie mogłam się w nią wgryźć. Brak jakiejkolwiek akcji, rozwleczone opisy i dość nudni bohaterowie nie zachęcali. W pewnym momencie jednak wkręciłam się w akcję, a sama książka wzbudziła we mnie cały szereg emocji. Do samego końca tli się jednak niepewność, bowiem nigdy nie dowiemy się, co stało się owego feralnego wieczoru. Dlaczego Kieran nie starał się ratować przyjaciela? Sięgnijcie!

Ellen Saint, jak każda matka, pragnie, aby jej dzieci były szczęśliwe, zdobyły dobre wykształcenie i niczego im w życiu nie brakowało. Wszystko czyniła w kierunku, aby im to zapewnić, jak również uchronić od złego. Nie zawsze intencje rodziców idą w parze z zachowaniem pociech. One często mając naście lat sądzą, że wszystko wiedzą najlepiej i nie potrzebują pomocy rodziców. I przeważnie się mylą. Lucas, syn Ellen, poznaje w szkole nowego kolegę, Kierana. Nowy znajomy nie podoba się matce, od pierwszej chwili wywarł na niej złe wrażenie. Ale syn się z nim zaprzyjaźnia i spędza coraz więcej czasu. Zabawy nocne, narkotyki, szybka jazda samochodem. A to nie może się podobać rodzicom. Wszelkie przestrogi matki giną w natłoku młodzieńczych wrażeń i uciech. Do czasu ? Lucas ginie w wypadku samochodowym, który spowodował Kieran. Sprawca zostaje skazany na dwa lata więzienia i szybko pojawia się na wolności. Matka pragnie zemsty, chce, aby zabójca jej syna zniknął jej z oczu ? Co to ma znaczyć? Można się domyślać, że najgorsze ? Ale czy możliwe, że kobieta mogłaby się posunąć do tak okrutnego czynu? Kobieta sama postanawia wymierzyć sprawiedliwość i pozbyć się chłopaka na zawsze ? I jest przekonana, że osiągnęła swój cel. Tymczasem, po kilku latach, wykonując nowe zlecenie dla klientki, na balkonie sąsiedniego wieżowca widzi ? Kierana. Nie wydaje się jej to możliwe, przecież on zaginął ? Ale ona go rozpoznaje. Jej zmysły szaleją, nie wie, co się z nią dzieje. Musi oczywiście to dokładnie sprawdzić i zweryfikować. Musi mieć pewność, że to na pewno morderca jej syna ?
Ostatnie piętro to znakomity thriller psychologiczny. Nie odnajdziecie w nim przelewu krwi i brutalności. Ale walkę pogrążonej w chęci zemsty matki z mordercą jej syna. Ellen zmaga się z uczuciami, złość rozrywa ją od środka. Czuje się oszukana przez bliskich. Wprowadzona w błąd. Nie potrafi sobie poradzić z obsesją, która do niej powróciła, jak tylko zobaczyła ponownie Kierana. Psychologiczne potyczki są wyśmienite i zagadkowe, emocje na najwyższym poziomie wtajemniczenia. Tę lekturę się chłonie bez opamiętania, bez chwili wytchnienia, nie można się zatrzymać i odpocząć. Ciekawość nas zżera, niepewność doprowadza do szału ? Jak długo można walczyć z takimi emocjami? Do zaskakującego i nieoczekiwanego finału ? Taki nam zaprezentowała autorka, na pewno był bardzo niespodziewany. To walka, w której zwycięzca może być tylko jeden. Tylko kto?
Nie wiem, co ta opowieść ma w sobie tak elektryzującego, że przez całą historię odczuwa się strach, niepewność, podmuch grozy i niepokoju. Może to ta wysokość ? to ostatnie piętro tak nas przeraża ? wywołuje uczucie nieuchronnie zbliżającej się paniki ...
Przekonajcie się sami ? I ostrożnie, to naprawdę jest wysoko, trzeba zapanować nad swoimi wrażeniami i nie spaść z wysokości ? Bo to oczywiście może być lot tylko w jedną stronę ?
Rewelacyjna. Momentami przerażająca. Chwilami wzruszająca. I pozostawiająca mnóstwo pytań ? Gdzie jest granica poświęcenia matki ? Czy taka granica w ogóle istnieje?

Muszę Wam powiedzieć, że po przeczytaniu tej książki nie do końca nazwałabym tę pozycję mianem thrillera, owszem ma w sobie elementy tego gatunku, ale znajdziemy tutaj również elementy obyczajówki, czy dramatu. To tylko moja mała dygresja, nie oznacza to oczyścicie, że przekreślam ten tytuł i mówię, że jest on do niczego.


Historia opowiada o traumie, która towarzyszy rodzicom, którzy stracili swoje dziecko. Elle Saint wiedzie spokojne życie, do momentu, aż jej syn - Lucas poznaje Kierana Watts, który stacza chłopaka na samo dno... Niestety pewnego dnia dochodzi do tragedii. Lucas wraz ze swoim przyjacielem ulega wypadkowy samochodowemu, z którego cało wychodzi tylko Kieran. Elle podejrzewa, że chłopak celowo nie uratował jej syna i pragnie zemsty - postanawia pozbyć się go raz na zawsze... Po kilku latach kobieta widzi mężczyznę, który przypomina jej mordercę jej syna. Jak to możliwe, skoro Kieran powinien już nie żyć? Do czego zdolna jest matka, która straci jedno ze swoich dzieci? Kim jest tajemniczy mężczyzna z dziesiątego piętra?


Nie wiem jak Wy, ale ja już kilka razy przerabiałam motyw straty dziecka w książkach, dlatego też bałam się sięgnąć po tę lekturę - obawiałam się, że autorka niczym mnie nie zaskoczy. ?Ostatnie piętro? to istny rollercoaster emocji! Raz poczujecie dreszcz, a raz - przez elementy obyczajówki - będziecie mogli odetchnąć z ulgą i odpocząć od ciągłej akcji. Akcja rozwija się bardzo powoli, według mnie w tym przypadku jest to zaleta, a nie wada, ponieważ na spokojnie mogłam poznać bohaterów tej historii. Jednak muszę Was ostrzec - jak akcja zacznie się rozwijać, to nie będziecie mogli przestać czytać i nim się zorientujecie poznacie całą historię.

Jeśli chodzi o główną bohaterkę to z jednej strony jej osoba mnie intrygowała, a z drugiej irytowała. Momentami miałam wrażenie, że jej obsesja, na punkcie nowego przyjaciela syna, była zbytnio przesadzona.

W ?Ostatnim piętrze? najbardziej spodobały mi się trzy elementy:
1)Narracja - widziałam wydarzenia z wizji Ellen oraz jej byłego męża, dzięki czemu mogłam obiektywnie spojrzeń na niektóre wydarzenia,
2)Czas - według mnie to duży plus, że mogłam poznać całą historię rodziny sprzed wypadku Lucasa oraz po nim,
3)Artykuły prasowe - podczas czytania nie mogłam się ich doczekać, bardzo mi się spodobały i mogłam zobaczyć jak media postrzegały Ellen.

Jeszcze raz wrócę do tematu głównej bohaterki. Ellen to osoba nieprzewidywalna oraz tajemnicza, przez co nie potrafiłam przewidzieć jej kolejnych kroków. Autorka dała mi możliwość poznania całej jej obsesji od samego początku. Kobieta najpierw pragnęła odseparować chłopaków od siebie, jednak po tragicznym wypadku jest w stanie zrobić wszystko by wymierzyć sprawiedliwość. Ellen pomimo upływu lat, nadal trzyma w sobie całą nienawiść i kiedy zauważa mężczyznę podobnego do Kierana, musi uaktywnić swoje złe emocje...

Jeśli chodzi o zakończenie, to ono niestety odrobinę mnie zawiodło. Owszem było wielkie zaskoczenie, ale nie czułam tego dreszczyku emocji co w innych książkach. Czegoś mi tutaj zabrakło.

Czy książkę polecam? Jeśli są tutaj fani mocnych thrillerów, to ?Ostatnie piętro? może Was odrobinę zawieść. Jeśli jednak lubicie książki podobne do ?Ta dziewczyna?, czy pióro Kathryn Croft, to pozycja idealna dla Was!

Jak daleko jest w stanie posunać się matka, by pomścić śmierć swojego dziecka?

Ellen Saint jest projektantką oświetlenia. Jest także żoną i matką dwójki dzieci - Freyi i Lucasa.

Dziewiętnastolatek nigdy nie stwarzał problemów wychowawczych. Dobrze się uczył, nie imprezował, miał zdawać na wymarzone studia.
Wszystkie jego plany trafia szlag, gdy poznaje Kierana.
Chłopak "był niski i pulchny, miał ciemnorude włosy, które zwykł mierzwić, i cerę naznaczoną trądzikiem".
Od samego początku nie zdobywa sympatii Ellen. Kobieta przypuszcza, że prędziej czy później Kieran ściągnie Lucasa na złą drogę. W końcu ten chłopak to czyste zło! Na swoje nieszczęście - nie myli się!
Prawdopodobnie w takich kwestiach matki nigdy się nie mylą :)

Lucas z dnia na dzień staje się coraz bardziej trudny, opriskliwy i lekkoduszny. Nie tylko opuszcza się w nauce, chodzi na wagary, imprezuje, ale także zaczyna palić trawę!
Ellen z całych sił próbuje dotrzeć do syna.
Bezskutecznie.
Niedługo potem Lucas ginie w wypadku samochodowym. Auto prowadzi Kieran.
Kiedy sąd wydaje, według Ellen, zbyt łaskawy wyrok,bezradna, postanowiła na własną rękę pozbyć się Kierana, który sprowadził na jej rodzinę tak ogromne nieszczęście.

Kiedy wierzyła, że raz na zawsze pozbyła się chłopaka, ten niespodziewanie pojawia się w jej życiu.
Ellen nie pragnie niczego więcej niż pomścić śmierć syna.
Niestety, aby tekgo dokonać, musi pokonać lęk wysokości i dotrzeć na ostatnie piętro wieżowca..

Czy nie wycofa się w ostatniej chwili?

"Ostatnie piętro" to thriller zupełnie inny od tych, które czytałam do tej pory. Jestem pod ogromnym wrażeniem pomysłu na fabułę, jak również jej poprowadzenia.
Uwierzcie, że to, co wydaje się oczywiste, wcale takie nie jest!
Nie dajcie się zwieść!

Polecam!

"Ostatnie piętro" to historia o Ellen Saint, projektantce oświetlenia.
Ellen od kilku lat jest pogrążona w rozpaczy po tragicznej śmierci swojego 19-letniego syna Lucasa. Ona nigdy nie pogodziła się z tym co spotkało jej syna.
Gdy pewnego dnia odwiedza klientkę w luksusowej dzielnicy na najwyższym piętrze sąsiedniego budynku widzi znajomego mężczyznę, który przechyla się przez barierkę. Ellen postanawia złożyć jemu wizytę.


Genialny thriller.
Autorka zapewniła mi prawdziwy rollercoaster emocjonalny.
Powieść wciągająca i zmuszająca do refleksji. Czytając tę książkę przekonacie się do czego zdolna jest matka, aby zemścić się.
Ellen straciła syna w wypadku samochodowym i od tego czasu ma obsesję na punkcie Kierana Wattsa, przez którego zginął jej syn. Chce zemścić się na chłopaku, który poniósł niewielką karę. Nie może tego wszystkiego wytrzymać. Gdy Kieran wyszedł na wolność i opuszcza mury więzienia, Ellen z ogromnej nienawiści chce zemścić się na nim i zabić go. Posuwa się nawet do wynajęcia płatnego mordercy.
Podczas czytania tej książki czułam wszystkie emocje jakie odczuwała Ellen. Gniew, ból i nienawiść towarzyszą na każdym kroku.
Autorka potrafi budować napięcie i dostarczyć czytelnikom mnóstwo emocji i wrażeń.
Książkę czytałam z wielkim zainteresowaniem i nie mogłam od niej oderwać się. Koniecznie chciałam dowiedzieć się czy Ellen zemści się po latach.
Zakończenie książki może Was zaskoczyć.
Miłośników thrillerów psychologicznych napewno wciągnie ta świetna historia.
Rewelacja!
Gorąco polecam!

Patrząc w dół przeszywała ją irracjonalna, obezwładniająca myśl, by skoczyć. Dobrowolnie poddać się wirującej przed jej oczami otchłani. Uczucie to było równie intensywne, jak stopniowo trawiąca ją od środka żądza zemsty. Zemsty na człowieku, który nie tylko doprowadził do śmierci jej ukochanego syna, ale także raz na zawsze odebrał wewnętrzny spokój.

Thriller. Słowo, które dumnie widnieje na okładce, i które szczerze mówiąc niewiele ma wspólnego ze skrywaną za nią treścią. Cóż, jedno (niedoszłe) morderstwo to chyba jeszcze zbyt mało, by móc śmiało zaliczyć tę historię do tego gatunku. Nie zmienia to jednak faktu, że bezsprzecznie warta jest ona uwagi!

"Ostatnie piętro" w moim odczuciu bardziej przypomina dramat obyczajowy z genialnie zarysowaną warstwą psychologiczną. I chociaż sama akcja toczy się raczej niespiesznie, to specyficzny, wręcz osaczający klimat spowodował, że od samego początku pozycja ta stała się niemal nieodkładalna. Candlish perfekcyjnie udało się to, co potrafi niewielu - sprawiła, że wraz z główną bohaterką współodczuwałam wszystkie jej emocje. Zatopiłam się żalu, bezsilności, strachu i poczuciu straty. Coś niesamowitego!

A zakończenie... To właśnie ono ukazuje, jak mroczna i kompletnie nieprzewidywalna może być ludzka natura. Uświadamia, że póki nie staniemy nad krawędzią, tak naprawdę nie znamy do końca samych siebie. I nie podejrzewamy nawet, do czego w głębi duszy jesteśmy zdolni. Zdecydowanie polecam!

Ellen Saint jest żoną i matką. Wychowuje syna z poprzedniego związku, Lucasa oraz córkę z obecne małżeństwa,Frey. Pracuje jako projektantka oświetlenia.

Jej syn ginie w wypadku, za który odpowiedzialność ponosi jego przyjaciel Kieran. Kiedy zapada bardzo niski wyrok, chęć zemsty w Ellen rośnie. Straciła wszystko, a Kieran może żyć dalej i to tuż obok niej. Nagle jednak chłopak zaginął.

Kiedy kobieta jest przekonana, że jej wróg zniknął, niespodziewanie widzi go przez okno w domu swojej klientki. Stoi na tarasie na ostatnim piętrze. Odżywają wspomnienia, a żądza zemsty przejmuje kontrolę. Jak skończy się spotkanie tych dwojga?

"Ostatnie piętro" to najnowsza książka Louise Candlish. Thriller, ja powiedziałabym, że psychologiczny ze sporą dozą dramatu, z intrygującą fabułą i niejednowymiarowymi bohaterami.

Narracja prowadzona jest głównie z perspektywy Ellen. W mniejszym stopniu wydarzenia poznajemy z perspektywy Vica, ojca Lucasa. Jednak to postać Ellen gra główne skrzypce. I powiem, że momentami miałam jej dosyć. Z jednej strony można powiedzieć, że to troskliwa, opiekuńcza matka, która bardzo dba o bezpieczeństwo. Z drugiej to kobieta, która musi mieć wszystko pod kontrolą. Od urodzenia syna obsesyjnie dba o jego bezpieczeństwo. To Vic daje chłopakowi więcej przestrzeni i luzu.
Po śmierci dziecka to obsesja zemsty przejmuje kontrolę nad kobietą. I nawet lęk wysokości jej nie powstrzyma.

Zakończenie mnie trochę zaskoczyło. Było nieprzewidywalne, nie spodziewałam się tego po tym bohaterze. Jest to oczywiście na plus dla książki.

Czy książka mi się podobała? Tak, chociaż spodziewałam się trochę więcej thrillera w thrillerze.

Dzisiaj zapraszam was na premierową recenzje książki pt "Ostatnie piętro".Książki, która zbiera już dość wysokie opinie za swoją wyjątkowość.Na początek pragnę nakreślić wam troszkę z fabuły.
~Elle Saint wraz ze swoją rodziną wiedzie spokojne życie do momentu, kiedy w szkole syna - Lucasa, zjawia się on Kieran Watts chłopak z "trudną przeszłością"
Niestety od teraz nic już nie jest takie same...gdyż pewnego dnia dochodzi do niewyobrażalnej tragedii.
W wypadku samochodowym ginie syn Ellen - Luskas.
To właśnie Kieran z ich dwójki jako jedyny przeżył, a tym samym prowadził auto bez prawa jazdy, które wpadło do wody...Chłopak za spowodowanie śmiertelnego wypadku zostaje skazany na dwa lata więzienia.
Ellen jest załamana i nie może pogodzić się ze stratą syna, dlatego na własną rękę próbuje wymierzyć sprawiedliwość!
Do czego zdolna jest posunąć się matka w akcie ataku zemsty?
~"OSTATNIE PIĘTRO" Louise Candlish to według mnie bardzo dobra powieść psychologiczna i pomieszanie gatunków: z nutką dramatu i obyczajowki, w której niestety brakuje rasowego, mocnego thrillera i trzymającego w ryzach napięcia.
~Autorka za sprawą lekkiego pióra i przy pomocy narracji pierwszoosobowej, która skupia się na głównej bohaterce, stworzyła wolno rozkrecajacą się i emocjonującą historie psychologiczną.
Historię matki i jej chęci zemsty po stracie syna, która staje się wręcz obsesją.
~ Lousie Candlish z wielką precyzją przeplata przeszłość z teraźniejszością, abyśmy mogli lepiej zrozumieć i poznać sama bohaterkę, jej traumy, co pozwala odkrywać druzgocące i mroczne tajemnice, dzięki czemu mamy możliwość wgłębienia się "w psychikę" nieludzkich wręcz zachowań.
~ Niestety z wielką przykrością stwierdzam, że fani thrillerów mogą być tutaj zawiedzeni bo tak jak wspomniałam o tym na początku prezentowany tytuł to przykład dobrze skonstruowanej powieści psychologicznej, a nie thrillera tak jak obiecuje napis widniejący na okładce.Stad też jesteśmy wprowadzeni w błąd.
~Czy polecam? I tak i nie...Na pewno fani powieści psychologicznych będą miło ukontentowanie z zawartości, natomiast zagorzali fani Thrillerów lekko zawiedzeni.
Myślę, że zawsze warto wyrobić sobie własne zdanie na temat lektury bo ile czytelników tyle opinii.

Kieran pochodzi z rodziny zastępczej i właśnie rozpoczyna naukę nowej szkole. Jego najbliższym przyjacielem staje się Lucas. Razem grają, chodzą na imprezy, upalają się i upijają...
Ellen, matka Lucasa zauważa, że Kieran ma zły wpływ na jej syna.
Ta znajomości już od pierwszych chwil staje się problematyczna.
Czarne myśli Ellen w końcu przybierają realny kształt i pewnego dnia do drzwi puka policja. Lucas nie żyje, odpowiedzialny za śmierć jej syna jest Kieran.
Ellen rozpala żądza zemsty, dla matki żaden wyrok nie będzie odpowiedni kiedy umiera dziecko.

Jestem zaskoczona, bo ,,Tuż za ścianą" zupełnie nie przypadła mi do gustu i nie do końca wiedziałam czego sie spodziewać po tej książce i po autorce.
Powieść podzielona jest na kilka części. Raz poznajemy wydarzenia z perspektywy Ellen a innym razem Vica, jej byłego partnera. A między tym są wtrącenia z artykułów poświęconych Ellen. No tu jest pewien problem, ale ostateczne okazały się ciekawym urozmaiceniem lektury.
Od początku fabuła jest wciągająca, ale płynie równomiernie. Bez emocjonujących skoków. Niby wiemy co się wydarzy, ale też nie do końca. Zakończenie rozwiewa wszelkie wątpliwości i zostawia czytelnika ze swoimi myślami. Do czego jest zdolna matka w akcie desperacji i zemsty?
Bardzo dobry thriller psychologiczny!