Oszustka

,,Łakome" to niezwykła literacka podróż w nieznane. Każdy rozdział przynosi coś odżywczego do świata wykreowanego w tej kameralnej, a jednocześnie wielkiej powieści. Język jest tu medium dzięki któremu poruszamy się w sennym świecie choroby zanurzonej w wszechobecnej tu naturze. Autorka - poetka, która pierwszy raz pokusiła się o formę prozatorką prowadzi nas przez ten wszechświat znaczeń i pozornie mało znaczących zdarzeń, które dosłownie wsiąkają w umysł i wrażliwość czytelnika. Jeszcze nikt nigdy tak nie opowiedział mi świata ze wszystkimi jego kolorami i odcieniami kolorów. Niewątpliwie rzecz to wybitna i godna polecenia.

Tak to już w życiu jest, że nigdy nie wiemy, kiedy wróg zapuka do naszych drzwi. Tym bardziej jeśli wrogiem z przeszłości jest członek naszej najbliższej rodziny. I choć jak to mówią, rodziny się nie wybiera - można się od niej na parę ładnych lat po prostu odciąć. Niestety dla niektórych, rzadko działa to na zawsze... Marta już od dawna myślała, że przeszłość rozgościła się tam gdzie powinna na dobre, aż któregoś dnia jej matkę potrąca nieznany sprawca, który ucieka z miejsca wypadku. Niedługo później w drzwiach lecznicy weterynaryjnej, którą prowadzi staje jej brat i tak oto otwiera się przed nami akcja trzymającego w napięciu thrillera o trupach w szafie, które usilnie chcą się z nich wydostać. Pomimo faktu, że ,,Oszustka" jest debiutem autorki, Śmigielska odrobiła lekcje z kompozycji doskonałego gatunkowo thrillera, a szczególnie przyłożyła się do końcówki pędzącej na złamanie karku. To wszystko tworzy godną polecenia całość od której naprawdę trudno było mi się oderwać. Czy warto ? Jasne!

Fajnie, że autorka stworzyła główną bohaterkę, która ma rodzinę, dzieci i stara się o nich pamiętać, kiedy ta raz po raz musi zostawiać je z teściami. Skąd ja to znam? Jeśli chodzi o akcję, jest wartka nie nudziłam się nawet przez chwilę, a książka wciągnęła mnie na tyle, że nie zrobiłam obiadu i tego dnia była pizza ;p Grunt, że wszyscy domownicy szczęśliwi. Szczerze mówiąc mam apetyt na więcej, chętnie przeczytałabym drugą część o tym, jak Marta rozwiązuje temat z mężem oraz np. o tym jak pojawia się ktoś, kto widział ją tam gdzie nie powinien i znowu jest w tarapatach. Fabuła dopracowana, język bardzo przyjemny, nieprzekombinowany ale też nie za prosty. To thriller na literacko dobrym poziomie, a każdy kto czyta polskie thrillery wie, że nie jest to takie oczywiste xp Warto, nawet tak po prostu dla chwili dla siebie poczytać o kłopotach pewnej pani weterynarz. Scena końcowa - Sztosik

Książka "Oszustka" jest debiutancką powieścią autorki, a jak już wiecie bardzo lubię poznawać nowych pisarzy, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok tego tytułu. Do sięgnięcia po tą książkę zachęcił mnie intrygujący opis i ciekawa okładka. Powieść ta jest mieszanką thrillera psychologicznego z kryminałem i nutką obyczaju. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się naprawdę ekspresowo, ja pochłonęłam tą historię w jeden wieczór i nie odłożyłam póki nie poznałam jej zakończenia. Fabuła została w bardzo interesujący sposób nakreślona i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie naprawdę świetnie wykreowani, to niezwykle autentyczne postaci, z którymi śmiało moglibyśmy się utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne oraz takie które moglibyśmy spotkać w rzeczywistości. Nie ukrywam, że główną bohaterka - Marta często działała mi na nerwy swoim zachowaniem, ale w sumie lubię takie postaci w książkach, wywołujące skrajne emocje. Początkowo akcja powieści toczy się swoim niespiesznym rytmem, a w pewnym momencie zdecydowanie nabiera tempa dostarczając Czytelnikowi nie lada odczuć i wrażeń. Znajdziemy tutaj naprawdę interesująco przedstwioną intrygę i kartka po kartce odkrywamy tajemnice i prawdę o głównej bohaterce. Autorka w naprawdę świetny sposób buduje napięcie, wodzi Czytelnika za nos. Zakończenie tej historii również mnie usatysfakcjonowało. Naprawdę miło spędziłam czas z tą książką i czekam już na kolejne powieści spod pióra autorki! Polecam!

Przynosząca satysfakcję praca. Oddany mąż. Ukochane córeczki. Upragniona stabilizacja. I gdy już myślała, że udało jej się raz na zawsze odciąć mroczną przeszłość grubą kreską, dawno zapomniane demony dają o sobie znać w najmniej spodziewanym momencie...

Cóż, powiem Wam jedno - koniec końców dałam się oszukać! Śmigielska z rozbrajającą łatwością podrzuca mylne tropy, krok po kroku wciągając nas w sieć utkaną z licznych kłamstw, w której, chcąc nie chcąc, stopniowo się plączemy. Nurzamy się w brudach przeszłości głównej bohaterki, a ukazanie następujących po sobie wydarzeń wyłącznie z jej perspektywy było bezsprzecznie dobrze przemyślanym zabiegiem - momentami było wręcz paranoicznie, a ja zdecydowanie lubię takie klimaty!

"Oszustka" to pozycja w brutalny sposób uświadamiająca, że czasami sami do końca nie zdajemy sobie sprawy z tego, do czego tak naprawdę jesteśmy zdolni. Do tego ile granic jesteśmy w stanie przekroczyć, ile własnych zasad złamać, póki nie zostaniemy postawieni nad krawędzią.

Śmigielska szturmem wkracza na polską scenę kryminalną. Hipnotyzuje, mami, wprawia w osłupienie. To niezmiernie udany debiut - a ja mam ogromną ochotę na więcej, czytajcie!