Otwórz oczy

Aurelia traci rodziców, ukochaną babcię... Przyjaciela, do którego tak naprawdę od dawna czuła coś więcej.... A w wyniku wypadku, traci wzrok....

I choć nie może już oglądać świata jak dawniej, to wciąż stara się żyć normalnie. Pozostałe zmysły pozwalają jej funkcjonować w życiu codziennym. Aurelia należy do grona najlepszych fizjoterapeutów w kraju i właśnie zaczyna współpracę z męską drużyną piłki nożnej. Dziewczyna poznaje tam Borysa - gwiazdę boiska. Początki nie będą łatwe...

Choć nie widzi, dostrzega więcej, czuje więcej... mocniej. Co los ma dla Aurelii?

Tego musicie dowiedzieć się sami, sięgając po książkę Niki Kardasz!

Przed Wami przepiękna opowieść o uczuciach, o życiu. Pełna ciepła historia niezwykłej kobiety podbiła moje serce!

Nika Kardasz stworzyła bohaterkę, która swoim sposobem bycia przyciąga. Pragnie się ją poznawać, chce się słuchać jak opowiada o życiu. O świecie, na który nie może już patrzeć, jednak wciąż ma w głowie jego piękno. Aurelia, choć straciła tak wiele, potrafi docenić to, co ma. Zachwycać się małymi rzeczami, prostymi sprawami, drobnymi gestami. Aurelia czaruje swoją osobą. Urzeka. Jest to bohaterka, którą po prostu pokochałam i mam nadzieję, że Wy także pokochacie.

Bardzo lubię styl Niki Kardasz. Miałam już okazję go poznać, czytając poprzednią książkę autorki pt. "Oddychaj". Nika pisze prosto z serca - to czuć! Z niecierpliwością czekam na kolejną powieść!

Pragnę też zwrócić uwagę na śliczną okładkę! Zakochałam się w niej od pierwszej chwili, gdy tylko zobaczyłam zapowiedź wydawnictwa. Z pewnością wpada w oko!

Zdecydowanie polecam Wam tę cudowną historię! Jestem nią zauroczona!

" Otwórz oczy" ~ N. Kardasz

...

Nika Kardasz pojawiła się z niesamowitą książką " Oddychaj" która skradła moje serce doszczętnie. Teraz powraca z nową delikatną, piękną i wzruszająca historią o Dziewczynie, która przez całe swoje życie miala pod górkę, która wie co to ciężka praca. Osamotniona mloda kobieta ulega wypadkowi w którym traci wzrok. Ma wrażenie że jej życie właśnie sie zakończyło jednak to tylko myle odczucie.

Gdy usłyszałam o książce Niki wiedziałam, że bedzie moja! Wiedziałam, że chce ją miec w kolekcji i że pragne ją przeczytać. Gdy poznałam okładkę - zakochałam się. Niby prosta, delikatna, niewulgarna a jednak nieodkrywajaca od siebie uwagi. Opis książki chwycił mnie za serducho. Nie wiem jak wy ale ja jestem bardzo wrażliwa na krzywde ludzką, i nie tylko a to co przeszla Aurelia! Boze! Miałam ochote potrząsnąć autorką aby nigdy więcej nie robiła takich rzeczy.

Jeżeli myślicie, że to kolejna denna obyczajowa historia to sie mylicie! Owszem, historia nie jest jakaś WOW ale jej wykonanie jest na wysokim poziomie. Nika to bardzo utalentowana, NIE ZAUWAŻALNA autorka o którą uważam, że warto walczyć. Jej potencjał jest ogromny, a talent ciagle szlifowany. Według mnie zrobiłaś duży progres od ostatniej książki, a przede wszystkim wzbudzilas we mnie nietuzinkowe emocje. Aurelia to przyjemna postać, która wiele przeszła, jednakże to sprawiło u niej twardość charakteru. Postać piłkarzyka który jest idealnym odzwierciedleniem tego co się z góry zakłada przez osoby trzecie - przystojny, pewny siebie, wysportowany, zarozumiały facet, podbijacz serc. Jednak to również tylko osłona, którą powoli przełamuje jego znajomość z niewidomą kobietą. Lekkie pióro autorki jest nasycone rozmaitymi emocjami.
Podczas czytania nie zabraknie Wam emocji, miłości, smutku, żalu i szybszego bicia serca. Po raz kolejny autorzy udowadniają, że nie trzeba cudów żeby jakąś pozycja wciagnela bez opamietania!

[...]

Czy sie do czegoś mogłabym przyczepić.? Oczywiście, że tak, ALE tego nie zrobie. Wiecie często zwracamy uwage na swojego rodzaju niedociągnięcia. Zamiast tego powinniśmy skupić sie na autotach ???? podsumowując, jest to lekka, emocjonalna książka poruszająca bardzo poważny problem wśród ludzi. Może nie znajdziecie tam życiowych lekcji, ale na pewno pokaże wam, że nie warto się poddawać! Gratuluję Autorce premiery i czekam na kolejne! Nika! Przy twoim talencie chcialabym zobaczyć jakis goracy, mocny romans co ty na to?

Autorka ginie gdzieś wśród innych pisarzy a wielka szkoda, bo ma niebywały talent. Bardzo lubię jej kolorowe pióro, gdzie nawet pośród nerwów bohaterów potrafiła powkładać piękne porównania, które łagodziły całą sytuację. Postacie, którym nadała prawo wypowiadania się ze swoich perspektyw mają nieokiełznane charakterki. Posiadają cechy wyróżniające się wśród tłumu. Sami czasem przeklinają, bywają wybuchowi, ale i łagodni. Wiele wskazuje na to, że starają się jakby wykrzyczeć za straty, których doświadczają. Tracą tutaj swoich bliskich, których z szacunkiem wspominają. Zachowują stare meble, by ta cząstka po nich nadal im towarzyszyła. Niestety do połowy książki będzie troszkę smutno, gdyż główna bohaterka przez dziwny przypadek traci wzrok. Znajdą się osoby, które bardzo będą z tego powodu z niej szydziły, ale i takie, którym jej los nie będzie obojętny. Co bardzo mi się tu spodobało, to wizja Aurelii, która pomimo braku wzroku, będzie chciała komuś przedstawić to jak ona teraz odbiera wzrok. Co widzi ciałem i jak nieraz jest trudno, kiedy ludzie nie potrafią odpowiednio jej postrzegać. Aby doznać szczęścia nie trzeba wiele, niekiedy to nic nie znaczące gesty, czy rzeczy mogą ofiarować naprawdę wielkie szczęście. Będzie dużo łez, niespełniona miłość i coś nowego, co ma szansę się przekształcić w rzecz większą i piękniejszą. Wielu bohaterów tutaj sporo namiesza ponownym pojawieniem się. Zburzą nawet nasze domysły, bo opcje, które sobie wykreowaliśmy totalnie się nie sprawdzą. Naprawdę warto było dla niej zarwać noc, gdyż odkryła przede mną aspekty o których w ogóle nie myślałam. Pokazała, że pomimo przeszkód można zmienić swój cel na inną drogę i że również tam może czekać na nas szczęście. Jest napisana niekiedy bardzo żywiołowo, choćby z powodu przyjaciółki bohaterki, której język jest bardziej cięty od samej brzytwy. Bardzo mi się podobała i polecam przeczytać poprzednie książkę autorki ,,Oddychaj" i ,,Wracaj", które również zasługują na uznanie! Prem 6 września 2022r

Dziewczyna o kasztanowych włosach ? Aurelia Szulc ? nie ma w życiu taryfy ulgowej. Mimo to jest tytanem ciężkiej pracy, szybko wspina się po szczeblach kariery i w końcu zdobywa tytuł najlepszego fizjoterapeuty w mieście. W międzyczasie los po kolei odbiera jej najbliższe osoby. W wieku czternastu lat traci rodziców, a potem ukochaną babcię.
Kiedy z jej życia ? skuszony miejscem w prestiżowej szkole wojskowej w Stanach ? odchodzi również Tobiasz, najlepszy przyjaciel i wielka miłość, Aurelia czuje, jakby straciła kawałek serca. Połykając łzy, odwozi go na lotnisko, a w drodze powrotnej ulega wypadkowi i nieodwracalnie traci wzrok.
Jest przekonana, że dla niej życie właśnie się skończyło.
W najśmielszych nawet snach nie przypuszczała, że dopiero wraz z utratą wzroku naprawdę przejrzy na oczy i dostrzeże to, czego do tej pory nie zauważała.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością, chociaż słyszałam wcześniej o jej powieściach. Do sięgnięcia po."Otwórz oczy" skusił mnie intrygujący opis oraz okładka, która od razu przyciągnęła mój wzrok. Język jakim posługuje się Monika jest bardzo lekki i przyjemny, co sprawiło, że książkę wręcz pochłonęłam w jeden wieczór. Fabuła została w bardzo ciekawy sposób nakreślona i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie naprawdę świetnie i niezwykle realnie wykreowani, to postaci, które śmiało moglibyśmy spotkać w rzeczywistości. Historia została przedstawiona z perspektywy Aurelii i Borysa i to ich postaci możemy lepiej poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają oraz lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Ale tak naprawdę to również historia Glorii i Tobiasza- przyjaciół Aurelii oraz Adama i Wojtusia - sąsiadów kobiety, którzy również wiele wnoszą do tej powieści i za ich sprawą poruszane są tutaj ważne i ponadczasowe kwestie. Aurelię polubiłam od samego początku, jestem naprawdę pod ogromnym wrażeniem jej niezłomności, determinacji i woli walki, nie wiem czy ja dałabym radę odnaleźć się w takiej sytuacji. Dodatkowo kobieta wykonuje zawód, który mogłoby się wydawać nie jest przeznaczony dla osób niewidomych, jednak z własnego doświadczenia wiem, że to nie prawda - jako sześcioletnia dziewczynka mająca problem z kręgosłupem do wypadku samochodowym również uczęszczałam do niewidomego masażysty, który każdego dnia udowadniał tak jak Aurelia, że utrata jednego zmysłu nie jest katastrofą, a czasami może stać się naszym "atutem" w pewnych okolicznościach i zawodach. Natomiast Borys swoim zachowaniem wielokrotnie działał mi na nerwy, na szczęście postać Aurelii wiele zmieniła w jego życiu. Autorka udowadnia, że aby dostrzec to co najważniejsze, najcenniejsze wcale nie potrzeba wzroku, Aurelia swoim usposobieniem sprawia, że inni ludzie zaczynają otwierać się na to co ich otacza, dostrzegając w końcu piękno świata i zaczynają doceniać to co mają. Książka z pewnością skłania do refleksji, wzbudza wiele skrajnych emocji, wzrusza, pokazuje wiele odcieni przyjaźni i miłości oraz daje nadzieję na lepsze jutro! Świetnie spędziłam czas z tą powieścią i chętnie sięgnę po kolejne książki autorki! Polecam! Moja ocena 9/10.