Pacjent

Szpital psychiatryczny gdzieś w Nowej Anglii. Młody, ambitny psychiatra. Tajemniczy pacjent, który szpitalu tkwi od kilkudziesięciu lat.

Parker zaczyna pracę w szpitalu psychiatrycznym. Na oddziale jest pacjent od którego wszyscy trzymają się z daleka i jemu radzą to samo. Ale on postanawia spróbować go wyleczyć.

Wokół pacjenta dzieją się dziwne rzeczy. Ci którzy próbowali go leczyć, rozmawiać z nim, popadają w obłęd lub popełniają samobójstwo.

Czy Parker skończy tak samo?


"Pacjent" to wciągająca lektura, którą czyta się z zapartym tchem. To thriller od którego trudno się oderwać. A końcówka zaskakuje.

Książka podzielona jest na rozdziały. Każdy z nich jest formą wpisu na forum medycznym i opatrzony datą.

Napięcie rośnie stopniowo, ale od początku czuć nutę zagrożenia i grozy. Bardzo podobał mi się klimat tej książki. Klimat małego, publicznego szpitala psychiatrycznego, w którym ciągle brakuje funduszy.

Główny bohater, Parker jest lekarzem po prestiżowej uczelni, którą skończył z bardzo dobrymi wynikami. Jest ambitny, empatyczny i nastawiony na pomoc pacjentom, a nie tylko faszerowanie ich lekami.
Przyszło mu się zmierzyć z czymś o czym nie miał pojęcia.

Obraz tytułowego pacjenta, Joe jest fascynujący, tajemniczy i przerażający zarazem. Spodziewałam się thrillera medycznego, ale ta książka to nie tylko ten jeden gatunek. Znajdują się tu też elementy powieści grozy i horroru.

Książka jest króciutka, bo to zaledwie 230 stron, ale emocji w niej nie brakuje. Idealna na jeden wieczór. Ja polecam.

W momencie, kiedy dostałam przesyłkę z książką nie spodziewałam się tego, co w niej zastanę. Fakt myślałam, że będzie grubsza.
Książkę czyta się naprawdę szybko aż za szybko. Uwielbiam książki, w których fikcja miesza się ze światem rzeczywistym i tutaj przyznam się, że byłam czasem zakręcona. Czy mi to przeszkadzało? Czasem tak, bo musiałam skupić się jeszcze raz, ale to nie przeszkadza w tym, że książka jest zła czy coś w tym stylu. Jest genialna do takiego stopnia, że końcówka zbiła mnie z wcześniej obranego toru! Obstawiałam kilka scenariuszy, ale żadna się nie spełniła, ale to tylko na plus.
Jeżeli masz ochotę na thrillera psychologiczno - kryminalny z klimatem szpitala psychiatrycznego to i od razu powiem lepiej żebyś zapalił światła i sprawdził czy masz zasięg w telefonie. W pewnych momentach dialog Parkera (młody lekarz, który interesuje się przypadkiem szaleńca) a Joe (szaleniec, którego każdy omija szerokim łukiem)
Kiedy lekarz zaczyna interesować się pacjentem za bardzo to każdy jest w stanie wyobrazić sobie, że to nie kończy się dobrze. Wszyscy ostrzegali go, że to zły pomysł, ale sami powiedźcie? Sama bym nie posłuchała :p Kiedy dowiedziałam się, że po wizycie osoby w pokoju szaleńca dochodziło do śmierci tejże osoby to ciarki na rekach miałam. Albo jak wytłumaczysz, że w/w szaleniec nuci waszą piosenkę z dzieciństwa? Brrrr?.
Nie jestem może extra, bezbłędnym, fachowym recenzentem, ale jak książka mnie zainteresuje, a jeszcze lepiej żyję nią to chce żeby każdy ją przeczytał. Zdaje sobie sprawę, że ilu ludzi tyle zdań/opinii, ale ta książka na pewno przykuje waszą uwagę.
Za egzemplarz dziękuję ..., a dla zainteresowanych formą elektroniczną to audiobook dostępny jest na EmpikGo.

Do szpitala na oddział psychiatryczny w wieku 6 lat trafia chłopiec. Początkowo wydaje się, że jedyne co mu dolega to nocne strachy. W przypadku takiego dziecka nic zdrożnego, potwór wychodzący ze ściany - można by powiedzieć, że to coś, co przydarza się co drugiemu maluchowi. Po pozytywnych skutkach terapii chłopiec wraca do domu, jednak nie minęło zbyt dużo czasu, kiedy chłopiec wraca i praktycznie pozostaje w szpitalu na prawie 30 lat.

Historia opowiadana jest przez lekarza, który po zakończonych studiach oraz stażu, rozpoczął pracę w placówce, w której "leczony" był ów pacjent. Całość występuje w formie wpisów na forum, które datowane są na rok 2008. Doktor tuż po studiach, bardzo ambitny, żądny przygód i prawdziwego wyzwania dowiaduje się o pacjencie i postanawia odkryć, co mu dokładnie dolega, gdyż nie zostało to określone przez cały ten czas pobytu, czyli przez ok. 30 lat. Co ciekawe, wokół tego jednego pacjenta wyrosło wiele legend, jedna z nich mówiła, iż wzbudza on strach - taki strach, który zmusza innych do rezygnacji, samobójstw, agresji czy dezercji.

"Pacjent" Jaspera DeWitta to niedługa książka, ma zaledwie 230 stron, czyta się bardzo szybko, a przy okazji wywołuje wiele emocji. Nie spodziewałam się tak treściwej lektury po takiej objętości. Czytelnik poznaje zawiłości związane z leczeniem psychiatrycznym. Ponadto, można z bliższa przyjrzeć się sposobom, jakie można stosować w przypadku tego typu pacjentów. Zderzamy się z historią człowieka, którego nie można jednoznacznie zdiagnozować, co jest największą zagadką tej książki. Przez długi czas towarzyszyło mi pytanie, czy nowy lekarz będzie w stanie tego dokonać. Musimy wraz z nim przebrnąć przez akta medyczne, nagrania, domysły, liczne pytania oraz zawiłe odpowiedzi.

!!!! WOW!!! Juz dawno nie byłam tak skołowana podczas lektury jakiejś książki, nie czułam tyłu sprzecznych emocji na raz i nie obstawiam tyłu możliwych scenariuszy. Czy którykolwiek mój trop okazał się słuszny? Nie! Takiego zakończenie nie dało się przewidzieć i to chyba cieszy mnie najbardziej. Ta książka jest zaskakująca, przerażająca, intrygująca i niesamowicie wciągająca. A ja uwielbiam takie tytuły!
"Pacjent" to niepozorna książeczka, która zaczyna się jak podrzędny film klasy B, a okazuje się być gotowym scenariuszem na hollywoodzką produkcję z największymi gwiazdami kina w obsadzie. I ja chcę taki film! Teraz!
Jeśli planujecie przeczytać "Pacjenta" zarezerwujcie sobie ze 2 wolne godziny, bo to książka od której nie można się oderwać. Jeśli już zaczniecie nie odłożycie aż nie poznacie rozwiązania zagadki. Bo czy można odłożyć książkę, na której wstępie, autor informuje nas, że została napisana na podstawie wpisów młodego psychiatry na nieistniejącym już forum dla lekarzy? Zdecydowanie nie!
Ale czy ta historia wydarzyła się naprawdę? Tego dowiecie się czytając Pacjenta.
Ja nie zdradzam już nic więcej. Czytajcie bo warto!

Z reguły nie czytam thrillerów w medycznym klimacie, ale po poleceniu mojego taty musiałam po to sięgnać. Szybko sie czyta, nie da sie oderwac, zeby zaczac pozniej od kolejnego rozdzialu. Do pochłonięcia na raz w ciemnym klimacie grozy.

Dzięki uprzejmości ... mogłam przedpremierowo przeczytać książkę "Pacjent".

Uwielbiam klimaty medyczne, a ta książka wciągnęła mnie od pierwszej strony, a zakończenie wbiło w fotel.
Książka ma charakter pamiętnika, wpisów, którymi dzieli się psychiatra.

Obłęd, tajemniczy i socjopatyczny pacjent, wspomnienia z dzieciństwa, co z tym wszystkim na wspólnego psychiatra Parker i pacjent o imieniu Joe.

Pacjentem okazuje się mężczyzna w średnim wieku, który przez ponad trzydzieści lat żyje, a raczej egzystuje w zakładzie zamkniętym. Każdy jego kontakt ze współtowarzyszem sali, bądź personelem medycznym kończy się tragedią.

Jak to możliwe, że nikt nie potrafi poradzić sobie z wyrafinowanym socjopatą, który ma sadystyczne zaburzenia osobowości.
Czy Parker odkryje prawdę, która rozgrywa się w murach szpitala psychiatrycznego? I kim tak naprawdę jest Joe?
?"Jego obłęd jest zaraźliwy. Widziałam, jak niszczy moich kolegów, a nawet mojego mentora, człowieka, który przygotowywał mnie do pracy na tym stanowisku. Mało brakowało i zniszczyłby również mnie."
Manipulacja czy obłęd? Co jest prawdą, a co kłamstwem?
Dlaczego Parker postanowił zająć się leczeniem tego pacjenta?
?" Jeśli sobie nie ufasz [...] czy możesz oczekiwać, że zaufa ci ktoś inny, pacjenci, koledzy czy nawet ja? "
Psychopata, który nie cofnie się przed niczym. Ma jeden cel. Jaki?
?"tego koszmaru nie da się wyleczyć. Ten koszmar da się jedynie zamknąć za kratami."

Książka wciąga od pierwszej strony. Chcemy poznać intencje pacjenta, który jest socjopatę i psychopatą. "Potwory" z dzieciństwa ukształtowały charakter i zachowanie Joe. O jakich potworach mowa?
Książka porusza temat trudnego i koszmarnego dzieciństwa.
Czym kieruje się umysł psychopaty? Czy ta się to w ogóle wyleczyć? Czy istnieje skuteczna terapia?
Jak łączy się postać Joe z Parkerem?
Czy historia Joe może być przestrogą dla innych osób?
Myślę, że tak, a swoją wypowiedź kończę cytatem
?"Nie mówicie swoim dzieciom, że potwory są tylko wytworem ich wyobraźni, bo jeśli chociaż mały fragment tej historii jest prawdziwy, podpiszecie na nie wyrok śmierci".

Z czystym sumieniem mogę Wam tę pozycję polecić. Jestem pewna, że takiego zakończenia się nie będziecie spodziewali, które zafundował nam autor książki. Będziecie w wielkim szoku.
7?/10

?Pacjent? ? Jasper DeWitt

Na oddziale szpitala psychiatrycznego przebywają osoby z różnymi problemami. Jedni mają urojenia, inni zaś wierzą w ?gigantycznego potwora ludojada?, kolejni uważają się za Jezusa (takich osób potrafi być nawet kilka na jednym oddziale). Niektórzy są tam na chwilę z kolei pozostali muszą pozostać w szpitalu do końca swoich dni?

Taką osobą jest Joe. Dorosły już mężczyzna, który trafił do zakładu w wieku sześciu lat. Do tej pory nie wiadomo co mu tak naprawdę jest. Każda osoba, z którą ma kontakt później to odchorowuje. Przenika wszystkich swoją tajemniczością, mrozi krew w żyłach i zmusza do konkretnych myśli, zachowań. Wisi nad nim widmo śmierci?

Jego przypadkiem zaczyna interesować się młody lekarz. Wszyscy odradzają Parkerowi kontakty z pacjentem jednakże on nie daje za wygraną. Niestety nikt nie spodziewa się jak tragiczne w skutkach mogą być podjęte przez niego decyzje?

Sposób narracji, język, forma sprawiają, że momentami fikcja miesza się z rzeczywistością i nie wiadomo co jest prawdą, a co nie. Specjalistyczne słownictwo (choć zrozumiałe dla laika) sprawia, że można się poczuć jak w prawdziwym szpitalu. Samo miejsce wydarzeń jakim jest kolokwialnie mówiąc psychiatryk może powodować dreszcze na skórze, nie mówiąc już o naprawdę szczegółowych opisach. Autor naprawdę się nie hamował, puścił wodzę fantazji w najbardziej odległe zakamarki swojej wyobraźni.

Jeżeli miałabym się do czegoś przyczepić to na tak małą ilość stron, niestety wstęp był troszkę przydługi. W momencie gdy główny bohater zaczął opiekować się pacjentem cała akcja nabrała tempa. Niektóre wątki również mogły zostać bardziej rozwinięte.

Podsumowując jeżeli szukasz świetnie napisanego thrillera psychologiczno - kryminalno ? medycznego to ta pozycja jest ?skrojona dla Ciebie?. Ciekawe, działające na wyobraźnię opisy, bardzo dobrze poprowadzona fabuła, dreszczyk emocji oraz niepewność i ciekawość czy to jest prawda czy jedynie wymysł (kto czytał ten wie). Chciałam napisać, że jest to książka ?na tak zwany raz?, ale nie radziłabym jej przeczytać wciągu jednego popołudnia. Warto ją sobie rozłożyć na dłuższy czas i przetrawić.

Książka reklamuje się następującymi słowami: ?Gdyby Stephen King napisał moją historię, wyszła by mu ta książka.? ? Szczerze mówiąc czytałam jedynie jedną jego powieść i oglądałam dwie adaptacje filmowe kolejnych. Nie czuję się zbyt kompetentna do negowania powyższych słów, choć mam wrażenie, że są nieco naciągnięte. Języka jakim posługuje się S. King, sposobu pisania nie da się podrobić?

Książkę otrzymałam z ...

Bardzo dziękuję za możliwość jej lektury :)