Pakt

Może zacznę od tego, że jest to trzeci tom serii. Nie wiem, jak ja to zrobiłam, ale nie zorientowałam się, że zaczynam przygodę od środka. Trochę szkoda, ale jeżeli poprzednie części są tak dobre jak ta, to sobie odbiję.
"Pakt" jest rasowym kryminałem. Akcja zaczyna się już niemalże od pierwszych stron i warto płynie przez całą fabułę. Na próżno tu szukać zbędnych opisów, które spowalniałyby tempo. Dlatego też wcale nie dziwię się, że przeczytałam ją praktycznie na dwa razy. Z łatwością wsiąkłam w świat komisarza Adama Lorenza. Autorka miały dobry pomysł na fabułę i zręcznie go wykorzystała. Wszystkie niedopowiedzenia, niejasności czy zwroty akcji tworzą spójną całość. Echem odzywały się sprawy z przeszłości, co było dodatkowym smaczkiem. Muszę jeszcze wspomnieć o sprawnym podrzucaniu mylnych tropów, które tylko rozbudzały ciekawość i wzmacniały zaangażowanie w lekturę. Dałam się wciągnąć w tę grę i chętnie skuszę się na kolejną rozgrywkę.

Rokitki, mała spokojna miejscowość, czas płynie tu powoli, a ludzie żyją zgodnie z porami roku. Jest czas siania, jest też czas zbierania. To właśnie tu trafia komisarz Lorenz w czysto prywatnej sprawie, odwiedza przyjaciela, który właśnie w Rokitkach otwiera agroturystykę połączoną ze stadniną koni. Odrestaurowany pałacyk wprawia w zachwyt, świergot ptaków i stukot końskich kopyt tylko dopełniają tego idyllicznego obrazu. Właścicielem przybytku jest Paweł z żoną Martą, do jego bliskich współpracowników zaliczają się także jego przyjaciele z dzieciństwa Łukasz, Marek i Katarzyna. Do grupy należała także Oliwia, która dwadzieścia lat wcześniej popełniła samobójstwo, jej śmierć do dziś pozostaje zagadką dla mieszkańców, a w szczególności dla jej matki, która nie może się z ty pogodzić. Huczne otwarcie trwa w najlepsze, w całym zgiełku tylko nieliczni zauważają, że w tajemniczych okolicznościach zniknęła Olga, pracownica ośrodka. Kiedy po dwóch dniach jej zakopane w lesie ciało odnajduje Marta, na wszystkich pada strach, a na niektórych podejrzenia. Na miejsce zostają wezwani miejscowi policjanci, a także komisarz Lorenz, który przez prokurator Szafrańską zostaje powołany do uczestniczenia w śledztwie w charakterze konsultanta. Zabójstwo Olgi nabiera zupełnie innego wymiaru, kiedy okazuje się, że poza jej ciałem w prowizorycznym grobie znajduje się jeszcze jedno ciało? Czy samobójstwo nastolatki sprzed lat w jakiś sposób wiąże się z morderstwami?


Świetna okładka, realistyczna, elektryzująca i przyciągająca wzrok. W środku jest tylko lepiej. Autorka ma łatwość w przekazywaniu treści, są spójne, a jednocześnie wciągające. Krótkie rozdziały i miła dla oka czcionka dopełniają całości, wszystko składa się na czytelniczą przyjemność. Od pierwszych stron czułam ciekawość, bardzo lubię, kiedy akcja w książce toczy się w różnych okresach czasowych, jak zdarzenia z przeszłości wpływają na teraźniejszość. Sam pomysł na historię jest świetny, autorka sprawnie manewruje faktami i nie raz wprowadza czytelnika w przysłowiowe pole, a kiedy jesteśmy już bliscy odkrycia prawdy, fabuła wywraca się do góry nogami. Dla mnie ?Pakt? to książka z serii ?jeszcze jeden rozdział? czyli mówiąc wprost nie mogłam się od niej oderwać.


Pakt jest trzecią częścią serii o komisarzu Lorenzie, znam go więc z poprzednich historii. Bardzo polubiłam tą postać, zwyczajny facet z przyziemnymi problemami. Mocno zaangażowany w swoją pracę, nie udaje jednak wszystkowiedzącego i zapatrzonego w siebie bufona. W moim odczuciu postać świetnie skrojona, jego charakter i zachowania w poszczególnych sytuacjach są konsekwentne. Na uwagę zasługują też dialogi, lubię jak są prawdziwe, charakterystyczne dla poszczególnych osób, dla ich wykształcenia, sposobie bycia i pochodzenia. Tutaj wszystko jest w punkt. Jedyne do czego mogę się przyczepić to romans śledczego z Panią prokurator i od razu odpieram zarzut o spoiler, ponieważ romanse śledczych w różnych konfiguracjach są teraz obecne w kryminałach na równi ze zwłokami. Teraz to już norma a nie wyjątek.


Książkę polecam wszystkim miłośnikom kryminałów, ale i osobom, które czasem omijają ten gatunek ze względu na makabryczne opisy. W tym przypadku autorka oszczędza drastycznych wątków, w dużej mierze skupiając się na aspekcie psychologicznym popełnianych zbrodni.

Niedawno skończyłam czytać ?Pakt? Anny Potyry, trzeci tom kryminału o komisarzu Lorenzie i już nie mogę doczekać się kolejnej części. ?Pakt? wciąga od samego początku i nie wypuszcza, aż do końca. Jestem zachwycona lekturą tej książki i ? co więcej ? będę ją polecać każdemu, bo naprawdę warto ją przeczytać.
Jeżeli lubicie dobrze napisane kryminały, czytajcie ?Pakt? i nie martwcie się, tym, że być może nie czytaliście dwóch poprzednich części, bo każda z nich jest zamkniętą historią, którą można czytać niezależnie, natomiast wszystkie tak samo polecam. Każda z nich jest warta uwagi.
Pewne tragiczne zdarzenie, łączy grupę ludzi więzami nie do rozerwania. Postanowili wtedy, że wszyscy będą solidarnie milczeć, aby prawda nigdy nie ujrzała światła dziennego. Mija dwadzieścia lat, a życie każdego z nich potoczyło się zupełnie inaczej, ale jedno jest pewne, że to, co się wtedy stało, jest ciążącym na nich piętnem, którego nie wymazał czas. Wydaje się, że demony przeszłości zostały raz na zawsze zamknięte w pudełku wspomnień uczestników tamtego zdarzenia, ale wieczko, pewnego dnia, bez względu na to, jak bardzo będą zaklinać rzeczywistość, się otworzy.
Paweł Zwoliński dorobił się fortuny i postanowił wrócić w rodzinne strony i odkupić stary zrujnowany pałac poniemiecki w Rokitnikach, małej pomorskiej miejscowości i przywrócić mu dawną świetność. W realizacji postanowień nie przeszkadza mu nawet fakt, że dwadzieścia lat temu na terenie pałacu młoda dziewczyna popełniła samobójstwo. Po dawnej tragedii nie ma już śladu, a do odnowionych stajni po osiemdziesięciu latach wróciły konie, pałac tętni życiem. Wydaje się, że życie właścicieli toczy się niczym w bajce, lecz pod tą piękną fasadą kryją się ponure sekrety.
Komisarz Adam Lorenz przyjeżdża do Rokitnik na zaproszenie swojego przyjaciela. Ma zamiar odpocząć i odetchnąć od codziennych obowiązków w pięknym otoczeniu i miłej atmosferze. Niestety w dniu jego przyjazdu znika bez śladu młoda Ukrainka, pracownica majątku. Wszystko wskazuje na to, że dziewczyna padła ofiarą przestępstwa, ale gdy zostaną odnalezione jej zwłoki, te podejrzenia zmienią się w rzeczywistość. Komisarz nie potrafi nad tą sprawą przejść do porządku dziennego i rozpoczyna własne śledztwo. Nie przewidział tylko, z czym tak naprawdę przyjdzie mu się zmierzyć.
Anna Potyra stworzyła kolejną interesującą zagadkę kryminalną, którą perfekcyjnie poprowadziła od samego początku do końca. Świetnie skonstruowana fabuła, lekkie pióro i bardzo dobrze wykreowani bohaterowie, to główne atuty tej powieści. Było czystą przyjemnością, obserwowanie postępów w śledztwie, tego jak komisarz krok po kroku odkrywa mroczne tajemnice mieszkańców Rokitnik, a kolejne tropy w sprawie coraz bardziej przybliżają go do ułożenia tej makabrycznej układanki. Komisarz nie jest osamotniony w swoim śledztwie, bo dzielnie towarzyszy mu prokurator Maria Szafrańska, kobieta z charakterem, która, pomimo że jest niedoceniana w męskim świecie, to niejednokrotnie udowadnia, że jest doskonałym śledczym z otwartym umysłem. Ta dwójka z uporem maniaka dąży do odkrycia prawdy mającej drugie dno, które wszystkich zaskoczy. Autorka wspaniale zobrazowała małą społeczność, w której wszyscy doskonale się znają, ale mimo to nie udało im się dostrzec, że jedno z nich jest bezwzględnym psychopatą, który morduje młode kobiety.
Adam Lorenz ma utrudnione zadanie, bo oprócz prokuratorki nie może liczyć na żadne wsparcie z zewnątrz i dodatkowo w kręgu podejrzanych znajduje się jego przyjaciel. Komisarz staje przed trudnym wyborem, bo z jednej strony chce być lojalny wobec przyjaciela, a z drugiej ma moralny obowiązek prowadzenia rzetelnego śledztwa. Jedno jest pewne, że po zakończeniu sprawy nic już nie będzie takie samo. W tle czynności śledczych pojawia się sytuacja pracowników z Ukrainy w Polsce, ich warunki życia i aspekty psychologiczne przebywania z daleka od rodziny. W fabułę autorka zgrabnie wplotła także historię wojny w Donbasie w 2014 roku, kiedy to przyjaciele i sąsiedzi z dnia na dzień stali się dla siebie wrogami. Ta wojna spowodowała nieodwracalne zmiany w psychice, wywołała stres pourazowy u wszystkich, którzy wzięli w niej udział.