Pamiętam

Pamiętam to moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Janiszewskiej i muszę uznać je za bardzo udane. Autorka przedstawiła ambitną i tajemniczą historię o miłości i nienawiści. Pokazując przy tym, że gniew i nienawiść może być tak samo silny z perspektywy upływającego czasu, jak kiedyś ? kiedy się narodził. Dlatego kobiety, opisane w książce, pomimo pokrewieństwa nic o sobie nie wiedziały i musiały się na nowo poznawać.

Książka już od pierwszych stron zajęła moje myśli i pobudziła wyobraźnię, wszystko jest zasługą tego, że autorka umiejętnie i bardzo lekko prowadzi fabułę, budując przy tym odpowiedni nastrój. Posługuje się piękną polszczyzną, wie, co chce przekazać czytelnikowi, dlatego nie rozwodzi się nad mało istotnymi szczegółami, do tego oddaje żywą narrację i twórcze kreowanie obrazów. W niezwykle interesujący sposób przedstawia historię o skomplikowanych więzach rodzinnych i poszukiwaniu własnych korzeni, ukazując przy tym, że życie często bywa bolesne i niesprawiedliwe.

Dużym atutem są też dobrze skonstruowani bohaterowie, których postępowanie możemy poddać głębokiej analizie, jak i zawarty niemały pakiet emocji. Chciałam poznać przebieg wydarzeń sprzed lat i dowiedzieć się, co dokładnie wówczas zaszło, że matka Izabelli Seigner głównej bohaterki musiała nagle opuścić rodzinę, kraj i córkę? Wraz z Izabellą musimy przebrnąć przez skomplikowane relacje rodzinne, poznać jej członków i postarać się ich zrozumieć.

Pamiętam to wielowątkowa powieść, w której prym wiodą niezwykłe trudne losy pewnej rodziny. To książka, w której czytelnik z każdą kolejną stroną poznaje ukrywane przez lata rodzinne tajemnice, dramaty i powolutku odkrywa wszystkie karty. Jestem pewna, że ta lektura zadowoli miłośników sag rodzinnych i zapewni rozrywkę na długie godziny. Polecam.