Pamiętnik Czarnego Noska

Książka jest super dla dzieci.Razem z misiem można przenieść się w jego swiat ,jeśli zamkniesz oczy i posłuchasz jak ktoś czyta.Moj synek uwielbia misie i codziennie przed snem przynosi książkę.Zapytacie jaka?ulubiona Pamietnik Czarnego Noska .Syn ja uwielbia.Na samym początku, gdy Miś się zgóbił ,nawet się popłakał.Jest bardzo wrazliwym dzieckiem.Lalka ta postać nie bardzo mu się podoba ale jak powiedzial"To taka mała kobietka.Synek podpowiada mi ,super opowiadania.Opowiesc o sklepie też był ciekawy i bardzo kibicował misiowi by go kupiła osoba która, szczerze go pokocha i nie żucia go w kat.Polecam jest super ksiazka.Gdybym miała kupić ja jeszcze raz ,za pewne bym ją kupiła.

Przyjemna lektura, zwłaszcza dla dzieci lubiących misie i niedźwiadki małe i duże :)

Książkę ?Pamiętnik Czarnego Noska? Janiny Porazińskiej kupiłyśmy całkiem przypadkiem, po pierwsze zachęciła nas okładka-sympatyczna postać misia z czarnym noskiem i czerwoną kokardką pod szyją, a po drugie cena-wyjątkowo niska? a teraz po jej przeczytaniu jesteśmy zachwycone!
Córeczka Juleczka ma 6lat i od nie tak dawna rozpoczęłyśmy poważniejszą przygodę z książkami.
Zaczyna się bardzo sympatycznie:
?Kochane dzieci,
Chwyta w łapkę pióro miś
i o sobie pisze dziś??
Już tymi pierwszymi słowami zachwyciła nas i wiedziałyśmy, że chcemy więcej. Tak obie chciałyśmy poznać Misiaczka. A, gdy korzystając z drobnej swojej inicjatywy, każdy kolejny rozdział zaczynałam słowami:
?Kochana Juleczko?
i cytatem:
?W mym domku siadam,
Papier rozkładam,
Maczam stalówkę,
Podpieram główkę
I opowiadam??
na twarzy córeczki Juleczki ukazywał się piękny uśmiech?
Pluszak z czarnym noskiem stał w sklepie na wystawie i czekał... czekał na kogoś, kto go pokocha, by stał się synkiem? Mały, rezolutny miś, który otrzymał imię Czarny Nosek (i Kosmatek) opowiada o sobie i swoich pragnieniach, spełnionych marzeniach i niezwykłych przygodach, by w końcu osiąść w redakcji dziecięcego pisemka i odpowiadać z radością na listy dzieci. Opowieść Janiny Porazińskiej, wzruszyła i rozbawiła nas. Razem z Misiem przeżywałyśmy przeróżne emocje od radości, miłości, po smutek i strach? Ogromna więź pomiędzy małą dziewczynką Małgosią, a ukochanym Misiem Czarnym Noskiem zza sklepowej szyby, którego nic innego nie mogło zastąpić stała się kolejnym zalążkiem do rozmów o przyjaźni. Dała Juleczce wiarę, że w misiu-maskotce bije serduszko-jest czarodziejski. A dlaczego nie? Przecież to prawo dzieci i jego czar? uważam, że właśnie to piękno i magia dzieciństwa. Niezwykła niespodzianką była dla nas bohaterka tzw. drugiego planu-również Julka :) Często doszukujemy się imienniczek :) Dodatkowo występują Franek, Zosia, Jadwinia, Olek, Helenka, Fipcio, Martynka, Staszek, Józio, Anusia, Janiczek, Rozalinda (lalka). Często rodzice szukają książeczek w których znajdą imienniczki i imienników swoich dzieci-dlatego postanowiłam o tym wspomnieć. Jest mnóstwo pięknych opisów przyrody, charakterystyki życia ludzi w innych częściach Polski z którymi córeczka się zapoznała. W czasie czytania /słuchania i zadawała pytania :)To dowód, że było ciekawie :) Oczywiście chciała również napisać do Misia list?
I my mamy teraz w domu synka imieniem Czarny Nosek :) Ups... brakuje mu czerwonej wstążki na szyi... :)
Poza tym , wpadłyśmy na pomysł by nagrać prywatny audiobook i Juleczka zawsze może wrócić do lektury, którą tym bardziej słucha, gdyż czyta JĄ jej mama:)
To bardzo sympatyczna, ciepła oraz mądra opowieść, która zachwyci dzieci i nas-dorosłych? córeczkę Juleczkę zachwyciła i mnie również :) POLECAMY SERDECZNIE!!

Wydawałoby się, że książka, która swą premierę wydawniczą miała w 1967 roku, nie będzie w stanie zachwycić współczesnych dzieci. Że znudzą się przygodami misia. Nic bardziej mylnego. Maluch słucha z uwagą i chętnie podpowiada pluszakowi te słowa, których miś nie zna. Młody czytelnik czuje się niezwykle ważny, gdy wie, gdzie mieszkają pszczoły, jak się zapala światło w domu, czy też co to są góry. Książka połknięta przez nas w ciągu dwóch dni, noszona za mną wszędzie, żeby czytać, co było dalej. A następnie długo oglądana, ze względu na miłe dla oka obrazki. Polecam.